Aferka w nieco szerlokowskim stylu. Jest trup, nie ma nikogo z zewnątrz - kto z obecnych zabił? Bada się alibi wszystkich obecnych i nieobecnych, porównuje zeznania, wyciąga różne nieścisłości i niuanse, a sprawcę ustala drogą dedukcji - coś w tym stylu.
Z "Jedną nocą w Carltonie" przyjemny wieczór gwarantowany.

Aferka w nieco szerlokowskim stylu. Jest trup, nie ma nikogo z zewnątrz - kto z obecnych zabił? Bada się alibi wszystkich obecnych i nieobecnych, porównuje zeznania, wyciąga różne nieścisłości i niuanse, a sprawcę ustala drogą dedukcji - coś w tym stylu.
Z "Jedną nocą w Carltonie" przyjemny wieczór gwarantowany.

elitarnego pensjonatu "Carlton" w Zakopanem potyka się o spory młotek, leżący na schodach.
Czas na powieść milicyjną i Edigeya.
Elitarny pensjonat "Carlton" u stóp Tatr i młotek, który leży na schodach i wciąż ktoś się o niego potyka....
Czwartek i oczekiwanie na "Kobrę" o 21.00.
Kameralne miejsce i dość ciekawy przekroj społeczny i ich nazwiska spotkamy na kartach tej powieści.
Mieczysław Dobrozłocki zajmuje się jubilerstwem, Zofia Zachwytowicz - egocentryzm i samozachwyt wpisany w tworzenie kariery aktorskiej, Adam Żarski inżynier z huty, Barbara Miedzianowska, pracownica amerykańskiej firmy chemicznej...
"Kobra" zaczyna dziać się na żywo, gdy jubiler pada ofiarą napadu i kradzieży niezwykle wartościowej i pięknej biżuterii.
Podporucznik Andrzej Klimczak i Edward Lasota, pułkownik MO przebywający na urlopie w Zakopanem wkraczają do akcji i bardzo wnikliwie, rzetelnie podążamy za śledczymi i bardzo kamerlaną zbrodnią. Wszystko jest tu podane na tacy.


Powieść milicyjna stała się jedna z odmian powieści kryminalnej XX wieku, publikowana w latach 1955–1991 w krajach komunistycznych Europy Środkowo-Wschodniej. Dochodzenie prowadzone przez milicjanta / adwokata / sędziego w sprawie przestępstwa kryminalnego / zbrodni, by ukazać jego schemat / działanie , przyczyny i okoliczności.
Reżim komunistyczny, ideologia, koloryt socrealizmu, propaganda, walka z kapitalizmem, inicjatywą prywatną , przedstawicielami średniego aparatu państwowego.
Powieść milicyjna była odpowiedzią na światowe klasyki kryminalne i kapitalistyczne twórczości Agaty Christie, Edgara Wallace’a.
Przedstawiciele gatunki i prekursorzy:
1. Tadeusz Kostecki vel Krystyn T. Wand, W. T. Christine
2. Andrzej Piwowarczyk
3. Adam Bahdaj vel Dominik Damian
4. Anna Kłodzińska vel Stanisław Załęski i Mierzański
5. Jerzy Korycki vel Jerzy Edigey
6. Aleksander Minkowski vel Marcin Dor, Alex Hunte
7. Zbigniew Safjan vel Andrzej Zbych
8. Helena Sekuła vel Helena Turbacz
9. Maciej Słomczyński vel Kazimierz Kwaśniewski
10. Krzysztof Teodor Toeplitz vel Krzysztof Deuter
11. Andrzej Wydrzyński vel Artur Morena
12. Zygmunt Zeydler-Zborowski.

Jerzy Edigey vel Jerzy Waldemar Korycki (1913 - 1983)
polski pisarz, adwokat i działacz społeczny pochodzenia tatarskiego.
Pochodzenie z tatarskiej rodziny szlacheckiej (herbu Koryca),osiadłej na Litwie w XVI wieku. Literacki pseudonim „Edigey” przyjął od zawołania „Edigiej-Emirza”, przodka emira Edigeya, który przewodził plemieniu Mangytów i Złotej Ordzie w latach 1400 do 1412.
W życiu zajmował się rożnymi profesjami od dziennikarstwa, prawa czy trenowania wioślarzy z zasługami dla sportu.
W 1962 roku postanowił na debiut literacki, rok poźniej wydano "Czek dla białego gangu", kilka powieści zostało sfilmowanych czy przełożonych na słuchowiska radiowe. Napisał około 50 pozycji, przetłumaczonych na wiele języków.

elitarnego pensjonatu "Carlton" w Zakopanem potyka się o spory młotek, leżący na schodach.
Czas na powieść milicyjną i Edigeya.
Elitarny pensjonat "Carlton" u stóp Tatr i młotek, który leży na schodach i wciąż ktoś się o niego potyka....
Czwartek i oczekiwanie na "Kobrę" o 21.00.
Kameralne miejsce i dość ciekawy przekroj społeczny i ich nazwiska spotkamy na kartach tej...

Klasyczny kryminał z grupą podejrzanych z jednego domu. Poznajemy po prostu kolejne wersje zdarzeń. Czyta się dobrze, ale szkoda, że bardzo łatwo domyślić się rozwiązania...

Klasyczny kryminał z grupą podejrzanych z jednego domu. Poznajemy po prostu kolejne wersje zdarzeń. Czyta się dobrze, ale szkoda, że bardzo łatwo domyślić się rozwiązania...