Czyta się szybko, ciekawie , żal tylko że nawet wtedy, w czasie wojny nie było bohaterów i autorytetów. Małostkowość, łapówkarstwo, zawiść, itd.. Zupełnie jak dzisiaj!

Czyta się szybko, ciekawie , żal tylko że nawet wtedy, w czasie wojny nie było bohaterów i autorytetów. Małostkowość, łapówkarstwo, zawiść, itd.. Zupełnie jak dzisiaj!

Sławomira Kopra chyba nikomu - tak mi się wydaje - przedstawiać nie trzeba. Urodzony w 1963 roku, historyk , absolwent Uniwersytetu Warszawskiego. Niniejsza publikacja jest książką biblioteczną.


Składa się z 438 stron. Lektura w sumie nie zajmuje zbyt wiele czasu. Czyta się dość szybko. Zawiera mnóstwo ciekawostek - i - pozwala też na odświeżenie wiedzy. Autor - pisze ze swadą, lekkością, a także z dużym poczuciem humoru. I czegóż to nie ma w tej książce? Sprawy często wstydliwe, rozgrywki polityczne, a także - rozkładanie na czynniki pierwsze polskich elit, ale nie tylko - jak w tytule - w latach 1939 - 1945, dywagacje sięgają dalej (jeśli chodzi o chronologię, a także wcześniej). Interesująca jest przedstawiona sprawa Retingera, klubu Bilderberg, dużo miejsca Autor poświęcił tajemnicy wywiadów rozmaitego kalibru. Dziełko jest zbudowane z dwunastu rozdziałów. Wiedzie nas od 1935 roku, po sprawę niezwykłej Krystyny Skarbek - uroczej agentki Churchilla.


Pierwsze wydanie tej książki miało miejsce w 2012 roku. Przyznam, że znajduje się - a być może się powtarzam - wiele ciekawych rzeczy. Raz, dla nas, jako narodu - wstydliwych, takich jak walki , podziały, kłótnie, pamiętliwość , potem wstrząsający opis bytowania na Syberii. Książka ta jest pozycją, która także pomaga odświeżyć wiedzę - obejmującą schyłek międzywojnia, po 1945 rok. Bardzo dużo w niej na temat ZSRR, o Sikorskim, Andersie. Znajduje się w większości bibliotek , można ją też zakupić w wielu księgarniach internetowych. Serdecznie polecam Czytelnikom IL2 :)

Sławomira Kopra chyba nikomu - tak mi się wydaje - przedstawiać nie trzeba. Urodzony w 1963 roku, historyk , absolwent Uniwersytetu Warszawskiego. Niniejsza publikacja jest książką biblioteczną.


Składa się z 438 stron. Lektura w sumie nie zajmuje zbyt wiele czasu. Czyta się dość szybko. Zawiera mnóstwo ciekawostek - i - pozwala też na odświeżenie wiedzy. Autor - pisze...

Duża dawka wiedzy z tamtego okresu naszych dziejów podana w solidny rzetelny sposob sprawia iz ksiazke sie pochlania.

Duża dawka wiedzy z tamtego okresu naszych dziejów podana w solidny rzetelny sposob sprawia iz ksiazke sie pochlania.

Kupiłem tę książkę na wyprzedaży za 9,99 złotego. I jeśli ktoś jest w tej tematyce zupełnie początkujący a chciałby się czegoś na ten temat dowiedzieć, to spokojnie może ją kupić za tę cenę i na pewno nie będzie żałował. Napisana jest przystępnie, nie rozmywa tematu w jakichś gdybaniach (o co łatwo w takim temacie) i ma ciekawą bibliografię.

Natomiast jak ktoś nie jest początkujący a chciałby pogłębić temat "polskiego piekiełka" to się rozczaruje. Temat tytułowy, czyli piekiełko polskiej emigracji jest tu opisany bardzo skrótowo, głównie z punktu widzenia krytyków Władysława Sikorskiego a do tego jakoś tak kończy się mniej więcej z końcem 1940 roku, może z wiosną 1941. Tak jakby od 1941 roku do 1945 roku nic się tam nie działo. A działo się i to bardzo wiele! Prawie nic nie ma o sporach po podpisaniu układu Sikorski-Majski, nie ma kompletnie nic o prawdziwych działaniach opozycji przeciwko Sikorskiemu, nic nie wspomniano o sprawie czasopisma "Jestem Polakiem" itd.
Umieścił tu autor za to kilka rozdziałów, które nie pasują do tematu i są zupełnie wtórne, jak ten o polskich lotnikach w Bitwie o Brytanię, jak ten o Retingerze czy ten o Krystynie Skarbek.

To nie jest zła książka. Prosta, popularna. Ale nie dla mnie...

Kupiłem tę książkę na wyprzedaży za 9,99 złotego. I jeśli ktoś jest w tej tematyce zupełnie początkujący a chciałby się czegoś na ten temat dowiedzieć, to spokojnie może ją kupić za tę cenę i na pewno nie będzie żałował. Napisana jest przystępnie, nie rozmywa tematu w jakichś gdybaniach (o co łatwo w takim temacie) i ma ciekawą bibliografię.

Natomiast jak ktoś nie jest...

Mam duzy problem z ocena tej ksiazki. Z jednej strony czyta sie ja bardzo dobrze, znajdziecie w niej wiele cytatow i anegdotek.
Ale z drugiej strony brakuje mi podkreslenia, ze (znaczna) czesc tej ksiazki to nie fakty historyczne, tylko wyrazna ocena, czy wyobrazenie samego autora o danej sytuacji. Dobrze gdy ma sie swoje poglady, ale naprawde brakuje dopisku: "uwazam, ze...", lub "w mojej ocenie...". Nie jestem historykiem, wiec nie jestem w stanie zweryfikowac wszystkich watkow na biezaco, a odrywanie sie co chwila, zeby sprawdzic, czy cos jest faktem, czy tylko ocena autora jest irytujace. W dodatku z mojej wiedzy wynika, ze nie wszystkie opisane historie, rozkazy, czy postacie byly czarno-biale. A w tej ksiazce czesto pojawiaja sie opisy w stylu "bylo tak" podczas gdy nawet ja - laik, wiem, ze wiele spraw, czy decyzji mialo drugie dno i wielu historykow do dzis spiera sie jak to w zasadzie bylo. Tutaj dostajemy odpowiedz od razu, tak bylo i juz. Zadnych kontrowersji przy tym nie bylo, nikt nie ma watpliwosci. No bzdura. W dodatku autor wiele tez formuluje na podstawie wypowiedzi jednej osoby, nie fatygujac sie by przedstawic opinie drugiej strony.
Czasu jaki poswiecilam na przeczytanie tej ksiazki nie zaluje, bo jest ciekawa, natomiast czytac ja nalezy z duzym zastrzezeniem i raczej nie traktowac jako bezsprzeczne zrodlo wiedzy historycznej.

Mam duzy problem z ocena tej ksiazki. Z jednej strony czyta sie ja bardzo dobrze, znajdziecie w niej wiele cytatow i anegdotek.
Ale z drugiej strony brakuje mi podkreslenia, ze (znaczna) czesc tej ksiazki to nie fakty historyczne, tylko wyrazna ocena, czy wyobrazenie samego autora o danej sytuacji. Dobrze gdy ma sie swoje poglady, ale naprawde brakuje dopisku: "uwazam,...

Świetna książka o nas, o Polakach. Autor nie bał się poruszać trudnych tematów dotyczących czołowych osób świata polityki i wojska, czy trudnych wątków jak problemy z seksualnością żołnierzy ( problemy z wojskowymi domami publicznymi, wykorzystywaniem sytuacji kobiet w na wschodzie w Armii Andersa)
Oprócz bezwzględnych rozgrywek politycznych mamy wplecione losy (często nie do pozazdroszczenia) zwykłych ludzi którym przyszło pozostać na emigracji.

Świetna książka o nas, o Polakach. Autor nie bał się poruszać trudnych tematów dotyczących czołowych osób świata polityki i wojska, czy trudnych wątków jak problemy z seksualnością żołnierzy ( problemy z wojskowymi domami publicznymi, wykorzystywaniem sytuacji kobiet w na wschodzie w Armii Andersa)
Oprócz bezwzględnych rozgrywek politycznych mamy wplecione losy (często nie...

Lekkie i przyjemne pióro S. Kopra plus aktualność i powtarzalność zdarzeń w historii Polski. Polecam.

Lekkie i przyjemne pióro S. Kopra plus aktualność i powtarzalność zdarzeń w historii Polski. Polecam.

Przyszło mi przeczytać tę książkę w momencie, gdy jej wymowa jest jeszcze bardziej aktualna.
Polskie piekiełko trwa. Wieki mijają, a my nieustannie rozliczmy siebie nawzajem. Nie, źle napisałam, nie rozliczamy, ale kolejna ekipa potępia w czambuł i karze poprzednią za to, co zrobiła i neguje wszystko. Przypisuje złe intencje, a jedynie sobie bycie prawym.

Książka uporządkowała moja wiedzą o historii Polski tamtego okresu, jednak nie wiedziałam, że Polak Polaka więził w obozie, na obcej ziemi, tylko dlatego że tamten miał inne poglądy. I to w chwili, gdy ojczyzna była w niebezpieczeństwie i każdy żołnierz był na wagę złota.

Już po raz kolejny u Sławomira Kopra można zobaczyć naszych wielkich z różnych stron. Na przykład generała Andersa. Można też prześledzić ich losy po wojnie i zobaczyć, jak Polska i Polacy traktują własne "dzieci".

Kto z nas bez winy, kto z nas do bólu uczciwy w słowach myślach i uczynkach niech pierwszy rzuci kamień.

Przyszło mi przeczytać tę książkę w momencie, gdy jej wymowa jest jeszcze bardziej aktualna.
Polskie piekiełko trwa. Wieki mijają, a my nieustannie rozliczmy siebie nawzajem. Nie, źle napisałam, nie rozliczamy, ale kolejna ekipa potępia w czambuł i karze poprzednią za to, co zrobiła i neguje wszystko. Przypisuje złe intencje, a jedynie sobie bycie prawym.

Książka...

Cudo, 11 na 10 punktów, pasjonujące, trudno się oderwać. Oby więcej tak piszących o historii jak Autor, bo historia to przede wszystkim dzieje ludzi, a nie zestaw dat czy bitew. Wielki szacunek dla Autora.

Cudo, 11 na 10 punktów, pasjonujące, trudno się oderwać. Oby więcej tak piszących o historii jak Autor, bo historia to przede wszystkim dzieje ludzi, a nie zestaw dat czy bitew. Wielki szacunek dla Autora.

Szkodliwość tej książki jest większa niż dwóch innych tego autora, które recenzowałem: „Wielcy zdrajcy. Od Piastów do PRL” – PAŁA oraz „Życie prywatne elit II Rzeczypospolitej - również PAŁA
Bo polskie społeczeństwo żenująco słabo zna swoją historię, przez co jest wyjątkowo podatne na półprawdy i plotki.
Tłumaczę moje patrzenie łopatologicznie na przykładzie Iwaszkiewicza. Dla przeciętnego Polaka, który nic Iwaszkiewicza nie czytał, wysuwanie na pierwszy plan jego homoseksualizmu (z bulwersującymi szczegółami np. na temat Błeszyńskiego czy Miłosza) oraz jego „flirt” z komuną, zniechęcą do jego twórczości większość potencjalnych czytelników, a przecież WIELKIM PISARZEM BYŁ…
W recenzji „Życia prywatnego elit II Rzeczypospolitej pisałem o Piłsudskim:
„…NIEWĄTPLIWIE WIELKI CZŁOWIEK: napadł na pocztowy pociąg, był przywódcą wojskowego zamachu stanu, w którym zginęło paruset żołnierzy wiernie broniących Prezydenta, był odpowiedzialny za haniebny proces brzeski, stworzył obóz koncentracyjny w Berezie dla przeciwników politycznych, a w dodatku porzucił jedyną „słuszną” wiarę, czyli katolicyzm, dla KOBIETY. No i druga, nie wiadomo jak zginęła.
Czy szerokiemu społeczeństwu potrzebne są tanie sensacyjki rzutujące na MIT MARSZAŁKA ? Bo wg mnie NIE. A czy przeciętny czytelnik ma świadomość WIELKIEGO PATRIOTYZMU Wieniawy ? Łatwiej przecież kolportować zabawne anegdotki o nim, niż choćby napomknąć o jego szlachetności…….”
Dzisiaj ciągnę wątek Wieniawy poruszony w ostatnim zdaniu cytatu, bo przeciętny Polak zna o nim jedynie anegdotki i Koper głównie je akcentuje. Wybitny oficer, prawa ręka Marszałka, wszechstronnie wykształcony, inteligent i artysta, a przede wszystkim WIELKI PATRIOTA, który zginął śmiercią samobójczą w 1942, najprawdopodobniej z rozpaczy nad losem Polski, u Kopera ma głównie problemy z ilością wynajętych dorożek, a dylematem jest czy wjechał konno do „Adrii” czy też nie. Na temat Wieniawy wypada przeczytać chociaż notkę w Wikipedii:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Boles%C5%82aw_Wieniawa-D%C5%82ugoszowski
Podsumuję krótko: ta książka, jak i inne tego autora, są ŚWIETNIE NAPISANE i podają WIELE PRAWDZIWYCH, głównie zabawnych bądź sensacyjnych, INFORMACJI. Autor wykazuje DOSKONAŁĄ ZNAJOMOŚĆ TEMATU. Jednakże lektura ZALECANA wyłącznie CZYTELNIKOM ZNAJĄCYM choć z grubsza HISTORIĘ.
DLA CAŁEJ RZESZY POZOSTAŁYCH jest ona SZKODLIWA I WINNA BYĆ ZAKAZANA
Za mojej młodości niebywałą popularnością cieszył się „Przekrój”, który oczywiście czytała również inteligencja, ale na jej poglądy nie miał wielkiego wpływu, a dla reszty Wojtek Młynarski ukłuł nazwę, która szeroko się przyjęła: „Inteligencie „Przekrojowy”, jak ciasno jest w twojej głowie..”. Bo „Przekrój” stał się JEDYNYM AUTORYTETEM, JAK NASZ DROGI SŁAWOMIR KOPER.
I „Przekrój” i Koper podają prawdę, lecz ograniczona WYŁĄCZNIE do jednego źródła jest szkodliwa. I dlatego, mimo mojego uznania dla autora, konsekwentnie stawiam trzecią PAŁĘ

Szkodliwość tej książki jest większa niż dwóch innych tego autora, które recenzowałem: „Wielcy zdrajcy. Od Piastów do PRL” – PAŁA oraz „Życie prywatne elit II Rzeczypospolitej - również PAŁA
Bo polskie społeczeństwo żenująco słabo zna swoją historię, przez co jest wyjątkowo podatne na półprawdy i plotki.
Tłumaczę moje patrzenie...