Książka tylko dla fanów twórczości autora którzy orientują się w jego przeszłości, oglądali jego filmy i seriale i dodatkowo znają twórczość jego znajomych. Czytając tę książkę bez wcześniejszego zapoznania się z biografią i filmami autora i jego kolegów w wielu miejscach można czuć się zagubionym, bo autor przeskakuje po wątkach trochę bez ładu i składu. Czasami nie wiadomo kto jest kim, a czasami dopiero po kilku stronach orientujesz się, że mówi już o kimś zupełnie innym.
Dodatkowo odnosi się do konkretnych scen z filmów i opowiada tak jakby mówił do starego znajomego, który jest starym znajomym więc przecież wie co, gdzie, kiedy, z kim i dlaczego.
Jak nie wiesz to peszek.
Duże fragmenty książki były po prostu nudne. Opowiadanie o dzieciństwie, o zepsutych samochodach, o lisie w lesie, o worku na pranie, o chamskich "dowcipach" robionych kolegom - rzeczy które nic nie wnoszą do historii a sprawiają, że książka jest 3 razy dłuższa niż być powinna.
Dodatkowo autor wychodzi na niedojrzałego i seksistowskiego buca.

Książka tylko dla fanów twórczości autora którzy orientują się w jego przeszłości, oglądali jego filmy i seriale i dodatkowo znają twórczość jego znajomych. Czytając tę książkę bez wcześniejszego zapoznania się z biografią i filmami autora i jego kolegów w wielu miejscach można czuć się zagubionym, bo autor przeskakuje po wątkach trochę bez ładu i składu. Czasami nie...

Bruce Campbell, aktor kultowego filmu Evil Dead, jakoś nigdy nie przypadł mi do gustu. Nie wiem, no jakoś nie mój typ. Ale podsunięto mi niecnie książkę If The Chins Could Kill: Confessions of a B Movie Actor zachęcając: “no przeczytaj, angielski poćwiczysz. Szybko się czyta”. Aż dałam się namówić i w sumie nie żałuję.

Pierwsze 100 stron to była mordęga. Bruce Campbell opisuje swoje dzieciństwo i jak na mój gust robi to zbyt szczegółowo. Tym bardziej, że te wczesne historie dotyczą przeważnie głupich żartów, jakie wykręcał rodzeństwu, kolegom i sąsiadom. Wszystko spoko, ale chyba mi się już gust zmienił i wolę nieco bardziej dopracowane kawały, więc nic a nic mnie to nie bawiło. 😉

Chins zaczęły się rozkręcać dopiero, gdy z kolegami (m.in. Samem Raimim, tym od Spider-Mana…) zaczęli kręcić swój “wymarzony” film, horror gore z humorem slapstick pt. Evil Dead (rany, tyle trudnych słów…). Ale tak sobie chłopaki wymyślili. A jak wymyślili, tak zrealizowali.

Z punktu widzenia czytelnika to było szalone, naiwne i nie miało zbyt wielu szans powodzenia. A jednak im się udało. Dzięki czemu zdobyli pierwsze doświadczenia w show-biznesie i kontakty. I dalej się jakoś powoli potoczyło, choć jak Campbell opisuje, wcale pięknie i gładko nie było…Wielki szacun!

Oprócz opowieści o swoim życiu aktor snuje także rozważania na temat życia aktorskiego, środowiska, sposobu działania rynku wydawniczego, Hollywood i niektórych większych studio produkcyjnych. Sporo tutaj też o empirycznym dochodzeniu do tego jak działa barter (nawiasem mówiąc to jedna z zabawniejszych i fajniejszych historii w książce, kiedy panowie chcą zrobić kolejny firm i zamiast zbierać pieniądze, zbierają sponsorów: catering, firmę paliwową itp. I tylko dzięki temu im się udaje.),czy nawet bardziej filozoficznych rozważań w stylu: dlaczego celebryci w ogóle nas interesują?

I tak jak nie przepadałam za Campbellem, tak nadal za jego grą nie przepadam, ale szanuję go z całych sił za to, ile wysiłku w to wszystko włożył. Mnóstwo determinacji. Podziwiam. I właśnie dlatego tę książkę warto przeczytać – bo to świadectwo poświęcenia czemuś, w co się wierzy.

Warto, nawet jeśli to nie jest najłatwiejsza na świecie książka – raczej średniotrudna. Jest w niej niestety trochę amerykańskich idiomów, niektóre z nich wyszły już z mody, wszak książka oryginalnie została wydana w 2001 roku. Przy angielskim na C1 zrozumienie sięga mniej więcej 90%.

Na koniec na zachętę króciutki cytat dający namiastkę stylu, w jakim jest książka opisana.

“Daddy’s sperm has a better chance of fertilizing Mommy’s egg than an actor has of succeding.”

Bruce Campbell, aktor kultowego filmu Evil Dead, jakoś nigdy nie przypadł mi do gustu. Nie wiem, no jakoś nie mój typ. Ale podsunięto mi niecnie książkę If The Chins Could Kill: Confessions of a B Movie Actor zachęcając: “no przeczytaj, angielski poćwiczysz. Szybko się czyta”. Aż dałam się namówić i w sumie nie żałuję.

Pierwsze 100 stron to była mordęga. Bruce Campbell...

Będąc jeszcze w podstawówce natknąłem się w swojej lokalnej wypożyczalni kaset wideo na film zatytułowany "Armia ciemności".

Opowiadający o sarkastycznym sprzedawcy z supermarketu, Ashu, który zamiast ręki posiada w kikut wetkniętą piłę mechaniczną a w drugiej dzierży dubeltówkę, za pomocą zaklęcia z księgi umarłych zostaje wysłany do średniowiecza, gdzie przewodzi tamtejszym wieśniakom w boju przeciwko powstałym z grobu.

Zakochałem się w filmie i z miejsca postać grana przez Campbella trafiła na tą samą półkę obok Indiany Jonesa, Luke'a Skywalkera czy Terminatora.
Hej, miałem 8 lat i to byli moi bohaterzy.
Wraz z upływem lat przyszło mi zapoznać się z większością filmowych występów Bruce'a i wraz z nastaniem internetu dowiedziałem się jak kultową osobistością jest omawiany jegomość, jeżeli nie na całym globie to w samych USA.
Od pierwszego kontaktu z serią "Martwe zło" czułem, że jest w nim coś wyjątkowego, to jednak dziwiło mnie, że nigdy wielkiego sukcesu na ekranie nie odniósł. Co jakiś czas pojawiał się w epizodach, czy to u braci Coenów czy u swojego najlepszego kumpla Sama Raimiego, a czasem i w jakimś serialu jego tytułowa broda stuknęła od środka w szklany ekran telewizora.

Nie pamiętam kiedy dowiedziałem, się że 'Ash' wydał książkę, ale z racji bycia wielkim fanem jego brody i trylogi "Martwego zła" wiedziałem, że muszę ją przeczytać. Chociaż miałem kilkakrotnie okazję, żeby ją kupić to nie wiedzieć czemu zawsze odkładałem ją na później. Chodziła mi przez dobrych kilka lat po głowie, aż w końcu zakupiłem i pochłonąłem w przeciągu paru wieczorów.
I powiem wam coś jeszcze: cholernie warto było!

Mniej więcej wiedziałem czego się spodziewać i mniej więcej dostałem to czego chciałem.
Bruce Campbell to zawodowy gawędziarz wesołek, który charakterem daleko nie odbiega od swoich filmowych postaci. Tak naprawdę nie można powiedzieć o nim nic złego. Wszelkiego rodzaju sarkastyczne uwagi i wulgarne słownictwo dodają tylko pikanterii jego wyjątkowemu poczuciu humoru. Bo Bruce to równy kumpel, z którym ma się ochotę iść na piwo albo i dziesięć :)
Nie znam człowieka, ale z tego jak opowiada, czuć że daleko mu do szurniętych, zapatrzonych w siebie, ekscentrycznych sław z Hollywood.
Jest to w większości subtelny i wrażliwy gentelman, który prawie nigdy się nie kłóci, szkolny pajac, który wycina świńskie numery swoim najlepszych przyjaciołom, ale też i życzliwy kolega z planu filmowego. Ale przede wszystkim, to koleś który ubzdurał sobie że chce być aktorem i z wielką miłością do biznesu uparcie dąży do celu. A że życie wrzuciło go do drugiej ligi, cóż... bierze to co dostaje i całuje los po stopach.

No dobrze, ale co z filmami, bo chyba większość fanów po to właśnie sięga po tę autobiografię. Miłośnicy przygód Asha znajdą tutaj garść ciekawych anegdotek i dość obszerną relację jak chłopaki postawili na nogi swoją pierwszą produkcję jaką jest "Martwe zło". Niestety w przypadku pozostałych filmów Bruce ogranicza się do krótkich wspomnień, nie raz ujętych w jednym zdaniu. Trochę szkoda, ale pamiętajmy, że nie jest to pamiętnik z produkcji, a wyboista droga człowieka, który nawet do końca nie uważa się za 'prawdziwego aktora'.

Najlepsze momenty, które utrwaliły mi się w pamięci to te gdzie Campbell przywołuje swojego kompana Sama Raimiego (dzisiaj wielkiego blockbusterowego reżysera m.in. trylogia Spider-Man). Już sam wstęp do książki wywołuje sporą radochę i pozwala czytelnikowi poczuć atmosferę w jakiej oparach była pisana. Nie chcę nic zdradzać, ale z Raimiego to niezły cwaniak, z którym tylko najlepsi kumple potrafią się śmiać.

Wielkie brawa należą się za umieszczenie między tekstami tony prywatnych zdjęć Bruce'a z podwórka i z planu, które wraz z genialnymi podpisami idealnie komponują się i dopełniają opowiadaną historię.

Kolejną kwestią, którą chcę poruszyć to wyobrażenie ludzi o Campbellu jako przaśnym kobieciarzu. Chociaż sam o sobie tak mówi, to jednak nigdy nie zdradza nam żadnych seks szczegółów, gdzie, kiedy i z kim. Nawet w stosunku do swoich dwóch małżeństw odnosi się w obserwatorski sposób i nie pozwala większym emocjom dać upust.

Jest jeszcze sprawa potknięcia jakim była w moim odczuciu relacja z odbioru książki w Stanach i długich pełnych nostalgicznych przemyśleń spacerach podczas tournee wydawniczego, które pojawiły się jako dodatek re-edycji autobiografii (z tą wersją książki obcowałem). Uważam, że wersja oryginalna bez tych wspomnień lepiej pasuje do klimatu książki jakim są "wyznania aktora filmów klasy b". No ale...

Mógłbym tak rozmyślać i pisać jeszcze z godzinę, ale jaki to ma sens jeżeli i tak dojdę do tego, że "If Chins Could Kill" jest rewelacyjną w swoim gatunku pozycją i więcej mojego paplania mogłoby tylko popsuć wam apetyt po jej sięgnięcie.

Zatem podsumuję krótko.
Jeżeli lubicie Bruce'a Campbella... nie, wróć.
Jeżeli lubicie "Martwe zło" i horrory... wróć.
Jeżeli lubicie filmy i interesuje was produkcja filmowa... zdecydowanie wróć.
Jeżeli lubicie historyjki gościa, który ma do siebie wielki dystans i opowiada o sobie i ludziach z wielką dozą pozytywnego humoru i macie ochotę na literacką wersję dobrego koniaku to wrzućcie szlafrok i usiądźcie w zacisznym pokoju na swoim ulubionym fotelu i oddajcie się tej porywającej lekturze.

Aha, jeszcze jedno, czy muszę mówić, że tekst przemówi wam w głowach głosem samego Bruce'a "Asha" Campbella?

PS. Jak się dowiedziałem niedawno, B.C. wydał drugą książkę na wpół fact/fiction zatytułowaną tym razem "Make Love! The Bruce Campbell Way!"
Zabieram się za poszukiwania!

Będąc jeszcze w podstawówce natknąłem się w swojej lokalnej wypożyczalni kaset wideo na film zatytułowany "Armia ciemności".

Opowiadający o sarkastycznym sprzedawcy z supermarketu, Ashu, który zamiast ręki posiada w kikut wetkniętą piłę mechaniczną a w drugiej dzierży dubeltówkę, za pomocą zaklęcia z księgi umarłych zostaje wysłany do średniowiecza, gdzie przewodzi...