rozwińzwiń

Przemyślny szlachcic Don Kichote z Manczy. Tom 1

Okładka książki Przemyślny szlachcic Don Kichote z Manczy. Tom 1 Miguel de Cervantes y Saavedra
Okładka książki Przemyślny szlachcic Don Kichote z Manczy. Tom 1
Miguel de Cervantes y Saavedra Wydawnictwo: Państwowy Instytut Wydawniczy Seria: Biblioteka Klasyki Polskiej i Obcej [PIW] klasyka
559 str. 9 godz. 19 min.
Kategoria:
klasyka
Seria:
Biblioteka Klasyki Polskiej i Obcej [PIW]
Tytuł oryginału:
El ingenioso hidalgo Don Quijote de la Mancha
Wydawnictwo:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania:
1972-01-01
Data 1. wyd. pol.:
1972-01-01
Liczba stron:
559
Czas czytania
9 godz. 19 min.
Język:
polski
Tłumacz:
Anna Ludwika Czerny, Zygmunt Czerny
Tagi:
powieść hiszpańska
Średnia ocen

7,6 7,6 / 10

Oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Książki autora

Mogą Cię zainteresować

Oceny

Średnia ocen
7,6 / 10
34 ocen
Twoja ocena
0 / 10

OPINIE i DYSKUSJE

Sortuj:
avatar
1472
568

Na półkach: , , ,

Idealizm leży bardzo blisko głupoty, czego idealnym odzwierciedleniem jest don Kichot. Współczujemy mu, rozumiemy tragizm, trochę doceniamy, i podśmiechujemy się z jego obłędu. Chyba wolałabym jednak zostać z jakimś moim wyobrażeniem tej ponadczasowej opowieści, naznaczonej mocno obłędnym – nomen omen – charakterem obrazów Honoré Daumiera, w które mogę wpatrywać się i nieustannie zachwycać.
Jednak przyszedł czas, kiedy zachciało mi się poznać historię nieszczęsnego Rycerza Smętnego Oblicza... niestety nie znaleźliśmy wspólnego języka i drugi tom musi poczekać na lepsze czasy ;).

Idealizm leży bardzo blisko głupoty, czego idealnym odzwierciedleniem jest don Kichot. Współczujemy mu, rozumiemy tragizm, trochę doceniamy, i podśmiechujemy się z jego obłędu. Chyba wolałabym jednak zostać z jakimś moim wyobrażeniem tej ponadczasowej opowieści, naznaczonej mocno obłędnym – nomen omen – charakterem obrazów Honoré Daumiera, w które mogę wpatrywać się i...

więcej Pokaż mimo to

avatar
205
137

Na półkach:

Geografia społeczno-ekonomiczna pocz. XVIIw. prowincji Hiszpanii. Plus zbyt natchniony błędny rycerz.

Geografia społeczno-ekonomiczna pocz. XVIIw. prowincji Hiszpanii. Plus zbyt natchniony błędny rycerz.

Pokaż mimo to

avatar
954
954

Na półkach: ,

"O autorze najsłynniejszy! o szczęśliwy Don Kichocie! o wsławiona Dulcyneo! o krotochwilny Sanczo Pansa! obyście każde z osobna i wszyscy społem, żyli przez nieskończone wieki ku zadowoleniu i rozrywce żyjących". Drugi tom przynosi dalsze losy przemyślnego, ale szalonego Don Kichota z Manczy (aż do jego śmierci) oraz jego giermka. Przy okazji poznajemy mnóstwo innych ciekawych postaci oraz bardzo często ich interesujące historie, które z losami głównych bohaterów się splatają i stanowią cenny wkład do całej opowieści.
Obłąkany rycerz błędny Don Kichote to postać pod wieloma względami niezwykła i niezapomniana. "Jedynie jak już nieraz w ciągu tej długiej powieści powiedziano, ledwie się tknął sprawy błędnego rycerstwa, tracił głowę, w innych przedmiotach dawał dowody jasnego i swobodnego umysłu, tak że na każdym kroku czyny jego zaprzeczały rozumowi, a rozum jego czynom". Jego przygody są znakomicie napisane, pierwszy i drugi tom przeczytałem z wielką przyjemnością. Tom drugi jest dłuższy i zawiera (oprócz dedykacji i "Słowa wstępnego do czytelnika") aż siedemdziesiąt cztery rozdziały. Pierwszy cytat użyty w tej opinii pochodzi z rozdziału czterdziestego, drugi z czterdziestego trzeciego.
Powieść jest wybitna. Bawiła i zajmowała czytelników kilkaset lat temu, świetnie się ją czyta w czasach współczesnych i będzie to znakomita lektura również w przyszłości. Powieść długa, ale warta przeczytania, czas z nią spędzony będzie czasem dobrze spożytkowanym i z całą pewnością nie będzie zmarnowanym.

"O autorze najsłynniejszy! o szczęśliwy Don Kichocie! o wsławiona Dulcyneo! o krotochwilny Sanczo Pansa! obyście każde z osobna i wszyscy społem, żyli przez nieskończone wieki ku zadowoleniu i rozrywce żyjących". Drugi tom przynosi dalsze losy przemyślnego, ale szalonego Don Kichota z Manczy (aż do jego śmierci) oraz jego giermka. Przy okazji poznajemy mnóstwo innych...

więcej Pokaż mimo to

avatar
1966
1802

Na półkach: , , ,

Czytanie szkodzi :)
Świetna historia, satyra na marzycieli, czytelników I pewne postawy - poniekąd hiszpański Baj Ganio czy Szwejk, ale sprzed kilkuset lat.

Czytanie szkodzi :)
Świetna historia, satyra na marzycieli, czytelników I pewne postawy - poniekąd hiszpański Baj Ganio czy Szwejk, ale sprzed kilkuset lat.

Pokaż mimo to

avatar
262
20

Na półkach:

Serce i Rozum prowadzą swoje pocieszne dysputy już setki lat. Zaskoczyło mnie jak nowoczesne poglądy głosi mądry wariat i że mimo kilku wieków jest całkiem śmieszny, a nie jednoznacznie cringowy.
Póki umysł roić będzie fantazje, przezwyciężać strach, czuwać nocą, żywić się marzeniami i poganiać leniwe ciało, które z kolei sprowadzać go będzie na ziemię, drżeć jak osika, spać snem sprawiedliwego, zajadać przy każdej okazji, tak długo warto będzie czytać przygody Don Kichota.

Serce i Rozum prowadzą swoje pocieszne dysputy już setki lat. Zaskoczyło mnie jak nowoczesne poglądy głosi mądry wariat i że mimo kilku wieków jest całkiem śmieszny, a nie jednoznacznie cringowy.
Póki umysł roić będzie fantazje, przezwyciężać strach, czuwać nocą, żywić się marzeniami i poganiać leniwe ciało, które z kolei sprowadzać go będzie na ziemię, drżeć jak osika,...

więcej Pokaż mimo to

avatar
954
954

Na półkach: ,

"W pewnej miejscowości Manczy, której nazwy nie mam ochoty sobie przypominać, żył niedawno pewien szlachcic, z tych, co mają kopię w tulei, starodawną tarczę, chudą szkapę i gończego charta". Tym zdaniem rozpoczyna się pierwszy rozdział rozsławionej na całym świecie powieści Cervantesa. Szlachcicem, który jest ukazany w tymże zdaniu jest przemyślny Don Kichote. Szlachcic ów zaczytywał się w rycerskich opowieściach, szczególnie upodobał sobie te, które mówiły o błędnych rycerzach. Niestety ewidentnie je przedawkował. "W rezultacie rozum straciwszy wpadł na najdziwaczniejszy pomysł, jaki by kiedykolwiek w świecie największemu szaleńcowi przyszedł do głowy. Uroił sobie, że stosowne i konieczne jest dla blasku jego sławy oraz dla służby państwu zostać błędnym rycerzem, wyruszyć w szeroki świat, konno i zbrojnie w poszukiwaniu przygód i dokonywać tych wszystkich czynów, jakich dokonują błędni rycerze, o których czytał; naprawiając wszelakiego rodzaju krzywdy, narażając się na przygody i niebezpieczeństwa i wychodząc z nich zwycięsko, zdobyć imię nieśmiertelne i sławę". Jego wiernym, ale niezbyt rozgarniętym giermkiem został jeżdżący na ośle Sanczo Pansa.
Część pierwsza (czyli tom pierwszy) podzielony jest na dedykację, przedmowę autora oraz cztery księgi (łącznie pięćdziesiąt dwa rozdziały),w których opisywane są przygody Don Kichota i Sancza Pansy oraz wielu bohaterów, którzy w mają styczność z wymienionymi śmiałkami. Ostatni rozdział kończy się powrotem głównych bohaterów do rodzinnej miejscowości. To nie kończy jednak całej opowieści. Tom drugi będzie ją kontynuował i już nie mogę się doczekać ciągu dalszego, jestem bardzo ciekawy co się jeszcze wydarzy.
Wybitny tom pierwszy i oby drugi był na tym samym poziomie. Zabieram się lektury. Liczę na dużą ilość pozytywnych literackich, czytelniczych wrażeń.

"W pewnej miejscowości Manczy, której nazwy nie mam ochoty sobie przypominać, żył niedawno pewien szlachcic, z tych, co mają kopię w tulei, starodawną tarczę, chudą szkapę i gończego charta". Tym zdaniem rozpoczyna się pierwszy rozdział rozsławionej na całym świecie powieści Cervantesa. Szlachcicem, który jest ukazany w tymże zdaniu jest przemyślny Don Kichote. Szlachcic ów...

więcej Pokaż mimo to

avatar
55
13

Na półkach:

W wieku 18 lat dla mnie była nudna, bez akcji, niezrozumiała. Na studiach nowatorstwo tej książki zostało wyjaśnione ale osobiście dla mnie to wyjaśnienie nie wzbudziło zainteresowana do powtórnego przeczytania.

W wieku 18 lat dla mnie była nudna, bez akcji, niezrozumiała. Na studiach nowatorstwo tej książki zostało wyjaśnione ale osobiście dla mnie to wyjaśnienie nie wzbudziło zainteresowana do powtórnego przeczytania.

Pokaż mimo to

avatar
14
14

Na półkach: , ,

Jedna z lepszych książek literatury światowej, która zachęciła mnie bardziej do odkrycia literatury tego kraju. Powieść zbudowana jest na tym samym schemacie do końca, dlatego po pewnym czasie zaczyna już nudzić czytelnika. Tom drugi uważam za gorszy od pierwszego. Trzeba jednak wziąć tutaj pod uwagę czas powstania powieści - w tamtych czasach musiała być to niezła proza rozrywkowa. Nie mogę odmówić jej kwiecistego kunsztu literackiego epoki baroku. Dla samego stylu językowego książka zasługuje u mnie na mocne #10. Styl ozdobny, wzorowany na mowę dworską z licznymi odniesieniami do antyku i historii rycerskich - jest to wielka gratka dla pasjonata literatury dawnej i nie tylko. Humor powieści wbrew pozorom jak dla mnie się nie zestarzał, nawet w samej postaci Don Kichota można znaleźć uniwersalne mądrości gotowe do przełożenia w naszej rzeczywistości.

Książka zmusza do refleksji na temat tego, czy głównego bohatera można uznawać za szaleńca, czy postać tragiczną. Z jednej strony śmiałam się z jego wybryków, ale z drugiej wynikał z niej pewien tragizm - idealista Don Kichot, który kierował się wyższymi zasadami niż reszta hiszpańskiego społeczeństwa, został wrzucony do zwykłego świata; nie chciał cierpienia nikogo, wielokrotnie można było go pozwać za naiwność względem ludzi o niskich pobudkach i potrzebach. Don Kichot do legenda, postać niejednoznaczna. Jestem dumna z tego, że udało mi się przeczytać ją do końca.

Jedna z lepszych książek literatury światowej, która zachęciła mnie bardziej do odkrycia literatury tego kraju. Powieść zbudowana jest na tym samym schemacie do końca, dlatego po pewnym czasie zaczyna już nudzić czytelnika. Tom drugi uważam za gorszy od pierwszego. Trzeba jednak wziąć tutaj pod uwagę czas powstania powieści - w tamtych czasach musiała być to niezła proza...

więcej Pokaż mimo to

avatar
234
172

Na półkach:

Nie jestem aż takim wariatem jak Don Kichote, żeby ją oceniać czy recenzować. Za to Wojciech Charchalis, zmieniając w swoim nowym tłumaczeniu powieści imiona m.in. Rosynanta, Sancho Pansy czy Dulcynei okazał się, za przeproszeniem, jego prawym następcą. Jakież to szaleństwo sprawiło, że usunął te będące elementem (przepraszam, za patos) europejskiego dziedzictwa kulturowego i pozamieniał je na dziwaczne polskie odpowiedniki? W czym np. Sanczo Brzuchacz jest lepszy od Sancho Pansy? Czy to w jakikolwiek sposób wzbogaca tekst? - nie. Czy tłumaczenie nazwisk jest przyjętą zasadą w polskich tłumaczeniach? - też nie (oprócz nielicznych uzasadnionych wyjątków).

Poza tym kiedy czytam w przedmowie tłumacza, że teraz w końcu po powieść sięgną także "normalni", nowocześni czytelnicy, bo wreszcie odzyskała kontakt ze współczesnością i przestała być literackim zabytkiem, wydaje mi się, że to jakaś żartobliwa gra intertekstualna z obłąkanym bohaterem. Pomijając oczywistą naiwność tego stwierdzenia, czyżby naprawdę ktoś myślał, że sięgający po raz pierwszy po Don Kichota nie zechce czytać o Rosynancie czy Dulcynei? Może za drugim albo trzecim razem będzie ciekawie, jeżeli rycerz będzie jeździł na Chabettonie...

I w ten sposób szansa na nowe tłumaczenie Don Kichota, które zastąpi nieco zestarzałe dotychczasowe, przepadła a czytelnicy dostali ciekawostkę dla koneserów.
A przy okazji - stary przekład Edwarda Boye całkiem nieźle się broni.

Nie jestem aż takim wariatem jak Don Kichote, żeby ją oceniać czy recenzować. Za to Wojciech Charchalis, zmieniając w swoim nowym tłumaczeniu powieści imiona m.in. Rosynanta, Sancho Pansy czy Dulcynei okazał się, za przeproszeniem, jego prawym następcą. Jakież to szaleństwo sprawiło, że usunął te będące elementem (przepraszam, za patos) europejskiego dziedzictwa kulturowego...

więcej Pokaż mimo to

avatar
132
132

Na półkach: , , ,

Miguel de Cervantes – Przemyślny szlachcic don Kichot z Manczy (1605/1615) (10)

Miguel de Cervantes – Przemyślny szlachcic don Kichot z Manczy (1605/1615) (10)

Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Przeczytane
    3 072
  • Chcę przeczytać
    2 018
  • Posiadam
    665
  • Teraz czytam
    95
  • Ulubione
    78
  • Lektury
    74
  • Klasyka
    53
  • Literatura hiszpańska
    39
  • Chcę w prezencie
    30
  • 2013
    20

Cytaty

Więcej
Miguel de Cervantes y Saavedra Don Kichot z La Manczy Zobacz więcej
Miguel de Cervantes y Saavedra Don Kichot z La Manchy Zobacz więcej
Miguel de Cervantes y Saavedra Don Kichot z La Manchy Zobacz więcej
Więcej

Podobne książki

Przeczytaj także