Kretowisko

Jestem po dużym wrażeniem pewności siebie Bogusława Kaczyńskiego. Pewności siebie, którą można wręcz nazwać zuchwałością. Książka bardzo interesująca, ze względu na ukazanie wielu stron konfliktu (opinie samego zainteresowanego, ale również dziennikarzy popierających jak też opozycyjnych) o fotel dyrektora Teatru Wielkiego. Pomijając już samą kwestię sposobu walki Pana Bogusława, myślę, że z pozycją tą zapoznać się powinien każdy z nas, ponieważ o tytułowe kretowisko, a więc biurokrację i układy może potknąć się każdy. Pocieszająca jest myśl, że nie tylko my to przeżywamy. Tak jest od wieków.

Jestem po dużym wrażeniem pewności siebie Bogusława Kaczyńskiego. Pewności siebie, którą można wręcz nazwać zuchwałością. Książka bardzo interesująca, ze względu na ukazanie wielu stron konfliktu (opinie samego zainteresowanego, ale również dziennikarzy popierających jak też opozycyjnych) o fotel dyrektora Teatru Wielkiego. Pomijając już samą kwestię sposobu walki Pana...

Fakt, iż pochłonełą mnie książka na temat obsadzania stanowiska dyrektora teatru, w czasach kiedy w swoim rozwoju byłem mniej więcej gdzieś pomiędzy stadium moruli i blastocysty, dowodzi, że Bogusław Kaczyński rzeczywisćie był osobą nietuzinkową. Jego wyjątkowość biła po oczach na tle szarzyzny wczesnych lat dziewięćdziesiątych. Tryskajacy z niego entuzjazm i pewność siebie były dla wielu zjawiskiem dotąd niespotykanym. W swojej książce przybliżą nam reakcje jakie wyniknęły ze zderzenia jego sposobu bycia z mentalnością ówczesnego establishmentu polskiego życia kulturalnego. Jego relacja, co niezmiernie ważne, pełna jest błyskotliwych spostrzeżeń, inteligentnych ripost i dystansu do samego siebie.
Ciekawa i pouczająca lektura.

Fakt, iż pochłonełą mnie książka na temat obsadzania stanowiska dyrektora teatru, w czasach kiedy w swoim rozwoju byłem mniej więcej gdzieś pomiędzy stadium moruli i blastocysty, dowodzi, że Bogusław Kaczyński rzeczywisćie był osobą nietuzinkową. Jego wyjątkowość biła po oczach na tle szarzyzny wczesnych lat dziewięćdziesiątych. Tryskajacy z niego entuzjazm i pewność...

O teatrze wiem tyle co nic. Pana Kaczyńskiego również nie znałem zbyt dobrze, czasy jego największej popularności miały miejsce przed moim urodzeniem, oraz w czasie gdy byłem małym brzdącem. Pomimo tego książka wciągnęła mnie od samego początku.

Franz Maurer powiedział kiedyś "Czasy się zmieniają, ale Pan zawsze jest w komisjach", z jakiegoś powodu ten cytat wybrzmiewał w mojej głowie podczas lektury. Bo o ile czasy rzeczywiście się zmieniają, tak opisy politycznych gierek oczami Pana Bogusława nie różnią się wiele od tego co możemy zobaczyć obecnie. Te wszystkie obietnice bez pokrycia, dwulicowość i odwracanie kota ogonem to najwyraźniej sztandarowe hasła każdej władzy.

Muszę jednak przyznać że o ile w pierwszej części książki jadłem autorowi z ręki, tak w drugiej połowie zacząłem trochę zmieniać zdanie. Problem Pana Bogusława polegał na tym że nie potrafił przyjąć krytyki, nawet tej zupełnie trafnej. Kilka razy zdarzyło się że cytowani przez niego dziennikarze wysnuwali naprawdę trafne wnioski i starali się otrzymać odpowiedzi na istotne pytania, jednakże Pan Kaczyński każdą, nawet najmniejszą wątpliwość wobec swojej osoby traktował jako wielką zniewagę.

Toteż kończąc lekturę mam trochę mieszane uczucia. Bo z jednej strony wyłania nam się obraz wielkiego pasjonata sztuki który jest gotowy cierpieć w imię idei, ale z drugiej strony widzimy niepoprawnego narcyza którego optymizm często przeradza się w butę. Może taki urok geniusza...

Tak czy inaczej - warto przeczytać, bo pomimo tego że jest to książka z punktu widzenia Pana Bogusława, zawiera ona masę przedruków ówczesnych krytyków którzy mieli naprawdę zróżnicowane opinię na temat wojny o posadę dyrektorka Teatru Wielkiego.

O teatrze wiem tyle co nic. Pana Kaczyńskiego również nie znałem zbyt dobrze, czasy jego największej popularności miały miejsce przed moim urodzeniem, oraz w czasie gdy byłem małym brzdącem. Pomimo tego książka wciągnęła mnie od samego początku.

Franz Maurer powiedział kiedyś "Czasy się zmieniają, ale Pan zawsze jest w komisjach", z jakiegoś powodu ten cytat wybrzmiewał w...