Byłem ziemniaczanym oligarchą. Jak prowadzić biznes w Rosji i nie zwariować

Ogrom bogactwa kulturowego Rosji, niezwykle intrygującego społeczeństwa oraz historia wielkich przemian lat 90' sprowadzona do słabej formy kilkunastu infantylnych anegdotek wpędzających w zażenowanie. Jeżeli kogoś interesuje coś więcej niż teksty opisujące pomylenie głazu ze świniakiem czy awersję autora do ruskiej bani niech nawet nie patrzy w kierunku tej pozycji.

Ogrom bogactwa kulturowego Rosji, niezwykle intrygującego społeczeństwa oraz historia wielkich przemian lat 90' sprowadzona do słabej formy kilkunastu infantylnych anegdotek wpędzających w zażenowanie. Jeżeli kogoś interesuje coś więcej niż teksty opisujące pomylenie głazu ze świniakiem czy awersję autora do ruskiej bani niech nawet nie patrzy w kierunku tej pozycji.

Zabawna, zabarwiona dużą szczyptą ironii, opowieść o Rosji i jego mieszkańcach.

Zabawna, zabarwiona dużą szczyptą ironii, opowieść o Rosji i jego mieszkańcach.

Może to nie te dni?,może to wina upałów ? a może coś jeszcze innego ...?
Ogólnie jakoś książka nie przypadła mi do gustu ? I tak bywa ! Niech każdy sam przeczyta i oceni ;)

Może to nie te dni?,może to wina upałów ? a może coś jeszcze innego ...?
Ogólnie jakoś książka nie przypadła mi do gustu ? I tak bywa ! Niech każdy sam przeczyta i oceni ;)

brytyjczyk chce robic interesyw w rosji, pokazuje obraz tego kraju lat 90

brytyjczyk chce robic interesyw w rosji, pokazuje obraz tego kraju lat 90

Stek bzdur i niespecjalnie prawdopodobnych historii człowieka zachodu, który na początku lat 90 chciał robić biznes w Rosji. Jak dla mnie strata czasu. Niewymagająca lektura dla niewymagającego czytelnika.

Stek bzdur i niespecjalnie prawdopodobnych historii człowieka zachodu, który na początku lat 90 chciał robić biznes w Rosji. Jak dla mnie strata czasu. Niewymagająca lektura dla niewymagającego czytelnika.

Które z tych opowieści są prawdziwe?
Które są tylko podkoloryzowane?
W co wierzyć, a w co nie?
Czyta się jednym tchem - to jedyny fakt, co do którego nie mam wątpliwości :-)

Które z tych opowieści są prawdziwe?
Które są tylko podkoloryzowane?
W co wierzyć, a w co nie?
Czyta się jednym tchem - to jedyny fakt, co do którego nie mam wątpliwości :-)

Gdybym była czytelnikiem z Europy Zachodniej pewnie bardziej zadziwiłaby mnie ta historia. Po lekturze książki zostaje mi w pamięci następujący obraz Rosji:to kraj absurdów, łapówkarstwa, ludzi, którzy ciągle narzekają na system, biedę i siebie nawzajem. Ma jednak to miejsce też swoje uroki. Mieszkańcy nie stronią od zabaw hulanek i swawoli,są rubaszni,przywiązani do tradycji, a gdy ktoś już zdobędzie ich sympatię, potrafią się dla niego poświęcić. Nie brzmi swojsko-polsko?

Gdybym była czytelnikiem z Europy Zachodniej pewnie bardziej zadziwiłaby mnie ta historia. Po lekturze książki zostaje mi w pamięci następujący obraz Rosji:to kraj absurdów, łapówkarstwa, ludzi, którzy ciągle narzekają na system, biedę i siebie nawzajem. Ma jednak to miejsce też swoje uroki. Mieszkańcy nie stronią od zabaw hulanek i swawoli,są rubaszni,przywiązani do...

Prowadzenie własnego biznesu i związana z tym konieczność stawienia czoła wszelkim urzędniczym absurdom, może przyprawić o zawrót głowy. Gdy kilka lat po upadku ZSRR firmę w Rosji próbuje rozkręcić Anglik, może być tylko „zabawnie”.

John Mole był całkiem przeciętnym pracownikiem banku aż do dnia, w którym postanowił porzucić ciepłą posadę i zostać sławnym pisarzem. Niestety przedsięwzięcie nie do końca się powiodło, uznanie zdobyła tylko jedna z jego książek, dotycząca różnic kulturowych w Europie. Przedsiębiorczy Anglik ma głowę zawsze pełną pomysłów, drobne niepowodzenia nie podcinają mu skrzydeł. Postanawia otworzyć w Moskwie sieć restauracji serwujących pieczone ziemniaki. Idea wydaje się absurdalna. Jego znajomy, potem również wspólnik, tłumaczy, że sprzedawanie ziemniaków Rosjanom przypomina oferowanie śniegu Eskimosom. John Mole wierzy, że tym razem odniesie sukces, zbije majątek, a przy okazji przyczyni się do zbliżenia Rosji z Zachodem.

Fragment recenzji opublikowanej w całości na moim blogu:
http://kocielektury.blogspot.com/2013/10/john-mole-byem-ziemniaczanym-oligarcha.html

Oraz w serwisie Biblionetka:
http://www.biblionetka.pl/art.aspx?id=665808

Prowadzenie własnego biznesu i związana z tym konieczność stawienia czoła wszelkim urzędniczym absurdom, może przyprawić o zawrót głowy. Gdy kilka lat po upadku ZSRR firmę w Rosji próbuje rozkręcić Anglik, może być tylko „zabawnie”.

John Mole był całkiem przeciętnym pracownikiem banku aż do dnia, w którym postanowił porzucić ciepłą posadę i zostać sławnym pisarzem....

Jesli ktos robil biznes w branzy restauracyjnej w Polsce w latach 90 to niech do tego dołoży jeszcze rosyjską duszę :)

Jesli ktos robil biznes w branzy restauracyjnej w Polsce w latach 90 to niech do tego dołoży jeszcze rosyjską duszę :)

Zadziwiła mnie ta książka, bo myślałam, że o Rosji wiem sporo, a tutaj okazało się, że nie wiem prawie nic! John Mole próbując rozkręcić swój ziemniaczany interes wkroczył nieopatrznie na szerokie i baaardzo wzburzone wody biznesu w wydaniu rosyjskim. Wszystko niby sprowadza się do jednej, złotej zasady: gdzie nie posmarujesz, tam nie wejdziesz... ale ile będziesz mieć zabawy przy próbowaniu, to już inna bajka :) Zdaję sobie sprawę, że odwiedzając tylko Rosję, można się z Niej pośmiać i zagwizdać ze zdziwienia, ale sprawa przestaje być taka zabawna, kiedy trzeba w takim kraju żyć i jakoś funkcjonować. Odnoszę wrażenie, że TAM wciąż panuje regulamin życia rodem z Dzikiego Zachodu - strzelaj, zanim strzelą do ciebie i spierdzielaj na swoim koniu ( no tutaj mielibyśmy do wyboru jedynie własne nogi obute w walonki). Krótko i zwięźle pisząc, polecam gorąco wszystkim tym, którzy mają ochotę na zerknięcie "pod spódnicę" Mateczce Rosji i sprawdzenie, jak ona wygląda na prawdę ;P

Zadziwiła mnie ta książka, bo myślałam, że o Rosji wiem sporo, a tutaj okazało się, że nie wiem prawie nic! John Mole próbując rozkręcić swój ziemniaczany interes wkroczył nieopatrznie na szerokie i baaardzo wzburzone wody biznesu w wydaniu rosyjskim. Wszystko niby sprowadza się do jednej, złotej zasady: gdzie nie posmarujesz, tam nie wejdziesz... ale ile będziesz mieć...