Uroczysko

Książka przedstawiająca coś zupełnie innego na rynku wydawniczym mimo że może momentami przypominać "Opowieści z Narnii".

Książka przedstawiająca coś zupełnie innego na rynku wydawniczym mimo że może momentami przypominać "Opowieści z Narnii".

Pokaż mimo to

Książka dla dzieci, ale myślę że spodoba się także starszym osobom (dla relaksu, lekkiej rozrywki). A wręcz docelowych adresatów może z lekka przerażać grubość książki, bowiem ma 540 stron. Ale mimo to czyta się ją bardzo przyjemnie i szybko. Akcja jest wciągająca, no może momentami przewidywalna. Aczkolwiek posiada parę trochę nieoczekiwanych zwrotów akcji. Ciekawym aspektem jest to, że częściowo jest pisana z dwóch (a nawet trzech) perspektyw - mamy tu perspektywę Prudencji oraz Kurta (na moment też Aleksandry). Występuję też pewnego rodzaju atmosfera tajemniczości, bardzo przyjemna zresztą.
Poza tym książka jest przepięknie wydana! Okładka jest wspaniała, tak jak i ilustracje wewnątrz (autorstwa Carson Ellis).
Serdecznie polecam!

Książka dla dzieci, ale myślę że spodoba się także starszym osobom (dla relaksu, lekkiej rozrywki). A wręcz docelowych adresatów może z lekka przerażać grubość książki, bowiem ma 540 stron. Ale mimo to czyta się ją bardzo przyjemnie i szybko. Akcja jest wciągająca, no może momentami przewidywalna. Aczkolwiek posiada parę trochę nieoczekiwanych zwrotów akcji. Ciekawym...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka "Uroczysko" to pierwsza część serii, opisująca rozpaczliwe próby odzyskania brata przez Prudencję. Chłopiec trafia do tajemniczego miejsca - Uroczyska. Prudencja musi zmierzyć się z nowymi stworzeniemi, wyzwaniami i lękami. Autorka przedstawia czytelnikowi cały nowy świat, przepełniony magią i zdumiewającymi sytuacjmi. Cała książka pełna jest pewnej tajemniczości i atmosfery, która zachęca czytelnika do dalszego zagłębiania się w nią.

Książka "Uroczysko" to pierwsza część serii, opisująca rozpaczliwe próby odzyskania brata przez Prudencję. Chłopiec trafia do tajemniczego miejsca - Uroczyska. Prudencja musi zmierzyć się z nowymi stworzeniemi, wyzwaniami i lękami. Autorka przedstawia czytelnikowi cały nowy świat, przepełniony magią i zdumiewającymi sytuacjmi. Cała książka pełna jest pewnej tajemniczości i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jest to książka zdecydowanie dla młodszej widowni - ok 11-13 lat. Ja również dostałam ją na urodziny jakoś w tym wieku, jednak wtedy w ogóle nie czytałam tego typu książek, więc stała na półce i stała. Żałuję, że zaciekawiła mnie dopiero w wieku 16 lat. Kiedy tak stała na półce, pewnego wrześniowego dnia przypomniałam sobie o niej i przekartkowałam. Zauważyłam, że jest to wspaniale wydana książka z przepięknymi jesiennymi ilustracjami, a za oknem właśnie szła jesień...
Spróbuję adekwatnie ocenić tą książkę.
To niezwykle ciekawa historia wciąga nas w najdalsze części baśniowego i magicznego klimatu leśnego. Akcja rozgrywa się podczas jesieni, dlatego też serdecznie polecam właśnie na tę porę roku. Wiele do klimatu dają piękne ilustracje. W niektórych momentach jednak wolałam na nie nie patrzeć, bo moja własna wyobraźnia nieźle działała. Jedyna rzecz, która objawiała się z powodu czytania w zbyt 'późnym' wieku ( 16 lat) to to, że była nieco przewidywalna. Czasami mi się dłużyła, bo myślałam sobie "Dobra...Okej...Okej...Taaa i tak się nic nie stanie bo to przecież family friendly content..." To były jedyne rzeczy, które mi przeszkadzały. Jednak pomijając je - przedstawiona historia jest naprawdę interesująca. Osobiście w lekturach preferuję bohaterów 11-12 lat, tak jak w IT czy tutaj, niż nastolatków, którzy zwykle są... nawet nie będę się wypowiadać. Świat jest również bardzo ciekawy i tajemniczy. Z biegiem czasu zaczynamy ogarniać wszystkie krainy w Nieprzebytym Borze.
Krótko mówiąc - jest to idealna pozycja dla młodszych czytelników, jednak jako 16-latka również się zaciekawiłam. Teraz próbuję zachęcić moją siostrę (12.5) roku, żeby nie popełniła tego błędu co ja i przeczytała ją jeszcze w tym młodszym wieku :)

Jest to książka zdecydowanie dla młodszej widowni - ok 11-13 lat. Ja również dostałam ją na urodziny jakoś w tym wieku, jednak wtedy w ogóle nie czytałam tego typu książek, więc stała na półce i stała. Żałuję, że zaciekawiła mnie dopiero w wieku 16 lat. Kiedy tak stała na półce, pewnego wrześniowego dnia przypomniałam sobie o niej i przekartkowałam. Zauważyłam, że jest to...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

www.ksiazkomaniacyrecenzje.blogspot.com



Dwunastoletnia Prudencja McKneel wiedzie całkiem zwyczajne i spokojne życie. Ma wspaniałą rodzinę i dobrze radzi sobie w szkole. Pewnego dnia rodzice powierzają Prudencji swojego małego synka pod opiekę. Dziewczynka, która jest dość dorosła jak na swój wiek, radzi sobie świetnie. Wykonuje domowe obowiązki i jeszcze zajmuje się braciszkiem najlepiej jak potrafi. Dochodzi jednak do nieszczęśliwego wypadku. Kruki porywają maleństwo z wózka i zabierają do Nieprzebytego Boru - dzikiego lasu w samym środku Portland. Prudencja, która boi przyznać się rodzicom do zdarzenia, wyrusza na poszukiwania ukochanego brata. Nastolatce będzie towarzyszyć jej kolega ze szkoły. Wyprawa, która z założenia miała być misją ratunkową, okaże się mieć głębszy sens.

"Uroczysko" jest niesamowite. To książka magiczna i piękna, a jednocześnie mroczna
i przerażająco niesamowita. Nie wiem, czy na pewno odpowiednia dla młodszych dzieci - raczej niekoniecznie. Może być ona dla nich zbyt skomplikowana, niezrozumiała i momentami może nawet zbyt straszna. Autor nie skąpi opisów okropności, nie waha się przed zabraniem swoich czytelników do świata wspaniałego, a jednocześnie pełnego niebezpieczeństw. Jedno jest pewne - funduje niezapomnianą przygodę.

Wydaje mi się jednak, że "Uroczysko" jest metaforą władzy, próbą wyśmiania i wskazania ludzkich wad, ślepego podążania za władzą. Wydaje mi się, że motyw władzy jest tu bardzo istotny jak na książkę skierowaną głównie do dzieci. To nie bajka. To świetna książka o magicznym, baśniowym wręcz klimacie, która zauroczy czytelnika w każdym wieku. Pełna zwrotów akcji, znakomitych przeżyć i fenomenalnych przygód.

Postawmy sobie jednak pytanie, czy ta książka jest warta swojej ceny? Obecnie można kupić ją za +/- 100 zł. I choć byłam do tego nastawiona sceptycznie, to po jej przeczytaniu muszę się do czegoś przyznać - myliłam się, książka jest tego warta. Przede wszystkim jest przepięknie wydana - twarda oprawa i liczne ilustracje, które pozwalają wczuć się w klimat powieści i tym nieco starszym - powrócić do czasów dzieciństwa, gdy nasze książki miały przeważnie więcej obrazków niż tekstu. Ilustracje w książce również są pierwszorzędne. Naprawdę dobra kreska.

Reasumując, "Uroczysko" warte jest każdej ceny. To świetnie wydana pozycja o osobliwej treści, która powinna zasilić biblioteczkę każdego, kto marzy o przygodach w niecodziennym miejscu. Dla fanów "Opowieści z Narnii" i "Serii niefortunnych zdarzeń" jest to pozycja obowiązkowa. Polecam.

Izabela Nestioruk

www.ksiazkomaniacyrecenzje.blogspot.com



Dwunastoletnia Prudencja McKneel wiedzie całkiem zwyczajne i spokojne życie. Ma wspaniałą rodzinę i dobrze radzi sobie w szkole. Pewnego dnia rodzice powierzają Prudencji swojego małego synka pod opiekę. Dziewczynka, która jest dość dorosła jak na swój wiek, radzi sobie świetnie. Wykonuje domowe obowiązki i jeszcze zajmuje się...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo długo szukałam tej książki, aż w końcu udało mi się ją kupić. Po jej przeczytaniu nie żałuję, że tyle na nią polowałam. Poza bardzo dobrą fabułą książka ma też bardzo ładną okładkę i ilustracje.

Bardzo długo szukałam tej książki, aż w końcu udało mi się ją kupić. Po jej przeczytaniu nie żałuję, że tyle na nią polowałam. Poza bardzo dobrą fabułą książka ma też bardzo ładną okładkę i ilustracje.

Pokaż mimo to

Czy można dziś jeszcze napisać baśń, która dorównywałaby klasycznym wzorcom gatunku? Po przeczytaniu UROCZYSKA Colina Meloy'a, jestem skłonna zaryzykować stwierdzenie, że tak.


UROCZYSKO to osadzona we współczesnych realiach baśniowa opowieść, której bohaterką jest 12-letnia dziewczynka, mieszkająca w Portland. Pewnego jesiennego dnia Prudencja McKeel, zwana też po prostu Dunią, staje się świadkiem tajemniczego, dramatycznego wydarzenia. Kiedy wybiera się na swym malutkim rocznym braciszkiem Maksiem na spacer do parku, stado kruków porywa chłopczyka i odlatuje z nim w siną dal. Pościg za ptaszyskami na niewiele się zdaje, dziewczynka dostrzega jednak, że zniknęły w owianym tajemnicą lesie, zwanym przez wszystkich Nieprzebytym Borem.

Nieprzebyty Bór to miejsce, dokąd nikt, nawet żaden dorosły, nie ma odwagi wejść. Krążą o nim liczne mroczne legendy. Załamana Dunia nie ma jednak wyboru. Przełamuje strach i postanawia pójść do lasu, by odnaleźć braciszka. Towarzyszy jej w tej wyprawie kolega ze szkoły, Kurt.Tym sposobem oboje trafiają do tajemniczej dzikiej krainy zwanej Uroczyskiem, nad którą panuje okrutna owdowiała Regentka Aleksandra. W królestwie, którym niegdyś rządziła wraz z mężem, zwanym Siedliskiem, nieudolnie włada teraz Regent Svik. Aleksandra pragnie je odzyskać, a mały Maksio w pewien sposób ma jej pomóc osiągnąć ten cel.


Kraina Uroczyska przedstawiona jest w sposób niezwykle plastyczny i barwny, bogaty w szczegóły. Nad potężnym magicznym leśnym królestwem, kiedyś żyjącym w harmonii i ładzie, teraz rozciąga się mrok. Pogrążone jest w walce dobra ze złem, w której armia Regentki złożona z kojotów, toczy zażarte boje z innymi mieszkańcami Uroczyska, zwanymi Łotrami, atakuje graniczne posterunki Siedliska, jest też w stanie wojny z Królestwem Ptaków. Wstęp z zewnątrz do tego pełnego dziwów leśnego świata mają bardzo nieliczni - ci, którzy sami mają w sobie odrobinę magii. Jeśli jesteście ciekawi, jak się to udało Duni i Kurtowi, parze dzieciaków Stamtąd, jak mówią mieszkańcy boru, sięgnijcie po UROCZYSKO i mocno trzymajcie kciuki, by powiodło im się wraz z gromadą sprzymierzeńców uratować Maksia z rąk okrutnej Regentki i ocalić leśną krainę przed ostateczną zagładą.


Colin Meloy wykazał się bujną fantazją, ale również nie byle jakim autorskim warsztatem - stworzył współczesną, ale zajmującą i ekspresywną historię, nawiązującą do najlepszych tradycji fantastyki dla dzieci, wyraźnie czerpiąc inspirację i wzorując się na takich dziełach jak ALICJA W KRAINIE CZARÓW, cykl o Narnii czy baśnie Andersena. W historii Duni, Kurta i Maksia, w świecie, w którym rzeczywistość przeplata się z magią, podobnie jak w dziełach C.S. Lewisa, wiodącą rolę odgrywa walka dobra ze złem. Całości tego dzieła dopełniają znakomite ilustracje autorstwa żony Meloy'a, Carson Ellis, w tym również mapa, dzięki której możemy nie tylko zorientować się w położeniu poszczególnych części leśnego królestwa, ale również prześledzić tor wędrówki Duni i Kurta.


Colin Meloy i Carson Ellis stworzyli tę niezwykłą baśń, dedykując ją swemu synowi Hankowi. Mieli jednak gest, dzieląc się nią również z innymi młodymi czytelnikami z całego świata. Ale UROCZYSKO to świetna przygoda nie tylko dla dzieci, a właściwie dla każdego bez względu na wiek, komu nie brak wyobraźni. I jest to na dodatek pierwsza część z trzytomowego cyklu o tej baśniowej krainie, co zapewne stanowi nie lada gratkę dla wielbicieli gatunku.


To jak? Gotowi na niecodzienną przygodę? Na powrót do krainy fantazji z dziecięcych lat? Kto wie, może ktoś z Was odkryje w sobie Mistyka, i usłyszy, jak wszystko w przyrodzie przemawia?


Na koniec mała rada na przyszłość: dla własnego dobra lepiej wystrzegajcie się bluszczu;)

Czy można dziś jeszcze napisać baśń, która dorównywałaby klasycznym wzorcom gatunku? Po przeczytaniu UROCZYSKA Colina Meloy'a, jestem skłonna zaryzykować stwierdzenie, że tak.


UROCZYSKO to osadzona we współczesnych realiach baśniowa opowieść, której bohaterką jest 12-letnia dziewczynka, mieszkająca w Portland. Pewnego jesiennego dnia Prudencja McKeel, zwana też po prostu...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

W sam raz na ukojenie jesiennych smutków.

W sam raz na ukojenie jesiennych smutków.

Pokaż mimo to

Zaczynałam czytać tę książkę mniej więcej w piątej klasie i mimo że była ciekawa, nie wciągnęła mnie na tyle, żebym przeczytała ją do końca. Utknęłam w środku i zabrałam się za szkolne lektury. Po latach wróciłam do niej z postanowieniem, że choćby była nie wiadomo jak trudna do przebrnięcia, będę ją mogła dopisać do listy "Przeczytane". Tym razem jednak nie miałam z nią żadnych problemów. Poszło gładko i szybko, książka jest naprawdę interesująca i wciągająca. Jej grubość już mnie nie przerastała tak jak kiedyś. Jednak coś musi zgrzytać, skoro od dzieciństwa lubiąc czytać, nie mogłam jej skończyć, a to książka dla dzieci. Nie wiem co to jest, ale z tego powodu daję gwiazdkę mniej. Może to dlatego, że choć ma zupełnie inny charakter, historia w pewnych momentach przypomina "Opowieści z Narnii", których nigdy nie lubiłam. Wiele elementów jest tu podobnych. Zakończenie trochę mnie zasmuciło, myślałam że Kurt postąpi inaczej. Cóż, muszę powiedzieć, że powieść jest naprawdę bardzo dobra i mam zamiar przeczytać kolejne części. A jeszcze lepsze wrażenie sprawiają ilustracje, które fajnie umilały mi lekturę, mimo że nie lubię takiego stylu rysowania.

Zaczynałam czytać tę książkę mniej więcej w piątej klasie i mimo że była ciekawa, nie wciągnęła mnie na tyle, żebym przeczytała ją do końca. Utknęłam w środku i zabrałam się za szkolne lektury. Po latach wróciłam do niej z postanowieniem, że choćby była nie wiadomo jak trudna do przebrnięcia, będę ją mogła dopisać do listy "Przeczytane". Tym razem jednak nie miałam z nią...

więcej

mniej

Pokaż mimo to