Pośmiertnie wydane dziełko "Żyć aż do śmierci" to jedne z ostatnich zapisków Ricoeura, sklecone z różnych niewykończonych nieraz papierów pozostałych po tym francuskim filozofie.
Jak nietrudno się domyślić, ich głównym tematem jest śmierć i jej postrzeganie. Zdarzają się także myśli o religii.
Myśli zawarte w tej książce są bardzo zajmujące: próba odejścia od tradycyjnego postrzegania śmierci, czy zagadnienia związane z teorią ofiary w religii chrześcijańskiej, zmartwychwstaniem. Jednak sposób ich prezentacji znacznie utrudnia odbiór tych treści. Odnosi się wrażenie, że jest to prywatny notatnik, wręcz brulion, wymagający wielu redakcji i zmian. Już same cytowane dzieła, nieznane niejednokrotnie polskiemu czytelnikowi, sprawiają, że ciężko się poruszać po świecie myśli Ricoeura. Autor pozwala sobie bowiem zanotować np. numer strony i snuć w związku z tym określone rozważania...
Pomysł wydania tej książki być może był słuszny. Trzeba jednak stwierdzić, że jej czytanie to wielkie wyzwanie - nie jest to jednak niewykonalne, książeczka liczy nieco ponad 100 stron.

Pośmiertnie wydane dziełko "Żyć aż do śmierci" to jedne z ostatnich zapisków Ricoeura, sklecone z różnych niewykończonych nieraz papierów pozostałych po tym francuskim filozofie.
Jak nietrudno się domyślić, ich głównym tematem jest śmierć i jej postrzeganie. Zdarzają się także myśli o religii.
Myśli zawarte w tej książce są bardzo zajmujące: próba odejścia od tradycyjnego...