Bardzo lubię książki pani Mortimer, i po raz kolejny się nie zawiodłam. Polecam

Bardzo lubię książki pani Mortimer, i po raz kolejny się nie zawiodłam. Polecam

Książka na pewno nie nudzi, jest dobrze napisana, ale szału przy niej nie było. To jeden z bardziej "czerwonych" harlekinów. Są w niej opisy seksu a ja lubię ten rodzaj atrakcji w romansach. Nie są wulgarne i obsceniczne.

Jednak brakło mi w książce jakiejkolwiek akcji! Tzn. działo się tam głównie na płaszczyźnie uwodzenia Juliet przez Sebastiana a nie było żadnego wątku kryminalnego, czegoś co będzie trzymać choć trochę w napięciu :( Szukanie dowodów na niewinność bohaterki, przez uwiedzenie jej i czekanie aż się zwierzy to taki średni detektywistyczny motyw :(

Akurat przemiana głównego bohatera w z hulaki w porządnego dżentelmena wyszła autorce na plus. We wcześniej recenzji inna Czytelniczka napisała,że ona w to nie uwierzyła. Moim zdaniem było to dobrze poprowadzone - Sebastian liczył na szybki numerek bez zobowiązań z piękną wdówką, ale gdy dowiedział się, że jest oskarżona o zdradę kraju, autentycznie się przestraszył i zrozumiał, że jest mu droga. Bał się, że może ją stracić i drżał o jej życie. Więc gdy usłyszał od niej, że uważa go za rozpustnika i uwodziciela, który nie ma uczuć wyższych, zrozumiał, że właśnie tak wyglądało dotychczas jego życie.

Książkę można opisać właściwie jednym zdaniem - uwodzenie wdowy przez młodego playboya, która odkrywa przy nim nieznane pokłady namiętności, gdyż jej ś.p. mąż był bardzo brutalnym kochankiem.

Jeśli ktoś lubi gorące romanse, których akcja dotyczy głównie seksu, to na pewno będzie zadowolony. Ja jednak wolę takie, gdzie seks jest dodatkiem do wątku kryminalnego i miłości bohaterów.

Książka na pewno nie nudzi, jest dobrze napisana, ale szału przy niej nie było. To jeden z bardziej "czerwonych" harlekinów. Są w niej opisy seksu a ja lubię ten rodzaj atrakcji w romansach. Nie są wulgarne i obsceniczne.

Jednak brakło mi w książce jakiejkolwiek akcji! Tzn. działo się tam głównie na płaszczyźnie uwodzenia Juliet przez Sebastiana a nie było żadnego wątku...

Sebastian to najmłodszy z braci St. Claire, lekkoduch i uwodziciel, a przy tym najsympatyczniejszy z libertynów, o jakich czytałam.
Jego celem jest "czarna wdowa", młoda i piękna hrabina, którą socjeta oskarża o rzekome zabicie męża.
Juliet Boyd, bo o niej mowa, nie zdaje sobie sprawy, że plotki i oszczerstwa to nic w porównaniu z tym, że Agenci Korony podejrzewają ją o szpiegowanie dla Francuzów, a w konsekwencji śmierć wielu żołnierzy.
Pech chce, że Sebastian zaczyna uczestniczyć w czymś, co może zranić, już i tak wystarczająco pokrzywdzoną kobietę.

Bardzo fajna historia.
Podobała mi się krucha i jednocześnie niezłomna Juliet. Rozbawiła determinacja Sebastiana w zalotach. Rozczuliła niewinność ponad trzydziestoletniej wdowy i cierpienie jakiego doznała. Zaciekawiła mnie okrutna postać hrabiego denata. No i powrócił ulubiony bohater tej serii czyli książę Darius, by zasiać wystarczającą ilość zazdrości, która dodała książce smaku.
Całość okazała się pozytywnym zaskoczeniem i wspaniałą rozrywką.

Sebastian to najmłodszy z braci St. Claire, lekkoduch i uwodziciel, a przy tym najsympatyczniejszy z libertynów, o jakich czytałam.
Jego celem jest "czarna wdowa", młoda i piękna hrabina, którą socjeta oskarża o rzekome zabicie męża.
Juliet Boyd, bo o niej mowa, nie zdaje sobie sprawy, że plotki i oszczerstwa to nic w porównaniu z tym, że Agenci Korony podejrzewają ją o...

Blurb właściwie opowiada całą historię,szkoda,bo intryga nie od razu wydaje się taka oczywista...
Sebastian St.Claire to jak informuje notka młody,przystojny arystokrata.Dodatkowo to pewny siebie i swojego wdzięku rozpustnik i utracjusz.Bogaty,ale nie zastanawiający się nad tym skąd takie bogactwo.Ma na tyle pieniędzy,że nie musi ich zarabiać,więc wydaje je garściami.Arogant,który wierzy,że żadna kobieta się nie oprze jemu i jego urokowi.Początkowo egoista,myślący wyłącznie o zaspokojeniu własnych pragnień.
Juliet Boyd,hrabina Crestwood to młoda wdowa,podejrzewana powszechnie o spowodowanie śmierci swojego męża.Nieszczęśliwa w małżeństwie ze sporo starszym od niej,znęcającym się nad nią mężczyzną.Po jego śmierci żyje samotnie z dala od towarzystwa.Jej jedyną przyjaciółką i powierniczką jest młodsza od niej kuzynka,z pochodzenia Francuzka.
Sebastian i Juliet zostają sobie przedstawieni podczas dwutygodniowej wizyty u wspólnej znajomej.Spotkanie ich nie jest kwestią przypadku.On przyjechał tu w zamiarze uwiedzenia niedostępnej wdowy,która spodobała mu się już kilka lat wcześniej.Ona została zaproszona po to,by jej gospodarze mogli zweryfikować swoje podejrzenia wobec niej.Juliet jest podejrzana nie tylko o morderstwo męża,ale i o szpiegostwo na rzecz Francuzów.
Bohaterowie mnie rozczarowali.On przekonany o własnym nieodpartym uroku,facet,który wierzy że żadna nie powie nie,a nawet jeśli ,to i tak to nie będzie oznaczało zgodę.Ona niby dumna i niewzruszona,obojętna wobec mężczyzn,właściwie od początku ulega jego urokowi.Niby się broni,ale od pierwszego dotyku daje się oczarować.Spodziewałam się po niej większego oporu,zważywszy na fakt,że mąż wykorzystywał ją seksualnie,a ona sama nie ma właściwie żadnych cieplejszych uczuć wobec mężczyzn.
Postaci drugoplanowe tez nie powalają.Dwulicowi i podstępni gospodarze przyjęcia,którzy wykorzystują innych do własnych celów,śmietanka towarzyska,która gna od rozrywki do rozrywki,bogaci ludzie,dla których pozory są najważniejsze.Próżniacy zajęci zabijaniem czasu...No i Helena,kuzynka Juliet-jej postępowanie i jego motywy wyjątkowo mnie odrzucały.Właściwie jedyna osobą ,która wzbudziła moja sympatię jest książę Carlyne,Darius Wynter.
Metamorfoza Sebastiana wydała mi się trochę sztuczna.Oto libertyn i hulaka,myslący tylko o zaspokojeniu swych pragnień po odrzuceniu go przez kobiete staje się nagle przykładem wszelkich cnót...Trochę to przedobrzone.
Wątek szpiegowski też jest mocno spłycony.Potraktowano go strasznie powierzchownie.
Ogólnie książka nie jest zła.Czytałam ją z umiarkowanym zainteresowaniem,ale nie miałam problemu z odłożeniem jej na chwilę.Mnóstwo w niej wątków i cała masa emocji,a wszystko to na około 200 stronach.Pewnie dlatego potraktowano po macoszemu wszystkie wątki poza tym romansowym.Lektura nie rzuciła mnie na kolana,ale była na tyle zajmująca,że się nie wymęczyłam przy niej.
To trzecia część miniserii.Wiem,że dwie wcześniejsze czytałam,choć niewiele z nich pamiętam.Postanowiłam jednak przeczytać cześć czwartą ze względu na osobę Dariusa,który jest jej bohaterem.

Blurb właściwie opowiada całą historię,szkoda,bo intryga nie od razu wydaje się taka oczywista...
Sebastian St.Claire to jak informuje notka młody,przystojny arystokrata.Dodatkowo to pewny siebie i swojego wdzięku rozpustnik i utracjusz.Bogaty,ale nie zastanawiający się nad tym skąd takie bogactwo.Ma na tyle pieniędzy,że nie musi ich zarabiać,więc wydaje je...

W skrócie: niezbyt mi się podobała.

W skrócie: niezbyt mi się podobała.