Najnowsze artykuły
ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024
7
ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 1
9
Artykuły„Horror ma budzić koszmary, wciskać kolanem w błoto i pożerać światło dnia” – premiera „Grzechòta”1
Artykuły17. Nagroda Literacka Warszawy. Znamy 15 nominowanych tytułów2
Popularne wyszukiwania
- Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LCElegie duinejskie
Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie poezja
47 str. 47 min.- Kategoria:
- poezja
- Tytuł oryginału:
- Duineser Elegien
- Wydawnictwo:
- Wydawnictwo Literackie
- Data wydania:
- 1962-01-01
- Data 1. wyd. pol.:
- 1962-01-01
- Liczba stron:
- 47
- Czas czytania
- 47 min.
- Język:
- polski
- Tłumacz:
- Mieczysław Jastrun
- Tagi:
- rilke jastrun poezja niemiecka
Ta książka nie posiada jeszcze opisu.
Porównaj ceny
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Szukamy ofert...Patronaty LC
Książki autora
Mogą Cię zainteresować
Książka na półkach
- 65
- 56
- 7
- 6
- 4
- 2
- 2
- 1
- 1
- 1
Cytaty
Elegie duinejskie Zobacz więcejMy, trwoniący cierpienia, jakże przewidujemy je sobie, na smutne trwanie, czy nie zakończą się może. Lecz one są naszym zimującym listowiem, naszym ciemniejszym barwinkiem jedną z pór tajemniczego roku, nie tylko porą - są miejscem, osadą, leżem, ziemią, dziedziną.
dodaj nowy cytatWięcejPodobne książki
Przeczytaj także
OPINIE i DYSKUSJE
"I jak skołowane jest to, co lata,
a bierze się z łona. Jakby samo sobą
strwożone, pruje powietrze, jak rysa
znaczy filiżankę. Tak biegnie ślad
nietoperza przez porcelanę zmierzchu."
"I jak skołowane jest to, co lata,
Pokaż mimo toa bierze się z łona. Jakby samo sobą
strwożone, pruje powietrze, jak rysa
znaczy filiżankę. Tak biegnie ślad
nietoperza przez porcelanę zmierzchu."
"jak strzała, która opiera się cięciwie,
aby spięta w odskoku być już czymś więcej niż sobą. NIE MA DLA NAS ZATRZYMANIA." (Pierwsza elegia, podkreślenie moje).
ILUMINACJA (piszącego) i KATHARSIS (czytelnika) od pierwszej do ostatniej linijki, POEZJA DOSKONAŁA.
Com napisał, napisałem!
PS - bonusowo zapraszam do jamy, Rilkego ostatnio u nas cała lawina!
https://www.facebook.com/szaranagajjama/photos/pcb.1632100727066142/1632100613732820/?type=3
"jak strzała, która opiera się cięciwie,
więcej Pokaż mimo toaby spięta w odskoku być już czymś więcej niż sobą. NIE MA DLA NAS ZATRZYMANIA." (Pierwsza elegia, podkreślenie moje).
ILUMINACJA (piszącego) i KATHARSIS (czytelnika) od pierwszej do ostatniej linijki, POEZJA DOSKONAŁA.
Com napisał, napisałem!
PS - bonusowo zapraszam do jamy, Rilkego ostatnio u nas cała...
Inspiracja projektem Teatru Ósmego Dnia i Aresztu Śledczego w Poznaniu :
"Osadzeni.Młyńska 1"
Inspiracja projektem Teatru Ósmego Dnia i Aresztu Śledczego w Poznaniu :
Pokaż mimo to"Osadzeni.Młyńska 1"
"cokolwiek byśmy czynili, jesteśmy w postawie odchodzącego,
kiedy na ostatnim wzgórzu,
co mu raz jeszcze całą ukaże dolinę
rodzinną, staje, ogląda się, zwleka —
tak my żyjemy żegnając się wiecznie."
"cokolwiek byśmy czynili, jesteśmy w postawie odchodzącego,
Pokaż mimo tokiedy na ostatnim wzgórzu,
co mu raz jeszcze całą ukaże dolinę
rodzinną, staje, ogląda się, zwleka —
tak my żyjemy żegnając się wiecznie."