"An invisible hand is guiding the populace." LaFayette

"An invisible hand is guiding the populace." LaFayette

Celem „Masonerii przeciw Kościołowi katolickiemu” autorstwa Jakuba Szymańskiego (2012) było wykazanie i omówienie antykatolickości, tj. wrogości do Kościoła katolickiego, masonerii; a metodą do niego prowadzącą podanie i skomentowanie cytatów pochodzących z wolnomularskich publikacji.

Co do celu, to choć stawiana teza (masoneria jest wroga w stosunku do Kościoła katolickiego, a jej myśl jest sprzeczna z Magisterium) nie należy do odkrywczych i rewolucyjnych, to w toku narracji została obroniona, co jest zasługą raczej bardzo znacznej liczby wyimków pochodzących czy to z oficjalnych tekstów lub prasy wolnomularskiej, czy też z innych anglojęzycznych pozycji traktujących na taki sam temat co recenzowana książka. Jednakże ich mnóstwo to jedyna, i to wątpliwa, zaleta pracy. Każdy cytat posiada przypis dolny wskazujący jego źródło. Wykaz bibliograficzny posiada 29 pozycji (aż 9 autorstwa Alberta Pike’a),z czego 7 to numery masońskiego czasopisma „The New Age”, a 1 to film dokumentalny z 2000 r. na temat Bohemian Grove/Club. Dużo jest również odwołań do Pisma Świętego oznaczonych stosownymi siglami. Jednakże poza tymi wskazaniami autor nie podaje źródeł innych, niebędących cytatami i przytoczeniami, informacji.

Co do metody, to jest ona największą słabością tej książki. O ile analiza literatury podmiotu, w postaci masońskich tekstów liturgicznych lub dzieł Alberta Pike’a, jest dobrym sposobem osiągnięcia postawionego sobie przez autora celu, to jej wykonanie stoi na bardzo niskim poziomie merytorycznym i stylistycznym. W pracy opartej na schemacie: cytat i jego komentarz + cytat i jego komentarz + … = udowodnienie tezy, komentarz powinien być najważniejszy i jak najlepiej wykonany. Ten jednakże jest na bardzo niskim poziomie – często nie wnosi nic istotnego, pod względem informacji zawartej w samym cytacie i bywa bardzo „łopatologiczny” (na zasadzie – cytat: „Masoneria nienawidzi Kościoła”; komentarz: „Z tego cytatu wynika, że wolnomularstwo nienawidzi Kościoła. To antykatolickie i sprzeczne z Magisterium”). Komentarze polegają w dużej mierze albo na rozważaniach nad znaczeniem poszczególnych symboli i rytuałów masońskich (bez podania źródeł informacji, które są przytaczane),albo na konfrontowaniu ich z Pismem Świętym lub Magisterium. Jednakże w tym ostatnim przypadku brak jest w zasadzie, po pierwsze, podania źródeł wskazujących na takie stanowisko Kościoła katolickiego (np. KKK, KPK, encykliki itp.),po drugie, odwołań do twórczości świętych, teologów, czy dokumentów papieskich (wyjątkiem są krótkie wspomnienia encykliki „Humanum genus”, bł. Katarzyny Emmerich, św. Jana Maria Vianey, św. Roberta Bellarmina i św. Zachariasza). Podobnie, pod względem stylistycznym komentarze stoją na bardzo niskim poziomie (podczas lektury przyszło mi na myśl porównanie do niskiej jakości pracy licencjackiej autorstwa mało uzdolnionego i ambitnego studenta). Częste są wyrażenia typu „chyba jest raczej”, „zdaje się być raczej”, „można się domyślić co się za tym kryje” itp. [to tzw. „cytaty z głowy”, mające oddać sens, a nie dokładną treść]. Jednak, jeśli chodzi o poprawność językową, ortograficzną, redakcyjną oraz o ogólną redakcję całej książki, są one bez zarzutu.

Co do samej szczegółowej treści, poruszaną tematykę odda wymienienie tytułów 11 rozdziałów z krótkim komentarzem w razie potrzeby – „Wstęp”; „Masoński plan dla świata” (bardzo krótki rys rozwoju masonerii); „Masońska antyencyklika” (omówienie odpowiedzi Alberta Pike’a na encyklikę Leona XIII „Humanum genus"); „Antykatolicyzm masońskiej prasy” (omówienie wyimków z „The New Age”, w tym ciekawego artykułu z 1920 r. pt. „Polacy dawniej i dziś”); „Antychrześcijańskość masońskiego rytuału”; „Antychrześcijaństwo rycerskich stopni rytu szkockiego”; „Odwracanie rzeczywistości religijnej w rycie szkockim”; „Masońskie pseudosakramenty” (omówienie masońskich „odpowiedników” chrztu-bierzmowania, eucharystii, kapłaństwa, małżeństwa oraz „podniesienia” i „przyjmowania światła”); „Masońska angeologia na wspak” (omówienie masońskiego poglądu na anioły); „Lucyferyzm w nauczaniu masonerii” (omówienie masońskiego poglądu na postać Lucyfera-Szatana); „Masoneria przeciw Matce Bożej” (opis działań masonerii skierowanych przeciwko objawieniom w Lourdes i Fatimie oraz rodzących się w związku z nimi kultami).

Recenzowana książka jest więc niskiej jakości merytorycznej i stylistycznej (paradoksalnie, może z powodu niewielkiej erudycji i prostoty komentarzy, czyta się ją bardzo szybko). Może posłużyć ostatecznie jako bardzo słabe wprowadzenie w tematykę relacji Kościół katolicki-ruch wolnomularski albo jako zbiór ciekawych cytatów z masońskich tekstów zebranych z kilku dzieł i przetłumaczonych na język polski (choć najlepiej oczywiście sięgnąć ad fontes). Książka ta jest więc apologetyką bardzo niskich lotów.

Celem „Masonerii przeciw Kościołowi katolickiemu” autorstwa Jakuba Szymańskiego (2012) było wykazanie i omówienie antykatolickości, tj. wrogości do Kościoła katolickiego, masonerii; a metodą do niego prowadzącą podanie i skomentowanie cytatów pochodzących z wolnomularskich publikacji.

Co do celu, to choć stawiana teza (masoneria jest wroga w stosunku do Kościoła...

Pozycja zdecydowanie nie wyczerpuje tematu, jednak jest godna polecenia, głównie ze względu na swój naukowy charakter, w przeciwieństwie do niektórych opracowań zawierających wyssane z palca brednie albo plotki. Książka powstała w opraciu m.in. o teksty jednego z bardziej znanych masonów, Alberta Pike'a, i jest pełna cytatów oraz przypisów. Polecam zwłaszcza tym, którym wydaje się, że Kościół katolicki i masoneria to to samo i dają sobie zamydlić oczy przejętymi przez masonerię chrześcijańskimi symbolami.

Pozycja zdecydowanie nie wyczerpuje tematu, jednak jest godna polecenia, głównie ze względu na swój naukowy charakter, w przeciwieństwie do niektórych opracowań zawierających wyssane z palca brednie albo plotki. Książka powstała w opraciu m.in. o teksty jednego z bardziej znanych masonów, Alberta Pike'a, i jest pełna cytatów oraz przypisów. Polecam zwłaszcza tym, którym...

Ta książka jest bogatym źródłem wiedzy o masonerii. Jest to całe kompendium o tym, jakie pokrętne nauki leżą u podstaw tej sekty i do kogo tak naprawdę się ona odwołuje. Tę książkę powinien przeczytać tak naprawdę każdy, a zwłaszcza ci, którzy tak, jak zaznacza autor, uśmiechają się kpiąco na samą wzmiankę o istnieniu loży masońskich i lekceważą sobie działania tej "organizacji". "Organizacji", która chciałaby zawładnąć nie tylko życiem społecznym i politycznym, ale zarazem i chyba najbardziej życiem religijnym i sama stworzyć własny, straszliwy "porządek". Nie dałam 10/10 chyba tylko ze względu na samą tematykę, tak przerażające jest to, jak duży wpływ masonów widać we współczesnym świecie, a jeszcze bardziej przerażają ich plany dotyczące przyszłości. Jednak cytując autora, to nie oni i szatan, który ma tak pyszne i bluźniercze zapędy dotyczące świata, ma ostatnie słowo. A ma je Ten, Który jest jednocześnie Synem Maryi, tak znienawidzonej przez złego ducha i jego wyznawców. To zwycięstwo Syn oddaje właśnie w ręce Swej Niepokalanej Matki. I tutaj bezpośrednio przychodzą na myśl słowa:
"Zwycięstwo, kiedy przyjdzie, będzie to zwycięstwo przez Maryję"
(kard. August Hlond)
Oraz słowa nadziei płynące z Fatimy a wypowiedziane przez samą Matkę Bożą:
"Na koniec moje Niepokalane Serce zatriumfuje"
(Maryja do Łucji, Franciszka i Hiacynty, 1917 rok)

Ta książka jest bogatym źródłem wiedzy o masonerii. Jest to całe kompendium o tym, jakie pokrętne nauki leżą u podstaw tej sekty i do kogo tak naprawdę się ona odwołuje. Tę książkę powinien przeczytać tak naprawdę każdy, a zwłaszcza ci, którzy tak, jak zaznacza autor, uśmiechają się kpiąco na samą wzmiankę o istnieniu loży masońskich i lekceważą sobie działania tej...