Przyznam szczerze, tak mnie wciągnęła, że musiałam ją przeczytać w jeden dzień! Specjalnie dla niej wstałam ją o 4 rano, by dowiedzieć się, jak to wszystko się skończyło. Zapowiadało się niepozornie, tymczasem historia jaką dostaliśmy, po prostu wbiła mnie w fotel i całkowicie mną zawładnęła!
Ylva tego dnia wybrała się z przyjaciółmi na drinka. W domu czekał na nią mąż i córeczka Sanna. Minął piątkowy wieczór, sobota, niedziela, poniedziałek, gdzie jest Ylva? Co się stało z młodą kobietą?
Mike zgłasza zaginięcie żony i staje się głównym podejrzanym. Nikt nie wie, że prawda jest tak blisko. A Ylva jest bliżej niż wszystkim się wydaje!
Intryga najwyższej próby, świetnie napisana i wciągająca jak mało która. Skandynawski thriller na najwyższym poziomie!

Przyznam szczerze, tak mnie wciągnęła, że musiałam ją przeczytać w jeden dzień! Specjalnie dla niej wstałam ją o 4 rano, by dowiedzieć się, jak to wszystko się skończyło. Zapowiadało się niepozornie, tymczasem historia jaką dostaliśmy, po prostu wbiła mnie w fotel i całkowicie mną zawładnęła!
Ylva tego dnia wybrała się z przyjaciółmi na drinka. W domu czekał na nią mąż i...

Zanudziła mnie ta lektura,miało być strasznie i ciekawy kryminał,a było nudno.

Zanudziła mnie ta lektura,miało być strasznie i ciekawy kryminał,a było nudno.

Malo ciekawy i wtórny kryminał, eksplorujący znany już temat - doskonale wcześniej rozgrywany np. w "Ofierze bez twarzy" Stefana Ahnhema. Pojawiający się w tle akademicki wykład, brzmi jak opowieść Stole Aune. Tyle, że wykładowca na głębokim kacu, nie bardzo ogarnia rzeczywistość. Ciekawostką Adam Nergal Darski jako lektor. Pomimo kilku wpadek z akcentowaniem, całkiem nieźle sobie poradził, czerpiąc inspirację z mistrza Mariusza Bonaszewskiego.

Malo ciekawy i wtórny kryminał, eksplorujący znany już temat - doskonale wcześniej rozgrywany np. w "Ofierze bez twarzy" Stefana Ahnhema. Pojawiający się w tle akademicki wykład, brzmi jak opowieść Stole Aune. Tyle, że wykładowca na głębokim kacu, nie bardzo ogarnia rzeczywistość. Ciekawostką Adam Nergal Darski jako lektor. Pomimo kilku wpadek z akcentowaniem, całkiem...

Ta powieść oparta jest na starym schemacie : Wina i tajemnica z przed lat a ich konsekwencje teraz po kilkunastu latach , gdy czas zatarł wspomnienia , a poczucie winy wygasło . Trudno też ocenić czy to kara , a nie zemsta . Czy nie uderzy w całkiem niewinnych bliskich winowajcy i jak sprawić , by cierpieli tylko winni ? Powieść nasuwa wiele takich refleksji i nie daje na nie żadnych odpowiedzi . Autor krytykuje również schematyzm myślenia policji . Dwójka policjantów przyjmuje bowiem za pewnik , kim jest podejrzany i poszukuje tylko dowodów na potwierdzenie swojej tezy . Te postaci przedstawiane są nieco groteskowo ; jako leniwi głupcy lekceważący swoje obowiązki . Cała powieść jest jakaś inna od podobnych opartych na tym schemacie . Nikt nie tropi przestępców i nie próbuje dojść prawdy . Czytelnik zna ją od początku , a reszty domyśla się z łatwością .
Niewątpliwie książkę cechuje oryginalne przedstawienie tematu , ale przez to stała się smutnym , thrillerem psychologicznym , tracąc przy tym cechy kryminału . Zakończenie też nie powala i jest w stylu kiepskich romansideł .
Według mnie "Ona już nie wróci" to niezła powieść obyczajowo psychologiczna , ale słaby kryminał . Czytelnik odczuwa częściej współczucie , niż strach i napięcie . Wrażliwym czytelnikom bardziej przyda się paczka chusteczek , niż relanium i pigułki na sen .
P.S.
Pan Darski (Nergal) , w roli lektora nie wypada najlepiej , a jego interpretacja tekstu przypomina ekspresję syntezatorów mowy .

Ta powieść oparta jest na starym schemacie : Wina i tajemnica z przed lat a ich konsekwencje teraz po kilkunastu latach , gdy czas zatarł wspomnienia , a poczucie winy wygasło . Trudno też ocenić czy to kara , a nie zemsta . Czy nie uderzy w całkiem niewinnych bliskich winowajcy i jak sprawić , by cierpieli tylko winni ? Powieść nasuwa wiele takich refleksji i nie daje na...

Są przewinienia, które się nigdy nie przedawniają... Ale czy człowiek ma prawo do samosądu? Czy to usprawiedliwia rodzinę ofiary, która staje się tak samo brutalna i bezwzględna w obliczu zemsty za krzywdy sprzed lat??? Musicie sami sobie odpowiedzieć na to pytanie.

Są przewinienia, które się nigdy nie przedawniają... Ale czy człowiek ma prawo do samosądu? Czy to usprawiedliwia rodzinę ofiary, która staje się tak samo brutalna i bezwzględna w obliczu zemsty za krzywdy sprzed lat??? Musicie sami sobie odpowiedzieć na to pytanie.

#zemsta#porwanie#przetrzymywanie# przemoc#gwałt
Mężczyzna umawia się na drinka z kobietą poznaną przez internet. W ostatnim momencie tamta dzwoni z zaproszeniem do domu, z powodu skręconej kostki. Na miejscu okazuje się, że wpadł w perfidnie zastawioną pułapkę a jedyne co go spotyka, to śmierć od uderzenia młotkiem.

Małżeństwo o morderczych skłonnościach podąża dalej, ich kolejnym celem jest Ylva. Ofiary znają swych oprawców. Zagadką pozostaje motyw. Kluczem wydaje się być jakieś tragiczne wydarzenie ze szkolnych lat.

Pomimo tego że nie da się do końca polubić Ylvy, bowiem nigdy nie była zbyt dobrym człowiekiem, to jako ofiara wzbudzała moje ogromne współczucie - przetrzymywana przez swych oprawców, gwałcona i bita.
Opis ostatniej sceny, tej sprzed ponad dwudziestu lat, wyciska łzy.

#zemsta#porwanie#przetrzymywanie# przemoc#gwałt
Mężczyzna umawia się na drinka z kobietą poznaną przez internet. W ostatnim momencie tamta dzwoni z zaproszeniem do domu, z powodu skręconej kostki. Na miejscu okazuje się, że wpadł w perfidnie zastawioną pułapkę a jedyne co go spotyka, to śmierć od uderzenia młotkiem.

Małżeństwo o morderczych skłonnościach podąża dalej, ich...

Szybko się czyta. Trzyma w napięciu.

Szybko się czyta. Trzyma w napięciu.

Mam mieszane uczucia odnośnie tej pozycji. Z jednej strony - nie zachwyca, ale jednak ogólnie dobrze się czytało. Może chodzi o to, że naprawdę ciężko jest wczuć się w któregokolwiek z bohaterów. Historia sama w sobie dla mnie jest do przyjęcia. Podsumowując - jeśli nie macie pod ręką jakiejś super- ciekawej innej książki, z tą też można spędzić wieczór czy dwa.

Mam mieszane uczucia odnośnie tej pozycji. Z jednej strony - nie zachwyca, ale jednak ogólnie dobrze się czytało. Może chodzi o to, że naprawdę ciężko jest wczuć się w któregokolwiek z bohaterów. Historia sama w sobie dla mnie jest do przyjęcia. Podsumowując - jeśli nie macie pod ręką jakiejś super- ciekawej innej książki, z tą też można spędzić wieczór czy dwa.

Intryga może i wyrafinowana, ale realizacja już niekoniecznie. Zakończenia czytelnik może się domyślić, zanim przeczyta połowę książki. To co to za kryminał? Bohaterowie też słabo nakreśleni, raczej nie budzą zainteresowania, o sympatii nie wspomnę.
Podsumowując: można przeczytać.

Intryga może i wyrafinowana, ale realizacja już niekoniecznie. Zakończenia czytelnik może się domyślić, zanim przeczyta połowę książki. To co to za kryminał? Bohaterowie też słabo nakreśleni, raczej nie budzą zainteresowania, o sympatii nie wspomnę.
Podsumowując: można przeczytać.

Bohaterowie: 8/10
Akcja: 9/10
Sposób pisania autorki: 7/10
Okładka: 5/10
Kreatywność: 6/10

Bohaterowie: 8/10
Akcja: 9/10
Sposób pisania autorki: 7/10
Okładka: 5/10
Kreatywność: 6/10