Spoko. Opis z tyłu książki twierdzi, że Eloise jest główną bohaterką, ale to ściema. Jo ma tyle samo narracji co jej przyjaciółka i podobne rozterki sercowe. Standardowa powieść z elfami lata i zimy, bramą do ich świata oraz złym królem. Najfajniejsza postać to Jasmine- mama z tatuażami i kijem do baseballa. Miła bajka, dla 13latki będzie supcio.

Spoko. Opis z tyłu książki twierdzi, że Eloise jest główną bohaterką, ale to ściema. Jo ma tyle samo narracji co jej przyjaciółka i podobne rozterki sercowe. Standardowa powieść z elfami lata i zimy, bramą do ich świata oraz złym królem. Najfajniejsza postać to Jasmine- mama z tatuażami i kijem do baseballa. Miła bajka, dla 13latki będzie supcio.

Naprawdę świetna książka!

Naprawdę świetna książka!

Przez siedemnaście lat Eloise nie miała pojęcia, że kraina Faery w ogóle istnieje. Do czasu, aż została porwana i uwięziona w Twierdzy Lorda Stahana, króla tej krainy. Stahan miał rządzić tylko przez siedem lat, jak nakazuje tradycja Faery, a potem oddać koronę następnemu władcy. On jednak nie chce oddać władzy, a obu światom zagraża chaos. Jedyna osobą, która może go powstrzymać jest ciotka Eloise, Antonia. Eloise staje się kartą przetargową w rękach króla. Będzie potrzebować pomocy swoich najlepszych przyjaciół: Jo i Devina oraz pozostałych elfich jeńców na dworze Stahana. Czy Eloise uda się powstrzymać Stahana, podczas gdy oba światy pogrążą się w chosie?

Książka jest lekka, dobra na nudny wieczór. Szybko się ją czyta i chyba też szybko zapomina. Niestety powieść niczym się nie wyróżnia. Akcja nie jest wartka i chwilami w ogóle jej nie ma. Bohaterowie są... normalni. Nie są jakoś specjalnie irytujący, ale nie można się nimi zachwycać. Jeśli ktoś chce się oderwać od codzienności to może spróbować :).

Przez siedemnaście lat Eloise nie miała pojęcia, że kraina Faery w ogóle istnieje. Do czasu, aż została porwana i uwięziona w Twierdzy Lorda Stahana, króla tej krainy. Stahan miał rządzić tylko przez siedem lat, jak nakazuje tradycja Faery, a potem oddać koronę następnemu władcy. On jednak nie chce oddać władzy, a obu światom zagraża chaos. Jedyna osobą, która może go...

Jak dla mnie trudno się czyta i ogólna fabuła jest mało internująca.

Jak dla mnie trudno się czyta i ogólna fabuła jest mało internująca.

Prosta i zwykła...Bardziej zainteresowały mnie postacie poboczne niż sama główna bohaterka.

Prosta i zwykła...Bardziej zainteresowały mnie postacie poboczne niż sama główna bohaterka.

Eloise Hart jest typową nastolatką, z paczką przyjaciół. Sielankowe życie przerywa pojawienie się tajemniczego Lukasa, który wszystko komplikuje. Bowiem, chce ją chronić przed elfami… Jednak mu się nie udaje, Eloise trafia do wartowni elfów, gdzie dowiaduje się wiele o swojej ciotce, Antoni. Dziewczyna musi stoczyć walkę w świecie, którego nie zna.
Ogólnie, pomysł fajny, wykonanie nie koniecznie. Ciężko się czytało momentami, potrzeba było się mocno skoncentrować na czytaniu. Odpada na długie wieczory. Pół książki, kiedy Eloise była zamknięta po prostu nie było żadnej akcji, po za jakiejś wzmiance o balu, albo, że bohaterka jest głodna. Jedynie urozmaicenie wprowadzała część, w której narratorem była Jo, miała lepsze przygody i była charakterystyczną postacią, jak na jednolitych bohaterów. No tak, wszyscy byli jednego pokroju, jakoś nie było większej różnicy pomiędzy złym królem elfów a dobrym i walczącym w słusznej sprawie rycerzykiem. Drugie pół książki czytało się lepiej, choć i tak dobrze nie było, cała książka opierała się na braku rozbudowanej fabuły, jak wałkowanie ciasta na bardzo cienki placek. Tak to widzę. Mogę tę książkę polecić tylko fanom autorki, względnie wielkim fanom wróżek i elfów. Choć i one wydawały się płytkie i w śladowych ilościach pojawiały się w książce.

http://szkicownikcookie.blogspot.com

Eloise Hart jest typową nastolatką, z paczką przyjaciół. Sielankowe życie przerywa pojawienie się tajemniczego Lukasa, który wszystko komplikuje. Bowiem, chce ją chronić przed elfami… Jednak mu się nie udaje, Eloise trafia do wartowni elfów, gdzie dowiaduje się wiele o swojej ciotce, Antoni. Dziewczyna musi stoczyć walkę w świecie, którego nie zna.
Ogólnie, pomysł fajny,...

Z początku książka wydaje się bardzo ciekawa i wciągająca, jednak kiedy doszłam do połowy, uznałam, że nie mam po co dalej jej czytać, skoro dowiedziałam się wszystkiego, co mnie najbardziej zainteresowało. Może, gdybym dała tej powieści szansę, odkryłabym jakieś zaskakujące zakończenie, w które wątpiłam. Jest to też jedna z nielicznych książek, których nie skończyłam.

Z początku książka wydaje się bardzo ciekawa i wciągająca, jednak kiedy doszłam do połowy, uznałam, że nie mam po co dalej jej czytać, skoro dowiedziałam się wszystkiego, co mnie najbardziej zainteresowało. Może, gdybym dała tej powieści szansę, odkryłabym jakieś zaskakujące zakończenie, w które wątpiłam. Jest to też jedna z nielicznych książek, których nie skończyłam.

Moim zdaniem nie była taka koszmarna jak niektórzy twierdzą ;). Lubie tematykę fantasy - romans. Ale głupie wydawały mi się niektóre elementy. Na przykład brak jakiejś ,,linii" dzielącej świat magii i ludzi. Pzrykład: chodzi sobie dziewczyna po parku, szuka przyjaciółki i nie może jej znaleźć. Nagle spotyka wróżkę, która mówi jej gdzie ma iść. Ksiązka może być aczkolwiek czytałam lepsze od tej autorki.

Moim zdaniem nie była taka koszmarna jak niektórzy twierdzą ;). Lubie tematykę fantasy - romans. Ale głupie wydawały mi się niektóre elementy. Na przykład brak jakiejś ,,linii" dzielącej świat magii i ludzi. Pzrykład: chodzi sobie dziewczyna po parku, szuka przyjaciółki i nie może jej znaleźć. Nagle spotyka wróżkę, która mówi jej gdzie ma iść. Ksiązka może być aczkolwiek...

Przeczytane!

Przeczytane!

Planowałam to przeczytać ze względu na to, że jest to książka Alyxandry Harvey, a jej seria "Kroniki Rodu Drake'ów" bardzo mi się podobała.
Autorka ma już wypracowany styl i, jak dla mnie, jest on dość charakterystyczny. Czytając tę książkę, zwracałam uwagę na jakieś typowe dla niej zwroty, czasami nawet wydarzenia. Niestety, trochę mnie raziło podobieństwo między bohaterami. Czasem miałam wrażenie, że Jo to Lucy z Kronik.
Pani Harvey napisała powieść o bardzo ciekawym i nietypowym pomyśle. Wydaje mi się, że książki o elfach nie są aż tak bardzo popularne (albo po prostu ja na takowe nie trafiam),toteż dobrze mi się to czytało. Choć w niektórych momentach brakowało mi spójności... i logiki.
Jak to w książkach dla młodzieży, oczywiście musi pojawić się romans. O ile romans Eloise był uroczy i romantyczny i sprowadzał się między innymi do maślanych oczu i pomagania sobie nawzajem, o tyle romans Jo był o wiele szybszy, doroślejszy i nieprawdopodobny. Cała książka to akcja w około 10 dniach? Mniej więcej. Ja rozumiem, że są przypadki gdy w takim czasie tworzy się parę, ale Jo i jej chłopak... To było stanowczo za szybkie. Ja po kilku dniach związku nie byłabym przekonana, że jest to osoba, z którą chcę spędzić resztę życia. To chyba najbardziej raziło mnie po oczach.
Ach, no i jest jeszcze niesamowity "romantyzm" ze trony chłopaka Jo.

"Nie wstydzę się ciebie, głupia krowo. Kocham cię." - str. 232

No ja nie wiem, ale gdyby ktoś mnie nazwał głupią krową to poczułabym się trochę urażona... I na pewno nie potraktowałabym po tym wyznania miłości na poważnie.

Jednak mimo tych kilku wad, polecam książkę. Myślę, że warto jej poświęcić trochę czasu.

Planowałam to przeczytać ze względu na to, że jest to książka Alyxandry Harvey, a jej seria "Kroniki Rodu Drake'ów" bardzo mi się podobała.
Autorka ma już wypracowany styl i, jak dla mnie, jest on dość charakterystyczny. Czytając tę książkę, zwracałam uwagę na jakieś typowe dla niej zwroty, czasami nawet wydarzenia. Niestety, trochę mnie raziło podobieństwo między...