Znakomita opowieść o czasach walki za wiarę z poganami .

Znakomita opowieść o czasach walki za wiarę z poganami .

Przykład czytelniczego średniaka. Po sposobie przedstawiania historii, opisu krajobrazów i bohaterów już można odczuć, że jest to piśmienniczy początek autora. Można po nią sięgnąć w przerwie między "prawdziwą i mocną" literaturą i potraktować jako szybki przerywnik

Przykład czytelniczego średniaka. Po sposobie przedstawiania historii, opisu krajobrazów i bohaterów już można odczuć, że jest to piśmienniczy początek autora. Można po nią sięgnąć w przerwie między "prawdziwą i mocną" literaturą i potraktować jako szybki przerywnik

Bardzo opornie szło mi czytanie tej książki, trudno było się zorientować kto jest kim - nie tak łatwo zapamiętać kolejne arabskie imiona, do tego dochodziły jeszcze różne narody, opisy architektury i sytuacji politycznej rejonu. Ci, którzy nie interesują się tym okresem w historii i nie czytali wcześniej nic w tym klimacie, mogą się trochę pogubić z początku. Gdzieś do trzechsetnej strony ciężko miałem w ogóle się zmusić do przeczytania więcej niż paru kartek na raz; dopiero później coś niby zaczyna się dziać i niektóre fragmenty starały się ratować książkę, ale jako całość wypada średnio.

Sam pomysł na fabułę nawet teraz wydaje mi się ciekawy, problem to raczej styl, a ten jest raczej bez polotu bo akcja straszliwie się wlecze, całość bez emocji i poza paroma wyjątkami wszystko było raczej przewidywalne. Główni bohaterowie też szału nie robili, poza tytułowym asasynem i może paroma wyjątkami są trochę nijacy, bez charakteru, czasem działają bezmyślnie.

To było moje drugie spotkanie z autorem, przerabiałem wcześniej Spiżowych Wojowników - jego debiut, który czytało mi się całkiem fajnie i tutaj spodziewałem się przynajmniej czegoś równie dobrego. Może to kwestia gorszej formy u mnie, może rzeczywiście coś tu nie do końca zagrało tak jak powinno, w każdym razie mnie ta książka niestety wymęczyła i cieszę się, że mam ją już za sobą.

Bardzo opornie szło mi czytanie tej książki, trudno było się zorientować kto jest kim - nie tak łatwo zapamiętać kolejne arabskie imiona, do tego dochodziły jeszcze różne narody, opisy architektury i sytuacji politycznej rejonu. Ci, którzy nie interesują się tym okresem w historii i nie czytali wcześniej nic w tym klimacie, mogą się trochę pogubić z początku. Gdzieś do...

Książka przygodowa w klimatach średniowiecznego Bliskiego Wschodu. Templariusze, asasyni, walka o władzę na dworze egipskiego kalifa. Dobry przerywnik pomiędzy poważniejszymi lekturami. Szybko i lekko się czyta. Nie można się doczepić ani do tłumaczenia, ani do fabuły. Czysto rozrywkowa lektura i jako taka się obroniła.

Książka przygodowa w klimatach średniowiecznego Bliskiego Wschodu. Templariusze, asasyni, walka o władzę na dworze egipskiego kalifa. Dobry przerywnik pomiędzy poważniejszymi lekturami. Szybko i lekko się czyta. Nie można się doczepić ani do tłumaczenia, ani do fabuły. Czysto rozrywkowa lektura i jako taka się obroniła.

Lekkie rozczarowanie, bo po przeczytaniu "Spiżowych wojowników" tego samego autora liczyłam na kolejną powieść historyczną. Dostałam natomiast powieść przygodową w konwencji troszkę szpiegowskiej z pewnymi wątkami tajnych stowarzyszeń i czarnoksiężników, osadzoną w bliżej nieokreślonym punkcie średniowiecza. Otoczka obyczajowa też jest taka na zasadzie "mniej więcej pasuje do epoki i miejsca", historii realnej w sensie prawdziwych faktów i postaci znanych jako takiej nie ma. Niemniej autor ma talent do snucia ciekawych opowieści, napięcie w książce jest i czyta się przyjemnie.

Lekkie rozczarowanie, bo po przeczytaniu "Spiżowych wojowników" tego samego autora liczyłam na kolejną powieść historyczną. Dostałam natomiast powieść przygodową w konwencji troszkę szpiegowskiej z pewnymi wątkami tajnych stowarzyszeń i czarnoksiężników, osadzoną w bliżej nieokreślonym punkcie średniowiecza. Otoczka obyczajowa też jest taka na zasadzie "mniej więcej...

Musiałem trochę odpocząć od thrillerów, kryminałów i fantastyki.
Historia w tym średniowiecze zawsze mnie fascynowało.
Egipt intrygował.
Plusy:
- ciekawa i interesująca fabuła, walka o władanie w Egipcie;
- bardzo dobrze scharakteryzowana postać asasyna Asada „Emira Sztyletu”;
- pokazanie, że walka o władzę zawsze jest bezwzględna i nie liczą się jednostki oraz poniesione straty;
- ciekawy opis skrytobójczych umiejętności wysłanników legendarnego Alamutu, szkoły asasynów;
- opisany bardzo dobrze wielobarwny kulturowo Egipt w XII wieku;
- pokazanie Templariuszy (mój „konik”) od strony wyznawców islamu;
- ciekawe opisów arabskich miast, pojedynków, spisków;
- postać Parysatis dziewczyny z haremu, której czyny popierałem;
- miłość, przyjaźń, honor, szacunek, poświęcenie - to wartości ważne w życiu;
- intrygująca powieść historyczna z okresu wypraw krzyżowych;
- bardzo dobra znajomość tematu przez autora.
Minus - trochę za dużo wątków obyczajowych i politycznych;
Ogółem książka bardzo dobra.

Musiałem trochę odpocząć od thrillerów, kryminałów i fantastyki.
Historia w tym średniowiecze zawsze mnie fascynowało.
Egipt intrygował.
Plusy:
- ciekawa i interesująca fabuła, walka o władanie w Egipcie;
- bardzo dobrze scharakteryzowana postać asasyna Asada „Emira Sztyletu”;
- pokazanie, że walka o władzę zawsze jest bezwzględna i nie liczą się jednostki oraz poniesione...

Bardzo fajne to było,bardzo mi się podobało.
Kair,średniowieczy,zagrażają mu templariusze.
Bardzo dobrze opisana atmosfera miasta.
Dużo pojędynków.
Dla mnie idealna.

Bardzo fajne to było,bardzo mi się podobało.
Kair,średniowieczy,zagrażają mu templariusze.
Bardzo dobrze opisana atmosfera miasta.
Dużo pojędynków.
Dla mnie idealna.

Dobra książka!
Dla fana powieści historycznej jest to pozycja godna uwagi, i rekomendacji. Kair w XII wieku, ze swoimi spiskami i intrygami jest opisany przez autora bardzo obrazowo, wręcz plastycznie. Czytelnik ma nieodparte wrażenie, jakby sam przechadzał się ulicami tego miasta wraz z bohaterami powieści.
Dodam jeszcze, że zakończenie daje do myślenia; że kiedyś być może powstanie sequel…
Osobiście nie miałbym nic przeciw.

Dobra książka!
Dla fana powieści historycznej jest to pozycja godna uwagi, i rekomendacji. Kair w XII wieku, ze swoimi spiskami i intrygami jest opisany przez autora bardzo obrazowo, wręcz plastycznie. Czytelnik ma nieodparte wrażenie, jakby sam przechadzał się ulicami tego miasta wraz z bohaterami powieści.
Dodam jeszcze, że zakończenie daje do myślenia; że kiedyś być...

"Kan ma kan Fi kadim az-zaman - Było tak nie było w zapomnianym czasie się ukryło" Słowa tej beduińskiej wyliczanki witają nas na pierwszej stronie tej powieści. Książkę tę czyta się jednym tchem. Odnajdujemy w niej wiele wątków jakby wyjętych z opowieści z tysiąca i jednej nocy. Autor tak ciekawie przedstawia fabułę, że nie brak w niej barwnych opisów arabskich miast, pojedynków, spisków. Bardzo ciekawa lektura.

"Kan ma kan Fi kadim az-zaman - Było tak nie było w zapomnianym czasie się ukryło" Słowa tej beduińskiej wyliczanki witają nas na pierwszej stronie tej powieści. Książkę tę czyta się jednym tchem. Odnajdujemy w niej wiele wątków jakby wyjętych z opowieści z tysiąca i jednej nocy. Autor tak ciekawie przedstawia fabułę, że nie brak w niej barwnych opisów arabskich miast,...

Lew Kairu - Rambo. Fajnie pokazane intrygi dworskie. Dobra rozrywka

Lew Kairu - Rambo. Fajnie pokazane intrygi dworskie. Dobra rozrywka