Znak

"Znak" Raymonda Khoury'ego przeczytałem niemal 5 lat temu. Zachowała się jednak moja opinia tuż po przeczytaniu.

Z jednej strony to świetna powieść, jeśli chodzi o fabułę i całą zawiązaną intrygę. Z drugiej strony przesłanie zawarte przez Khoury’ego w tej powieści nie do końca jasne i przekonujące. Zresztą to już nie pierwsza taka powieść, w której autor posługuje się “cudowną” maszyną do sterowania umysłami ludzkimi. Podobny pomysł wykorzystał w “Cieniu Rasputina”.
Raymond Khoury słynie z powieści, w których współczesność przeplata się z odległą historią. Porusza wiele dylematów moralnych na tematy religijne, istnienia Boga i sensu samej religii, a właściwie tego, czym religia jest dla ludzkości.
“Znak” doskonale wpisuje się w tę konwencję i może być bardzo dobrym przyczynkiem do dyskusji o wpływie wiary na ludzkie umysły. Sensacyjna fabuła zawarta w tej powieści jest w sumie dość prosta i nieskomplikowana. Wpływowi politycy wspomagani przez genialnych naukowców opracowują plan, który ma wreszcie w skuteczny sposób zwrócić uwagę na największe problemy naszej planety. Stosują do tego bardzo niekonwencjonalną metodę… Niby kierują się szlachetnymi pobudkami, by zwrócić uwagę na ignorancję polityków, ale jak to zwykle bywa, własne cele i korzyści spychają szlachetne idee na dalszy plan. A gdy sprawy się komplikują, nie wahają się nawet przed zbrodnią... Początkowo akcja jest niezbyt szybka i nieco chaotyczna, ale od połowy pojawiają się trupy i nabiera niewiarygodnego przyspieszenia...

Dziś pewnie moja opinia byłaby bardziej krytyczna, ale lubię powieści, w których tajemnicze historyczne zagadki wplatane są we współczesną sensacyjną fabułę, więc "Znak" oceniam dobrze...

"Znak" Raymonda Khoury'ego przeczytałem niemal 5 lat temu. Zachowała się jednak moja opinia tuż po przeczytaniu.

Z jednej strony to świetna powieść, jeśli chodzi o fabułę i całą zawiązaną intrygę. Z drugiej strony przesłanie zawarte przez Khoury’ego w tej powieści nie do końca jasne i przekonujące. Zresztą to już nie pierwsza taka powieść, w której autor posługuje się...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka należy do gatunku "Spałem podczas czytania zzZZ..."

Pomysł fabuły opisany na okładce końcowej książki wydawał mi się interesujący, zachęcający zwyczajnie przykuł moją uwagę :) niestety tylko się łudziłem ,że będzie chemia między mną a książką :( zwyczajnie brakło iskry

Książka należy do gatunku "Spałem podczas czytania zzZZ..."

Pomysł fabuły opisany na okładce końcowej książki wydawał mi się interesujący, zachęcający zwyczajnie przykuł moją uwagę :) niestety tylko się łudziłem ,że będzie chemia między mną a książką :( zwyczajnie brakło iskry

Pokaż mimo to

Na Antarktydzie pojawia się dziwny znak. Wygląda jak nie z tej ziemi.
Budzi poruszenie w ekipie dziennikarzy, którzy kręcą rozpad lodowca.
Pojawia się również Egipt, mnisi, naukowcy, miliarderzy.

Doczytałam do końca, bo skoro zaczęłam i początek nawet mnie wciągnął, to już chciałam doczytać.
Spodziewałam się Dana Browna - religijnej tajemnicy, intrygi, dreszczyku emocji.
Było nijako. Kiepsko się czytało.
Sceny walk omijałam, bo było ich za dużo.
Nie polecam.

Na Antarktydzie pojawia się dziwny znak. Wygląda jak nie z tej ziemi.
Budzi poruszenie w ekipie dziennikarzy, którzy kręcą rozpad lodowca.
Pojawia się również Egipt, mnisi, naukowcy, miliarderzy.

Doczytałam do końca, bo skoro zaczęłam i początek nawet mnie wciągnął, to już chciałam doczytać.
Spodziewałam się Dana Browna - religijnej tajemnicy, intrygi, dreszczyku...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Straszna słabizna. Nuda właściwie do samego końca. Okropieństwo. Wprawdzie autor jakoś się zbiera pod koniec i akcja nabiera tempa ale to już po ptakach. Intryga taka, że rozkminiłby to każdy agitator KODu w pięć minut. A durna i banalna jak kolesie na wiejskiej. Miałem nadzieję na niezłą rozrywkę a tylko z każdą kolejną stroną mocniej pałałem polskością do autora. Wymęczyłem swym durnym zwyczajem aby kończyć to co się zacznie ale potrzebowałem trzech pryszniców aby zmyć ten mentalny gwałt na mej inteligencji jaki popełnił autor tego niedzieła. Szczerze nie polecam. Strata czasu. A, i koniec tak obrzydliwie banalny, a takie fanfaronady że aż w dupie rwie i na pawia się zbiera.

Straszna słabizna. Nuda właściwie do samego końca. Okropieństwo. Wprawdzie autor jakoś się zbiera pod koniec i akcja nabiera tempa ale to już po ptakach. Intryga taka, że rozkminiłby to każdy agitator KODu w pięć minut. A durna i banalna jak kolesie na wiejskiej. Miałem nadzieję na niezłą rozrywkę a tylko z każdą kolejną stroną mocniej pałałem polskością do autora....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Lubię takie klimaty. Opis zachęcał. Książka trochę zniechęciła. Daleko do innych autorów w tym gatunku. Pierwsze spotkanie - nieudane.

Lubię takie klimaty. Opis zachęcał. Książka trochę zniechęciła. Daleko do innych autorów w tym gatunku. Pierwsze spotkanie - nieudane.

Pokaż mimo to

Morze Amundsena, Antarktyda - królewski okręt badawczy, na którego pokładzie znajdują się naukowcy z Brytyjskiego Obserwatorium Antarktycznego oraz dziennikarka Grace Logan. Podczas transmisji na żywo przedstawiającej rozpad lodowca szelfowego ukazuje się wszystkim na niebie niezidentyfikowany obiekt. W tym samym czasie w Egipcie Jusuf Zacharia przebywając w kawiarni ogląda relację z Antarktydy, widzi obiekt, który układa się w symbol widziany już kiedyś... Zapowiada się wyśmienicie, niestety po przeczytaniu około 60 stron wymiękłam i nie mam już zamiaru do tej książki wrócić.

Morze Amundsena, Antarktyda - królewski okręt badawczy, na którego pokładzie znajdują się naukowcy z Brytyjskiego Obserwatorium Antarktycznego oraz dziennikarka Grace Logan. Podczas transmisji na żywo przedstawiającej rozpad lodowca szelfowego ukazuje się wszystkim na niebie niezidentyfikowany obiekt. W tym samym czasie w Egipcie Jusuf Zacharia przebywając w kawiarni ogląda...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Znak" to ciekawa książka, muszę jednak przyznać, że czytanie jej nie pochłonęło mnie całkowicie. Według mnie nie była aż tak rewelacyjna na jaką się zapowiadała. Mimo to, lektura tej książki sprawiła mi dużą przyjemność. A to dlatego, że koniec powieści to jedno z najpiękniejszych zakończeń jakie kiedykolwiek przeczytałam (rozdziały 82, 83 i 84). Tym samym Raymond Khoury udowodnił, że aby powstało coś pięknego i wzruszającego wcale nie potrzeba zakochanej w sobie pary i dramatycznych wydarzeń w tle; wystarczyła wypowiedź księdza oraz tytułowy znak unoszący się nad jego głową. Plusem książki jest też fakt, że wszyscy bohaterowie, ich historie i sposób postrzegania znaku choć bardzo się różnią, w końcu łączą się w całość. Tak więc, postanowiłam zmienić pierwotne zdanie i zamiast oceny "przeciętnej" czy "dobrej" wystawiam "bardzo dobrą", czyli 7/10.

"Znak" to ciekawa książka, muszę jednak przyznać, że czytanie jej nie pochłonęło mnie całkowicie. Według mnie nie była aż tak rewelacyjna na jaką się zapowiadała. Mimo to, lektura tej książki sprawiła mi dużą przyjemność. A to dlatego, że koniec powieści to jedno z najpiękniejszych zakończeń jakie kiedykolwiek przeczytałam (rozdziały 82, 83 i 84). Tym samym Raymond Khoury...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo dobra!

Bardzo dobra!

Pokaż mimo to

W porządku, przeczytane, odłożone na półkę. Czytałem lepsze pozycje, ale ta w sumie spełniła swoje zadanie a wiec zająć czas w trakcie kilku godzinnej podróży.

W porządku, przeczytane, odłożone na półkę. Czytałem lepsze pozycje, ale ta w sumie spełniła swoje zadanie a wiec zająć czas w trakcie kilku godzinnej podróży.

Pokaż mimo to

Świetnie napisana opowieść o wierze w religię chrześcijańską. Czyta się bardzo szybko i ciekawie. Polecam gorąco.

Świetnie napisana opowieść o wierze w religię chrześcijańską. Czyta się bardzo szybko i ciekawie. Polecam gorąco.

Pokaż mimo to