Żółta walizka

Ostatnio czytam książki dla dzieci :), ale czy one takie są? Dla dorosłych również. Bawiłam się przy tej książce czytając ją niesamowicie :) Zwłaszcza poprzez zagadki matematyczne z książki znalezionej w piwnicy ... Główni bohaterowie Jacek i Barbara, którzy bawią się w detektywów - super :) Zagadki przez nich rozwiązywane w markecie i pociągu niby błahe, ale jakże fajne. Książki tego autora polecam ogromnie dzieciom, które już umieją czytać !!! Ilustracje w książce są fantastyczne, ale jak się bierze za to Bohdan Butenko to wiadomo, że będą świetne. POLECAM !!!

Ostatnio czytam książki dla dzieci :), ale czy one takie są? Dla dorosłych również. Bawiłam się przy tej książce czytając ją niesamowicie :) Zwłaszcza poprzez zagadki matematyczne z książki znalezionej w piwnicy ... Główni bohaterowie Jacek i Barbara, którzy bawią się w detektywów - super :) Zagadki przez nich rozwiązywane w markecie i pociągu niby błahe, ale jakże fajne....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Trochę lepsza niż pierwsza część. Da się przeczytać :)
aksamitne-stronice.blogspot.com

Trochę lepsza niż pierwsza część. Da się przeczytać :)
aksamitne-stronice.blogspot.com

Pokaż mimo to

To moje drugie spotkanie z parą detektywów i narratorem ich wydarzeń - emerytowanym policjantem. Tym razem przygody sympatycznej dwójki zaczynają się w deszczowy, nudny dzień, kiedy to Jacek po prostu nie może znaleźć sobie zajęcia. W takich sytuacjach najlepiej sprawdza się Basia i jej kosmiczne pomysły! Udział w castingu do filmu nawet dla mnie jest pomysłem nieco oderwanym od rzeczywistości, ale może jest to spowodowane tym, że umiejętności aktorskie mam żadne i ogólnie jestem nieco nieśmiała? A co na to główny bohater? Ostatecznie się zgadza. I dobrze, bo ominęłyby wszystkie kolejne przygody w tym kilka kradzieży, łamigłówki i wycieczka.

Sięgając po drugą część z serii Detektywów Para - Jacek i Barbara liczyłam na chwilę spokoju i oderwania od czarnych myśli panoszących się po mojej głowie. Udało się, otrzymałam kilkadziesiąt dobrych minut, masę wspomnień z dzieciństwa i jedną wielką przypominajkę jak to miło mieć te kilka lat mniej niż obecnie i po prostu cieszyć się życiem. Krótka lektura pozwoliła mi się trochę zrelaksować, ale czy to samo powiedziałyby dzieci?

Właściwie ciężko mi to określić. Patrząc na przedział wiekowy odpowiadający książce (7-12 lat) zastanawiam się, co wtedy lubiłam. Pamiętam, że czytałam Tajemniczy Ogród, Anię z Zielonego Wzgórza, W pustyni i w puszczy, Opowieści z Narnii i tym podobne, czyli powieści znacznie dłuższe i posiadające większą ilość wątków. Oczywiście tyczy się to tej górnej granicy wiekowej. W ten dolnej pewnie skupiłabym się na przygody Jacka i Basi głównie ze względu na dużą, zachęcającą czcionkę, niewielką ilość stron oraz ilustracje. Tyle od strony technicznej. A od strony treści?

Tak jak wspomniałam wyżej - treść stanowi dla mnie miłą odskocznię od codzienności, niewymagająca przypominajka lat minionych oraz pojedyncze sytuacje będące dla mnie zagadką, bo był w książce moment, kiedy zaskoczyła mnie niewiedza dorosłego siedzącego po uszy w temacie i fakt, że rozwiązanie znalazła dwójka dzieciaków. Tak, to z perspektywy dorosłego jest zaskakujące i dość nieprawdopodobne, jednak gdy byłam młodsza bawiły mnie takie gafy ze strony dużo starszych ode mnie osób, bo skoro wpadają na to dzieci, to dorosłość musi oznaczać uwstecznianie się. Tak właśnie wtedy myślałam i chyba nadal po części tak uważam. O jaką sytuację chodzi? Musicie przekonać się sami. Lektura zdecydowanie nie zajmuje wiele czasu.

Serię o przygodach Jacka i Basi poleciłabym jako prezent dla najmłodszych miłośników książek oraz dla nowicjuszy w dziedzinie czytania i poznawania literek.

Tekstu ukazał się również na moim blogu www.askadasuna.blogspot.com, nie został skopiowany.

To moje drugie spotkanie z parą detektywów i narratorem ich wydarzeń - emerytowanym policjantem. Tym razem przygody sympatycznej dwójki zaczynają się w deszczowy, nudny dzień, kiedy to Jacek po prostu nie może znaleźć sobie zajęcia. W takich sytuacjach najlepiej sprawdza się Basia i jej kosmiczne pomysły! Udział w castingu do filmu nawet dla mnie jest pomysłem nieco...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo mi się ta książka podobała. Najbardziej mi się podobało jak pani, właścicielka żółtej walizki, wbiegła do ich wagonu i zaczęła im tłumaczyć, że jej walizka gdzieś zniknęła, i co dalej z tego wynikło.

Bardzo mi się ta książka podobała. Najbardziej mi się podobało jak pani, właścicielka żółtej walizki, wbiegła do ich wagonu i zaczęła im tłumaczyć, że jej walizka gdzieś zniknęła, i co dalej z tego wynikło.

Pokaż mimo to

Bardzo fajna książka. Mam wrażenie, że nawet lepsza niż pierwsza część. Zagadka zniknięcia żółtej walizki nawet mnie zaskoczyła. :) Dla młodych adeptów zagadek kryminalnych rzecz pierwsza klasa.
No a tych bochenków było... siedem?

Bardzo fajna książka. Mam wrażenie, że nawet lepsza niż pierwsza część. Zagadka zniknięcia żółtej walizki nawet mnie zaskoczyła. :) Dla młodych adeptów zagadek kryminalnych rzecz pierwsza klasa.
No a tych bochenków było... siedem?

Pokaż mimo to