Książkę zakupiłem pod wpływem przeczytanej rekomendacji zmarłego w 2022 roku prof. Witolda Kwaśnickiego jednego z niewielu w Polsce zwolenników ekonomii austriackiej wykładającego na wyższej uczelni (Uniwersytet Wrocławski). Sam jestem gorącym entuzjastą zwłaszcza prac Hayeka.
Książka przez mniej więcej dwie trzecie swojej objętości jawiła mi się jako dość ciekawa, choć wyczuwało się brak usystematyzowanej wiedzy ekonomicznej u autora, czego owocem były po prostu nawrzucane różne zlepki faktów, bez jakiejś głębi - co jednak aż tak bardzo mi nie przeszkadzało, ponieważ mała objętość książki sugerowała takie raczej kalejdoskopowe rozwiązanie. Jednak czym bliżej naszych czasów, tym było gorzej, a lektura rozdziału o transformacji ustrojowej po 1989 roku była już zupełną stratą czasu. Potwierdza się pogląd, że mała wiedza ma to do siebie, że jej użytkownik próbuje zwrócić na siebie uwagę radykalizmem, a czasem wręcz agresją.

Książkę zakupiłem pod wpływem przeczytanej rekomendacji zmarłego w 2022 roku prof. Witolda Kwaśnickiego jednego z niewielu w Polsce zwolenników ekonomii austriackiej wykładającego na wyższej uczelni (Uniwersytet Wrocławski). Sam jestem gorącym entuzjastą zwłaszcza prac Hayeka.
Książka przez mniej więcej dwie trzecie swojej objętości jawiła mi się jako dość ciekawa, choć...

Ciekawe podejście do tematu. Autor z uporem stwierdza, że za psucie pieniądza winna jest jego centralizacja, tzn. prawo emisji przez jeden podmiot. Skłania się ku "rozbiciu dzielnicowemu" uważając, że w ten sposób zostanie wymuszona konkurencja w jakości pieniądza. Jednocześnie przeczy sam sobie opisując psucie polskiego pieniądza przez państwa ościenne (a przecież powinno to spowodować wzrost konkurencji w biciu pieniądza dobrej jakości). Utopijne teorie...
Dodatkowo autor nie uniknął błędów, np. umiejscawiając działalność Johna Lawa w XIX w. (strona 98) zamiast na początku XVIII w.
Innym przykładem jest powielanie wiadomości o biciu monet przez Mieszka I (strony 24 i 40) podczas gdy teoria bicia monet przez pierwszego władcę została podważona już w 1997 r. przez prof. Stanisława Suchodolskiego, który przypisuje te monety zawierające imię jego wnukowi - Mieszkowi II.
Może gdyby nie te błędy teorie autora przyjmowałoby się z większą wiarygodnością...

Ciekawe podejście do tematu. Autor z uporem stwierdza, że za psucie pieniądza winna jest jego centralizacja, tzn. prawo emisji przez jeden podmiot. Skłania się ku "rozbiciu dzielnicowemu" uważając, że w ten sposób zostanie wymuszona konkurencja w jakości pieniądza. Jednocześnie przeczy sam sobie opisując psucie polskiego pieniądza przez państwa ościenne (a przecież powinno...

Doktor Woziński podjął się ambitnego zadania przedstawienia historii Polski poprzez jej najważniejszy, jego zdaniem, aspekt - produkcję pieniądza. Oprowadza nas po salonach dziejów, pokazując raz po razie jak monopol w tej dziedzinie był szkodliwy dla Polaków oraz zwraca uwagę na zaniedbany w nauczaniu historii okres, którym jest rozbicie dzielnicowe - wieczne demonizowane, a de facto będące jednym z najpomyślniejszych momentów dla mieszkańców nadwiślańskiego kraju. Książęce konkurowanie na polu produkcji pieniądza przekłada się na jego jakość oraz na to, że użytkownicy nie są okradani przez władcę, który bezmyślnie psuje monetę dla własnych korzyści.
Dalej Woziński opisuje rozwój bankowości na ziemiach polskich i pokazuje jak za pomocą inflacji, różnej maści bandziory okradały Polaków. Godne uwagi są też ostatnie rozdziały, dotyczące najnowszej historii, gdyż ta jest dla wielu młodych ludzi niezbyt zrozumiała. Książeczkę czytałem z fascynacją, widać, że doktor wie o czym mówi i wszystko jest poparte solidną bibliografią. Do lektury zachęca we wstępie Grzegorz Braun. Ja również zachęcam, ale trzeba mieć jakiekolwiek pojęcie o historii, bo bez tego ta pozycja będzie niezbyt zrozumiała.

Doktor Woziński podjął się ambitnego zadania przedstawienia historii Polski poprzez jej najważniejszy, jego zdaniem, aspekt - produkcję pieniądza. Oprowadza nas po salonach dziejów, pokazując raz po razie jak monopol w tej dziedzinie był szkodliwy dla Polaków oraz zwraca uwagę na zaniedbany w nauczaniu historii okres, którym jest rozbicie dzielnicowe - wieczne demonizowane,...

Może nie jest to arcydzieło, ale całkiem przyzwoita książka z podtytułem idealnie oddającym jej treść („czyli jak rządzący Polską na przestrzeni wieków manipulowali polską walutą”). Przy czym w ramach wywodu zawartego wewnątrz Autor nie pozostawia wątpliwości, że termin „manipulowali” oznacza zwykłe oszustwo i grabież poddanych/rządzonych „w majestacie prawa”.
Książki nie czyta się „od deski do deski” z równym zainteresowaniem. Trudno się też zgodzić z niektórymi tezami Autora, jak choćby z tym że najkorzystniejsze dla społeczeństwa byłoby jego jak największe „rozdrobnienie” administracyjno-polityczne, gdyż trudno oczekiwać, że najlepiej zorganizowana gmina czy miasteczko może skutecznie konkurować z jednostką wielkości księstwa/regionu - wygląda to na dość utopijny pomysł. Tym niemniej, moim zdaniem, po książkę warto sięgnąć z dwóch powodów.
Po pierwsze: w kilku rozdziałach Autor pokazuje jak w ciągu wieków, metodą „drobnych kroczków”, dokonano niezwykle istotnej zmiany – przejścia od „realnego” pieniądza uniwersalnego, zawierającego jakąś ilość substancji o konkretnej wartości (i przez to właśnie uniwersalnego, bo – niezależnie od tego przez kogo wyprodukowanego, i niezależnie od ilości bezwartościowych dodatków – zawsze można było oszacować jego wartość zależną od ilości wartościowego kruszcu i posługiwać się nim na dowolnym obszarze),do pieniądza „wirtualnego” (czyli „papierowego” lub „elektronicznego”, którego ważność i wartość ograniczona jest do konkretnego miejsca i czasu, wskazanych określonymi przepisami),który w dowolnej chwili można unieważnić jednym ogłoszeniem.
Po drugie: w ramach lekcji historii najnowszej zdecydowanie warto przeczytać przedostatni rozdział pt. „Kontrolowana rewolucja”, żeby nie „stawiać wozu przed koniem” i - mówiąc o polskiej historii z przełomu lat 80 i 90 XX w.- pamiętać o właściwej chronologii i relacjach przyczyna-skutek. A to najlepiej zobrazuje kilka cytatów z tegoż rozdziału:
„Historycy nazbyt często skupiają się na kwestiach personalnych […] Tymczasem zręby nowego ustroju były już gotowe, zanim wyselekcjonowana przez władze część opozycji zdążyła w ogóle zasiąść do obrad okrągłego stołu. Zmiany te pozwoliły milionom aparatczyków na płynne wejście w nową rzeczywistość […]”
„[…] 15 marca zalegalizowano całkowicie obrót dewizami. W „cudowny” sposób wiadomość o zmianie tego prawa dotarła zawczasu do Aleksandra Gawronika, który już 16 marca otworzył przy zachodniej granicy kraju sieć kantorów.”
„Już od połowy 1988 roku Komitet Centralny PZPR zachęcał wszystkich członków partii do zakładania działalności gospodarczej […] Majątek wielu państwowych spółek użyczano lub wprost przekazywano kolegom z partii […] Szarzy ludzie również mogli otwierać działalność gospodarczą, lecz na starcie byli na gorszej pozycji, gdyż całe otoczenie instytucjonalne i infrastrukturalne należało wciąż do komunistów”.
Warto o tym przypominać, bo była to przysłowiowa "druga strona medalu" nieodłącznie wiążąca się z tzw. "pierwszymi wolnymi wyborami" w 1989 r.

Może nie jest to arcydzieło, ale całkiem przyzwoita książka z podtytułem idealnie oddającym jej treść („czyli jak rządzący Polską na przestrzeni wieków manipulowali polską walutą”). Przy czym w ramach wywodu zawartego wewnątrz Autor nie pozostawia wątpliwości, że termin „manipulowali” oznacza zwykłe oszustwo i grabież poddanych/rządzonych „w majestacie prawa”.
Książki nie...

Bardzo dobra i bardzo niepoprawna politycznie książka o tym, o czym szkoła kompletnie milczy. Odbrązawia wiele postaci z historii Polski. Autor przedstawia dzieje naszego kraju z zupełnie nowej perspektywy.

Bardzo dobra i bardzo niepoprawna politycznie książka o tym, o czym szkoła kompletnie milczy. Odbrązawia wiele postaci z historii Polski. Autor przedstawia dzieje naszego kraju z zupełnie nowej perspektywy.

Bardzo wartościowa książka o historii pieniądza w Kraju Polan. Od zalążków Polski do czasów obecnych. Napisana zwięźle bez niepotrzebnych rozwlekań. Pokazana manipulacja pieniądzem, skąd wywodzi się NBP i co zrobił okrągły stół. Szkoda, że tak mało jest pozycji o finansach naszego kraju. Godna polecania.

Bardzo wartościowa książka o historii pieniądza w Kraju Polan. Od zalążków Polski do czasów obecnych. Napisana zwięźle bez niepotrzebnych rozwlekań. Pokazana manipulacja pieniądzem, skąd wywodzi się NBP i co zrobił okrągły stół. Szkoda, że tak mało jest pozycji o finansach naszego kraju. Godna polecania.

To prawdziwa perełka, która wyśmiewa mit o zasadzie, że dżentelmeni o pieniądzach nie dyskutują. Obraz dziejów ojczystych ukazany jest w oparciu o wątki ekonomiczne. To także historia bankierów oraz dzieje waluty, które przekładają się na dzieje systemu władzy w istocie: kto ma pieniądze, ten ma władzę. Zatem bez podstawowej wiedzy, kto i na jakich zasadach drukuje banknoty i obligacje i skąd biorą się mityczne środku w budżecie - polski inteligent słabo na ogół orientuje się, kto nim tak naprawdę rządzi. Tą odpowiedź daje nam autor w swej pasjonującej książce, w telegraficznym skrócie wykładając dzieje systemów finansowych w naszym kraju - od zamierzchłych czasów pierwszych Piastów, po współczesnych nam Sztukmistrzów z Londynu ( sire Rostowski). Rzetelne opisanie systemu emisji pieniądza, centralnej bankowości i wyzysku fiskalnego ukazuje słabość wszelkich centralnych jednostek finansowych typu Bank Światowy czy MFW. Mało który Polak zdaje sobie sprawę, że paskudny proceder łupienia własnych poddanych ukrytym podatkiem inflacyjnym uprawiała z premedytacją większość władców Polski od Mieszka do Leszka (Balcerowicza). Jedynym kryterium jest dla autora interes poddanych nie zaś "interes państwa", służący za wieczną wymówkę dla zdzierstwa i rozkwitu biurokracji. To doskonały materiał dla przemyśleń nad przyszłością narodu i państwa. Pozostaje jedyni mieć nadzieje, że doczekamy czasów, kiedy Polska będzie wolna od interwencji zewnętrznej, ale i od wewnętrznego ucisku i wyzysku opartego na zmowach karteli, do których grandziarze wprzęgają autorytet państwa.

To prawdziwa perełka, która wyśmiewa mit o zasadzie, że dżentelmeni o pieniądzach nie dyskutują. Obraz dziejów ojczystych ukazany jest w oparciu o wątki ekonomiczne. To także historia bankierów oraz dzieje waluty, które przekładają się na dzieje systemu władzy w istocie: kto ma pieniądze, ten ma władzę. Zatem bez podstawowej wiedzy, kto i na jakich zasadach drukuje banknoty...