Czytanie tej książki prowokowało pytania rodziny czy przerzuciłem się na romanse...
Na szczęście nie. Ta książka to taki trochę pamiętnik z elementami przewodnika i poradnika. Gdyby nie to, że latem przejechałem całą środkową Francję napatrzywszy się na francuskie kamienne wioski, wiekowe farmy i pałacyki nie sięgnąłbym po tę pozycję. Trochę wzbogaciłem wiedzę o prowincjonalnej Francji oraz mogłem lekko poczuć "jak to jest" zamieszkać w nowej społeczności. W między czasie musiałem przebrnąć jednak przez wiele nieinteresujących zdań, nawet całych stron. Czyta się to dość ciężko, mocno irytujące są bezustanne wstawki francuskich zwrotów, wręcz całych zdań pozostawionych bez tłumaczenia. Może dla autora podstawowa znajomość francuskiego jest oczywista - choć z książki wynika wręcz przeciwnie... Liczyłem na więcej opisów adaptacji stodoły do celów mieszkalnych ale autor - wbrew swemu zawodowemu umocowaniu, skupił się bardziej na uczuciach. Brakowało mi obrazów, które znacząco wzbogaciłyby treść, najlepiej szkiców własnych autora - bo przecież rysuje on i maluje.

Czytanie tej książki prowokowało pytania rodziny czy przerzuciłem się na romanse...
Na szczęście nie. Ta książka to taki trochę pamiętnik z elementami przewodnika i poradnika. Gdyby nie to, że latem przejechałem całą środkową Francję napatrzywszy się na francuskie kamienne wioski, wiekowe farmy i pałacyki nie sięgnąłbym po tę pozycję. Trochę wzbogaciłem wiedzę o...

Perypetie małżeństwa, które postanawia zacząć nowe życie we Francji. Po drodze walczą z licznymi perypetiami. Czy jest to jakaś niezwykła pozycja? Czytałam dużo lepsze historie o przenosinach w jakieś urocze miejsce. Jeżeli komuś tęskno do wakacji chętnie przeczyta.

Perypetie małżeństwa, które postanawia zacząć nowe życie we Francji. Po drodze walczą z licznymi perypetiami. Czy jest to jakaś niezwykła pozycja? Czytałam dużo lepsze historie o przenosinach w jakieś urocze miejsce. Jeżeli komuś tęskno do wakacji chętnie przeczyta.

Doszłam do połowy i........ dałam za wygraną !!!
Autor nie ma najmniejszego pojęcia o budowie czy remoncie. Co to są "arkusze tynkowe" ? z opisu domyśliłam się, że chodzi o płyty gipsowe. Profile do konstrukcji ścian działowych nie są z aluminium, tylko ze stali. Ścianę stawia się z kantówek, a nie z desek czy też "surowego drewna", a już napewno nie z 10-cio metrowego !!!! czy autor wogóle wie ile to jest 10 metrów ?! i jak te 10-cio metrowe deski przetransportować na wieś ? jaki do tego potrzebny jest pojazd? Poza tym, przy 10 metrach deski bedą zdeformowane więc nie nadają sie do konstrukcji ścian ( jeżeli możnaby było z desek to zrobić)!!! Zupełnym sciens fiction jest opis przekładania dachówek od środka domu ....... a scena opisująca robienie wylewki betonowej świadczy, że autor gruszkę do mieszania betonu widział jedynie na obrazku ale nigdy w działaniu. I na tym rozdziale zakończyłam lekturę, Stanowczo odradzam. Szkoda czasu,

Doszłam do połowy i........ dałam za wygraną !!!
Autor nie ma najmniejszego pojęcia o budowie czy remoncie. Co to są "arkusze tynkowe" ? z opisu domyśliłam się, że chodzi o płyty gipsowe. Profile do konstrukcji ścian działowych nie są z aluminium, tylko ze stali. Ścianę stawia się z kantówek, a nie z desek czy też "surowego drewna", a już napewno nie z 10-cio metrowego !!!!...

Tym razem swojski temat przeprowadzki do ciepłego klimatu przedstawiony jest z męskiej perspektywy. W porównaniu do książek m.in V. Twead, brakuje mi jowialnego humoru i bezpretensjonalnych opowieści o dziwactwach autochtonów. Temat gruntownie przeprowadzanego remontu powinien zostać lekko i z wdziękiem przedstawiony, tak jak uczyniła to Frances Mayes w niezapomnianej książce o Toskanii. Tymczasem opisy postępu prac budowlanych często mnie nużyły i wprowadzały niepotrzebne dłużyzny do fabuły. Może nie jestem obiektywna, albo nastąpiło zmęczenie konwencją. Nie jest to broń Boże zła książka, tylko że męski narrator podkreśla zawiłości prawno-ekonomiczne, drobiazgowo analizuje ogrom przebudowy i rekonstrukcji skoro z partnerka chcą zamieszkać w bez mała oborze.

Na szczęście książkę ratują elementy kultury francuskiej, dłuższe fragmenty o specjałach francuskiej kuchni, nie obywa się bez wywodu na temat dojrzewających serów i okolicznych winnic, przybliżają też topografię/geografię/zabytki mało mi znanego regionu Limoges. W sumie dość ciekawa pozycja przedstawiająca uroki Francji więc dlatego bliska mojemu sercu.

Tym razem swojski temat przeprowadzki do ciepłego klimatu przedstawiony jest z męskiej perspektywy. W porównaniu do książek m.in V. Twead, brakuje mi jowialnego humoru i bezpretensjonalnych opowieści o dziwactwach autochtonów. Temat gruntownie przeprowadzanego remontu powinien zostać lekko i z wdziękiem przedstawiony, tak jak uczyniła to Frances Mayes w niezapomnianej...

2014.02.20 - 04.25

2014.02.20 - 04.25

Mimo iż od początku polubiłam bohaterów, ze względu na łączące mnie z nimi pasje do przyrody, koni, biegania i ...lotów (wprawdzie balonem),nieco zawiodłam się ciągnącymi się przez niemal całą lekturę szczegółowych opisów remontu zakupionej posiadłości. Nie zabrakło jednak elementów z kultury i kuchni francuskiej, dowiedziałam się np. że na powitanie całują się cztery razy. Pojawił się również bohater potwierdzający, iż Francuzi niechętnie posługują się językiem angielskim, mimo jego znajomości. Urozmaiceniem nadającym smaku powieści były wplatane zdania w pięknym języku francuskim, pozwalające przenieść się w tamte miejsca i podszkolić się w samym języku. Niewiele wiem o samym autorze, lecz można domyślać się, iż powieść jest jego autobiografią, zważywszy na łączący go z głównym bohaterem zawód oraz imię, a na dalszych stronach również nazwisko. To może nieco tłumaczyć, iż nie mógł zbyt wiele ubarwiać książki, dzielił się własnymi przeżyciami. Mimo wszystko lektura całkiem dobra.

Mimo iż od początku polubiłam bohaterów, ze względu na łączące mnie z nimi pasje do przyrody, koni, biegania i ...lotów (wprawdzie balonem),nieco zawiodłam się ciągnącymi się przez niemal całą lekturę szczegółowych opisów remontu zakupionej posiadłości. Nie zabrakło jednak elementów z kultury i kuchni francuskiej, dowiedziałam się np. że na powitanie całują się cztery...

na tą pozycję trzeba poświęcić troszkę więcej czasu.... po to aby delektować się opisami historiami bohaterów....przez chwile mieszkałam we Francji :)

na tą pozycję trzeba poświęcić troszkę więcej czasu.... po to aby delektować się opisami historiami bohaterów....przez chwile mieszkałam we Francji :)