Główna bohaterka książki autorstwa Kazimierza Szymeczki to Basia. Nastolatka przez znajomych nazywana Wywrotką, jak sama mówi jeździ na rolkach, bo lubi, chce ale też musi. Dziewczyna ma trudną sytuację w domu. Ojciec nastolatki wplątał się w kontakty z przestępcami wymuszającymi haracze i trafił do więzienia. Barbara jest głową rodziny, pomimo że mieszka z matką kobieta prawie się nie odzywa i jest bierna. Na dziewczynę spada jeszcze ciężar opieki nad malutkim bratem. Jak twierdzi sama wywrotka tylko on jest szczęśliwy, ponieważ nie rozumie tego, co się dzieje i nie zdaje sobie sprawy z tego, że są biedni. Wywrotka nie marnuje żadnej okazji, by dorobić. Basia zarabia głównie na wyścigach na rolkach, ale dorabia także pomagając emerytom, czy sprzedając truskawki. Nastolatka przezornie trzyma się z daleka od podejrzanych osób, nikogo nie oszukuje i nie naciąga. Dziewczyna określa swoje życie jako jazdę na rolkach – zalicza upadki, ma nadzieję, że kolejne zakręty wyprowadzą ją na prostą, czasem jednak jedzie pod prąd lub zalicza kolejną życiową wywrotkę. Wywrotka jeździ, bo to kocha i wypatruje mety tego życiowego wyścigu.
Książka to przyjemna i krótka młodzieżówka. Powieść czyta się bardzo szybko, nie brakuje w niej zwrotów akcji, czy strasznych momentów takich jak ucieczka przed bandytami. W „Wywrotce” znajdziemy także wątek miłosny, jednak jest on bardziej pobocznym, niewiele wnoszącym do życia głównej bohaterki. Otwarte zakończenie powieści nie rozwiewa wszystkich wątpliwości czytelnika i nie mówi, jak ostatecznie zakończą się losy Wywrotki – w głębi wrażliwej dziewczyny, która pomimo wszystkich przeciwności chce wygrać życiowy wyścig.

Główna bohaterka książki autorstwa Kazimierza Szymeczki to Basia. Nastolatka przez znajomych nazywana Wywrotką, jak sama mówi jeździ na rolkach, bo lubi, chce ale też musi. Dziewczyna ma trudną sytuację w domu. Ojciec nastolatki wplątał się w kontakty z przestępcami wymuszającymi haracze i trafił do więzienia. Barbara jest głową rodziny, pomimo że mieszka z matką kobieta...

Proste, krótkie dialogi i akcja, której praktycznie nie ma, nie sprawia, że książka jest ciekawa, ale dla młodych ludzi może być dobra :).

Ja jednak na niej zasypiałam i okropnie się nudziłam. Jedyne, co mnie w niej zaciekawiło, to wyścigi...

Proste, krótkie dialogi i akcja, której praktycznie nie ma, nie sprawia, że książka jest ciekawa, ale dla młodych ludzi może być dobra :).

Ja jednak na niej zasypiałam i okropnie się nudziłam. Jedyne, co mnie w niej zaciekawiło, to wyścigi...

Większość książek z tej serii podoba mi się, bo pokazują one prawdziwe, nieprzesłodzone życie. Zdarzają się wyjątki, w których np. nie polubiłam głównego bohatera, a akcja strasznie mnie nudzi. Jednak właśnie "Wywrotka" przypomniała mi, czemu powieści z "Plus Minus 16" tak przypadły mi do gustu! Bardzo podoba mi się postać Basi - super wykreowana, od początku ją polubiłam. Autor musi być naprawdę pomysłowy, bo zachwycił mnie narracją i sposobem myślenia Wywrotki. Wiele rzeczy nie jest powiedzianych wprost, przez co czasami ciężko mi było zrozumieć, co się dzieje, albo co bohaterowie mają na myśli, ale przecież w codziennym życiu też nie mówimy o TAKICH sprawach głośno. Książka jest króciutka, co w sumie również jest jest atutem, bo wszystko co trzeba, zostało w niej zawarte i gdyby była dłuższa, znowuż nudziła by mnie jak co poniektóre jej poprzedniczki. Poza tym to fajna motywacja - "Łał przeczytam książkę w jeden dzień!" i strony lecą! To jedna z niewielu książek młodzieżowych, jakie przeczytałam i mają... hm, gorzkie albo nie do końca happy zakończenie.

Większość książek z tej serii podoba mi się, bo pokazują one prawdziwe, nieprzesłodzone życie. Zdarzają się wyjątki, w których np. nie polubiłam głównego bohatera, a akcja strasznie mnie nudzi. Jednak właśnie "Wywrotka" przypomniała mi, czemu powieści z "Plus Minus 16" tak przypadły mi do gustu! Bardzo podoba mi się postać Basi - super wykreowana, od początku ją polubiłam....

Fajna książka o Wywrotce,czyli Basi której ojciec odsiaduje w więzieniu. Basia jest głową rodziny i pomaga roztrzęsionej i biernej matce w wychowaniu brata. Wywrotka nie marnuje żadnej okazji,by zdobyć trochę kasy na jedzenie. Czy to wyścigi na rolkach,czy pomaganie starszej pani,czy sprzedaż truskawek... Książka prosta i fajna,tylko szkoda,że nie dowiedzieliśmy się niczego więcej o Celinie i Filipie... Dodatkowym plusem jest to,że akcja książki dzieje się w Katowicach. Mieszkam całkiem niedaleko tego miasta,dlatego znam niektóre miejsca opisane w książce. Polecam książkę,szybkie tempo,brak zbędnego wgłębiania się w odczucia bohaterów i w ogóle... Książka dostaje ode mnie ocenę dobrą,głównie za to,że nie za bardzo polubiłam Basię. Oprócz tego książka jest jakby urwana w połowie,wiele spraw pozostaje otwartych. Może to celowy zabieg,mnie to w każdym razie irytuje. Lubię wiedzieć,jak książka się kończy a nie domyślać się,czy auto kogoś przejedzie czy nie i czy ktoś się wyprowadzi do Giżycka czy nie. Ok,ja wcale nie mówię,że tu chodzi o Basię. Mówię,że chodzi o KOGOŚ.
....
Kiepsko umiem kłamać,co nie ? ;)

Fajna książka o Wywrotce,czyli Basi której ojciec odsiaduje w więzieniu. Basia jest głową rodziny i pomaga roztrzęsionej i biernej matce w wychowaniu brata. Wywrotka nie marnuje żadnej okazji,by zdobyć trochę kasy na jedzenie. Czy to wyścigi na rolkach,czy pomaganie starszej pani,czy sprzedaż truskawek... Książka prosta i fajna,tylko szkoda,że nie dowiedzieliśmy się niczego...

Porządna młodzieżowa lektura.

Porządna młodzieżowa lektura.

Ksiazka mi sie podobala. Bardzo lubie takie tematy, nie jest to watek, ktory lubi sie powtarzac w wielu mlodziezowych ksiazkach, widac tu oryginalnosc.

Ksiazka mi sie podobala. Bardzo lubie takie tematy, nie jest to watek, ktory lubi sie powtarzac w wielu mlodziezowych ksiazkach, widac tu oryginalnosc.

Główna bohaterka Basia ściga się na rolkach w ten sposób zarabiając na życie. Jej tata siedzie w więzieniu. Pewnego dnia Basia mierzy się z tymi gangsterami z którymi zadarł jej ojciec. Wywrotka bo tak nazywają ją znajomi szykuje bitwę z tymi gangsterami.

Koniec jest szokujący nie spodziewałam się takiego obrotu sprawy. Ale o tym przeczytacie sami.

Główna bohaterka Basia ściga się na rolkach w ten sposób zarabiając na życie. Jej tata siedzie w więzieniu. Pewnego dnia Basia mierzy się z tymi gangsterami z którymi zadarł jej ojciec. Wywrotka bo tak nazywają ją znajomi szykuje bitwę z tymi gangsterami.

Koniec jest szokujący nie spodziewałam się takiego obrotu sprawy. Ale o tym przeczytacie sami.

Katowice – Bogucice /Wywrotka – Kazimierz Szymeczko/

http://alicyawkrainieslow2.blogspot.com/2014/01/katowice-bogucice-wywrotka-kazimierz.html

Moje życie jest jak jazda na rolkach. Źle skręcisz - gleba albo jazda pod prąd. Jadę i mam nadzieję, że kolejne zakręty wyprowadzą mnie na prostą. Chyba że przedtem zaliczę kolejną życiową wywrotkę. Na razie skaczę przez murki, kulę się w wąskich tunelach, a czasem turlam się po pętli i szukam wyjścia.

Dopóki nie wzięłam tej książki do ręki i jej sugestywna okładka – łopatologicznie - nie „wytłumaczyła” mi, o co chodzi z tytułem, sądziłam, że treść będzie obracać się w klimatach samochodowych. Tytułowa WYWROTKA okazała się jednak pseudonimem głównej bohaterki: rolkarki z powołania i zamiłowania. Powieść ta jest zapisem sześciu burzliwych dni z jej życia. Wspomnienia i rozterki (także miłosne, których na szczęście jest niewiele a jak już się pojawiają, to są tylko delikatnie naszkicowane) przeplatają się z codziennymi zmaganiami nastolatki. Pewnie nie powinnam generalizować, ale to lektura raczej dla dziewczyn.

Los nie oszczędzał rodziny Basi. Ojciec dziewczyny w wypadku na kopalni stracił nogę. Nie chciał wracać do pracy pod ziemią i założył własny biznes. Ani on sam, ani państwo nie było w stanie ochronić go przed przestępcami wymuszającymi haracze. W końcu stał się kozłem ofiarnym policji i trafił do więzienia. Rodzina została skazana na życie z zapomogi i z tego, co przedsiębiorczo „dorobi”. Nastolatka wykazała się silnym charakterem, zmysłem do interesu i praktycznie to ona przejęła opiekę nad młodszym bratem i mamą. Dziewczyna zaczęła dorabiać: pomagając emerytom, na wyścigach rolkarskich i innych drobnych przedsięwzięciach. Biznesowa smykałka, umiejętności rolkarskie oraz zmysł przywódczy ugruntowały jej pozycję w szkole i w dzielnicy. Zapewniła sobie respekt i wzbudziła niekłamany podziw u płci przeciwnej. Przebojowa bohaterka kieruje się w swoim działaniu swoistym kodeksem honorowym: nie chce mieszać emocji z biznesem - nie zawsze jej to wychodzi, dziewczyna jest bowiem wrażliwa, mimo tego co próbuje innym i sobie wmówić – nikogo również nie oszukuje ani nie naciąga. Rozsądnie z daleka trzyma się od szemranych typków i tego, co mogłoby ją pociągnąć na dno. Nie wydaje jej się atrakcyjne, to co innych tak szybko gubi. Perypetie nastolatki i jej przyjaciół w pewnym momencie zmieniają się w prawdziwie kryminalną intrygę z wartką akcją i bandyckimi pościgami, a ich szczęśliwe zakończenie nie do końca takim właśnie jest.

Lektura – mimo swej lekkości - nie pozwala na to, by czytelnikowi umknęło to, co najistotniejsze. Okazuje się, że można żyć z godnością w kraju w którym opieka udaje, że działa, policja ma związane ręce, a oświata kuleje. Można być pokaleczonym przez los i nie dać się mimo to złamać. I chociaż graniczy to z ekonomicznym cudem, można przetrwać przy odrobinie zaradności - nie tylko rozkładać bezradnie ręce. Ma to oczywiście swoją cenę. W przypadku Basi bycie dorosłą ponad wiek czyni ją „starą - maleńką”: uzależnioną od kawy, co na pewno odbije się na jej zdrowiu, i myślącej w kategoriach, o których nie powinno jej się nawet śnić. Jej zaradność i dojrzałość przemieszana z normalnymi młodzieńczymi odruchami, to nie tylko mieszanka wybuchowa, to także niekorzystne dla niej rozedrgania emocjonalne. Dorosłość ponad wiek, nie jest więc tylko czymś, co niesie z sobą pozytywy.

Treść książki opatrzona jest szerokim tłem społecznym, spotykamy: nie takich głupich policjantów, honorowych meneli, uczciwych handlarzy, emerytki pozostawione same sobie, młodocianych gangsterów, zbirów spod ciemnej gwiazdy i charakterystycznych dla regionu górników…Autor sypie wręcz z rękawa różnorodnymi bohaterami. Pan Szymeczko pozwolił sobie także na swobodną kpinę z otaczających nas absurdów, satyrę na rzeczywistości przeciętnego Polaka - skazanego na ciągłą walkę z przepisami i urzędami. Wyszło mu to całkiem zgrabnie i przystępnie – nie zamulił powieści traktatami polityczno-społecznymi.

Podoba mi się to, że książka nie jest sentymentalną pocztówką. Autor nie maluje przed czytelnikiem ckliwych obrazków. Przypuszczam, że zupełnie inny odbiór ta pozycja będzie miała wśród okolicznych mieszkańców – którzy dokładnie wiedzą, gdzie, co i jak – a inny wśród mieszkańców innych miast czy regionów. Szymeczko nie daje szans na wyobrażenie sobie miejsca akcji, ponieważ nie stosuje opisów. Najwięcej podaje nazw ulic, które oczywiście nic nie mówią tym, którzy nie bywają w Katowicach lub ich nie znają. Podawanie tych nazw nie jest niezbędne i niczego tak naprawdę do treści nie wnosi. Jednak dokładne umiejscowienie akcji na realnej mapie Katowic, odczytuję jako ukłon w stronę lokalnych czytelników. Dokładnie wiem, o który pomarańczowo-granatowy budynek chodzi, o jakie roboty za dworcem PKS, o co chodzi z tajemniczą Superjednostką, wiem gdzie jest cmentarz przy parafii św. Szczepana itd. Dzięki temu mogę inaczej odtworzyć klimat powieści i wyobrazić sobie dokładnie przygody bohaterów, mimo wspomnianego braku opisów. A poza tym, od teraz, przemierzając kolejne ulice Katowic, jestem czujna i rozglądam się za rolkarzami i deskarzami.

Język powieści jest rześki, ironiczny i prosty. Należy pogratulować autorowi przetworzenia na język literacki współczesnej nowomowy młodzieżowej, dzięki temu powieść nie stanie się nieaktualna, gdy zmieni się akurat modny młodzieżowy slang. Pisarzowi udało się przekuć również myśli w słowa i przedstawić je bez przekleństw. Może język jest zbyt idealistyczny jak na dzisiejszą młodzież, ale dzięki temu treść dostępna jest dla każdego czytelnika. Użycie poprawnej polszczyzny umożliwia przebrnięcie przez dialogi każdemu – nie tylko wtajemniczonym. Styl powieści również jest przejrzysty, nieskomplikowany, utrzymany w klimacie typowej literatury młodzieżowej. Największym atutem książki jest jej zakończenie. Bez rozckliwiania czytelnika lukrowanym happy endem autor daje pstryczka w nos, tym którzy oczekiwali jego klasycznej formy.

Razi wątek Cecylii – naciągany i dodany na pół gwizdka. Autor, chciał – może - ukazać odwieczny problem związany z okresem dojrzewania, ale nie wyszło to najlepiej. Pisarz poza tym przemyca jeszcze inne wątki wychowawcze: radź sobie, kombinuj, ale nie kradnij, miej sumienie – robi to jeszcze nienachalnie, ale już na krawędzi nużącego moralizatorstwa.

To powieść dla nastolatków o sile pasji, która może stać się życiem, o przyjaźni i uczciwości, a także o wszechobecnej ludzkiej znieczulicy i obojętności. O tych, którzy z pełną świadomością wybierają złą drogę i są z tego dumni. O tym, że dobrze się uczyć, to nie wstyd. O tym jak dogadać się z otoczeniem, znaleźć swoje miejsce w grupie, pierwszych zauroczeniach, niełatwych decyzjach i wyzwaniach.

Trudno mi jest uwierzyć, że bohaterowie książki żyją w erze komputerów. Dobrowolnie uprawiają sport – nie w ramach promocji zdrowego trybu życia, ale z pasją. Skoro nastolatkowie XXI wieku są tak zaradni i „przytomni umysłowo”, to jest nadzieja, wbrew temu co próbują wyolbrzymiać i kreować media. Oby. Wiem, że to fikcja literacka, ale mimo to mam nadzieję… W każdym razie, to zawsze byłaby jakaś alternatywa dla galerianek.

To moja pierwsza lektura z serii PLUS MINUS 16 i muszę przyznać, że nie rozczarowuje, mimo, iż jestem zwolenniczką – jeśli już lektury młodzieżowej – to fantasy i sci-fi. Zapomniałam już jak to jest być nastolatką i pewnie dlatego uważam, że ta pozycja „daje radę”. Ale co sądzi o tym kategoria wiekowa 14+ rozczytana w Greyu i podobnych „arcydziełach”? Trudno osądzić, czy granica wiekowa w tym przypadku nie została zawyżona i jest pobożnym życzeniem wydawnictwa. Książka dotrze raczej do współczesnych 10-12 latków.

P.S. Zawsze jest pogoda na rolki, tylko łożyska o tym nie wiedzą.

Katowice – Bogucice /Wywrotka – Kazimierz Szymeczko/

http://alicyawkrainieslow2.blogspot.com/2014/01/katowice-bogucice-wywrotka-kazimierz.html

Moje życie jest jak jazda na rolkach. Źle skręcisz - gleba albo jazda pod prąd. Jadę i mam nadzieję, że kolejne zakręty wyprowadzą mnie na prostą. Chyba że przedtem zaliczę kolejną życiową wywrotkę. Na razie skaczę przez murki,...

Książkę przeczytałam w jeden dzień. Pisana była dość prostym językiem, choć temat, jaki podejmowała mnie nie urzekł. Przyznaję, że nie spodziewałam się takiego zakończenia. Było zupełnie inne niż pozostałe książki z serii "plus minus 16", które czytałam i dosłownie połykałam za jednym razem. Odniosłam wrażenie, że ponad połowa książki drąży jeden temat, którego moim zdaniem nie można rozwinąć aż na taką ilość stron. Spodziewałam się też rozwoju wątku miłosnego, lecz niestety się nie doczekałam. Całokształt książki oceniłabym na 6, ale myślę, że gdybym nie doczytała jej do końca i nie doszła do zakończenia - moja ocena byłaby niższa. Więc w ostatecznym rozrachunku cieszę się, że dobrnęłam do ostatniej strony. Nie było to wybitne dzieło literackie, lecz być może komu innemu może przypaść do gustu.

Książkę przeczytałam w jeden dzień. Pisana była dość prostym językiem, choć temat, jaki podejmowała mnie nie urzekł. Przyznaję, że nie spodziewałam się takiego zakończenia. Było zupełnie inne niż pozostałe książki z serii "plus minus 16", które czytałam i dosłownie połykałam za jednym razem. Odniosłam wrażenie, że ponad połowa książki drąży jeden temat, którego moim zdaniem...

Wywrotka - główna bohaterka książki Kazimierza Szymeczko o tym samym tytule, to pełna energii gimnazjalistka. Jednak nie jest przeciętną uczennicą. Jej ojciec siedzi w więzieniu, a mama ma depresję, więc Basia musi zajmować się młodszym bratem.
Dziewczyna ma bardzo silny charakter, co pozwoliło jej objąć funkcję „głowy rodziny” po skazaniu ojca. Jednak nie to jest ważne. Dla Basi bowiem liczy się pasja – jazda na łyżworolkach. Wywrotka startuje w zawodach i odnosi w nich sukcesy. Jest najlepsza!
Wśród swoich znajomych wzbudza niesamowity respekt, żaden z nich nawet nie próbuje ścigać się z Basią. Jednak członkowie okolicznych „gangów” rolkarskich czasem próbują być szybsi niż Wywrotka ... czy im się to udaje? – dowiecie się z książki.
W swoim gimnazjum Wywrotka korzystając z różnych „znajomości” ugruntowała swoją pozycję pośród uczniów.
Najbardziej wyraźną cechą Basi jest jej zaradność, która pomaga jej w codziennym życiu. Dziewczyna żyje swoją pasją, ma silną osobowość i wie ile jest warta. Jednak dziewczyna jak każda nastolatka miewa różne rozterki – nie tylko miłosne. Serdecznie polecam przeczytanie tej wciągającej książki z wieloma zwrotami akcji i – uwaga ... zaskakującym zakończeniem!

Hannibal Lektur

Wywrotka - główna bohaterka książki Kazimierza Szymeczko o tym samym tytule, to pełna energii gimnazjalistka. Jednak nie jest przeciętną uczennicą. Jej ojciec siedzi w więzieniu, a mama ma depresję, więc Basia musi zajmować się młodszym bratem.
Dziewczyna ma bardzo silny charakter, co pozwoliło jej objąć funkcję „głowy rodziny” po skazaniu ojca. Jednak nie to jest ważne....