Po tak długim czasie pamiętam tylko, że bardzo dobrze czytało się cała trylogię.

Po tak długim czasie pamiętam tylko, że bardzo dobrze czytało się cała trylogię.

Jak dotąd ze wszystkich trzech najnudniejsza, a po drugiej części miałam nadzieję na jeszcze lepszą zabawę. W sumie na duży plus wyszedł znacznie częściej pojawiający się Mike, którego wcześniej nie lubiła, ale teraz wprowadził bardzo fajną dynamikę. Kompletnie nie kupiłam jednak fabuły z mumią, myślałam, że będzie ciekawie, ale w ogóle się nie zainteresowałam.

Jak dotąd ze wszystkich trzech najnudniejsza, a po drugiej części miałam nadzieję na jeszcze lepszą zabawę. W sumie na duży plus wyszedł znacznie częściej pojawiający się Mike, którego wcześniej nie lubiła, ale teraz wprowadził bardzo fajną dynamikę. Kompletnie nie kupiłam jednak fabuły z mumią, myślałam, że będzie ciekawie, ale w ogóle się nie zainteresowałam.

A gdzie zakończenie??? Po dwóch poprzednich częściach spodziewałam się czegoś łał a tu takie rozczarowanie.

A gdzie zakończenie??? Po dwóch poprzednich częściach spodziewałam się czegoś łał a tu takie rozczarowanie.

Ciąg dalszy przygód prywatnej detektyw, byłej policjantki Vicki Nelson, byłego partnera z wydziału i nie tylko, Mike'a Celluciego, a także nieślubnego syna Henryka VIII, wampira Henry'ego. Tym razem muszą rozwiązać zagadkę kilku trupów w muzeum i wampirzych halucynacji.

Przez pierwsze 200 stron czytanie szło mi jak po grudzie, do czego zapewne przyczynił się Główny Zły tego tomu. Zwyczajnie, jak przeczytałam o sarkofagu, to na dzień dobry miałam dość. Zrozumiałam wilkołaki, choć ubodło mnie trochę to, jak zostały przez autorkę opisane. Ale obecna sytuacja już mnie przerosła.
Sama historia nie była zła, szukanie winowajcy, sploty wydarzeń i interakcje bohaterów nadal na stałym poziomie, który oscyluje dość wysoko. Za połową czytanie ruszyło już pełną parą; nie czułam się jak uczennica, która powinna zacząć wkuwać fizykę, a zajmuje się wszystkim, tylko nie tym. Zabrnęłam do końca i poczułam niedosyt. Bo skoro przeczytałam trzy, zabrałabym się za resztę, bo ciekawiły mnie losy Vicki, Mike'a i Henry'ego, jednak z tego, co widziałam, wydawnictwo zawiesiło tłumaczenie i druk pozostałych trzech tomów. Szkoda. Może kiedyś to wznowią?

Ciąg dalszy przygód prywatnej detektyw, byłej policjantki Vicki Nelson, byłego partnera z wydziału i nie tylko, Mike'a Celluciego, a także nieślubnego syna Henryka VIII, wampira Henry'ego. Tym razem muszą rozwiązać zagadkę kilku trupów w muzeum i wampirzych halucynacji.

Przez pierwsze 200 stron czytanie szło mi jak po grudzie, do czego zapewne przyczynił się Główny Zły...

Ciekawa, choć samo zakończenie mnie rozczarowało. Miałem nadzieję na bardziej rozbudowana walkę wampira z mumią. Jednakże polecam przeczytać

Ciekawa, choć samo zakończenie mnie rozczarowało. Miałem nadzieję na bardziej rozbudowana walkę wampira z mumią. Jednakże polecam przeczytać

Nie trafiłam na informacje o IV części przygód Vickie, Mike'a i Henry'ego. Dlatego tą chwilowo uznaję za ostatnią i nie powstydzę się powiedzieć: "CO ZA DURNE ZAKOŃCZENIE!". Jestem w stanie przymknąć oko na mumię szalejącą po Toronto. Nawet przełknę to, że ów starożytny wykazuje niezdrowe zainteresowanie 450 letnim, seksownym wampirem. Ale, na miłość boską - w trzecim tomie to bohater mógłby się w jakimkolwiek kierunku rozwinąć! A tu co? Vickie cały czas próbuje złapać dwie sroki za ogon, Henry'ego trochę nosi z zazdrości, trochę dusi z samotności, ale koniec końców zostaje z tym, z czym był. A Mike? Mike'owi trochę odbija (jak każdemu normalnemu człowiekowi po odkryciu MROCZNEJ, nieco fantastycznej rzeczywistości),ale prócz tego raczej korzysta jak może. Ze wszystkiego. Nawet zbytnio się nie postarał, kiedy przyszło uwalniać panne Nelson z więzienia. Bardziej odbijało naszemu wampirkowi.
Książki pani Huff trzeba brać z lekkim przymrużeniem oka. Bardziej się nimi bawić, niż brać je za porządną przygodę. Z dużą dawką humoru - da się je przeczytać. Na poważnie: są zaprzeczeniem wszystkich historii o wampirach, mumiach, wilkołakach, policjantach itd. jakie kiedykolwiek wpadły w moje ręce.

Lepsza opinia na: https://libracja.wordpress.com/2015/02/16/cena-krwi-i-linie-krwi-czyli-zakonczenie-wampirzego-cyklu-tanyi-huff/

Nie trafiłam na informacje o IV części przygód Vickie, Mike'a i Henry'ego. Dlatego tą chwilowo uznaję za ostatnią i nie powstydzę się powiedzieć: "CO ZA DURNE ZAKOŃCZENIE!". Jestem w stanie przymknąć oko na mumię szalejącą po Toronto. Nawet przełknę to, że ów starożytny wykazuje niezdrowe zainteresowanie 450 letnim, seksownym wampirem. Ale, na miłość boską - w trzecim tomie...

Poprzednia część była lepsza. Zakończenie mało finezyjne i bardzo przewidywalne. w dodatku długo się rozkręcała akcja.

Poprzednia część była lepsza. Zakończenie mało finezyjne i bardzo przewidywalne. w dodatku długo się rozkręcała akcja.

Pomysł ciekawy, wykonanie trochę słabsze. Akcja przeplatana nudą, przetrwaj a zostaniesz nagrodzony/-na.
..gdyż.. zdecydowanym plusem jest końcówka, która nie odstaje od wcześniejszych części. :)

Pozycja dla wytrwałych ^^

Pomysł ciekawy, wykonanie trochę słabsze. Akcja przeplatana nudą, przetrwaj a zostaniesz nagrodzony/-na.
..gdyż.. zdecydowanym plusem jest końcówka, która nie odstaje od wcześniejszych części. :)

Pozycja dla wytrwałych ^^

Ciekawa fabuła, miejscami trochę krwawa, ale interesująca:)

Ciekawa fabuła, miejscami trochę krwawa, ale interesująca:)

Strasznie ciężko mi idzie czytanie tej książki. Poprzednie części pochłonęłam od razu, a ta jest nudna :/ Gdyby nie to, że nigdy nie porzucam książek w połowie, to już dawno bym się poddała.

W połowie robi się lepsza :) warto dotrwać.

Strasznie ciężko mi idzie czytanie tej książki. Poprzednie części pochłonęłam od razu, a ta jest nudna :/ Gdyby nie to, że nigdy nie porzucam książek w połowie, to już dawno bym się poddała.

W połowie robi się lepsza :) warto dotrwać.