Villon w średniowieczu jest prekursorem; pisze lepiej, silniej, dopomina charakternie. Tekst słodkogorzki - poeta znacznie wyprzedza swoją epokę, żartuje, snuje w smutku, a modląc się do Boga jednocześnie szydzi z ludzkich mu znanych odwłok.

Fragment "Ballady o Apelacyi Wilonowey":
"Gdym, przed regentem, to rzeczenie:
"Masz dyndać!" słychnął, w oney dobie,
Byłże czas wtedy na milczenie?"

Villon w średniowieczu jest prekursorem; pisze lepiej, silniej, dopomina charakternie. Tekst słodkogorzki - poeta znacznie wyprzedza swoją epokę, żartuje, snuje w smutku, a modląc się do Boga jednocześnie szydzi z ludzkich mu znanych odwłok.

Fragment "Ballady o Apelacyi Wilonowey":
"Gdym, przed regentem, to rzeczenie:
"Masz dyndać!" słychnął, w oney dobie,
Byłże czas...

Bracia ludzie, którzy żyjecie po nas/ nie miejcie serc przeciw nam zatwardziałych".

Bracia ludzie, którzy żyjecie po nas/ nie miejcie serc przeciw nam zatwardziałych".

W szkole podaje się chyba najnudniejsze fragmenty tego dzieła, i trudno się dziwić, bo reszta jest tak kąśliwa, rubaszna, wulgarna i przez to lekka i zabawna, że może w podręcznikach nie wypada drukować. A szkoda, bo prawie nie sięgnęłam z uwagi właśnie na suchość tekstów, jakimi mnie w klasie uraczono. Nic bardziej mylnego. Tak świntusznego testamentu to ze świecą szukać!

W szkole podaje się chyba najnudniejsze fragmenty tego dzieła, i trudno się dziwić, bo reszta jest tak kąśliwa, rubaszna, wulgarna i przez to lekka i zabawna, że może w podręcznikach nie wypada drukować. A szkoda, bo prawie nie sięgnęłam z uwagi właśnie na suchość tekstów, jakimi mnie w klasie uraczono. Nic bardziej mylnego. Tak świntusznego testamentu to ze świecą szukać!

Ta pozycja pokazuje, że potrzebujemy większej ilości pisarzy-łotrów.

Ta pozycja pokazuje, że potrzebujemy większej ilości pisarzy-łotrów.

Przemijanie życia i temat nieuchronności śmierci to kwestie skłaniające do refleksji dla każdego z nas. Opowieść Villona jest lekko ironiczna ale i pełna goryczy. Autor zdaje sobie sprawę z faktu zmarnowania własnego życia, niestety dopiero wtedy gdy powoli żegna się ze światem. Poeta odchodzi od średniowiecznego postrzegania jego poezji i nie stara się ukryć, że swoją twórczością chce zaistnieć w pamięci potomnych co wykracza poza średniowieczne normy.

Przemijanie życia i temat nieuchronności śmierci to kwestie skłaniające do refleksji dla każdego z nas. Opowieść Villona jest lekko ironiczna ale i pełna goryczy. Autor zdaje sobie sprawę z faktu zmarnowania własnego życia, niestety dopiero wtedy gdy powoli żegna się ze światem. Poeta odchodzi od średniowiecznego postrzegania jego poezji i nie stara się ukryć, że swoją...

Wspaniała przygoda. Uwielbiam!!!

Wspaniała przygoda. Uwielbiam!!!

Wielki testament dał mi silne poczucie, że ludzie od zawsze byli tacy sami, tak samo ludzcy, zmienia się tylko forma nakreślana przez czas.

Tłumaczenie Boya - wirtuozerskie. Chociaż przyznam, że archaiczność języka utrudniała mi zrozumienie całego tekstu.

Wielki testament dał mi silne poczucie, że ludzie od zawsze byli tacy sami, tak samo ludzcy, zmienia się tylko forma nakreślana przez czas.

Tłumaczenie Boya - wirtuozerskie. Chociaż przyznam, że archaiczność języka utrudniała mi zrozumienie całego tekstu.

„Wielki Testament” czyli rachunek sumienia piętnastowiecznego playboya.
Proszę się nie przerażać, bo nie mam zamiaru wymądrzać się na temat klasyki z 1461 roku. Chcę natomiast wesprzeć swoim skromnym udziałem inicjatywę LC i "Wolnych Lektur" popularyzacji dzieł, na temat których każdy tzw inteligent winien umieć dwa słowa powiedzieć.
Na LC redakcja umieściła część opisu „Wielkiego Testamentu” z Wikipedii, więc ja kopiuję resztę, by była całość:
„...Tadeusz Boy-Żeleński przełożył 'Wielki testament' na polski w 1917 roku, w „najciemniejszym okresie wojny”, gdy – jako „lekarz pospolitego ruszenia” – spędzał co drugą dobę w baraku „Stacji Opatrunkowej”, do której napływały z frontu transporty żołnierzy, „…wystawiając nasze [lekarzy] uczucia ludzkości na ciężką próbę”. Pisał później m.in. na temat tłumaczonego utworu:
… miłość i śmierć, żal za zmarnowanym życiem i skrucha, wreszcie nienawiść do swych „dręczycieli” wypełniają ten wzruszający poemat. Nienawiść ta wybucha raz po raz wśród żartobliwych strof Testamentu i pogłębia je w akcenty wprost złowrogie, ilekroć poeta wspomni męczarnie, jakie wycierpiał
i jego autora:
Villon jest pierwszym poetą Francji przez swą twórczość w zakresie języka. Uczynił w poezji to, co później Rabelais w prozie: miast dawnej naiwnej, czasem niedołężnej gwary, lub też miast kunsztownych formalnych łamańców, wyrażających mdłe i konwencjonalne uczucia, mowa Villona płynie wprost z serca; w sercu, we krwi znajduje dla swych uczuć wyraz bezpośredni, prosty i doskonały: kunsztowny, ale zupełnie innym, głębokim kunsztem!.."
Gdy Państwo pobierzecie ten utwór z: https://wolnelektury.pl/katalog/lektura/wielki-testament/ i przetworzycie na e-book to otrzymacie 273 strony, w tym "Od Tłumacza" czyli Boya, stron 33 (od 200 do 232) i od nich winniście zacząć, bo one wzbogacą Was intelektualnie. A reszta czyli sam utwór? To już według własnego uznania, dla przyjemności. Ja, jako schorowany emeryt, mający mało czasu w ogóle, lecz w szczególe niezmiernie dużo na czytanie, z wielką radością, do ostatniej literki, przeczytałem, jednak przede wszystkim z powodu mojej miłości bardziej do języka Boya, niż do rozważań autora.
O treści informuje tytuł, sugerując czas rozliczeń z własnym życiem, gdy w świadomości człowieka zaczyna dominować dotychczas lekceważone hasło "Memento mori !"
Boy wszystko omawia na wspomnianych 33 stronach, więc ja tylko dodaję, że kto z Państwa się skusi na poznanie tekstu Villona, ten się dobrze ubawi. Jedno jeszcze jest pewne, to 10/10

„Wielki Testament” czyli rachunek sumienia piętnastowiecznego playboya.
Proszę się nie przerażać, bo nie mam zamiaru wymądrzać się na temat klasyki z 1461 roku. Chcę natomiast wesprzeć swoim skromnym udziałem inicjatywę LC i "Wolnych Lektur" popularyzacji dzieł, na temat których każdy tzw inteligent winien umieć dwa słowa ...

Tak naprawdę najciekawsze w Villonie jest to, że udowadnia nam, że wszystko już było:i zniechęcenie europejską kulturą, i kult śmierci, i wszechobecny spleen, i myśli samobójcze, i wszystko to, czym obecnie się gorszymy, upatrując w tym znaki upadku Zachodu.

Tak naprawdę najciekawsze w Villonie jest to, że udowadnia nam, że wszystko już było:i zniechęcenie europejską kulturą, i kult śmierci, i wszechobecny spleen, i myśli samobójcze, i wszystko to, czym obecnie się gorszymy, upatrując w tym znaki upadku Zachodu.

"Bracia ludzie, którzy żyjecie po nas/ nie miejcie serc przeciw nam zatwardziałych".

"Bracia ludzie, którzy żyjecie po nas/ nie miejcie serc przeciw nam zatwardziałych".