Nieudana terapia. Mistrzowie psychoterapii i ich największe porażki

Książka w mojej opinii jest bardzo odważna- temat trudny i kontrowersyjny a jednocześnie bardzo ludzki- porażki najlepszych. Ma formę wywiadu, w którym autorzy zadają najwybitniejszym specjalistą pytania o nieudaną terapię.
Efekty tych rozmów? W mojej ocenie bardzo różne- niektórzy terapeuci zrzucali odpowiedzialność za swoje porażki, nie chcieli o nich mówić... Inni... odważnie i z pokorą odsłaniali samych siebie. .. Pokazywali swoją postawą, że błąd i porażka jest ludzka i nieunikniona.

Dla mnie ta książka jest nie tylko o nieudanej terapii ale również o odwadze mówienia o swoich niedoskonałościach, pokorze, odpowiedzialności, narcyzmie terapeutów.

Uważam tą pozycję za lekturę obowiązkową dla wszystkich psychologów, psychoterapeutów.

Książka w mojej opinii jest bardzo odważna- temat trudny i kontrowersyjny a jednocześnie bardzo ludzki- porażki najlepszych. Ma formę wywiadu, w którym autorzy zadają najwybitniejszym specjalistą pytania o nieudaną terapię.
Efekty tych rozmów? W mojej ocenie bardzo różne- niektórzy terapeuci zrzucali odpowiedzialność za swoje porażki, nie chcieli o nich mówić... Inni......

Przeciez ta ksiazka to parodia, tylko udaje niepowodzenie terapeuty, a odpowiedzialnosc zwala na pacjenta. Projekcja na pacjentow, na ktorych spoczywa wina za nieudana terapie, bo klamali. Wszystko i tak zawsze jest wina pacjenta. Terapeuci to nie swiete krowy, ale tez klamia, popelniaja bledy, uzalezniaja, sugeruja cos podpierajac sie pseudonakowymi wywodami, a nie sprawdzonymi faktami. Chcialabym, aby kiedys ktorys przyznal sie kiedy naprawde partaczy robote. Dotychczas tylko dwoch takich znalazlam, to Jeffrey Masson "przeciw terapii" i Richard Stuart, ktory zaanalizowal wlasne niepowodzenia jako terapeuty i stwierdzil, ze 50% osob sie poprawia i tyle samo pogarsza na skutek jego oddzialywan.

Przeciez ta ksiazka to parodia, tylko udaje niepowodzenie terapeuty, a odpowiedzialnosc zwala na pacjenta. Projekcja na pacjentow, na ktorych spoczywa wina za nieudana terapie, bo klamali. Wszystko i tak zawsze jest wina pacjenta. Terapeuci to nie swiete krowy, ale tez klamia, popelniaja bledy, uzalezniaja, sugeruja cos podpierajac sie pseudonakowymi wywodami, a nie...

Bardzo długo czytałam tę książkę. Mam mieszane odczucia. Temat jest na pewno bardzo ważny i potrzebny. Dobrze, że coś takiego powstało jednak niektórzy biorący udział w badaniu terapeuci porządnie podeszli do tematu i opowiadali na prawdę ciężkie i bolesne historie związane pośrednio lub bezpośrednio z procesem terapeutycznym, który prowadzili. Niektórzy jednak moim zdaniem lekko podeszli do sprawy. Rozumiem, sprawa porażki czy ,,nieudanej terapii" jest sprawą subiektywną i indywidualną więc niektóre przykłady mogą nie przemówić do czytelnika.

Książka przeznaczona dla osób, które posiadają chociaż podstawową wiedzę odnośnie nurtów terapeutycznych i procesu terapii.

Dużo bardziej chciałabym przeczytać taką książkę, w której POLSCY psychoterapeuci opowiadaliby o swoich zawodowych porażkach.

Myślę, że każdy psychoterapeuta, psycholog czy student psychologii powinien przeczytać tę pozycję i wyrobić sobie własną opinię ;).

Bardzo długo czytałam tę książkę. Mam mieszane odczucia. Temat jest na pewno bardzo ważny i potrzebny. Dobrze, że coś takiego powstało jednak niektórzy biorący udział w badaniu terapeuci porządnie podeszli do tematu i opowiadali na prawdę ciężkie i bolesne historie związane pośrednio lub bezpośrednio z procesem terapeutycznym, który prowadzili. Niektórzy jednak moim zdaniem...

Słabsza niż "Mumia" tych samych autorów - ale o istotnej wymowie. Ilu polskich tuzów psychoterapii zgodziłoby się opowiedziec o swoich największych porażkach? No właśnie. Nawet zebrawszy chętnych, autorzy mieli problem z wyciśnięciem z nich krwistych historii. "Nie wiem, nie pamiętam szczegółów, a w ogóle to jakoś to przepracowałem..." Mimo wszystko, pozycja warta lektury - ale dla profesjonalistów, którzy chcą zobaczyc własne trudności we właściwym świetle.

Słabsza niż "Mumia" tych samych autorów - ale o istotnej wymowie. Ilu polskich tuzów psychoterapii zgodziłoby się opowiedziec o swoich największych porażkach? No właśnie. Nawet zebrawszy chętnych, autorzy mieli problem z wyciśnięciem z nich krwistych historii. "Nie wiem, nie pamiętam szczegółów, a w ogóle to jakoś to przepracowałem..." Mimo wszystko, pozycja warta lektury -...

Niech będzie...

Choć zawsze mogło być lepiej. Książka na pewno w dobrym tonie i przemyślana. Jedne wskazówki cenniejsze, bez innych można się obejść. Jedni psychoterapeuci opowiadali o swoich porażkach w pracy bardziej na luzie, podczas gdy inni podchodzili do sprawy z pełną powagą, a przez to tracili na autentyzmie, chroniąc swoje poczynania.

Niektóre uwagi zawarte w książce przydadzą się, ale czy na dłużej? Fakt, że historie miały miejsce naprawdę poczynił tę pozycję jako wartą choćby do przejrzenia.

Niech będzie...

Choć zawsze mogło być lepiej. Książka na pewno w dobrym tonie i przemyślana. Jedne wskazówki cenniejsze, bez innych można się obejść. Jedni psychoterapeuci opowiadali o swoich porażkach w pracy bardziej na luzie, podczas gdy inni podchodzili do sprawy z pełną powagą, a przez to tracili na autentyzmie, chroniąc swoje poczynania.

Niektóre uwagi zawarte w...