Aby zrozumieć Włochy i Włochów trzeba po prostu tam zamieszkać. Nancy, żona autora tej książki pod wpływem niespodziewanie dla niego zakupiłam domek, małe rustico w Toskanii. Zmęczona życiem w Hollywood tam właśnie postanowiła zamieszkać i do tego raju na ziemi przekonała też swojego męża. To pełna humoru i wzruszająca opowieść o życiu i miodowych miesiącach w pełnej słońca i serdeczności okolicy.

Aby zrozumieć Włochy i Włochów trzeba po prostu tam zamieszkać. Nancy, żona autora tej książki pod wpływem niespodziewanie dla niego zakupiłam domek, małe rustico w Toskanii. Zmęczona życiem w Hollywood tam właśnie postanowiła zamieszkać i do tego raju na ziemi przekonała też swojego męża. To pełna humoru i wzruszająca opowieść o życiu i miodowych miesiącach w pełnej...

Z powodu upałów boisz się wyjść na dwór, żeby się nie ugotować? Odliczasz dni do wakacji? A może pandemia uniemożliwiła Ci letni wyjazd? Jeśli odpowiedź na którekolwiek z tych pytań brzmi „tak”, najwyższy czas znaleźć książkę, która pomoże Ci znieść te niedogodności. A także momentalnie przenieść się do raju na ziemi. Co powiesz zatem na lekką, dowcipną powieść w toskańskich klimatach?

Phil Doran, scenarzysta „Cudownych lat”, zmaga się z kaprysami aktorów, wymaganiami producentów i własnym kryzysem twórczym. Skrycie marzy o tym, że najnowszy scenariusz pozwoli mu ponownie zyskać rozgłos i podziw. Jego żona ma jednak inne plany. Wkrótce z radością oznajmia mu, że… właśnie kupiła we Włoszech uroczą ruinkę, w której mogą wspólnie zamieszkać. Nieszczęsny Phil zostaje siłą zaciągnięty do Toskanii, gdzie czekają go zmagania z remontem, sąsiadami i biurokracją. Po kilku dniach chce już tylko jak najszybciej ewakuować się z powrotem do Ameryki… Jednak kto wie? Może czar Włoch okaże się silniejszy?

„Trzymałem maczetę i zastanawiałem się, czy nie potraktować nią Henry’ego Davida Thoreau”, przeczytałam z rosnącym zaintrygowaniem. Już pierwsze zdanie powieści Dorana świadczyło dobitnie, że będzie to opowieść bardzo oryginalna. A w każdym razie: będzie to intrygujące wytchnienie od wszystkich schematycznych filmów o Włoszech jakie ostatnio oglądałam. Zapewne domyślacie się, jaki szablon mam na myśli. Porzucona kobieta (ewentualnie młodzieniec) przybywa do słonecznej Italii aby znaleźć ukojenie. W akcie szaleństwa kupuje rozpadającą się willę i zaczyna ją remontować. Wkrótce w okolicy pojawia się przystojny nieznajomy… Cóż, jak już wspomniałam, Phil Doran stworzył opowieść zupełnie inną. Przede wszystkim, główny bohater (i autor zarazem) przybywa do Włoch wraz z żoną. Nie z dziewczyną, nie z partnerką, nie z kobietą którą na koniec zostawia dla innej. Po prostu z żoną. I za to należą mu się olbrzymie gratulacje. Zwłaszcza teraz, kiedy wydaje się, że dla większości twórców nieformalny związek dwóch osób wydaje się ciekawszym tematem niż prawdziwe małżeństwo. Co więcej...

http://lekturymolinki.blogspot.com/2021/06/na-przekor-toskanii-nasze-cudowne-lata.html

Z powodu upałów boisz się wyjść na dwór, żeby się nie ugotować? Odliczasz dni do wakacji? A może pandemia uniemożliwiła Ci letni wyjazd? Jeśli odpowiedź na którekolwiek z tych pytań brzmi „tak”, najwyższy czas znaleźć książkę, która pomoże Ci znieść te niedogodności. A także momentalnie przenieść się do raju na ziemi. Co powiesz zatem na lekką, dowcipną powieść w...

Otrzymałem książkę od przyjaciółki. Zapewniała mnie, że rozbawi mnie do łez i zapragnę wyjechać do słonecznej Toskanii. Nie myliła się! Szczerze polecam, zwłaszcza na chłodne wieczory :)

Otrzymałem książkę od przyjaciółki. Zapewniała mnie, że rozbawi mnie do łez i zapragnę wyjechać do słonecznej Toskanii. Nie myliła się! Szczerze polecam, zwłaszcza na chłodne wieczory :)

Kocham Toskanię i dałam się porwać scenarzyscie kultowego serialu "Cudowne lata" Przesyt Hollywood spowodował, że zdecydował się na istne szaleństwo. Wraz z zoną podróżując po Włoszech zechciał się po prostu tam osiedlić. Wybrał stary, klimatyczny dom wraz z gruntami, chciał zajać się uprawą oliwek, własnych warzyw itp na wczesnej emeryturze. Niestety sielskie położenie nowego domu, zderzenie z odmienną kulturą, niezrozumiałym językiem zaowocowały wieloma nieporozumieniami, a droga do upragnionego spokoju i beztroskiego żywota posiadacza ziemskiego długa i kręta. Przede wszystkim jako stranieri ( obcokrajowcy) na dodatek kiepsko rozumiejącymi realia i okoliczny dialekt, staneęłi oko w oko z bezwzględną biurokratyczną maszyną. najgorszym wrogiem okazałą siostra poprzedniego włąściciela domu, bo uwzięła się na nich, pragnać wysiudać ich z sprzedanej ziemi. A największy ambaras powoduje wiadomość, że formalnie dom nie istnieje, bo nie ma adresu.
Liczne utarczki z ekipami remontowymi, biurokracją, włoską organizacją pracy urzędów mogłyby niejednego człowieka przyprawić o ból głowy, ale na szczęście Phil i Nancy nie poddali się. Na dodatek postanowili odnowić przysięgę małżęńską i do nowo uwitego gniazdka sprosić krewnych i przyjaciół. Koniec końców udało się im obłaskawić nawet srogą donnę Vesuvię, i zostali zaakceptowani przez sasiadów.
Lektura doskonała w towarzystwie cappucino i grissini. Przede wszystkim rozbawiają celne obserwacje socjologiczne.

Kocham Toskanię i dałam się porwać scenarzyscie kultowego serialu "Cudowne lata" Przesyt Hollywood spowodował, że zdecydował się na istne szaleństwo. Wraz z zoną podróżując po Włoszech zechciał się po prostu tam osiedlić. Wybrał stary, klimatyczny dom wraz z gruntami, chciał zajać się uprawą oliwek, własnych warzyw itp na wczesnej emeryturze. Niestety sielskie położenie...

Miła, lekka i przyjemna. Szkoda, że tylko jedna tego pisarza.

Miła, lekka i przyjemna. Szkoda, że tylko jedna tego pisarza.

Przepysznie! Nie,nie, nie znajdzie się tutaj wyszczególnionych przepisów na włoskie jadło. Chyba, że gdzieś kilka słów wplecionych z jaką prostota można przyrządzić wyśmienity posiłek. Chodzi o to z jaką lekkością, humorem, ale tez dystansem do siebie i rzeczywistości w obcym miejscu, obchodzi się Phil Doran, autor "Na przekór Toskanii".
Już tyle książek przeczytałam na temat przeprowadzek mieszczuchów z odległych zakątków w sielskie rejony Hiszpanii, Francji, czy jak w tym wypadku Italii, że temat powinien mi juz chyba bokiem wychodzić. Jednak w takich historiach istotą jest nawet nie miejsce czy jego mieszkańcy, a sposób, w jaki odmalowuje się przed czytelnikiem swoje obserwacje i doświadczenia.

O ile Cathy Rogers w "Dolce Vita" staje się wnikliwym obserwatorem nieszczędzącym zapisków odnośnie historii regionu, to Phil Doran idzie na żywioł. Rogers była przekonana i pełna zapału by wyjechać do Włoch i tam, w oderwaniu od szybkiego tempa życia jakie wiedli z mężem w USA, móc z pasją pielęgnować drzewka oliwne. W przypadku Doran'a wyjazd na wiejskie pustkowie do miejsca, gdzie nawet nie będzie się mógł dogadać z lokalna społecznością działało przytłaczająco i miał ochotę - w uroczy sposób, ale jednak - zamordować swoją żonę, która bez jego wiedzy kupiła tam ziemie. Kto choć raz czytał książki - jeśli nie o osiedlaniu się tam obcokrajowców to w ogóle włoskich powieści - bądź oglądał włoskie filmy, to powinien mieć już świadomość, jak w tym kraju przebiega załatwianie spraw formalnych, urzędowych. A w szczególności jeśli ma się do czynienia z powolnym życiem na prowincji trzeba przywyknąć do powolnie toczącego się w niej życia. Niestety, dla kogoś kto sprowadza się do Toskanii z Los Angeles, nic nie będzie łatwe.

Trzeba przyznać, że autor ma talent to błyskotliwego przemieniania, nawet najgorszych swoich wrażeń, w zabawną grę pomiędzy nim, a czytelnikiem. Z przyjemnością przekłada się kolejne strony będąc coraz bardziej odprężonym lekką lekturą, dostając jednocześnie kolejne świadectwo na temat mentalności Włochów.

Przepysznie! Nie,nie, nie znajdzie się tutaj wyszczególnionych przepisów na włoskie jadło. Chyba, że gdzieś kilka słów wplecionych z jaką prostota można przyrządzić wyśmienity posiłek. Chodzi o to z jaką lekkością, humorem, ale tez dystansem do siebie i rzeczywistości w obcym miejscu, obchodzi się Phil Doran, autor "Na przekór Toskanii".
Już tyle książek przeczytałam na...

Co się stanie, gdy porzucisz Amerykę na rzecz marzenia o ślicznym domku w Toskanii? Różnice kulturowe sprawią, że na pewno będzie zabawnie :)

Co się stanie, gdy porzucisz Amerykę na rzecz marzenia o ślicznym domku w Toskanii? Różnice kulturowe sprawią, że na pewno będzie zabawnie :)

Lata świetności Phila Dornana (polskim widzom powinien być znany serial "Cudowne lata", do którego napisał scenariusz) już dawno minęły. Niegdyś rozchwytywany, dzisiaj ma problemy ze znalezieniem kupca na swoje scenariusze. Hollywood wyniszczyło go niemal doszczętnie, jednak na ratunek przychodzi jego żona, rzeźbiąca na zlecenie we Włoszech, która rozradowanym głosem informuje przez telefon męża, że właśnie kupiła trzystuletni domek (który okazuje się być prawdziwą ruiną) w Toskanii. Tak rozpoczyna się największy koszmar w życiu Phila Dornana, który (jak się łatwo domyśleć) sprawia, że ten na nowo odkrywa uroki życia i znajduje swoje miejsce na ziemi (no i przy okazji zakochuje się we Włoszech).
Późna jesień okazała się idealną porą na czytanie tej książki. Za oknem hula wiatr, deszcz wali niemiłosiernie w szyby, a ja siedzę pod kocem i czytam o słonecznej Toskanii. Za każdym razem, gdy otwierałam tę książkę, miałam wrażenie, że malutka cząstka toskańskiego słońca przenika do mojego pokoju i rozświetla, ociepla ponurą rzeczywistość polskiej jesieni.
Phil Dornan pisze o Toskanii z lekkim przekąsem i ironią. Czasami ma się wrażenie, że książkę napisał zgryźliwy tetryk, który ponad wszystko nienawidzi zmian. Przez lata przyzwyczajony do luksusów Ameryki, gdzie wszystko można dostać od razu, zderza się z całkiem inną kulturą i rzeczywistością, w której wszystko robi się raczej powoli i bez typowego amerykańskiego pośpiechu. Stopniowo jednak jego serce otwiera się na jowialnych Włochów, a sam Phil Dornan stwierdza, że ten mały domek, który przysporzył mu tyle kłopotów i niemal zniszczył jego małżeństwo, to miejsce, w którym chce się zestarzeć. Przy okazji przechodzi przemianę ze zgryźliwego Amerykanina we Włocha, dla którego każde wydarzenie jest okazją do świętowania.
Książka jest napisana wyjątkowo lekko, jest przezabawna i czyta się ją raz dwa. 80% tej książki przeczytałam w jeden dzień (pamiętny dzień). Książka okazała się być znakomitym kompanem podróży do Poznania i z powrotem do Szczecina, a także wyjątkowo sympatycznym umilaczem czasu, podczas gdy obozowałam na niezbyt wygodnych ławkach w Collegium Novum. Lektura tej książki sprawiła, że o Włoszech zaczęłam marzyć jeszcze intensywniej. Włochy oczami Phila Dornana to kraj, w którym co prawda bez znajomości i lisiej przebiegłości możesz sobie załatwić tylko odciski na stopach, ale pełen życzliwych ludzi, którzy z chęcią przyjmą ciebie do la familia.
Historia przedstawiona w książce zdaje się być zbyt piękna, wszystko kończy się idealnie, a Phil wraz ze swoją żoną Nancy żyją długo i szczęśliwie, jak w jednej z bajek Disneya. Może Phil Dornan pokręcił kilka kwestii by wyglądały bardziej atrakcyjnie, wygładził ostre kanty, pominął kilka kwestii aby jego historia po prostu zachwycała i inspirowała. Może...może... Książce nie można jednak odmówić wdzięku i pewnej magii, która sprawia że zaczynamy wierzyć, że wszystko jakoś się ułoży.

Lata świetności Phila Dornana (polskim widzom powinien być znany serial "Cudowne lata", do którego napisał scenariusz) już dawno minęły. Niegdyś rozchwytywany, dzisiaj ma problemy ze znalezieniem kupca na swoje scenariusze. Hollywood wyniszczyło go niemal doszczętnie, jednak na ratunek przychodzi jego żona, rzeźbiąca na zlecenie we Włoszech, która rozradowanym głosem...

Wybija się wśród książek o Toskanii.

Wybija się wśród książek o Toskanii.

Książkę świetnie się czyta, chcialoby się mieszkać w Toskanii.

Książkę świetnie się czyta, chcialoby się mieszkać w Toskanii.