Arcydzieło grafomanii i sztuki naiwnej. Wybitna książka w swojej kategorii - literatura skytowerowa klasy C. Autor dostarczył mi wiele radości - barokowy język, niecodzienne pomysły i brawurowo narysowany ekosystem zamknięty w skytowerze, który powstał w sumie w mgnieniu oka (a może raczej - błysku atomowego wybuchu?). Metro Głuchowskiego się chowa. Podejrzewałem, że książka ma stymulować sprzedaż drogich apartamentów, ale chyba jednak nie. Aby dobrnąć do końca wymagana jest wielka cierpliwość i tolerancja, ale wysiłek czytelnika zostaje nagrodzony.

Arcydzieło grafomanii i sztuki naiwnej. Wybitna książka w swojej kategorii - literatura skytowerowa klasy C. Autor dostarczył mi wiele radości - barokowy język, niecodzienne pomysły i brawurowo narysowany ekosystem zamknięty w skytowerze, który powstał w sumie w mgnieniu oka (a może raczej - błysku atomowego wybuchu?). Metro Głuchowskiego się chowa. Podejrzewałem, że...

Jestem w szoku, że ktoś zdecydował się na wydanie tego (bo na nazwę książki nie zasługuje) w formie papierowej. Czytać się "tego" nie da, brak jakiejkolwiek spójności i logiki w fabule, do tego porażające błędy merytoryczne. Moja rekomendacja: uciekać jak najdalej od tego tworu.

Jestem w szoku, że ktoś zdecydował się na wydanie tego (bo na nazwę książki nie zasługuje) w formie papierowej. Czytać się "tego" nie da, brak jakiejkolwiek spójności i logiki w fabule, do tego porażające błędy merytoryczne. Moja rekomendacja: uciekać jak najdalej od tego tworu.

Nie warta złamanego grosza. Po kilku pierwszych stronach autor chyba stracił całkowicie koncepcję. Mam wrażenie, że nie tylko na książkę ale i na samego siebie i otaczający go świat. Po prostu facet totalnie wyłączył myślenie. Jak w takim stanie można cokolwiek stworzyć? Ano nijak i taka właśnie jest ta książką. Tylko wrodzona miłość do ludzkości każe mi cokolwiek napisać o tym gniocie aby ostrzec przed braniem tego do ręki innych. No chyba, że tylko do tłuczenia much. Do tego od biedy ta książka może się nadać.

Nie warta złamanego grosza. Po kilku pierwszych stronach autor chyba stracił całkowicie koncepcję. Mam wrażenie, że nie tylko na książkę ale i na samego siebie i otaczający go świat. Po prostu facet totalnie wyłączył myślenie. Jak w takim stanie można cokolwiek stworzyć? Ano nijak i taka właśnie jest ta książką. Tylko wrodzona miłość do ludzkości każe mi cokolwiek napisać o...

Autor ma wyraźne problemy ze skonstruowaniem prawidłowego zdania w języku polskim i niestety najczęściej mu to nie wychodzi, co absolutnie dyskwalifikuje go jako pisarza. Wielka szkoda, bo sam pomysł na książkę był fajny.

Autor ma wyraźne problemy ze skonstruowaniem prawidłowego zdania w języku polskim i niestety najczęściej mu to nie wychodzi, co absolutnie dyskwalifikuje go jako pisarza. Wielka szkoda, bo sam pomysł na książkę był fajny.

A mi się podobała. Fantastyka połączona z przygodą, nie tylko dla młodzieży, jak piszą. Sporo w niej rozważań o człowieku. Prosty język, krótkie zdania. Lektura nie jest jednak prosta, łatwa i przyjemna. Potrafi porządnie przestraszyć - a to lubię. Kilka fragmentów wybranych z dialogów, które zrobiły na mnie wrażenie:
(1)
– Jak to jest, jak umiera człowiek? Powinieneś wiedzieć, przecież jesteś naukowcem.
Nie zwlekał z odpowiedzią.
– Nie wiem, nikt tego nie wie. Pewnych rzeczy nie da się zmierzyć.
(2)
– Kim my właściwie jesteśmy? – zapytała.
– Maleńką cząstką wielkiego świata – odparł.
– Jak małą?
– Prawie niewidoczną, ale jakże ważną…
– Dlaczego? Przecież świat bez nas istniałby dalej? – pragnęła to wiedzieć.
– Tak, to prawda, ale nie byłby już taki sam…
– A co by się w nim takiego zmieniło?
Uśmiechnął się do niej, odpowiedział.
– Wszystko… Kiedy rodzi się życie, to świat także kwitnie wraz z nim. Oboje czerpią od siebie pełnymi garściami. Kiedy człowiek odchodzi, to umiera wszystko, co wcześniej tak cudownie dojrzewało…
Wytrzeszczyła z zachwytu oczy.
– Czyli świat tak naprawdę umiera wraz z nami?
– Tak, i rodzi się na nowo jednocześnie – wyjaśnił.
– Ale jest już inny, prawda?
– Tak, jest bogatszy i uboższy w tym samym momencie…
Nadal tego nie rozumiała.
– To kim my właściwie jesteśmy?
– Chyba jednak wielką cząstką, tego jakże małego świata – zakończył.
(3)
– Dlaczego krzywda zdominowała świat?
– Bo ludzie tego chcą…
– Chcą tego? Jak to?
– Krzywda o wiele lepiej się sprzedaje…
– Sprzedaje się? To można na tym zarobić?
– Tak, niestety. I to nawet bardzo dużo…

A mi się podobała. Fantastyka połączona z przygodą, nie tylko dla młodzieży, jak piszą. Sporo w niej rozważań o człowieku. Prosty język, krótkie zdania. Lektura nie jest jednak prosta, łatwa i przyjemna. Potrafi porządnie przestraszyć - a to lubię. Kilka fragmentów wybranych z dialogów, które zrobiły na mnie wrażenie:
(1)
– Jak to jest, jak umiera człowiek? Powinieneś...

Słabe, nudne, z błędami tak głupimi że aż śmiesznymi. Szkoda pieniędzy oraz czasu.

Słabe, nudne, z błędami tak głupimi że aż śmiesznymi. Szkoda pieniędzy oraz czasu.

Poruszony tematem literatury postapokaliptycznej zainteresowałem się tym tytułem. Niestety nie jestem w stanie przez to przebrnąć. Po prostu tak okropne że trudno opisać dlaczego. Może za karę powinno się to przeczytać

Poruszony tematem literatury postapokaliptycznej zainteresowałem się tym tytułem. Niestety nie jestem w stanie przez to przebrnąć. Po prostu tak okropne że trudno opisać dlaczego. Może za karę powinno się to przeczytać

Powinno się to dołączyć do lektur szkolnych czytanych za karę! Ledwo przez to przebrnąłem. Bardzo męcząca pozycja.

Powinno się to dołączyć do lektur szkolnych czytanych za karę! Ledwo przez to przebrnąłem. Bardzo męcząca pozycja.