"Witeź w tygrysiej skórze" to średniowieczny gruziński utwór, epos narodowy Szoty Rustawelego. Nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego dla przeciętnego czytelnika jakim jestem gdyby nie przekład Igora Sikiryckiego, będący adaptacją utworu na podstawie rosyjskiego wydania z 1950 roku. Igor Sikirycki - tłumacz kultowego "Konika Garbuska", z ilustracjami Jana Marcina Szancera, stworzył kolejny, pięknie wierszowany przekład tej średniowiecznej epopei. Książeczkę czyta się wspaniale. Jest jak "Baśnie z tysiąca i jednej nocy". Pomijam tu znaczenie historyczne i literackie tego dzieła, którego to tej pory nie znałem - skupiam się wyłącznie na wartościach estetyczno-rozrywkowych, gdyż tak podszedłem do tej książeczki, odnalezionej gdzieś w zakamarkach biblioteczki moich rodziców. Kto czytał, ba znał na pamięć całe fragmenty "Konika Garbuska" ten będzie wiedział co mam na myśli. Polecam bardzo.

"Witeź w tygrysiej skórze" to średniowieczny gruziński utwór, epos narodowy Szoty Rustawelego. Nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego dla przeciętnego czytelnika jakim jestem gdyby nie przekład Igora Sikiryckiego, będący adaptacją utworu na podstawie rosyjskiego wydania z 1950 roku. Igor Sikirycki - tłumacz kultowego "Konika Garbuska", z ilustracjami Jana Marcina Szancera,...

10/10
Oj totalnie nie dziwię się przyjaciołom Gruzinom, że „Witeź w tygrysiej skórze” jest ich eposem narodowym. Właściwie aż trudno napisać mi o tym dziele Szoty Rustawelego cokolwiek więcej, iż to, że dawno nic tak pięknego nie czytałem. Właściwie cały utwór składa się z nieskończonej dawki siły ducha, miłości, przyjaźni, braterstwa, odwagi czy męskości.

Nie dziwię się więc, że ponoć „Witeź w tygrysiej skórze” znajduje się w każdym gruzińskim domu. Sam chętnie będę do tego arcydzieła wracał. To jedna z książek, które po prostu trzeba przeczytać!

10/10
Oj totalnie nie dziwię się przyjaciołom Gruzinom, że „Witeź w tygrysiej skórze” jest ich eposem narodowym. Właściwie aż trudno napisać mi o tym dziele Szoty Rustawelego cokolwiek więcej, iż to, że dawno nic tak pięknego nie czytałem. Właściwie cały utwór składa się z nieskończonej dawki siły ducha, miłości, przyjaźni, braterstwa, odwagi czy męskości.

Nie dziwię się...

Piękna baśń napisana wierszem. Czyta się bardzo przyjemnie, tym bardziej że tłumacz postarał się, by w polskim przekładzie nie zabrakło rymów. W książce nie zabrakło rycerzy, cnót oraz pięknych księżniczek. Na minus niewątpliwie brak smoków :)

Piękna baśń napisana wierszem. Czyta się bardzo przyjemnie, tym bardziej że tłumacz postarał się, by w polskim przekładzie nie zabrakło rymów. W książce nie zabrakło rycerzy, cnót oraz pięknych księżniczek. Na minus niewątpliwie brak smoków :)

Piękna książka o miłości i przyjaźni

Piękna książka o miłości i przyjaźni

Nie mnie oceniać księgę tego pokroju.

Nie mnie oceniać księgę tego pokroju.

Piękny,pełen mądrych powiedzeń, które weszły w język gruziński.
Czyta się go jednym tchem.
Polecam przeczytać w języku gruzińskim :)

Piękny,pełen mądrych powiedzeń, które weszły w język gruziński.
Czyta się go jednym tchem.
Polecam przeczytać w języku gruzińskim :)

Dla wszystkich, ktorzy mają sentyment dla średniowiecznej emocjonalności i etyki.
Mężczyźni zalewają się łzami i cierpią z powodu niespełnionych miłości, kobiety w gwałtowności uczuć im nie ustępują, subtelny znak, (ale mocno przeżyty) na drodze czy jedno spotkanie potrafi zmienić los rycerza. Rozpacz jest rozpaczą do trzewi i karze błąkać się po pustkowiach i szukać śmierci a nie wpadać np. we współczesny cynizm i zblazowanie. I te przyjaźnie!

Jedno spojrzenie ukochanej daje motywację dla przeżycia trzyletniej wyprawy. Mocne życie. Szczęśliwie są i teraz tacy, którzy tak potrafią.

Dla wszystkich, ktorzy mają sentyment dla średniowiecznej emocjonalności i etyki.
Mężczyźni zalewają się łzami i cierpią z powodu niespełnionych miłości, kobiety w gwałtowności uczuć im nie ustępują, subtelny znak, (ale mocno przeżyty) na drodze czy jedno spotkanie potrafi zmienić los rycerza. Rozpacz jest rozpaczą do trzewi i karze błąkać się po pustkowiach i szukać...