Pierwszą prawdą, poza innymi, które przyszłość odsłoni, jest, że wyobraźnia nasza zachowuje się zgoła po dziecięcemu w kwestii życia i śmierci. Na wszystkich niemal polach wyprzedza rozum, tutaj jednak poprzestaje na dziecięcych igraszkach. Zostając w kręgu marzeń i pożądań barbarzyńskich, żywi dalej obawy i nadzieje człowieka jaskiniowego. Domaga się rzeczy niemożliwych, bowiem zbyt drobnych. Pożąda przywilejów, które w razie uzyskania byłyby straszliwsze od największych klęsk, jakimi nsm zagraża nicość. Zaliż możemy bez drżenia pomyśleć o wieczności zamkniętej w pełni naszej małej obecnej świadomości? W tym wszystkim jesteśmy posłuszni nielogicznym kaprysom naszej wyobraźni. Któż z nas nie zgodziłby się niezwłocznie z takim samym zaufaniem jak na krótki, miły sen każdej nocy, zasnąć na lat sto, mając pewność stwierdzoną naukowo i doświadczalnie, że wstanie w obecnym stanie, z nienaruszonym ciałem, nawet pod warunkiem zatracenia całej pamięci dawnego życia (które to wspomnienie byłoby zresztą bezużyteczne)? Pomiędzy śmiercią prawdziwą a snem stuletnim całą różnice stanowiłoby tylko przebudzenie, równie niezrozumiałe dla tego, który zasnął, jak urodzenie dla dziecka, ktore przyszło na świat po śmierci ojca. "Przypuścmy - powiada Schopenhauer komuś, kto nie uznaje nieśmiertelności bez wniesienia w nią świadomości - że proponują ci zupełnie bezświadomy sen trzechmiesięczny w celu ochrony przed niemożliwym do zniesienia cierpieniem, gwarantując przebudzenie i nawrót świadomości. Przyjąłbym chętnie tę propozycję - odpowiada zapytany. Gdyby jednak zapomniano o tobie po upływie owych trzech miesięcy i zbudzono cię dopiero po dziesięciu tysiącach lat, cóżbyś na tym stracił? Skoro raz zasnąłeś, czyż nie byłoby ci obojętne, czy sen trwa trzy miesiące, czy wiecznie?".

Pierwszą prawdą, poza innymi, które przyszłość odsłoni, jest, że wyobraźnia nasza zachowuje się zgoła po dziecięcemu w kwestii życia i śmierci. Na wszystkich niemal polach wyprzedza rozum, tutaj jednak poprzestaje na dziecięcych igraszkach. Zostając w kręgu marzeń i pożądań barbarzyńskich, żywi dalej obawy i nadzieje człowieka jaskiniowego. Domaga się rzeczy niemożliwych, bowie...