Blanka

Lekka, wakacyjna opowieść. Zabawna, szybko się czyta. Bardzo przyjemna, świetnie się bawiłam.

Lekka, wakacyjna opowieść. Zabawna, szybko się czyta. Bardzo przyjemna, świetnie się bawiłam.

Miłe czytadełko.

Miłe czytadełko.

Powieść napisana z humorem, ale przy tym zwracająca uwagę na najważniejsze treści w życiu każdego człowieka - nieważne czy starszego, czy młodszego.

„Blanka” zasługuje na pochwałę przede wszystkim za bardzo naturalny język. Bez przejaskrawień, a jak już wielokrotnie się przekonałam, gdy się pisze o nastolatkach, to warto wpaść w pułapkę. Co prawda kilka infantylnych i pejoratywnych zwrotów się wkradło, ale to zrozumiałe. Nie wszyscy nastolatkowie mówią tak samo :)
Powieść utrzymana w formie pamiętnika, więc łapie za serduszko. Jest ciepło, przytulnie i pogodnie, choć omawiamy przecież trudną tematykę - główna bohaterka zmaga się z trudnymi relacjami z rodziną. Musi sobie poradzić z przeszłością i przywitać przyszłość, czyli rodzeństwo, które dopiero przyjdzie na świat.
Jedyną uwagę mogę mieć do zakończenia - odnoszę wrażenie, że zostało ono niewykorzystane; że akcja za szybko się rozwiązała, a w dodatku zostawiła nas z niedopowiedzeniami.

Wspaniała opowieść o trzech kobietach, które łączy cel podróży. Czy każda znajdzie podczas niej odpowiedź na najbardziej nurtujące pytania?

Powieść napisana z humorem, ale przy tym zwracająca uwagę na najważniejsze treści w życiu każdego człowieka - nieważne czy starszego, czy młodszego.

„Blanka” zasługuje na pochwałę przede wszystkim za bardzo naturalny język. Bez przejaskrawień, a jak już wielokrotnie się przekonałam, gdy się pisze o nastolatkach, to warto wpaść w pułapkę. Co prawda kilka infantylnych i...

Siedemnastoletnia Blanka wybiera się do Mangalii (Rumunia ) wraz z babcią Czesławą i jej przyjaciółką Kariną. Przyjaźni się z Krejzolem, którego zna od dawna. Prócz tego w jej życiu ma pojawić się młodszy brat przez co Blanka czuje się nieco zepchnięta na dalszy plan.
Bez wątpienia jest to książka napisana w lekkim stylu i dużą porcją dobrego humoru. Postacie mają swój własny charakter i osobowość. Ich perypetie są zabawne, wręcz komiczne. Nie jest to może książka na wysokim poziomie, lecz mimo to czyta się ją lekko i szybko. W sam raz na jeden długi wieczór.

Cała opinia na stronie: https://moichksiazekswiat.pl/blanka

Siedemnastoletnia Blanka wybiera się do Mangalii (Rumunia ) wraz z babcią Czesławą i jej przyjaciółką Kariną. Przyjaźni się z Krejzolem, którego zna od dawna. Prócz tego w jej życiu ma pojawić się młodszy brat przez co Blanka czuje się nieco zepchnięta na dalszy plan.
Bez wątpienia jest to książka napisana w lekkim stylu i dużą porcją dobrego humoru. Postacie mają swój...

Przerwałam czytanie książki po około 75 stronach (a i tak chciałam wcześniej...),bo główną bohaterką jest szesnastolatka i to z jej perspektywy książka jest napisana. Nie tego się spodziewałam, z opisu książki to nie wynika, liczyłam na powieść dla dorosłego czytelnika.

Zresztą to nie byłoby samo w sobie takie złe, ale nie lubię kiedy dorośli autorzy z jednej strony nieudolnie silą się na młodzieżowy język (ja przepraszam, ale to wypada słabo, a nawet żałośnie),a z drugiej - kreowana przez nich postać jest "skażona" zbyt dojrzałą jak na swój wiek postawą.
Po drugie książka ma dziwnie prowadzoną narrację, jakoś kiepsko się to czyta, czasem trzeba się domyślać o czym mowa.
Odpuściłam sobie.

Przerwałam czytanie książki po około 75 stronach (a i tak chciałam wcześniej...),bo główną bohaterką jest szesnastolatka i to z jej perspektywy książka jest napisana. Nie tego się spodziewałam, z opisu książki to nie wynika, liczyłam na powieść dla dorosłego czytelnika.

Zresztą to nie byłoby samo w sobie takie złe, ale nie lubię kiedy dorośli autorzy z jednej strony...

Tak idiotycznego opisu książki, jak tu na LC, już dawno nie czytałam. Nie wiem kto to napisał, ale na pewno nie osoba, która książkę zmęczyła. Na okładce jest niby ten sam opis, ale przynajmniej nie ma babci Naftaliny, jest Czesława, jednak cała reszta poza imionami wzięta została z sufitu.
Nie lubię tej autorki bo pisze nudno i rozwlekle, a równocześnie lubię, bo czasem stawia ciekawe pytania. Tu też postawiła kilka interesujących pytań, chociaż odpowiedzi, jakie dała, uważam za fałszywe, a przynajmniej naciągane. To byłaby całkiem ciekawa historia (choć, jak już wspomniałam, nudno napisana) gdyby nie naciągana tajemnica babci (uwaga będzie spoiler). Nie chodzi nawet o to, że od razu się domyśliłam powiązań, to było przecież oczywiste. Raczej o jedną tylko stronę medalu pokazaną jako jedynie słuszną. I to oklepane że "miłość ci wszystko wybaczy". No litości! (uwaga mega spoiler:) Przesłanie z tej książki jest następujące: Jeśli wyjedziesz na wakacje za granicę, nawet mając 40-tkę na karku, a w kraju męża i dziecko i poznasz tam przystojnego młodszego od siebie tubylca to z pewnością on zakocha się w tobie naprawdę i na wieki, nie da rady zbudować potem żadnego związku, bedzie cię kochał i czekał na ciebie do końca swoich dni. Więc zostaw męża i dziecko, bo to jest jedyna prawdziwa miłość i źle zrobiłaś, że nie zostawiłaś, przestraszywszy się nagle swojego wieku. Bo mogliście żyć długo i szczęśliwie. A mąż i dziecko? No przecież to były tylko rekwizyty, papierowe postacie niepotrzebne do niczego, co najwyżej do spłodzenia drugiej bohaterki.
No takich idiotyzmów już dawno nie czytałam, nawet w książkach Michalak czy Kalicińskiej. Po Izabeli Sowie spodziewałabym się czegoś realniejszego, w końcu podobno kończyła psychologię.

PS. Miałam wrażenie że to jakaś druga część czegoś i rzeczywiście - już znalazłam - te same postacie pojawiają się w "Blagierce". Jak odpocznę to może sięgnę i sprawdzę. Być może i "Blanka" zyska, kiedy się okaże, że czytałam opowieść od środka :) Na razie jednak tylko jedna gwiazdka, chociaż nie gniot.

Tak idiotycznego opisu książki, jak tu na LC, już dawno nie czytałam. Nie wiem kto to napisał, ale na pewno nie osoba, która książkę zmęczyła. Na okładce jest niby ten sam opis, ale przynajmniej nie ma babci Naftaliny, jest Czesława, jednak cała reszta poza imionami wzięta została z sufitu.
Nie lubię tej autorki bo pisze nudno i rozwlekle, a równocześnie lubię, bo czasem...

Książka dla młodzieży, język-młodych gimnazjalistów czy licealistów a może studentów. Chyba już nie "łapię" takich tekstów.

Książka dla młodzieży, język-młodych gimnazjalistów czy licealistów a może studentów. Chyba już nie "łapię" takich tekstów.

Książka w formie pamiętnika czy też bloga.
Autorką jest siedemnastolatka (prawie).
Blanka robi wpisy zwracając się do przyjaciółki Amy, która aktualnie jest za granicą.
Opisuje swoje problemy, wydarzenia z życia szkolnego, spotkań z kolegami i przyjacielem Krejzolem. A potem są wpisy z wakacji z babcią i jej przyjaciółką Kariną.
I nagle książka kończy się, tak trochę ni w pięć ni w dziewięć. Jakby miała być kolejna część jakoś podsumowująca to, co było do tej pory. Ale trochę wygląda to tak, jakby autorka nie miała pomysłu na historię.
Może powinno być wyjaśnienie jak Blanka poradziła sobie z pojawieniem się rodzeństwa i tym, że mama inaczej zamierza traktować Mileństwo niż starszą córkę. No i co z Aliną i Radu? I jak poukłada się Blance z Krejzolem i Doru?
Książka pozostawia niedosyt. Ważkie dla młodzieży problemy zostały potraktowane po łebkach i zepchnięte pod dywan, przykryte wakacyjną przygodą.
Szkoda.
Zamiast Blanki przeczytajcie cykl owocowy tej autorki :)

Książka w formie pamiętnika czy też bloga.
Autorką jest siedemnastolatka (prawie).
Blanka robi wpisy zwracając się do przyjaciółki Amy, która aktualnie jest za granicą.
Opisuje swoje problemy, wydarzenia z życia szkolnego, spotkań z kolegami i przyjacielem Krejzolem. A potem są wpisy z wakacji z babcią i jej przyjaciółką Kariną.
I nagle książka kończy się, tak trochę ni...

Tytułowa bohaterka wiedzie, jak jej się wydaje życie z problemami. Pochodzi z zabieganej, lecz raczej przeciętnej rodziny, do której wlicza się także jej babcia, zwana Naftaliną, kobieta żyjąca przeszłością, która sprawia swej wnuczce nie małe kłopoty. Ponadto dziewczyna dowiedziała się, że wkrótce będzie miała rodzeństwo. W wyniku tego musi zwolnić swój pokój. Obciążona przez ostatnie wydarzenia Blanka czuje się wykończona. Za namową kolegi zaczyna jednak pisać pamiętnik, który adresuje do „Amy”, swej najlepszej przyjaciółki, znajdującej się w Anglii. Pewnego dnia Blanka poznaje Karinę, nowoczesną, przebojową staruszkę, która niegdyś była wielką przyjaciółką jej babci. Spotkanie dwóch kobiet prowadzi do ekscytującej, pełnej nieporozumień i „przygód” wyprawy do Rumunii, w której udział bierze również Blanka. Co przyniesie jej ta podróż?
Typowo wakacyjna powieść, która niczym mnie nie zachwyciła.
Nie mogę powiedzieć, żebym męczyła się przy czytaniu, jakoś przemknęłam przez nią, ale pozostał jakiś niedosyt.

Tytułowa bohaterka wiedzie, jak jej się wydaje życie z problemami. Pochodzi z zabieganej, lecz raczej przeciętnej rodziny, do której wlicza się także jej babcia, zwana Naftaliną, kobieta żyjąca przeszłością, która sprawia swej wnuczce nie małe kłopoty. Ponadto dziewczyna dowiedziała się, że wkrótce będzie miała rodzeństwo. W wyniku tego musi zwolnić swój pokój. Obciążona...

Książka opisuje podróż trzech kobiet, dwóch starszych i wnuczki jednej z nich. Jadą odszukać wakacyjną miłość. Trochę naciągana fabuła i zakończenie. Przeczytałam z ciekawości, bo cenię panią Izabelę Sowę za inne jej książki.

Książka opisuje podróż trzech kobiet, dwóch starszych i wnuczki jednej z nich. Jadą odszukać wakacyjną miłość. Trochę naciągana fabuła i zakończenie. Przeczytałam z ciekawości, bo cenię panią Izabelę Sowę za inne jej książki.