Pierwsze koty robaczywki

Wesoła opowieść o perypetiach pewnej nauczycielki języka polskiego - Idy W. Sięgnęłam po nią dzięki mojej koleżance - też nauczycielce polskiego.
Jako początkująca nauczycielka uznałam tą opowieść za dobre wprowadzenie w świat belfrów. Opisy grona pedagogicznego i pokoju nauczycielskiego są bezcenne :)
Znalazłam w niej odniesienia do scen z Bridget Jones oraz "Nigdy w życiu!"
Polecam tym, którzy nie wiedzą jak ciężko jest być nauczycielem a już w szczególności początkującym nauczycielem. Szkoła życia!

Wesoła opowieść o perypetiach pewnej nauczycielki języka polskiego - Idy W. Sięgnęłam po nią dzięki mojej koleżance - też nauczycielce polskiego.
Jako początkująca nauczycielka uznałam tą opowieść za dobre wprowadzenie w świat belfrów. Opisy grona pedagogicznego i pokoju nauczycielskiego są bezcenne :)
Znalazłam w niej odniesienia do scen z Bridget Jones oraz "Nigdy w...

Jak dla mnie rewelacja! Do książki podchodziłam z czytaniem parę razy, gdyż jakoś nie mogłam przebrnąć przez początek (sama nie wiem czemu). Ale jak już przysiadłam to co chwilę wręcz parskałam śmiechem do momentu kiedy oswoiłam się ze stylem, w jakim książka została napisana. Owszem uważam że polonista Ida trochę dziecinnie zachowywała się w stosunku do mężczyzn a nawet i do uczniów ale mimo wszystko podobała mi się ta opowieść.
Bardzo lekka, humorystyczna, trafiajaca w punkt ze swoim tematem przewodnim jakim jest system edukacji.

Jak dla mnie rewelacja! Do książki podchodziłam z czytaniem parę razy, gdyż jakoś nie mogłam przebrnąć przez początek (sama nie wiem czemu). Ale jak już przysiadłam to co chwilę wręcz parskałam śmiechem do momentu kiedy oswoiłam się ze stylem, w jakim książka została napisana. Owszem uważam że polonista Ida trochę dziecinnie zachowywała się w stosunku do mężczyzn a nawet i...

Chciałam poczytać coś lekkiego. No to trafiłam - perypetie młodej polonistki, której podejście z jednej strony mnie BARDZO irytowało (jak relacje z facetami czy NADMIERNE podkreślanie niektórych słów, tak jak teraz to robię),ale z drugiej za to jej uwagi na temat systemi edukacji były momentami celne. No i - aż jestem w szoku - chwilami naprawdę parskałam śmiechem. Czyli chyba jest nieźle.

Chciałam poczytać coś lekkiego. No to trafiłam - perypetie młodej polonistki, której podejście z jednej strony mnie BARDZO irytowało (jak relacje z facetami czy NADMIERNE podkreślanie niektórych słów, tak jak teraz to robię),ale z drugiej za to jej uwagi na temat systemi edukacji były momentami celne. No i - aż jestem w szoku - chwilami naprawdę parskałam śmiechem. Czyli...

Bohaterka charakterkiem dorównuje Małej Mi, podobnie jak ciętym językiem - a więc drżyjcie, skamieniałe podstawy polskiego systemu edukacji. Do tego hiperekologiczni, hippisowscy współlokatorzy, nieprzetrawiona miłość do byłego chłopaka... tyle że to już było, i to nie raz. Fabuła nie jest w zbyt oryginalna, do tego całe sceny zdają się mocno "inspirowane" znanymi filmami i innymi książkami. Nawet monologi i sarkastyczny humor bohaterki, rodem z występów stand-uperów, bogactwo dosadnych powiedzonek często wspiera pożyczkami od innych autorów lub odgrzewa stare jak świat dowcipy. Można przeczytać, ale wyłącznie dla odmóżdżenia, bo niewiele nam po tej książce pozostanie.

Bohaterka charakterkiem dorównuje Małej Mi, podobnie jak ciętym językiem - a więc drżyjcie, skamieniałe podstawy polskiego systemu edukacji. Do tego hiperekologiczni, hippisowscy współlokatorzy, nieprzetrawiona miłość do byłego chłopaka... tyle że to już było, i to nie raz. Fabuła nie jest w zbyt oryginalna, do tego całe sceny zdają się mocno "inspirowane" znanymi...

Bardzo zabawna, lekka lektura.

Bardzo zabawna, lekka lektura.

https://dajprzeczytac.blogspot.com/2017/12/pierwsze-koty-robaczywki-karina-bonowicz.html

https://dajprzeczytac.blogspot.com/2017/12/pierwsze-koty-robaczywki-karina-bonowicz.html

zabawna

zabawna

Obiecujący początek, potem już przesyt słów pisanych wielkimi literami, przegadanych przemyśleń-rozterek damsko-męskich bohaterki bardziej na poziomie małolaty niż kobiety. W moim odbiorze - forma jakbym ciągle czytała bloga albo portal społecznościowy, a nie książkę. Pozycja pewnie znajdzie swoich usatysfakcjonowanych odbiorców, dla mnie niestety męcząca na tyle, że nie zdecydowałam się doczytać do końca.

Obiecujący początek, potem już przesyt słów pisanych wielkimi literami, przegadanych przemyśleń-rozterek damsko-męskich bohaterki bardziej na poziomie małolaty niż kobiety. W moim odbiorze - forma jakbym ciągle czytała bloga albo portal społecznościowy, a nie książkę. Pozycja pewnie znajdzie swoich usatysfakcjonowanych odbiorców, dla mnie niestety męcząca na tyle, że nie...

Super się czyta, książka napisana lekkim językiem, pełna humoru.
Polecam wszystkim.

Super się czyta, książka napisana lekkim językiem, pełna humoru.
Polecam wszystkim.

Bądźmy szczere;
Polscy pisarze są niedoceniani, chociaż niejednokrotnie mają o wile większy talent od tych wszystkich amerykańskich gwiazdeczek, piszących o idealnych Maryśkach.
Był sobie nudny dzień przed świętami, wiedziałyśmy, że jeśli wtedy nie wypożyczymy żadnej książki to z czytania przez święta nici. Regały szkolnej biblioteki świeciły pustkami, tak jak za komuny świeciły półki w sklepach. Wydawało się, że te książki, które zostały na półkach wyciągają do nas ręce w błagalnym geście i szepczą: ,,Proszę weź mnie, przeczytaj mnie..." Jak się pewnie domyślacie właśnie tak zaczęła się nasz przygoda z tą książką, okładka nas nie zachęciła- te białe smugi w tle odstraszały ludzi jak zapach slumsów w upalny letni dzień, a kobieta na okładce wyglądała za staro na te dwadzieścia cztery lata... Dopisek nad tytułem również nie wydaje się być zachęcający. (,,Mężczyznę życia poznaje się w najmniej spodziewanych okolicznościach") Na początku myślałyśmy, że to będzie kolejne romansidło gdzie uczennica zakochuje się w nauczycielu, a na końcu ,,i żyli długo i szczęśliwie"- na szczęście sama dedykacja rozwiała nasze wątpliwości ;)
Przyszedł czas na opinię końcową! Pewnie spodziewacie się czegoś w stylu: WOW! Książka jest super- polecamy! Musicie ją przeczytać, gdyż, ponieważ, bo jeśli tego nie zrobicie przyjdzie do was Mary Sue i.... was zje ;-;
Cóż, nasza opinia odbiega trochę od tej powyższej- Jeśli nie jesteś jakimś gburem spod Biedronki przeczytaj, a jeśli wolisz Mickiewicza to nie marnuj swojego cennego czasu.
więcej na temat tej książki na naszym blogu: http://heroes-of-books.blogspot.com/

Bądźmy szczere;
Polscy pisarze są niedoceniani, chociaż niejednokrotnie mają o wile większy talent od tych wszystkich amerykańskich gwiazdeczek, piszących o idealnych Maryśkach.
Był sobie nudny dzień przed świętami, wiedziałyśmy, że jeśli wtedy nie wypożyczymy żadnej książki to z czytania przez święta nici. Regały szkolnej biblioteki świeciły pustkami, tak jak za komuny...