Książkę "O istocie człowieka. Szkice z psychologii egzystencjalnej", można potraktować jako rodzaj wprowadzenia do psychologii egzystencjalnej. Rollo May często przywołuje poglądy Sørena Kierkegaarda, prekursora współczesnego egzystencjalizmu, Friedricha Nietzschego, Martina Heideggera, Jeana Paula Sartre’a, Gabriela Marcela, Williama Jamesa, Paula Tillicha, Sigmunda Freuda i wielu innych. Podstawowymi tematami jego rozważań są: lęk, śmierć, miłość i wola.

Autor zajmując się kwestiami egzystencjalnymi poszukuje odpowiedzi na pytania: Skąd pochodzę? Dokąd zmierzam? Jak żyć?

May pisze: „Wiem tylko dwie rzeczy – to, że kiedyś umrę i to, że teraz żyję. Jedyna niewiadoma dotyczy tego, co mam robić pomiędzy tymi dwoma punktami.”

Rollo May, tak jak psychoanalitycy humanistyczni - Karen Horney i Erich Fromm, zastanawia się nad warunkami cywilizacyjnymi, w których żyje współczesny człowiek. Świat ten określa jako schizoidalny, bo życie staje się powierzchowne, pozbawione głębi, co z kolei prowadzi do swoistego paraliżu uczuć i braku głębi w więziach interpersonalnych, a nawet do unikania intymnych związków.

May uważa, że punktem zwrotnym i ratunkiem dla tego stanu rzeczy jest konieczność zwrócenia się ku uczuciom, ku wewnętrznemu, duchowemu światu człowieka. „Musimy zacząć od początku, rozpocząć od uczuć.”

Lubię czasami zagłębić się w filozofię. I podobnym maniakom lekturę polecam.

Książkę "O istocie człowieka. Szkice z psychologii egzystencjalnej", można potraktować jako rodzaj wprowadzenia do psychologii egzystencjalnej. Rollo May często przywołuje poglądy Sørena Kierkegaarda, prekursora współczesnego egzystencjalizmu, Friedricha Nietzschego, Martina Heideggera, Jeana Paula Sartre’a, Gabriela Marcela, Williama Jamesa, Paula Tillicha, Sigmunda Freuda...

część o lęku, winie i bycie w świecie, znakomita

część o lęku, winie i bycie w świecie, znakomita