Nie wiem o czym i dla kogo jest ta książka. Jest tu oczywiście sporo różnych informacji, ale podane w bardzo niesystematyczny i chaotyczny sposób. Raz sięgamy do historii Afryki i kolonizacji, po chwili mamy relację pisarza z rozmowy z jakimś Afrykańczykiem, żeby zaraz przejść do porównań warunków życia w Polsce. Rzadko potrafiłam znaleźć sensowne uzasadnienie dla tych skoków tematycznych. Miałam też poczucie, że z lektury niczego nowego się nie dowiaduję.

To też kolejna książka o Afryce, gdzie autor we wstępie zaznacza, że stereotypy na temat Afrykańczyków są krzywdzące i on chce inaczej o tym kontynencie pisać, po czym w każdym rozdziale do tych stereotypów się odnosi i je powiela. Nie wiem dlaczego tak jest, bo czytałam pozycje o Czarnym Lądzie, które takiego tonu nie miały (np. „Ziemia dyktatorów” P. Kenyona czy „Historia współczesnej Afryki” M. Mereditha),więc da się to zrobić faktycznie bez lekceważenia mieszkańców czy unikając paternalistycznej maniery.

Gilarowski serwuje danie, w którym poszczególne składniki nie są same w sobie złe, ale w jednym posiłku niezbyt dobrze się komponują.

PS Korekta językowa w wydawnictwie Dialog chyba nie istnieje.

Nie wiem o czym i dla kogo jest ta książka. Jest tu oczywiście sporo różnych informacji, ale podane w bardzo niesystematyczny i chaotyczny sposób. Raz sięgamy do historii Afryki i kolonizacji, po chwili mamy relację pisarza z rozmowy z jakimś Afrykańczykiem, żeby zaraz przejść do porównań warunków życia w Polsce. Rzadko potrafiłam znaleźć sensowne uzasadnienie dla tych...

Nie sądziłam, że tak mnie wciągnie. Bardzo przystępnie napisana, elementy wiedzy przeplatają się z storytellingiem z życia autora. Z racji bycia laikiem w obrębie wiedzy o Afryce - mega polecajka

Nie sądziłam, że tak mnie wciągnie. Bardzo przystępnie napisana, elementy wiedzy przeplatają się z storytellingiem z życia autora. Z racji bycia laikiem w obrębie wiedzy o Afryce - mega polecajka

Świetnie opisana Afryka. Z jej pięknem i brzydotą. Afryka na dotknięcie ręką. Super przedstawiona została sytuacja geo-polityczna. Przegląd państw, rejonów i możliwości. Polecam!

Świetnie opisana Afryka. Z jej pięknem i brzydotą. Afryka na dotknięcie ręką. Super przedstawiona została sytuacja geo-polityczna. Przegląd państw, rejonów i możliwości. Polecam!

Lubię sięgnąć po książki opowiadające o innych krajach, kontynentach, kulturach. Nie dość, że dzięki temu uczę się czegoś nowego, to jednocześnie tak trochę podróżuję, nie ruszając się z domu 😊 . Chętnie też sięgam po mniej znane pozycje.
Z ogromną przyjemnością sięgnęłam po książkę o Czarnym Kontynencie, czyli propozycję od Jerzego Gilarowskiego o tytule „Afryka dzisiaj. Piękna, biedna, różnorodna”, dostępną na @czytamzlegimi ❤️ Lubię reportaże napisane z perspektywy osoby, która spędziła w danym miejscu lata. Jest to mieszkanka reportażu, publikacji naukowej i podróżniczej, co dodaje książce delikatności i staje się ona bliższa, bardziej prawdziwa. Na każdej stronie czuć, że Afryka w sercu autora zajmuje szczególne miejsce. Emocjonalna wieź, sentyment oraz zauroczenie kontynentem – to wszystko jest wyczuwalne, namacalne. Autor świetnie przedstawił mieszankę afrykańską, jej różnorodność i historię zmian.
Dowiadujemy się o zdarzeniach, poznajemy nie tylko miejsca, ale również ludzi. Książka jest pełna barw, humoru i refleksji. Podoba mi się też to, że autor nie rezygnuje z analizy. Czytając, towarzyszymy trzem bohaterom: autorowi, ludności afrykańskiej oraz przyrodzie.
Ogromnym plusem jest to, że czytając „Afrykę dzisiaj” nie wymaga się od czytelnika bogatej wiedzy o kontynencie: to , co ważne, poznajemy w trakcie lektury.
Fakt, zdarzają się błędy w treści (błędy językowe, kilka razy widziałam błąd w pisowni wyrazów obcych),ale nie przeszkadzało mi to bardzo. Niektóre zdania kończą się też wieloma wykrzyknikami, jednak nie uznaję tego za błąd – według mnie to podkreślało emocjonalny stosunek autora do danych kwestii, wspomnień.

Lubię sięgnąć po książki opowiadające o innych krajach, kontynentach, kulturach. Nie dość, że dzięki temu uczę się czegoś nowego, to jednocześnie tak trochę podróżuję, nie ruszając się z domu 😊 . Chętnie też sięgam po mniej znane pozycje.
Z ogromną przyjemnością sięgnęłam po książkę o Czarnym Kontynencie, czyli propozycję od Jerzego Gilarowskiego o tytule „Afryka dzisiaj....

Niniejsza książka jest specyficznym połączeniem lektury popularnonaukowej, podróżniczej, naukowego eseju i reportażu. Z jednej strony czytelnik otrzymuje podstawową dawkę informacji geograficznych, historycznych i społeczno-politycznych o Afryce Subsaharyjskiej, z drugiej zaś niezwykłe przygody przeżywane na Czarnym Lądzie.

Właśnie to połączenie nadaje dziełu delikatność i pozwala zagłębić się w lekturę bez konieczności sięgania do encyklopedii. Chciałoby się tylko by czasami autor przytaczał więcej przykładów, zwłaszcza na kartach opisujących patologie afrykańskiej rzeczywistości lub wpływ krajów bogatych na Afrykę.

"Afryka dzisiaj" wbrew pozorom ma nie jednego bohatera w postaci Afryki jako całość, ale trzech bohaterów - afrykańską przyrodę, mieszkańców Afryki oraz samego autora. Pierwszy bohater, przyroda, to to czym słynie Afryka i czym tak zachwyca. Od dzikiej sawanny i żyjących w naturalnym środowisku takich zwierząt jak lwy, antylopy czy koczkodany, aż po bogactwo królestwa roślin w postaci między innymi ziół, drzew i owoców. Opisy natury są żywe i obrazowe - wręcz osadzają się w świadomości jak magnes przyciągający do Afryki.

Bohaterem dość charakterystycznym jest afrykańskie społeczeństwo. Z jednej strony na stronach omawianej książki można znaleźć przykłady na ogrom korupcji, biedy i zacofania mieszkańców Afryki. Z drugiej zaś ze wszystkich stron autor podkreśla jak świetnie sobie oni radzą i jak potrafią promieniować szczęściem pośród brudu, biedy, chorób i totalitaryzmów. Dość sporo miejsca autor zostawia na oskarżenia skierowane w kierunku krajów Północy, choć i tutaj pokazuje też pozytywy.

Najciekawsze jednak według mnie są wspomnienia autora zawarte w książce. Mieszkając na Czarnym Lądzie z przyjemną dokładnością opisuje rzeczywistość, z którą przyszło mu się tam codziennie mierzyć. Przedstawia spotykanych zwyczajnych ludzi, nie polityków czy bohaterów, a kucharzy, rybaków czy sprzedawców. Pokazuje swe własne rozterki i zaskoczenia, których doznał jako muzungu (tj biały człowiek, obcy). Ta część mogłaby z powodzeniem służyć jako duży folder reklamowy, wręcz krzyczący "Odwiedź Tanzanię, a nie Chorwację po raz wtóry" czy "Zamiast Bieszczad, jedź na Serengeti". Niektórym ten, czasami nachalny marketing może przeszkadzać, ale mi osobiście odpowiadał.

Reasumując "Afryka dzisiaj" wychodzi na przeciw potrzebie kompleksowego poznania opisywanego lądu. Całości tekstu towarzyszą nieliczne, ale wymowne zdjęcia. Choć mimo tytułu książka skupia się wyłącznie na Afryce Subsaharyjskiej dobrze prezentuje obrany temat ze wszystkich stron: historycznie, przyrodniczo i podróżniczo. Chciałoby się aby większa część literatury podróżniczej podążała tym szlakiem łącząc reporterską dociekliwość z naukowym podejściem.

Niniejsza książka jest specyficznym połączeniem lektury popularnonaukowej, podróżniczej, naukowego eseju i reportażu. Z jednej strony czytelnik otrzymuje podstawową dawkę informacji geograficznych, historycznych i społeczno-politycznych o Afryce Subsaharyjskiej, z drugiej zaś niezwykłe przygody przeżywane na Czarnym Lądzie.

Właśnie to połączenie nadaje dziełu delikatność...

Sięgnęłam po ten tytuł po mojej kolejnej turystycznej wizycie w Afryce Subsaharyjskiej. Czas był już najwyższy odpowiedzieć sobie na pytania, które zebrały się podczas tych wyjazdów. Profesor Gilarowski spisał się (nomen-omen) znakomicie. Polecam wszystkim, którzy poza rozkoszowaniem się plażami i słońcem chcą poznawać świat.

Sięgnęłam po ten tytuł po mojej kolejnej turystycznej wizycie w Afryce Subsaharyjskiej. Czas był już najwyższy odpowiedzieć sobie na pytania, które zebrały się podczas tych wyjazdów. Profesor Gilarowski spisał się (nomen-omen) znakomicie. Polecam wszystkim, którzy poza rozkoszowaniem się plażami i słońcem chcą poznawać świat.

Nie jest to typowy reportaż, chociaż autor ma do tego potencjał dzięki swojej wiedzy, profesjonalizmowi oraz doświadczeniu. Niestety przez to, że autor jest pracownikiem naukowym, to sporo fragmentów czyta się jak rozprawkę szkolną albo esej naukowy. Tyczy się to zwłaszcza początku książki oraz jej końca. Autor ciekawie opowiada i przedstawia wiedzę, choć jego warsztat językowy nie stoi na najwyższym poziomie. Niestety książka nie przeszła też chyba żadnej redakcji, co widać w sporadycznych błędach różnego rodzaju. Dobry portret dzisiejszej Afryki, ale pozostawia niedosyt wiedzy i sprawia wrażenie zwykłych opowieści z własnych podróży, chociaż o ciekawej treści.

Nie jest to typowy reportaż, chociaż autor ma do tego potencjał dzięki swojej wiedzy, profesjonalizmowi oraz doświadczeniu. Niestety przez to, że autor jest pracownikiem naukowym, to sporo fragmentów czyta się jak rozprawkę szkolną albo esej naukowy. Tyczy się to zwłaszcza początku książki oraz jej końca. Autor ciekawie opowiada i przedstawia wiedzę, choć jego warsztat...