Czy dopiero widmo zbliżającej się śmierci może skłonić człowieka do wyznania winy? Czy duma, buta mają taką moc? Dlaczego osoby, które powinny być sobie bliskie nie potrafią, nie chcą się porozumieć? To pytania, które nurtowały mnie podczas lektury i po jej zakończeniu.
Mimo dużego zaangażowania Autora w przybliżenie nam się baseballu, nadal nie do końca rozumiem zasady i ze względu na brutalność zawodników nie zostanę jego fanką.
W zamian chętnie sięgnę po powieści Pana Johna Grishama.

Czy dopiero widmo zbliżającej się śmierci może skłonić człowieka do wyznania winy? Czy duma, buta mają taką moc? Dlaczego osoby, które powinny być sobie bliskie nie potrafią, nie chcą się porozumieć? To pytania, które nurtowały mnie podczas lektury i po jej zakończeniu.
Mimo dużego zaangażowania Autora w przybliżenie nam się baseballu, nadal nie do końca rozumiem zasady i...

Baseballem w Polsce interesuje się pewnie jakieś 5 osób na krzyż. W USA jest to wręcz religia, gdzie poziom zaangażowania bije na głowę nasze pojmowanie sportu, wszelkie pamiątki, statystyki, które wielu fanów ma w małym palcu i ogólne uwielbienie dla graczy jest pewnie dla wielu niezrozumiałe.
Sam nie należę do tej krajowej piątki, ale książkę czyta się świetnie. Grisham znany z nieco innej twórczości postarał się przede wszystkim oddać emocje i nawet taki żółtodziób znający z grubsza zasady był w stanie emocjonować się każdym krokiem ku chwale jaki miał przed sobą Joe Castle. Każdy kolejny mecz przeżywało się niczym kibic, aż do punktu kulminacyjnego w postaci niesławnego zagrania zmieniającego wszystko.

Cała ta idea spotkania po latach i wyjaśnienia przeszłości dająca przyczynek do wspomnień to chyba jednak coś więcej niż tylko prosta historyjka. Dostajemy naprawdę wartościowe przemyślenia na temat przemijania oraz relacji międzyludzkich zarówno na płaszczyźnie odnośnie dorastania w cieniu ambicji ojca, alienacji Calico Joe będącego o krok od sławy gdzie jedno zdarzenie przekreśliło całą jego karierę jak i finalnego pogodzenia się z losem sprawcy całego zamieszania.

Baseballem w Polsce interesuje się pewnie jakieś 5 osób na krzyż. W USA jest to wręcz religia, gdzie poziom zaangażowania bije na głowę nasze pojmowanie sportu, wszelkie pamiątki, statystyki, które wielu fanów ma w małym palcu i ogólne uwielbienie dla graczy jest pewnie dla wielu niezrozumiałe.
Sam nie należę do tej krajowej piątki, ale książkę czyta się świetnie. Grisham...

Trochę nietypowa tematyka jak na twórczość Grishama . Przeczytałem kilka recenzji , z którymi nie do końca się zgadzam . Nie trzeba być fachowcem czy kibicem baseballu by książka się podobała . Grisham przedstawił prostą historię związaną z tą dyscypliną sportu , ale chyba nie do końca o baseball w niej chodzi . Jeden niegodny czyn wieńczący niegodne życie zmienia życie kilku osób . Wizja śmierci zmienia jednak perspektywę dotychczasowego życia . Jest czas na wyznanie i przebaczenie .

Trochę nietypowa tematyka jak na twórczość Grishama . Przeczytałem kilka recenzji , z którymi nie do końca się zgadzam . Nie trzeba być fachowcem czy kibicem baseballu by książka się podobała . Grisham przedstawił prostą historię związaną z tą dyscypliną sportu , ale chyba nie do końca o baseball w niej chodzi . Jeden niegodny czyn wieńczący niegodne życie zmienia życie...

Nie, nie, nie.... Daję "czwórkę" tylko z szacunku do mistrza. I chociaż lubię sport, to nie byłem w stanie zdzierżyć takiej dawki banałów typowej dla książek z tej półki. No cóż, wpadki zdarzają się nawet największym, zwłaszcza gdy sięgają po inny gatunek.

Nie, nie, nie.... Daję "czwórkę" tylko z szacunku do mistrza. I chociaż lubię sport, to nie byłem w stanie zdzierżyć takiej dawki banałów typowej dla książek z tej półki. No cóż, wpadki zdarzają się nawet największym, zwłaszcza gdy sięgają po inny gatunek.

Klasyczny przykład tego, żeby nie pisać o czymś, co się bardzo lubi. Grisham napisał o baseballu, sporcie, na którym zna się każdy przeciętny dziesięciolatek w Ameryce i na którym nie zna się każdy przeciętny Europejczyk. Może Amerykanina ta książka zainteresuje, ale przeciętny
Europejczyk nie znajdzie tu nic dla siebie, bo oprócz baseballu nie ma tu nic ciekawego, nawet fabuły. Myśl jakaś była, ale z tego, co Grisham tu zaprezentował, można by złożyć dość krótkie i mało angażujące opowiadanie, gdyby wyciąć opisy kolejnych meczów baseballowych. One stanowią tu większość, niestety. W tego typu książkach moim zdaniem sport powinien stanowić tło, tymczasem tu często wybijał się na pierwszy plan, a w tle było coś, co miało być fabułą, czyli chęć doprowadzenia do pojednania dwóch baseballistów przez syna jednego z nich. 30 lat wcześniej właśnie jeden z nich zniszczył karierę drugiemu, a teraz umiera i jego syn pragnie, aby przed śmiercią jego ojciec przeprosił i przyznał się do błędu. Koncept był okej, ale realizacja po pierwsze została przysłoniona opisami meczów, a po drugie kompletnie pozbawiona emocji. Punkt kulminacyjny zajął może ze trzy strony i był zwyczajnie nudny. Nie polecam, naprawdę szkoda czasu.

Po więcej moich recenzji zapraszam na Instagram: https://www.instagram.com/niefikcyjna/

Klasyczny przykład tego, żeby nie pisać o czymś, co się bardzo lubi. Grisham napisał o baseballu, sporcie, na którym zna się każdy przeciętny dziesięciolatek w Ameryce i na którym nie zna się każdy przeciętny Europejczyk. Może Amerykanina ta książka zainteresuje, ale przeciętny
Europejczyk nie znajdzie tu nic dla siebie, bo oprócz baseballu nie ma tu nic ciekawego, nawet...

Powiem tak: jak się na Baseballu nie znałem, tak po przeczytaniu tej książki, trochę załapałem o co biega w tym sporcie- za co podziękować mogę Grishamowi.
Jako dopiero wchodzący czytelnik do grona Grishomaniaków, oceniam książkę dość dobrze, za co przemawia m. in.:
+ dobrze opisane zasady Baseballu
+ ukazanie ciężkiej relacji pomiędzy ojcem, a synem
+ szczegółowość

- czasami dwukrotne czytanie tego samego, by zrozumieć co się wydarzyło podczas gry,
- rzadko, ale pojawiał się "chaos" w nadmiarze tej szczegółowości- co za dużo, to czasami nie jest zdrowo...

Czy polecam? Polecam ją osobom, którzy są zainteresowani baseballem, chcą poznać zasady i są ciekawi, jak ta relacja ojca z synem przebiega w latach późniejszych. Ja osobiście uznaję, że raz przeczytana, może zostać odłożona na półkę- czy sięgnę po nią drugi raz? To się okaże. Nie mówię nie.

Powiem tak: jak się na Baseballu nie znałem, tak po przeczytaniu tej książki, trochę załapałem o co biega w tym sporcie- za co podziękować mogę Grishamowi.
Jako dopiero wchodzący czytelnik do grona Grishomaniaków, oceniam książkę dość dobrze, za co przemawia m. in.:
+ dobrze opisane zasady Baseballu
+ ukazanie ciężkiej relacji pomiędzy ojcem, a synem
+ szczegółowość

-...

Połowa książki mogłaby zostać usunięta, a i tak fabuła byłaby zrozumiała.
Autor jest za szczegółowy. Za dokładnie opisuje zasady gry sportowej. Dziwi mnie niewrażliwość syna na nieszczęście bliskiej osoby.
Jak dla mnie książka napisana na siłę, bez pomysłu.

Połowa książki mogłaby zostać usunięta, a i tak fabuła byłaby zrozumiała.
Autor jest za szczegółowy. Za dokładnie opisuje zasady gry sportowej. Dziwi mnie niewrażliwość syna na nieszczęście bliskiej osoby.
Jak dla mnie książka napisana na siłę, bez pomysłu.

Książka o baseballu od autora thrillerów prawniczych, która wzruszyła mnie jak film familijny od Disneya.

Książka o baseballu od autora thrillerów prawniczych, która wzruszyła mnie jak film familijny od Disneya.

No cóż, dotrwałem do końca, bo zawsze to robię. Ale nie zaciekawiła mnie ta książka. Poza tym musiałbym chyba kilka razy przeczytać zasady, żeby zrozumieć osiągnięcia Joego.

No cóż, dotrwałem do końca, bo zawsze to robię. Ale nie zaciekawiła mnie ta książka. Poza tym musiałbym chyba kilka razy przeczytać zasady, żeby zrozumieć osiągnięcia Joego.

Jan Peszek idealnie komentuje (czyta) mecze baseballowe.

Jan Peszek idealnie komentuje (czyta) mecze baseballowe.