„Buick 8” to opowiadanie Stephena Kinga sprzed ponad 20 lat. Nie jest to twór górnolotny, ale przy tym horrorze można dobrze się bawić. Podzielam zdanie innych, że Autor potrafi do przypadkowego zdarzenia ze swojego życia dorobić całą historię. I tak w miasteczku w Pensylwanii na stacji benzynowej pojawia się tajemniczy mężczyzna w czarnym płaszczu. Zostawia swojego buicka roadmastera do tankowania, po czym znika. Wehikuł przejmują policjanci stanowi, którzy odkrywają niecodzienne właściwości pojazdu. Właściwości są na tyle niezwykłe, że stróże prawa ukrywają buicka i zaczynają prowadzić obserwacje. Dzieje się wiele, o czym dowiadujemy się w ramach retrospekcji. Doskonale potrafię wyobrazić sobie niektóre sceny; aż się proszą o ekranizację w kategorii B, C lub nawet D.
Patrząc wstecz na swoje dzieciństwo stwierdzam - na podstawie choćby filmów o pewnym garbusie z numerem 53, że samochody jednak mają dusze, osobowość. A wspomniany Buick 8? Kto wie?

„Buick 8” to opowiadanie Stephena Kinga sprzed ponad 20 lat. Nie jest to twór górnolotny, ale przy tym horrorze można dobrze się bawić. Podzielam zdanie innych, że Autor potrafi do przypadkowego zdarzenia ze swojego życia dorobić całą historię. I tak w miasteczku w Pensylwanii na stacji benzynowej pojawia się tajemniczy mężczyzna w czarnym płaszczu. Zostawia swojego buicka...

Najlepsze w tej książce było posłowie napisane przez Kinga. Jedyny fragment, który nie nudził.

Najlepsze w tej książce było posłowie napisane przez Kinga. Jedyny fragment, który nie nudził.

TL:DR: Przeciągnięte opowiadanie, miejscami przegadane, ale w bardzo fajnym klimacie i czuć
rękę Kinga, który z niczego potrafi stworzyć coś.

Książkę kupiłem przypadkiem, w pakiecie z inną i traktowałem ją jako ciekawostkę, bo w sumie
Po opiniach widziałem że nie jest to nic wybitnego. Muszę przyznać że bardzo pozytywnie się zaskoczyłem.

Fantastyczne jest to, że dla Stephena Kinga wystarczy jeden, (nie)zwykły samochód by stworzyć wokół niego historię która dosłownie wciąga.

Na szczególne uznanie zasługuje pierwsza połowa książki, tajemnicze pojawienie się Buicka, jego kierowca który nagle znika, tajemnice które dzieją się wokół samochodu. Niestety im dalej w las, tym bardziej wydaje się że miało być to krótkie opowiadanie, ale zostało przeciągnięte i powstała książka.
I dobrze, że powstała, bo to nie jest zła książka, natomiast wydaje mi się że lepiej przyjęła by się jako opowiadanie w którymś ze zbiorów mistrza.

Bawiłem się całkiem dobrze, dość szybko się czyta, ale nie ma co liczyć na wartką akcję.

TL:DR: Przeciągnięte opowiadanie, miejscami przegadane, ale w bardzo fajnym klimacie i czuć
rękę Kinga, który z niczego potrafi stworzyć coś.

Książkę kupiłem przypadkiem, w pakiecie z inną i traktowałem ją jako ciekawostkę, bo w sumie
Po opiniach widziałem że nie jest to nic wybitnego. Muszę przyznać że bardzo pozytywnie się zaskoczyłem.

Fantastyczne jest to, że dla...

Niestety , mimo całej miłości do twórczości Kinga ta książka nie dla mnie , jest po prostu nudna

Niestety , mimo całej miłości do twórczości Kinga ta książka nie dla mnie , jest po prostu nudna

Nie jest to może Opus Magnum Kinga, a nawet nie książka z (moim zdaniem) jego Top 5, ale nie jest zła.

Nie jest to może Opus Magnum Kinga, a nawet nie książka z (moim zdaniem) jego Top 5, ale nie jest zła.

Każda dotąd przeczytana książka Kinga wciągała mnie niczym buick swoje ofiary ;) Ta powieść niestety trochę mnie wymęczyła choć jak zwykle ogromny plus dla autora za umiejętność tworzenia postaci i atmosfery grozy. Zawsze mam wrazenie, że bohaterowie w prozie Kinga są jak żywi ludzie. Jednak ten pomysł bardziej nadawałby się, moim zdaniem, na krótsze opowiadanie niż powieść na 350 stron.

Każda dotąd przeczytana książka Kinga wciągała mnie niczym buick swoje ofiary ;) Ta powieść niestety trochę mnie wymęczyła choć jak zwykle ogromny plus dla autora za umiejętność tworzenia postaci i atmosfery grozy. Zawsze mam wrazenie, że bohaterowie w prozie Kinga są jak żywi ludzie. Jednak ten pomysł bardziej nadawałby się, moim zdaniem, na krótsze opowiadanie niż powieść...

Bardzo dobry King. Niepewność tego co jest po drugiej stronie zawsze do mnie przemawiała, więc i tym zrobiło to na mnie wrażenie. Na końcu trochę plot twist trochę na siłę, ale muszę przyznać, że byłam mało czujna i dałam się nabrać.

Bardzo dobry King. Niepewność tego co jest po drugiej stronie zawsze do mnie przemawiała, więc i tym zrobiło to na mnie wrażenie. Na końcu trochę plot twist trochę na siłę, ale muszę przyznać, że byłam mało czujna i dałam się nabrać.

"ᴢᴀᴡsᴢᴇ ɴᴀᴅᴄʜᴏᴅᴢɪ ᴛᴀᴋɪ ᴍᴏᴍᴇɴᴛ, ᴋɪᴇᴅʏ ᴡɪᴇ̨ᴋsᴢᴏśᴄ́ ɴᴀs ᴡɪᴅᴢɪ sᴘʀᴀᴡʏ ᴢ sᴢᴇʀsᴢᴇᴊ ᴘᴇʀsᴘᴇᴋᴛʏᴡʏ ɪ ᴢᴅᴀᴊᴇ sᴏʙɪᴇ sᴘʀᴀᴡᴇ̨, ᴢ̇ᴇ ʟᴏs ᴡᴄᴀʟᴇ ɪᴄʜ ɴɪᴇ ᴄʜᴄᴇ ᴘᴏᴄᴀᴌᴏᴡᴀᴄ́, ᴛʏʟᴋᴏ ᴅᴀᴄ́ ᴘɪɢᴜᴌᴋᴇ̨, ᴋᴛᴏ́ʀᴀ ᴊᴇsᴛ ɢᴏʀᴢᴋᴀ."

🟪 Słyszałem sporo niedobrego o tej książce, oceny także nie zachęcały, a tutaj proszę taka niespodzianka, bo podobała mi się, i to jak! Nie jest to najwybitniejsze dzieło mistrza, przyznaję, ale świetnie poprowadzona narracja i ziarno tajemniczości, które zasadził autor co zaowocowało naprawdę wciągającą historią. Widzę tutaj także kilka podobieństw do rzeczywistego wypadku, któremu uległ sam King w trakcie pisania tej właśnie książki.

🟪 W pewnym baraku, na tyłach komisariatu, stoi schowany Buick 8, który znalazł się tam w tajemniczych i niewyjaśnionych okolicznościach. Jest w nim coś niepokojącego, coś, jakby z innego świata. Grupa policjantów sprawuje na nim pieczę, obserwuje go, bada, i wciąż nie może zrozumieć czym tak naprawdę jest. Buick 8 skrywa swoje sekrety. Młody Ned, który w poprzednim roku stracił ojca na służbie, stał się częstym bywalcem w barakach, gdzie policjanci traktują go jak członka rodziny. Podczas spotkań Ned zaczyna słuchać opowieści o tajemniczym wozie, który od przeszło dwudziestu lat stoi zamknięty. Historie, które słyszy są nieprawdopodobne, często przybierają one formę najgorszego koszmaru, aż ciężko w nie uwierzyć. Buick jest jak magnes, przyciąga do siebie innych, lecz to niebezpieczny pojazd, i cały komisariat wkrótce się o tym przekona.

🟪 Widzę w niej także ukryte przesłanie. Myślę, że to powieść o stracie, o tym, że w życiu czasem różnie się układa i niekoniecznie musi być w tym logika lub drugie dno. Czasami po prostu jest jak jest i nie mamy na to wpływu. Możemy jedynie na swój własny sposób poradzić sobie z tym, poukładać to w głowie i żyć dalej.

"ᴢᴀᴡsᴢᴇ ɴᴀᴅᴄʜᴏᴅᴢɪ ᴛᴀᴋɪ ᴍᴏᴍᴇɴᴛ, ᴋɪᴇᴅʏ ᴡɪᴇ̨ᴋsᴢᴏśᴄ́ ɴᴀs ᴡɪᴅᴢɪ sᴘʀᴀᴡʏ ᴢ sᴢᴇʀsᴢᴇᴊ ᴘᴇʀsᴘᴇᴋᴛʏᴡʏ ɪ ᴢᴅᴀᴊᴇ sᴏʙɪᴇ sᴘʀᴀᴡᴇ̨, ᴢ̇ᴇ ʟᴏs ᴡᴄᴀʟᴇ ɪᴄʜ ɴɪᴇ ᴄʜᴄᴇ ᴘᴏᴄᴀᴌᴏᴡᴀᴄ́, ᴛʏʟᴋᴏ ᴅᴀᴄ́ ᴘɪɢᴜᴌᴋᴇ̨, ᴋᴛᴏ́ʀᴀ ᴊᴇsᴛ ɢᴏʀᴢᴋᴀ."

🟪 Słyszałem sporo niedobrego o tej książce, oceny także nie zachęcały, a tutaj proszę taka niespodzianka, bo podobała mi się, i to jak! Nie jest to najwybitniejsze dzieło mistrza,...

Może nie najlepsza książka Kinga ale fajne ciekawostki z pracy policji stanowej . Straszna historia Buicka to czyta fantazja.

Może nie najlepsza książka Kinga ale fajne ciekawostki z pracy policji stanowej . Straszna historia Buicka to czyta fantazja.

Tym razem lekki zawód z twórczości Mistrza. Wiadomo, nie wszystko złoto co się świeci. Najlepszy w "Buicku 8" jest początek - King robi to co potrafi najlepiej czyli zaczyna swoją gawędę która WCIĄGA. Porwał mnie tym, jak zaczyna się cała historia. Niestety, gdzieś potem wkrada się... Właśnie, co? Nuda? Może nie do końca, ale - opowieść robi się jakaś czarno-biała, i to zarówna ta z "Wtedy", jak i z "Teraz". Przeciętność? To już bardziej. Wogóle to ciężko zaklasyfikować mi "Buicka 8" do jakiegoś konkretnego gatunku. CHYBA najbliższe prawdy będzie stwierdzenie że jest to (pseudo)horror (?) sci-fi, z naciskiem na ten drugi element. Ale to moje subiektywne spostrzeżenie i nie każdy się z tym musi zgadzać. W każdym razie "Buicka 8" nie zaliczę do najlepszych wg mnie powieści Mistrza, a co najwyżej do średnich. Tak bardzo średnich że ocena 5 gwiazdek jest idealna.

Tym razem lekki zawód z twórczości Mistrza. Wiadomo, nie wszystko złoto co się świeci. Najlepszy w "Buicku 8" jest początek - King robi to co potrafi najlepiej czyli zaczyna swoją gawędę która WCIĄGA. Porwał mnie tym, jak zaczyna się cała historia. Niestety, gdzieś potem wkrada się... Właśnie, co? Nuda? Może nie do końca, ale - opowieść robi się jakaś czarno-biała, i to...