Typowa literatura kobieca i typowy romans. Wartościowy w tej powieści jest humor i żart często prezentowany na jej kartach i który dość mi przypadł do gustu. 48-letnia bohaterka, Eulalia, po wielu perypetiach i pokonując liczne przeszkody, na koniec zakochuje się z wzajemnością w Januszu - byłym ratowniku górskim. W tle powieści Śnieżka i Karkonosze.

Typowa literatura kobieca i typowy romans. Wartościowy w tej powieści jest humor i żart często prezentowany na jej kartach i który dość mi przypadł do gustu. 48-letnia bohaterka, Eulalia, po wielu perypetiach i pokonując liczne przeszkody, na koniec zakochuje się z wzajemnością w Januszu - byłym ratowniku górskim. W tle powieści Śnieżka i Karkonosze.

Moja ulubiona książka M. Szwaji, fantastycznie się bawiłam, uwielbiam Gbura :)

Moja ulubiona książka M. Szwaji, fantastycznie się bawiłam, uwielbiam Gbura :)

Lekka, odstresowująca, dobry przerywnik po czymś poważnym.

Lekka, odstresowująca, dobry przerywnik po czymś poważnym.

Jest w tej powieści więcej dziwactw niż oryginalnych imion, ale całość jakoś mało zachwyca. Przeczytać można.

Jest w tej powieści więcej dziwactw niż oryginalnych imion, ale całość jakoś mało zachwyca. Przeczytać można.

Urocza powieść na poprawę nastroju.

Urocza powieść na poprawę nastroju.

Moja ulubiona wakacyjna ksiązka. Mam do niej ogromny sentyment, za Karkonosze, za roślinki, za ksieżną Lubecką de domo Korwin Rzewuską, za jodłową zieleń i za klimat Bacówki.

W przeciwieństwie do innych pozycji spod pióra Autorki w tej powieści mamy do czynienia z dużo ciekawszymi i lepiej zniuansowanymi postaciami. Eulalia jest świetna, bardzo wiarygodna ze swoimi zmartwieniami, z natretnymi myslami, które ją nachodzą, z jej nieco nerwowym, ale bardzo serdeczym podejsciem do ludzi. Super opisana dynamika rodzinna, relacje między szwagierkami, między dorosłymi dziećmi i ich matką i relacje młodych gości z resztą domowników - miodzio. Gbur też był ciekawą postacią, Szwaja kiepsko konstruuje pozytwtne meskie postacie, zwykle zamienia je w rycerzy bez zmazy i skazy, podobało mi się więc, że Janusz był taki...normalny.

Cudowne opisy Karkonoszy, uwielbiam tamte góry, więc z wielką przyjemnoscią czytałam o wakacjach Eulalii. Widać, że Autorka kochała tamte tereny, pieknie potrafiła o nich pisać.

Mała łyżka dziegciu w beczce miodu - oczywiście obecne jest picie w ciązy, a jakże. Dlaczego, Pani Moniko, dlaczego to się ciągle pojawiało? Jednakże w przypadku tej przemiłej wakacyjnej książki, ten drobny niesmak nie zmącił mojej przyjemności z lektury. Ósemeczka ode mnie.

Moja ulubiona wakacyjna ksiązka. Mam do niej ogromny sentyment, za Karkonosze, za roślinki, za ksieżną Lubecką de domo Korwin Rzewuską, za jodłową zieleń i za klimat Bacówki.

W przeciwieństwie do innych pozycji spod pióra Autorki w tej powieści mamy do czynienia z dużo ciekawszymi i lepiej zniuansowanymi postaciami. Eulalia jest świetna, bardzo wiarygodna ze swoimi...

Czy lubicie wracać do książek, które kiedyś czytaliście i zapadły Wam w pamięć?
📖☕🌷
Ja często oprócz czytania jakiejś nowości, lubię przeczytać parę stron dawno przeczytanej książki.
I dzisiaj mam dla Was taką oto propozycję. ❤️
Jest to powieść niegdyś bardzo popularnej pisarki Moniki Szwai, która niestety już dla nas nic nowego nie napisze.
Bohaterką "Romansu na receptę" jest sympatyczna 48-letnia reporterka telewizyjna Eulalia. Kobieta samotnie wychowuje dwoje dorastających dzieci. 🍓🍒
Jej mąż Artur Manowski wybył do Skandynawii, gdzie poznał nową partnerkę i wyspecjalizował się w hodowli łososia norweskiego. Bliźnięta Sławka i Kuba miały wtedy 5 lat. I tak na kręceniu reportaży i wychowywaniu dzieci mijał Eulalii czas. I było tak, aż do chwili, gdy w swoich ukochanych Karkonoszach poznała podczas pracy niejakiego Janusza Wiązowskiego, zwanego przez nią z racji nieciekawego charakteru Gburem. 🌷🌷🌷
Czy Gbur jest naprawdę aż tak gburowaty
i dlaczego w pewnym momencie w domu kobiety zamieszkuje pół poligonu ludzi? Kim jest marząca o karierze aktorskiej rezolutna Marysia? 🤔
Jeśli chcecie poznać odpowiedzi na te pytania, to sięgnijcie po tę świetną powieść obyczajową, której fabuła aż skrzy się od humoru. Jest to idealna lektura na relaks po ciężkim dniu. Napisana w lekkim stylu wywołuje co chwilę uśmiech na twarzy. A scena, w której Eulalia w szczytnym celu udaje księżnę Scholastykę Lubecką de domo Kohwin - Rzewuską to prawdziwy majstersztyk! 🙂.
Wielkim plusem są sympatyczni bohaterowie, z którymi ja bardzo chciałabym się zaprzyjaźnić. 💚
Książkę czyta się doskonale, jest pełna trafnych spostrzeżeń i życiowych obserwacji🌷 Uczy dystansu do siebie i radzenia sobie z przeciwnościami losu.
Serdecznie Wam polecam nie tylko tę, ale i pozostałe powieści Moniki Szwai. 💙😘

Czy lubicie wracać do książek, które kiedyś czytaliście i zapadły Wam w pamięć?
📖☕🌷
Ja często oprócz czytania jakiejś nowości, lubię przeczytać parę stron dawno przeczytanej książki.
I dzisiaj mam dla Was taką oto propozycję. ❤️
Jest to powieść niegdyś bardzo popularnej pisarki Moniki Szwai, która niestety już dla nas nic nowego nie napisze.
Bohaterką "Romansu na receptę"...

Lekka i przyjemna, idealna na lato. Mocno przewidywalna, ale nie spodziewajmy sie tutaj wielkiej akcji i literatury wysokoch lotow.

Lekka i przyjemna, idealna na lato. Mocno przewidywalna, ale nie spodziewajmy sie tutaj wielkiej akcji i literatury wysokoch lotow.

Nadaje się do wakacyjnego plecaka, na dobry humor, odrobinę dystansu i gotowość do wyjścia poza utarte schematy, witajcie na szlaku.

Nadaje się do wakacyjnego plecaka, na dobry humor, odrobinę dystansu i gotowość do wyjścia poza utarte schematy, witajcie na szlaku.

Ciekawa pozycja dla kobiet zmęczonych codziennym życiem i rutyną. Można się oderwać i zrelaksować, bardzo lekka i przyjemna lektura.

Ciekawa pozycja dla kobiet zmęczonych codziennym życiem i rutyną. Można się oderwać i zrelaksować, bardzo lekka i przyjemna lektura.