Klasyk. Audiobook to jest świetne słuchowisko. Studio Emka naprawdę dało radę z tym wydaniem. Wiedza z tej książki naprawdę zmienia życie na lepsze. Dla wielu osób to jest najważniejsza książka z relacji.

Klasyk. Audiobook to jest świetne słuchowisko. Studio Emka naprawdę dało radę z tym wydaniem. Wiedza z tej książki naprawdę zmienia życie na lepsze. Dla wielu osób to jest najważniejsza książka z relacji.

Klasyka gatunku

Klasyka gatunku

Świetna książka, którą czyta się bardzo przyjemnie. Każda z opisanych metod i zasad poparta jest wieloma przykładami, w konsekwencji pozycja skłania do refleksji i łatwiej możemy odnieść ją do naszego codziennego życia. Wiele interesujących wskazówek, interesujące cytaty. Mimo tego, że często zawiera informacje oczywiste po przeczytaniu, to jednak warto jeszcze bardziej uświadomić sobie mechanizmy psychologiczne ludzi. Zdecydowanie polecam każdemu. Poniżej streszczenie najważniejszych informacji.
Część 1. Podstawowe techniki postępowania z ludźmi
Rozdział I – Nie krytykuj, nie potępiaj, nie narzekaj
Mamy tendencję do tego, że nie krytykujemy siebie sami.
Zamiast potępiać innych, starajmy się zrozumieć ich postępowanie.
Ugryźmy się w język gdy przychodzą słowa zniecierpliwienia.
Czasem lepiej jest coś komuś darować, zamiast to rozpamiętywać- wymaga to jednak charakteru i samokontroli.
Wstrzymajmy się z napisaniem złośliwej wiadomości, aby uniknąć niepotrzebnych emocji.
Nie oskarżajmy wszystkich wokół oprócz siebie.
Krytyka może zdemoralizować i zadziałać w sposób negatywny- zmusza do obrony drugiej strony i często do odsieczy.
Rozdział II – Uczciwie i szczerze doceniaj ludzi
Każdy człowiek pragnie uznania i chce czuć się ważny.
Nie szczędźmy pochwał, zamiast tego doceniajmy i zachęcajmy.
Pamiętajmy, że uznanie i pochlebstwo to dwa różne pojęcia- to pierwsze jest prawdziwe, a to drugie- tylko do własnych potrzeb.
Zranieni ludzie będą to rozpamiętywać, co zakorzeni w nich negatywne emocje w stosunku do nas.
Rozdział III – Wzbudzaj w drugiej osobie gorące pragnienie.
Odpowiedzmy sobie na pytanie, jak mogę sprawić, by dana osoba chciała coś zrobić? Mówmy o tym, co chcą usłyszeć i ludzie i wskażmy drogę, jak mogą to osiągnąć.

Część 2. Sześć sposobów na to, by ludzie Cię polubili
Rozdział I – Stań się autentycznie zainteresowany innymi ludźmi.
Witajmy się z ludźmi z ożywieniem i entuzjazmem. Pokażmy, że cieszymy się, że kogoś spotykamy. Jeśli chcemy zdobywać przyjaciół, musimy robić dla nich rzeczy, które wymagają zarówno troski, energii, jak i czasu.
Zwracajmy się do kogoś po imieniu, a w oficjalnych spotkaniach biznesowych po imieniu i nazwisku.
Rozdział II – Uśmiechnij się
Uśmiech sprawia dobre wrażenie, jeśli jest autentyczny, to może zdziałać cuda. Zalecany sposób szczególny jak się z kimś witamy.
Rzadko odnosimy sukces w pracy, jeśli nie robimy tego z przyjemnością.
Zachowujmy się jakbyśmy byli szczęśliwi, nawet jak nie mamy na to ochoty- wówczas naprawdę staniemy się szczęśliwi. Psychologowie potwierdzają, że myślenie pozytywne wpływa na nasz nastrój poprawiając nasz humor.
Rozdział III – Pamiętaj, że imię osoby jest dla niej najsłodszym i najważniejszym dźwiękiem w każdym języku
Zapamiętaj imiona i zwracaj się w ten sposób do ludzi.
Skupmy się i kilkukrotnie powtarzajmy imię danej osoby. Możemy wspomóc się poprzez dopytanie, np. „przepraszam, nie zrozumiałem Twojego imienia, mógłbyś powtórzyć?” Podczas rozmowy możemy powtarzać to imię kilkukrotnie, aby nie wypadło nam z głowy.
Rozdział IV – Bądź dobrym słuchaczem. Zachęcaj innych do mówienia o sobie.
Słuchanie drugiej osoby to najlepszy sposób na bycie dobrym mówcą. Istotne jest poświęcenie odpowiedniej uwagi. Słuchajmy nawet wtedy, gdy ktoś się nam wyżala w gniewie, ze współczuciem i zrozumieniem. Czasami niektórzy czują potrzebę wygadania się. Ludzie, którzy mówią tylko o sobie, myślą tylko o sobie. Zachęcajmy rozmówcę, aby mówił o sobie samym, uczestniczmy w rozmowie poprzez krótkie pytania dopełniające.
Rozdział V – Rozmawiaj w kontekście interesów drugiej osoby
Starajmy się dowiedzieć, czym interesuje się nasz rozmówca i od tego tematu zacznijmy rozmowę, zanim przejdziemy do konkretów. Ludzie uwielbiają rozmawiać o tym, co sprawia im przyjemność.
Rozdział VI – Spraw, aby druga osoba poczuła się ważna – i rób to szczerze
Starajmy się, żeby drugi rozmówca poczuł się ważny, np. komplementując. Postępujmy z ludźmi tak, jakbyśmy sami chcieli być traktowani. Doceniajmy ich w rozmowie. Używajmy fraz grzecznościowych „dziękuję”, „czy mógłbym prosić”, „czy niemiałbyś nic przeciwko”. Komplementujmy rzeczy materialne, podziwiajmy osiągnięcia. Ludzie z natury uważają się lepsi od innych- aby do nich dotrzeć, warto im uświadomić, że są dla Ciebie ważni.

Część 3. Jak przekonać ludzi do swojego sposobu myślenia?
Rozdział I – Jednym sposobem na uzyskanie jak najlepszej odpowiedzi na kłótnie jest jej unikanie
Unikajmy kłótni i sporów nawet w sytuacji, kiedy wiemy że mamy rację. Nikt nie lubi się mylić i nawet mając lepsze argumenty przegramy- spowodujemy, że ktoś poczuje się gorzej. Co więcej, w zdecydowanej większości przypadków i tak nie przekonamy rozmówcy, że nie ma on racji. Porozumienia nie rozwiążemy wywołaniem sporu, a dyplomacją.
Co zrobić, aby różnica zdań nie zmieniła się w kłótnie?
• Przede wszystkim przyjmijmy do wiadomości, że w niektórych przypadkach rozmówca może mieć rację i cieszmy się z tego. Jest to bowiem pole dla nas do refleksji.
• Kontrolujmy swoją reakcję nawet jak wiemy, że druga strona nie ma racji- instynktowne działanie nie jest korzystne.
• Pohamujmy swój temperament.
• Wysłuchajmy kogoś do końca, dajmy mu się wypowiedzieć, niech skończy wypowiedź.
• Szukajmy punktów wspólnych, w których zgadzają się obie strony.
• Jeśli widzimy swój błąd- przyznajmy się do tego otwarcie.
• Obiecaj drugiej stronie, że zastanowisz się nad jego poglądem i go przeanalizujesz.
• Podziękuj za rozmowę, dajmy sobie wzajemnie czas na przemyślenia.
• Jeśli jedno krzyczy drugie słucha to należy pamiętać, że wzajemne przekrzykiwanie wzbudza większe emocje i doprowadza do kłótni.
Rozdział II – Okaż szacunek do opinii drugiej osoby. Nigdy nie mów „nie masz racji”
Jeśli chcemy coś komuś udowodnić, nie róbmy tego wprost, a raczej delikatnie i sprytnie, by rozmówca nawet się nie zorientował. Możemy powiedzieć „mogę się mylić, ale wydaje mi się, że”. Możemy zatem uświadomić rozmówcę, że możemy nie mieć racji, ale wyrazić swoje wątpliwości. Jest to potężne narzędzie, któremu trudno się przeciwstawić.
Człowiek ma tendencję do tego, że wierzy we wszystko, co przyjął za prawdę, w konsekwencji podważanie tego sprawia, że jeszcze bardziej szukamy wytłumaczenia, dlaczego mamy racje. Szukamy zatem argumentów, które podtrzymują naszą tezę.
Kiedy ktoś się myli jest w stanie się do tego przyznać, jeśli postępujemy z nim delikatnie. Nie spierajmy się zatem, nie mówmy wprost że ktoś nie ma racji, stosujmy dyplomację i ewentualnie ostrożnie próbujmy, aby druga strona zaczęła myśleć jak my.
Rozdział III – Jeśli się mylisz, przyznaj się do tego szybko i stanowczo
Jeśli wiemy, że dostaniemy od kogoś reprymendę, możemy go uprzedzić i sami się obwinić. Powiedzmy więc wszystkie uwłaczające rzeczy o sobie, o które rozmówca może nas oskarżyć. Ofensywna samokrytyka może zdziałać cuda. Jeśli nie mamy zatem racji, otwarcie się do tego przyznajmy. Takie rozwiązanie jest przyjemniejsze, niż próba obrony.
Rozdział IV – Rozpocznij w przyjazny sposób
Jeśli chcemy kogoś przekonać do swoich racji, musi uwierzyć, że jesteśmy jego sojusznikami. Żadnego ataku, presji, zmuszania. Pochwalmy drugą stronę za coś, w taki sposób rozpocznijmy rozmowę. Doceńmy wysiłek, kunszt, majątek- okażmy przyjaźń.
Rozdział V – Spraw, by druga osoba natychmiast powiedziała kilkukrotnie „tak”
Podczas rozmowy rozpocznijmy od kwestii, z którymi zgadzamy się z rozmówcą, nie przechodźmy od razu do problemu. Niech druga strona kilka razy odpowie „tak”, wówczas ciężej będzie mu zmienić narrację i powiedzieć „nie”. Podkreślajmy na każdym kroku, że dążymy do tego samego celu.
Rozdział VI – Pozwól, aby to druga osoba mówiła najwięcej
Słuchajmy co mają do powiedzenia inni, nie przerywajmy im, bądźmy otwarci i szczerzy, zachęcajmy do wyrażania poglądów. Ludzie sukcesu lubią rozmawiać o swoich początkach- możemy o nich wspomnieć. Ludzie wolą opowiadać o swoich osiągnięciach, niż słuchać o naszych. Pozwólmy zatem wygadać się rozmówcy.
Rozdział VII – Pozwól drugiej osobie poczuć, że pomysł jest jej autorstwa
Poprowadźmy rozmowę w taki sposób, aby druga strona sama wpadła na nasz pomysł. Ludzie bardziej skłonni są do wiary w idee, którą sami odkryją.
Rozdział VIII – Staraj się szczerze spojrzeć na sprawy z punktu widzenia drugiej osoby.
Spróbujmy zrozumieć, dlaczego dana osoba myśli tak a nie inaczej. Zadajmy sobie konkretne pytanie i poszukajmy odpowiedzi- w ten sposób zaoszczędzimy czas i negatywne emocje. Zaczynajmy od tego, co chciałby usłyszeć rozmówca. Postawmy się w miejscu drugiej strony. Zadajmy sobie pytanie, dlaczego ktoś miałby chcieć coś zrobić.
Rozdział XIX – Należy współczuć pomysłom i pragnieniom drugiej osoby
Ludzie pragną współczucia i zrozumienia. Autor proponuje następujące sformułowanie „Nie obwiniam cię za to, że czujesz się tak jak ty. Gdybym był na twoim miejscu, bez wątpienia czułbym się tak samo jak ty”.
Rozdział X – Odwołuj się do szlachetniejszych motywów
W celu przekonania do naszego zdania warto niekiedy odwoływać się do szlachetności rozmówcy. Przyjmujmy i podkreślajmy, że druga strona jest uczciwa, szczera i prawdomówna. „Wiem, że jest pan uczciwy i szlachetny, dlatego jestem pewien, że ureguluje pan ten rachunek”
Rozdział XI – Dramatyzuj swoje pomysły
Rada autora brzmi, abyśmy udramatyzowali swoje pomysły. Miał na myśli to, żebyśmy dodawali coś twórczego, nietypowego, co może przyciągnąć uwagę drugiej strony. Zachowujmy się niekiedy jak showmani w filmach- zwróćmy na siebie uwagę.
Rozdział XII – Rzuć wyzwanie
Aby przekonać kogoś do naszego myślenia, możemy rzucić mu wyzwanie. „Rozumiem, że się boisz, do tego potrzeba wielkich ludzi” i inne frazy mogą wzbudzić poczucie współzawodnictwa, która jest często decydującym motywatorem.

Część 4. Bądź liderem
Rozdział I – Zacznij od pochwały i szczerego uznania
Zanim przejdziemy do krytyki, w pierwszej kolejności powinniśmy przychylić się nad dokonaniami i pozytywnymi aspektami. Pochwalmy drugą stronę, a dopiero później przejdźmy do mniej przyjemnej części.
Rozdział II – Zwracaj uwagę na błędy ludzi w sposób pośredni
Krytykujmy kogoś w sposób niebezpośredni. Możemy wykonać za kogoś jakieś zadanie i dopowiedzieć, żeby zajął się resztą. Zamiast używać składni „Coś pozytywnego ALE coś negatywnego” zamieńmy na „Coś pozytywnego I coś negatywnego” np. Jestem z ciebie dumny i jeśli poprawisz swoje oceny, to będzie jeszcze lepiej. „Ale” podważa wiarygodność naszego przekazu.
Rozdział III – Zanim skrytykujesz drugą stronę, porozmawiaj o własnych błędach
Przed krytyką drugiej osoby warto na głos skrytykować siebie. „Sam jak byłem w Twoim wieku popełniałem ten błąd wielokrotnie. Uczysz się szybciej ode mnie. Ale zwróć uwagę na to, by…”.
Rozdział IV – Zadawaj pytania zamiast wydawać bezpośrednie polecenia
Zamiast wydawać rozkazy drugiej osobie, lepszym rozwiązaniem jest zadawanie pytań, np. „Czy uważasz że zrobienie tego będzie rozsądne dla firmy?” Ludzie z chęcią wypełnią polecenie, jeśli mają udział w podjęciu decyzji.
Rozdział V – Pozwól drugiej osobie zachować twarz
Pozwólmy drugiemu człowiekowi zachować twarz. Często nie zwracamy uwagę na uczucia innych, stosujemy groźby, co rani dumę drugiej strony. Niech krytyka nie będzie uwłaczająca, a co najwyżej konstruktywna. Skutecznym działaniem może być przykładowo rozmowa na osobności. Pamiętajmy o słowach rozwagi, które złagodzą ból. „Wiemy jak świetną pracę wykonałeś w naszej firmie. Masz przed sobą świetną przyszłość, chcę żebyś o tym pamiętał”
Rozdział VI – Chwal każdą poprawę
Powinniśmy chwalić każdy najdrobniejszy postęp, unikając jednocześnie krytyki. Może okazać się pomocne w przypadku wychowywania dzieci. Psychologowie potwierdzają, że minimalizując krytykę i maksymalizując pochwały wpływamy na to, że gorsze rzeczy będą zapomniane, a te lepsze nawyki- wzmacniane. Pochwała musi być jednak szczera, w przeciwnym wypadku będzie jedynie pochlebianiem, które łatwo wyczuć, że jest wymuszone. Ludzie wymagają wdzięczności i uznania.
Rozdział VII – Daj drugiej osobie dobrą reputację, której musi sprostać
Jeśli chcemy wpłynąć na postępowanie danej osoby, zachowujmy się, jakby posiadał już daną cechę. Wystawiajmy pozytywną opinię, na którą druga strona może zapracować, jak podejmie się większego wysiłku. Przykładowo „Jesteś świetny w swoim fachu. Mam nadzieję, że jutro po raz kolejny zrobisz dobry raport”.
Rozdział VIII – Stosuj zachętę. Spraw, aby błąd wydawał się łatwy do naprawienia
Zamiast krytykować lepiej zachęcać, dajmy do zrozumienia, że wierzymy w umiejętności drugiej osoby, okażmy wiarę- to duża porcja motywacji. Podkreślajmy każdy, nawet najdrobniejszy sukces. Innymi słowy zachęcajmy ludzi do poprawy i sprawmy, aby w siebie uwierzyli. Sprawmy, by dana czynność wydawała się prosta i że wierzymy w umiejętności drugiej strony. „Ma pan poczucie rytmu. Będzie pan świetnym tancerzem, a samego tańca każdy jest w stanie się nauczyć”
Rozdział IX – Spraw, aby druga osoba była zadowolona z tego, co jej probonujesz
Starajmy się sprawić, aby ludzie czuli się szczęśliwi że robią to, co im sugerujemy. Warto wykorzystać technikę dawania tytułu, jednocześnie niech druga strona czuje, że ma trochę władzy. Pamiętajmy o szczerości. Sami zadajmy sobie pytanie, czego chcemy od tej osoby i czego chce druga osoba. Rozważmy korzyści, jakie są powiązane z postępowanie zgodne z naszym rozumowaniem, a także zastanówmy się, jakie korzyści będzie miała druga osoba. Kiedy coś przedstawiamy, pokażmy wyraźnie, że druga osoba też na tym skorzysta. Cytat „John, jutro przyjdą do nas klienci i muszę posprzątać magazyn. Zamieść go, ułóż zapasy w schludne stosy na półkach i wypoleruj ladę”. Gdy wyrażasz korzyści: John, przyprowadzam jutro kilku klientów, aby pokazać im nasze wyposażenie. Chciałbym im pokazać magazyn, ale jest on w złym stanie. Gdybyś mógł go wymieść, poukładać zapasy na półkach i wypolerować ladę, sprawiłoby to, że wyglądalibyśmy efektywnie, a ty zrobiłbyś to, co do ciebie należy, aby zapewnić dobry wizerunek firmy”.

Świetna książka, którą czyta się bardzo przyjemnie. Każda z opisanych metod i zasad poparta jest wieloma przykładami, w konsekwencji pozycja skłania do refleksji i łatwiej możemy odnieść ją do naszego codziennego życia. Wiele interesujących wskazówek, interesujące cytaty. Mimo tego, że często zawiera informacje oczywiste po przeczytaniu, to jednak warto jeszcze bardziej...

Mimo swoich niewielkich rozmiarów, to nie jest książka na jeden wieczór. Można ją potraktować jako poradnik wielokrotnego użycia. Czytając, wszystkie zasady wydają się tak banalne i wszechobecnie znane. A mimo to masa ludzi ma problem z wyrażaniem emocji, tłumieniem złości. Nieliczni potrafią nie oceniać, a docenić nawet najmniejsze szczegóły, które potrafią zmienić całkowicie nastawienie danej osoby do nas.

Lubię książki w takim klimacie, jest prosta, luźno napisana, a jednak zmusza do refleksji. Przypomina tak naprawdę o tym, co jest najważniejsze dla każdego z nas, bo pomimo wielu różnic, wszyscy domagamy się i lubimy te same rzeczy. Kto z nas nie lubi czuć się doceniony, ważny, zauważony?

Książka dla każdego, niezależnie czy jesteś dyrektorem sprzedaży, przedstawicielem handlowym, mówcą, czy pracownikiem produkcji. Nie ma znaczenia czy w pracy masz styczność z dużą liczbą osób, czy też pracujesz samotnie. Każdy z nas rozmawia, każdy buduje relacje i każdy z nas wyciągnie z tej książki coś dla siebie.

Otwiera umysł, daje miejsce na zastanowienie się, pokazuje że pośpiech jest złym doradcą. Do tego każdy może postawić się w roli opisanych osób łatwo sobie uświadamiając, że byłby bardziej zmotywowany, jeśli wcześniej ktoś by nas docenił. Niby takie proste, a tak rzadko stosujemy te zasady. Super do poprawy relacji zawodowych, prywatnych, rodzinnych jak i do zbudowania nowych.

Mimo swoich niewielkich rozmiarów, to nie jest książka na jeden wieczór. Można ją potraktować jako poradnik wielokrotnego użycia. Czytając, wszystkie zasady wydają się tak banalne i wszechobecnie znane. A mimo to masa ludzi ma problem z wyrażaniem emocji, tłumieniem złości. Nieliczni potrafią nie oceniać, a docenić nawet najmniejsze szczegóły, które potrafią zmienić...

Książka ta, mimo że czuć nieco jej wiekowość, jest świetnym kompendium wiedzy o relacjach międzyludzkich, ale także naprawdę dobrym poradnikiem, jak sobie z nimi radzić. Z wskazanymi zasadami można się zgadzać lub nie, natomiast z pewnością pozwalają one na refleksję nad własnym zachowaniem i wyciągnięcie różnych wniosków oraz postanowień, które pozwolą poprawić nasze stosunki z różnymi osobami. Bardzo polecam!

Książka ta, mimo że czuć nieco jej wiekowość, jest świetnym kompendium wiedzy o relacjach międzyludzkich, ale także naprawdę dobrym poradnikiem, jak sobie z nimi radzić. Z wskazanymi zasadami można się zgadzać lub nie, natomiast z pewnością pozwalają one na refleksję nad własnym zachowaniem i wyciągnięcie różnych wniosków oraz postanowień, które pozwolą poprawić nasze...

Takich ksiazek jest niewiele. Mysle ze kazdy powinien miec ta ksiazke na swojej polce. Nic tylko czytac i probowac stosowac w zyciu.

Takich ksiazek jest niewiele. Mysle ze kazdy powinien miec ta ksiazke na swojej polce. Nic tylko czytac i probowac stosowac w zyciu.

Spoiler - zawiera notatkę z książki

- Krytykowanie ludzi stawia ich w ofensywie i sprawia, że szukają racjonalizacji swoich działań,
"Nawet członkowie rodzin przestępców seksualnych często zaprzeczają szukając winy w systemie, a nie w przestępcy."
- Nagradzanie za dobre zachowanie działa lepiej niż krytyka złego zachowania. Ludzie chcą być ważni i byśmy w nich wierzyli,
- Pozwól im zachować twarz. "To nie był wielki błąd."
Chwal każdą poprawę, wtedy ludzie poczują mobilizację do dalszej pracy i poprawy innych rzeczy,
- Mów tylko szczere pochwały - fałszywe da się szybko wyczuć,
- Jedno z najsilniejszych pragnień ludzi to chęć bycia docenionym,
- "Każda osoba, którą spotkałem była lepsza ode mnie pod jakimś względem, więc zawsze można się czegoś dowiedzieć i za to docenić,
"Traktuj innych tak, jakbyś sam chciał być traktowany:

Odwołuj się do ich zainteresowań.
"Kochasz sernik, ale wiesz, że ryby nie biorą na sernik"

Uśmiech - podstawowy sygnał dla innych, że ich lubimy.
"Imię osoby to najważniejsze dla niej słowo w każdym języku" -Jak ktoś się przedstawi powtórz jego imię "Cześć Tomku", "Miło Cię poznać Tomek"
"Carnegie chciał się połączyć z firmą Pullmann. Gdy powiedzieli, że nazwa Pullmann (nazwisko) może być nazwą spółki, Ci o wiele chętniej zdecydowali się na współpracę."

Zawsze mów, że ty też czasem popełniasz błędy - rozładowuje to napięcie, a ludzie nie lubią osób idealnych. Krytyka zawsze zostanie lepiej przyjęta po szczerym docenieniu.
Jeśli się mylisz - przyznaj się do tego natychmiast.
Zacznij od pytań, na które osoba odpowie tak, by zbudować kontakt. Zacznij od wspólnych tematów, a nie różniących was.

By poprawić kogoś działanie pytaj go: "Co można poprawić?", "co o tym sądzisz?" - Podnosi to kreatywnośc i osoba chętniej wykona swoje pomysły niż zalecone.

# 3 potrzeby każdej osoby:
AUTONOMIA - ma wybór
RELACYJNOŚĆ - chce być częścią paczki, grupy, firmy
KOMPETENCJE - samodzielni i skuteczni

Spoiler - zawiera notatkę z książki

- Krytykowanie ludzi stawia ich w ofensywie i sprawia, że szukają racjonalizacji swoich działań,
"Nawet członkowie rodzin przestępców seksualnych często zaprzeczają szukając winy w systemie, a nie w przestępcy."
- Nagradzanie za dobre zachowanie działa lepiej niż krytyka złego zachowania. Ludzie chcą być ważni i byśmy w nich wierzyli,
-...

Serdecznie polecam przeczytanie tej książki. Porady są na prawdę proste a ich zastosowanie to prawdziwy game changer. Niesamowicie mi pomogły w relacjach rodzinnych a także zawodowych. Warto, warto, warto :)

Serdecznie polecam przeczytanie tej książki. Porady są na prawdę proste a ich zastosowanie to prawdziwy game changer. Niesamowicie mi pomogły w relacjach rodzinnych a także zawodowych. Warto, warto, warto :)

Wartościowe porady, które można by skrócić do kilkudziesięciu stron. Zdecydowanie za dużo "lania wody".

W większości rozdziałów autor zasypuje czytelnika wieloma przykładami, które niewiele więcej wnoszą. Gdyby nie to, to dałbym ocenę 6 lub nawet 7.

Zapisałem wiele cytatów z tej książki. Jeden z nich:
Mamy więc ludzką naturę w całej okazałości: winowajcy oskarżają wszystkich prócz siebie. My jesteśmy tacy sami. [...] Odwaga przyznania się do własnych błędów przynosi wiele satysfakcji. Nie tylko pozbawia poczucia winy, ale często pozwala rozwiązać problem spowodowany tymi błędami.

Wartościowe porady, które można by skrócić do kilkudziesięciu stron. Zdecydowanie za dużo "lania wody".

W większości rozdziałów autor zasypuje czytelnika wieloma przykładami, które niewiele więcej wnoszą. Gdyby nie to, to dałbym ocenę 6 lub nawet 7.

Zapisałem wiele cytatów z tej książki. Jeden z nich:
Mamy więc ludzką naturę w całej okazałości: winowajcy oskarżają...

Treść książki jest mocno ustrukturyzowana, lekcje dotyczące komunikacji autor przekazuje na początku, w trakcie i na końcu rozdziału by czytelnik na pewno je zapamiętał.

To zbiór takich życiowych porad o komunikacji, kulturze, i życiu w społeczności tak by każdy czuł się w niej dobrze.

Trafiłam tu na znane już wcześniej skuteczne metody by komunikacja i interakcja z innymi przebiegała w jak najlepszy dla obu stron sposób, ale także otrzymałam kilka nowych trików i niektóre historie otworzyły mi oczy na mało znane do tej pory fakty.

Co można zgłębić podczas lektury?
- To dlaczego warto pamiętać imię każdego kogo spotykamy
- Jak to, że każdy jest egoistą wpływa na relacje międzyludzkie
- Jak bycie dobrym słuchaczem wpływa na bycie dobrym rozmówcą
- Jak ważna jest umiejętność przyjęcia punktu widzenia innego człowieka i jak to osiągnąć

Chociaż zawarte tu porady uważam za trafne, przydatne i jeśli wszyscy by je stosowali komunikacja byłaby prostsza, ale mam kilka ale… Mam wrażenie, że książka ta prezentując przykłady skupia się wyłącznie na aspektach manipulacji i przemyślanej strategii by prowadzić jakąkolwiek interakcję, porzucając przy tym naturalność rozmów. Czy każda rozmowa musi być jak gra strategiczna?

Ponadto w wielu zaleceniach autor powtarza by chwaląc innych, umniejszać sobie, przyznawać się do błędu tak często jak się da i to tworzy wrażenie budowania w czytelniku postawy „people pleaser”, osoby, która za wszelką cenę dąży do zadowolenia innych. Jeśli na tę lekturę trafi osoba o niewystarczającym poziomie pewności siebie może być to dla niej wręcz toksyczny przekaz.

W skrócie: porady świetne, treść zawierająca złote zasady o komunikacji w pigułce, dobrze ustrukturyzowana i przekazana prostym językiem z obrazującymi trafnie teorię przykładami i historiami z prawdziwego życia.

Jednak warto i zalecam podejść do niej z dystansem, chłodną głową i nie wdrażać bez wahania wszystkich metod do swojego życia, a podejść do nich z krytyczną oceną przez pryzmat własnych przekonań, doświadczeń i potrzeb.

Wersja audio zawiera dodatkowo podział na role, dźwięki z tła czy muzykę co nie często zdarza się w literaturze faktu przyswajanej w tej formie i to zdecydowanie na plus.

Treść książki jest mocno ustrukturyzowana, lekcje dotyczące komunikacji autor przekazuje na początku, w trakcie i na końcu rozdziału by czytelnik na pewno je zapamiętał.

To zbiór takich życiowych porad o komunikacji, kulturze, i życiu w społeczności tak by każdy czuł się w niej dobrze.

Trafiłam tu na znane już wcześniej skuteczne metody by komunikacja i interakcja z...