Jest zawadiacki bohater, egzotyczna sceneria, niezła akcja i niewybitny, ale też nieżmudny styl pisarski. Czyli przyjemna lektura, która w dziesięciu opowiadaniach oprowadzi nas po fantastycznej wersji Azji i nie tylko. Od Korei, Chin i krain indochińskich, po Australię i Syberię.

Choć jeden element, który bardzo mnie irytował to występujące gdzieniegdzie zbyt współcześnie słowa. Nie wymagam, żeby każde fantasy używało stylizowanej mowy, ale takie słowa "blitzkrieg", czy "outsourcing" po prostu nie pasują i niezmiernej wybijają z lektury.

Jest zawadiacki bohater, egzotyczna sceneria, niezła akcja i niewybitny, ale też nieżmudny styl pisarski. Czyli przyjemna lektura, która w dziesięciu opowiadaniach oprowadzi nas po fantastycznej wersji Azji i nie tylko. Od Korei, Chin i krain indochińskich, po Australię i Syberię.

Choć jeden element, który bardzo mnie irytował to występujące gdzieniegdzie zbyt...

GDYBY MARCO POLO BYŁ CONANEM BARBARZYŃCĄ… MIAŁBY NA IMIĘ CAIREN! To myśl przewodnia tej książki. Cairen-barbażyńca,najemnik,człowiek do zadań specjalnych-miłośnik podróży i odkrywania nowych lądów, smakosz mięsa i dobrego napitku, czuły towarzysz pięknych kobiet. Nade wszystko Cairen to wirtuoz miecza i wszelakiej broni białej oraz właściciel pięści o sile spadającego kowadła. Ten facet naprawdę umie walczyć i na dodatek uwielbia to. Książka to zbiór opowiadań/przygód Cairena, które jednak częściowo łączą się w całość przyczynowo-skutkową. Każde z nich to jedna misja/przygoda/walka z "czymś". Bo mamy tu i pierwotne potwory i stwory z piekła rodem. Widać uwielbienie autora do orientu i dodaje to swoistego smaczku,że nie wszystko musi toczyć się w dżungli lub na stepie. Bez dwóch zdań widać podobieństwo do Conana, ale szczerze mówiąc Cairen wzbudził u mnie większą sympatię. Być może ze względu na swój temperament, ale chyba bardziej przez swoją ineligencję, która wcale nie jest prymitywna i ograniczona do krwawej rzezi. Bardzo fajnie się to czyta , jest lekko i przyjemnie. Pomimo , że autora poniosła fantazja (a nie fantasy) w ostatniej opowieści "Żółty Kieł" , to miłośnikom barbarzyńców szczerze można tę pozycję polecić.

GDYBY MARCO POLO BYŁ CONANEM BARBARZYŃCĄ… MIAŁBY NA IMIĘ CAIREN! To myśl przewodnia tej książki. Cairen-barbażyńca,najemnik,człowiek do zadań specjalnych-miłośnik podróży i odkrywania nowych lądów, smakosz mięsa i dobrego napitku, czuły towarzysz pięknych kobiet. Nade wszystko Cairen to wirtuoz miecza i wszelakiej broni białej oraz właściciel pięści o sile spadającego...

Natura drapieżnika wymaga odpowiednich cech. Jedną z nich jest bezmyślne pchanie się w paszczę niebezpieczeństwa. Inną bardzo ważną jest brak wyrzutów sumienia. Cairen pozornie dba o swoje życie, chce je chronić, ale z drugiej struny podejmuje wybory, które prowadzą do ciągłego narażania się. Z tego powodu przemierza nieznane mu ziemie, ciągle uczy się, jest płatnym najemnikiem pragnącym dotrzeć do skarbów, zdobyć ziemie. Bez wahania zabija wszystkich, którzy mu grożą.
Niezwykle bystry, mający wyostrzone zmysły i butny bojownik nie jest w stanie nikomu się podporządkować. Jedynie niezwykłe misje sprawiają, że jest w stanie wykrzesać w sobie dyscyplinę. Sama postać przypomina troszkę ciekawskiego i pakującego się w dziwne sytuacje Indiana Jonesa z kojarzącym się z brawurą, siłą fizyczną, przemocą Rambem. Gdybym miała porównać do znanego już wzorca to najlepiej będzie tu pasował Conan Barbarzyńca. Taka mieszanka zapewnia mu wiele niebezpiecznych przygód: od próby wydobycia bogactwa z grobowca po ujście z życiem w czasie nocy puszczania żółci i bycia ofiarą dla gigantycznego potwora. Nie zabraknie tam też zamorskich podróży, silnych wyzwolonych kobiet, które w niczym nie przypominają niewiasty z ich otoczenia.
Opowieść zaczyna się od poszukiwań legendarnego czungijskiego grobowca. Towarzyszące mu zbiry szybko tracą życie i sam dzięki sprytowi stara się osiągnąć cel i wyjść z wyprawy cało. Nie bez znaczenia okaże się tu jego spryt pozwala mu również później w Ongkor umknąć z ołtarza ofiarnego. Mimo tych umiejętności Cairen chce doskonalić swoją sztukę walki. Na przeszkodzie stają mu zbyt surowe nakazy nauczyciela wymagającego wstrzemięźliwości seksualnej, posłuszeństwa i unikania nocnych wypadów poza obóz. Kiedy na drodze staje piękna, odważna i chętna wojowniczka trudno mu się oprzeć i nie złamać zasad. Cairen jednak należy do bohaterów, którzy się nad sobą nie rozczulają i godzi się z konsekwencją swoich słabości. Taka otwartość pcha go ku kolejnym przygodom i wielkim wyprawom.
W książce mamy do czynienia z bardzo ludzkim zjawiskiem oceniania, widzenia siebie w lepszym świetle, a czyny innych tłumaczone niskimi pobudkami, nieodpowiednią moralnością. Ten normatywny dualizm sprawia, że Cairen postrzega siebie jako człowieka z zasadami. Temu spojrzeniu ulega narrator pokazujący dowódcą jako kogoś złego, ponieważ chce splądrować starożytny grobowiec. Z niewiadomych nam powodów Cairen robi dokładnie to samo, ale widzi to jako czyn dobry. Ponad to bohater nie walczy dla samej walki tylko innych pobudek. Wyższe cele ścierają się tu z ludzkimi słabościami. Inteligentny poliglota potrafiący docenić kulturę barbarzyńca jednocześnie ulega swoim popędom, potrzebom pędzenia awanturniczego życia.
W książce spotkamy się z wieloma jednoznacznymi imionami: Yasuka (lekkich obyczajów Napponka),Hui Fat (właściciel burdelu),któl Narobhishitu, Nopończyk Otoya, mędrzec Yu Lian (skojarzenie z „Madagaskarem”). Całość okrasza jeszcze specyficzny, stylizowany język usprawiedliwiający pojawianie się w tekście form przestarzałych, trudnych do przeczytania, co z jednej strony może nadać tekstowi uroku, a z drugiej wywołać efekt wręcz przeciwny. To jak będziemy odbierali taki zabieg zależy od naszych czytelniczych upodobań.
Lekturę polecam miłośnikom fantastycznych opowieści awanturniczych.

Natura drapieżnika wymaga odpowiednich cech. Jedną z nich jest bezmyślne pchanie się w paszczę niebezpieczeństwa. Inną bardzo ważną jest brak wyrzutów sumienia. Cairen pozornie dba o swoje życie, chce je chronić, ale z drugiej struny podejmuje wybory, które prowadzą do ciągłego narażania się. Z tego powodu przemierza nieznane mu ziemie, ciągle uczy się, jest płatnym...