Cóż można więcej powiedzieć o tej książce niż to, że należy się z nią zapoznać. Czytając ją człowiek ma myśleć o sobie i swoim życiu. O tym jakiej miłości doświadcza, jak o nią zabiega i jak ją oddaje. Szczególnie gorąco polecam tę pozycję osobom, które szukają swojej drogi. Takim które żyją w wygodnej stagnacji bez wielkich upadków ale też wzlotów. Jest to pozycja mówiąca o Bogu i Jego Miłości. Ale nie w sposób natarczywy, co ważne. Nie ma w niej pompatyczności, która mogłaby wystraszyć czytelnika, słowa ojca dominikanina skłaniają do zadumy w delikatny sposób.

Cóż można więcej powiedzieć o tej książce niż to, że należy się z nią zapoznać. Czytając ją człowiek ma myśleć o sobie i swoim życiu. O tym jakiej miłości doświadcza, jak o nią zabiega i jak ją oddaje. Szczególnie gorąco polecam tę pozycję osobom, które szukają swojej drogi. Takim które żyją w wygodnej stagnacji bez wielkich upadków ale też wzlotów. Jest to pozycja mówiąca...

Kolejna książka, którą trzeba czytać wolno. Zresztą, jak mawiał św. Ignacy, "nie obfitość wiedzy, ale wewnętrzne odczuwanie i smakowanie rzeczy zadowala i nasyca duszę". A jest co smakować. Autor zaprasza, aby skonfrontować się z własnym niepokojem o przyszłość, ale i lękiem przed miłością. "Czy Bóg się spóźnia na spotkanie z człowiekiem? Czy to może człowiek się spóźnia? Czy spóźniamy się, by spotkać się ze sobą nawzajem?". Zachęca, aby nie bać się wołać do Boga o swoich oczekiwaniach, pragnieniach, rozczarowaniu. Pokazuje Boga, który umiłował do końca, ale który nie zniewala człowieka Swoją miłością, a wręcz jest Wielkim Oczekującym - oczekującym nie tylko na powrót wielkich grzeszników, ale może przede wszystkim letnich chrześcijan... Autor zwraca też uwagę na istniejący w człowieku zarówno ogromny (choć nieraz skrywany) głód miłości, jak i lęk przed tym, aby kochać, a w związku z tym zostać zranionym. Dlatego sytuacje kryzysowe mają niejednokrotnie ukryty sens: "Jezus chce nas wyrwać z tego martwego punktu, pozornie bezpiecznego miejsca, w którym chroniąc się przed miłością, umieramy bez miłości. Dlatego, gdy my umieramy bez miłości, Jezus umiera z miłości!I to jest radykalna odpowiedź Boga, skierowana do człowieka".
"Tajemnica całej historii zbawienia mówi nam, że miłość przychodzi, choć po ludzku często niezrozumiale spóźniona. Bo trudno jest rozpoznać w ludzkich historiach Bożą miłość (...). Złożyć w logiczną całość nasze życie z obecnym i ukrytym w nim Bogiem to bardzo trudne zadanie. Jedno jednak jest pewne: Bóg się rodzi pośród nas".

Kolejna książka, którą trzeba czytać wolno. Zresztą, jak mawiał św. Ignacy, "nie obfitość wiedzy, ale wewnętrzne odczuwanie i smakowanie rzeczy zadowala i nasyca duszę". A jest co smakować. Autor zaprasza, aby skonfrontować się z własnym niepokojem o przyszłość, ale i lękiem przed miłością. "Czy Bóg się spóźnia na spotkanie z człowiekiem? Czy to może człowiek się spóźnia?...