„Galla Anonima mit genezy Polski” to książka par excellence interdyscyplinarna. Autor korzysta w niej z metody i zdobyczy tak historii, jak antropologii, biblistyki, religioznawstwa, indoeuropeistyki, literaturoznawstwa, filozofii i filologii łacińskiej. Choć głównym tematem jest kronika Galla Anonima, to czytelnik musi wykazać się dużą dozą cierpliwości, nim wreszcie zostanie ona postawiona w centrum uwagi. Obszerny wstęp (przeszło 60 stron!) i jeszcze obszerniejszy pierwszy rozdział dzieła (ponad 80 stron) zarysowują w sposób niezwykle interesujący problem istnienia w średniowieczu mitów historiograficznych – zwłaszcza mitu genezy – i ich genealogii. Na tych pierwszych około 150 stronach książki znajduje się całe mnóstw interesujących uwag na temat korzeni średniowiecznych tradycji: tak pogańskich vel barbarzyńskich, jak biblijnych i klasycznych.

W rozdziałach poświęconych kronice Galla Anonima oraz powstałej w podobnym czasie czeskiej kronice Kosmasa odwołuje się Autor do bardzo wielu koncepcji interpretacyjnych, które pojawiły się były w polskiej mediewistyce. Mocno polemizuje zwłaszcza z tezami Jacka Banaszkiewicza, który przyjmując koncepcje Georges'a Dumézila w swojej książce na temat podania o Piaście i Popielu przypisał temu mitowi pogańskie, indoeuropejskie pochodzenie. Cz. Deptuła często zestawia kronikę Galla Anonima z dziełem mistrza Wincentego śledząc przemiany tradycji o najdawniejszych dziejach Polski w tych dwóch najstarszych utworach polskiej historiografii. To bardzo solidne stricte naukowe studium z mnóstwem przypisów. Nie czyta się może tej książki łatwo, ale myślę, że zainteresuje ona miłośników polskiego wczesnego średniowiecza.

Tomasz Babnis

„Galla Anonima mit genezy Polski” to książka par excellence interdyscyplinarna. Autor korzysta w niej z metody i zdobyczy tak historii, jak antropologii, biblistyki, religioznawstwa, indoeuropeistyki, literaturoznawstwa, filozofii i filologii łacińskiej. Choć głównym tematem jest kronika Galla Anonima, to czytelnik musi wykazać się dużą dozą cierpliwości, nim wreszcie...