Książka przedstawiająca realia życia w epoce pozytywizmu przed powstaniem partii "Proletariat" w 1881 roku. W książce dostrzec można kilka ważnych aspektów: relacje ojciec-syn, stosunek do pracy, możliwość bycia bezrobotnym. Oczywiście znaczenie tytułu jest bardzo ciekawą analogią do życia i tego, co nam przynosi i jak wielkie znaczenie mają nasze czyny.

Książka przedstawiająca realia życia w epoce pozytywizmu przed powstaniem partii "Proletariat" w 1881 roku. W książce dostrzec można kilka ważnych aspektów: relacje ojciec-syn, stosunek do pracy, możliwość bycia bezrobotnym. Oczywiście znaczenie tytułu jest bardzo ciekawą analogią do życia i tego, co nam przynosi i jak wielkie znaczenie mają nasze czyny.

Przeczytasz trzy zdania i już pachnie Prusem. I jest to piękny zapach.

Przeczytasz trzy zdania i już pachnie Prusem. I jest to piękny zapach.

8/10
Niezwykle ubolewam, że tak mało poświęca się uwagi "Powracającej fali" Prusa, zamiast tego zachęca się nas do zachwycania jakimiś mdłymi "Kamizelkami" czy "Latarnikami".

To co odróżnia tę nowelę od reszty pozytywizmu, to przede wszystkim pozorne skupienie się nie na sprawie polskiej... a niemieckiej. Oczywiście bardzo pozornie. Pierwszymi bohaterami, jakimi pojawiają się na kartach "Powracającej fali", jest niezdarny ale dobroduszny pastor Böhme i przemysłowiec Adler, dwaj dawni szkolni koledzy, którzy wybrali odmienne drogi życiowe, ale znaleźli się na ziemi Królestwa Polskiego. Jak to Niemcy w Polsce? Czemu w ogóle Prus napisał nowelę o Niemcach? Jeśli się uważnie czytało "Lalkę", to można tam znaleźć wyjaśnienie - niemiecki kapitał miał się dobrze w kraju, w którym mało kto umiał i chciał zajmować się przemysłem. W "Powracającej fali" Prus właśnie przedstawia podstawowy problem trawiący polską gospodarkę w drugiej połowie XIX wieku - to, że była w rękach bardziej obrotnych Niemców, a Polacy zaś pełnili rolę taniej siły roboczej. Nikogo, poza pozytywistami pokroju Prusa, nie obchodziło, że Polacy są wyzyskiwani we własnym kraju przez obcokrajowców.

Pod względem czysto literackim nowela jest napisana dość prosto, ale bardzo obrazowo. Akcja jest wartka i dość wielowątkowa, w końcu to dzieło Prusa jest chyba jego najobszerniejszą lub jedną z najobszerniejszych nowel. Postaci są nieźle zarysowane, zwłaszcza będący centralną postacią przemysłowiec Adler, który przez lata dochodzi do majątku własnymi rękami niczym późniejszy Wokulski. Adler jednak marzy o wystawnym życiu i pławieniu się w luksusach. I tylko to zachęca go do gromadzenia bogactwa. Świetnie umotywowana jest także jego ślepa miłość do syna Fryderyka, który lekką ręką rozpuszcza majątek zgromadzony na wyzysku robotników. Oprócz niego i dobrodusznego pastora, stanowiącego jakby przeciwwagę wobec egoistycznego Adlera, w celu pokazania, że nie każdy Niemiec w Polsce to drapieżny kapitalista i wróg narodu, to w noweli pojawiają się także takie postacie jak pracowity majster Gosławski, stający się ofiarą egoizmu pracodawcy, a także sędzia Zapora, który otwarcie sprzeciwia się Adlerowi. Świetna była także wzmianka o polskim szlachcicu, którego brano za dziwaka, bo własnoręcznie edukował swoich chłopów - o tej sugestii o potrzebie pracy u podstaw nie mogło się obyć dzieło pozytywizmu. Do dodatkowych atrakcji w noweli Prusa pojawiający się na jej kartach honorowy pojedynek czy klimatyczne opisy pracy w fabryce, których nie powstydziłby się sam mistrz Zola.

Jak na dziełko powstałe w dobie jeszcze nie w pełni rozwiniętego realizmu, gdy dominowała powieść tendencyjna, "Powracająca fala" świetnie wpisuje się w nurt, który jeszcze nie dotarł na ziemie polskie. Czyta się ją jak mini zapowiedź "Ziemi obiecanej" Reymonta i nawet nowela również toczy się prawdopodobnie w okolicach Łodzi. Jest to świetna krytyka drapieżnego i bezmyślnego kapitalizmu, nawet jeśli Prus dość wbrew sobie pisze w niej także o istniejącej odgórnej sprawiedliwości, której podlega każdy człowiek.

8/10
Niezwykle ubolewam, że tak mało poświęca się uwagi "Powracającej fali" Prusa, zamiast tego zachęca się nas do zachwycania jakimiś mdłymi "Kamizelkami" czy "Latarnikami".

To co odróżnia tę nowelę od reszty pozytywizmu, to przede wszystkim pozorne skupienie się nie na sprawie polskiej... a niemieckiej. Oczywiście bardzo pozornie. Pierwszymi bohaterami, jakimi pojawiają...

Świetna historia o tym, jak to zła karma lubi się wracać. Prus jest rewelacyjny. To ogromna strata, że kanon lektur szkolnych jest tak wąski, że mieści się w nim tylko Lalka, Kamizelka i Katarynka, bo pozostałe nowele Prusa to również czyste złoto.

Świetna historia o tym, jak to zła karma lubi się wracać. Prus jest rewelacyjny. To ogromna strata, że kanon lektur szkolnych jest tak wąski, że mieści się w nim tylko Lalka, Kamizelka i Katarynka, bo pozostałe nowele Prusa to również czyste złoto.

Prus jest znakomity.

Był doświadczonym przez los, skrzywdzonym za zaborów facetem, który zmagał się przez wiele lat z depresją i to się w jego literaturze bardzo wyczuwa.

Jest to moja ulubiona nowela Prusa obok Nawróconego.

Moim zdaniem dość głęboki morał (scena z kamieniami rzucanymi do stawu + dalszy bieg wydarzeń) w postaci: "możliwe, że draństwo wyrządzone do sprawcy wróci, ale szkód wyrządzonych tym draństwem odwrócić się już nie da".

Moim zdaniem mało jest autorów, którzy są zdolni do pochylenia się nad czymś takim, jak druga cześć wskazanego powyżej morału.

Lektura obowiązkowa!

Prus jest znakomity.

Był doświadczonym przez los, skrzywdzonym za zaborów facetem, który zmagał się przez wiele lat z depresją i to się w jego literaturze bardzo wyczuwa.

Jest to moja ulubiona nowela Prusa obok Nawróconego.

Moim zdaniem dość głęboki morał (scena z kamieniami rzucanymi do stawu + dalszy bieg wydarzeń) w postaci: "możliwe, że draństwo wyrządzone do...

Prawdziwie sztandarowa nowela dla epoki pozytywizmu. Z jednej strony to tylko prosta historia o wyzysku biednych, niewykształconych ludzi przez bogatego kapitalistę, ale za to jak napisana! W kilku momentach złapałem się na tym, że przeszywają mnie dreszcze. Postaci wydają się bardzo przerysowane. Zarówno ojciec jak i syn są bezmyślni, niezdolni do głębszej refleksji, skrajnie egoistyczni, nie widzą kompletnie niczego złego w swoim postępowaniu. Liczy się tylko ich własny cel. Zło jednak wraca. W bardzo brutalny sposób. Czy w prawdziwym życiu istnieje ręka, która karze taką niesprawiedliwość? Przecież i w XXI wieku dzieją się takie historie. I to wcale nie tylko w Bangladeszu i innych krajach trzeciego świata.

Prawdziwie sztandarowa nowela dla epoki pozytywizmu. Z jednej strony to tylko prosta historia o wyzysku biednych, niewykształconych ludzi przez bogatego kapitalistę, ale za to jak napisana! W kilku momentach złapałem się na tym, że przeszywają mnie dreszcze. Postaci wydają się bardzo przerysowane. Zarówno ojciec jak i syn są bezmyślni, niezdolni do głębszej refleksji,...

Umiera po wypadku najlepszy pracownik w tkalni niemieckiego właściciela.

Umiera po wypadku najlepszy pracownik w tkalni niemieckiego właściciela.

Bardzo uniwersalna lektura. Dużo uczy. Warto ją przeczytać.

Bardzo uniwersalna lektura. Dużo uczy. Warto ją przeczytać.

Książka wywarła na mnie bardzo dobre wrażenie. Mimo akcji dziejącej się w XIX w. łatwo się odnaleźć wątki, które istnieją w dzisiejszych czasach

Książka wywarła na mnie bardzo dobre wrażenie. Mimo akcji dziejącej się w XIX w. łatwo się odnaleźć wątki, które istnieją w dzisiejszych czasach

Nieukończona historia o przeszłości (w dawnej Polsce). Wd. mnie nie wciągające.

Nieukończona historia o przeszłości (w dawnej Polsce). Wd. mnie nie wciągające.