"Nie ocenia się książki po okładce" - wszyscy znamy to powiedzenie. Jest ono prawdziwe i jak najbardziej pasuje do tej książki. Okładka ta jest po prostu paskudna, infantylna, niepasująca do treści i zniechęca do czytania!, natomiast treść książki jest piękna, wartościowa i dobra! Ta obrzydliwa okładka przez długi czas zniechęcała mnie do lektury i gdyby nie fakt, że znam inne książki Lisy Samson i mi się podobały nigdy bym tej nie przeczytał! Wybaczcie, ale musiałem się tym z kimś podzielić, tyle o okładce.
Powieść jest po prostu niesamowita. Ukazuje ona wiele aspektów życia, ale szczególnie okres cierpienia, proces wychodzenia z bólu, przeżywania straty, godzenia się z rzeczywistością i…z Bogiem. Pan Bóg jest przy nas wtedy obecny, nawet, jeśli mu tego nie dostrzegamy czy nieba rdzo nas to obchodzi. On Jest i daje nam czas…
Mnie szczególnie uderzył właśnie czas…długi okres czasu, jakiego potrzebowała bohaterka, na zagojenie swoich ran. Tak, cierpienie, zwłaszcza duchowe, jest tajemnicą. Każdy ma swój czas, którego potrzebuje aby się z nim zmierzyć i nikt nie ma prawa mu tego odmawiać albo mówić, że już wystarczy. Można towarzyszyć i można się modlić, ale nie wolno cierpiącego do niczego zmuszać.
Warto sięgnąć po tę książkę. Mówi o trudnych rzeczach, ale napisana jest lekkim piórem. Nie brakuje w niej także momentów radosnych czy wzruszających.

"Nie ocenia się książki po okładce" - wszyscy znamy to powiedzenie. Jest ono prawdziwe i jak najbardziej pasuje do tej książki. Okładka ta jest po prostu paskudna, infantylna, niepasująca do treści i zniechęca do czytania!, natomiast treść książki jest piękna, wartościowa i dobra! Ta obrzydliwa okładka przez długi czas zniechęcała mnie do lektury i gdyby nie fakt, że znam...

Literatura chrześcijańska, to coraz popularniejszy gatunek na całym świecie. Choć kiedyś kojarzono go głównie z książkami skierowanymi tylko i wyłącznie do osób wierzących, dziś są one coraz nowocześniejsze i właściwie trudno je odróżnić od zwykłych powieści, dlatego coraz więcej autorów chrześcijańskich zyskuje sławę, a ich książki status bestsellerów. Ja również od pewnego czasu mam okazję sięgać po tego typu powieści i szczerze mówiąc, czasami naprawdę nie mam pojęcia o tym, że czytana przeze mnie książka pochodzi właśnie z takiego gatunku. Każdy kolejny tytuł jest coraz lepszy, rzadko trafia się historia banalna lub nudna, a wielu autorów, z którymi spotkałam się po raz pierwszy w życiu, stali się moimi ulubionymi i wręcz nie mogę doczekać się ich kolejnych powieści.
Jedną z takich pisarek jest Lisa Samson, wielokrotna zdobywczyni wielu nagród między innymi Christy Award, uznano ją także za jedną z najbardziej znaczących pisarek, a jej książki notorycznie stają się bestsellerami, na podstawie jednej z nich, nakręcono nawet film. Na co dzień pracuje w redakcji magazynu Christianity Today, mieszka w Kentucky.
"Odrodzenie May" nie jest powieścią o religijności młodych osób, a historią o dojrzewaniu i odnajdywaniu sensu życia. Główną bohaterką jest May Seymour, dziewczyna dwudziestoletnia, atrakcyjna i dosyć szalona. Właśnie kończy studia i planuje przyszłość, jednak z tym drugim ma spore kłopoty. May nie ma pomysłu na siebie, nie wie co tak naprawdę chciałaby robić, o czym marzy i co by ją uszczęśliwiło. Pewnego dnia, po kolejnej imprezie ląduje na ulicy, skąd ratuje ją pewien starszy mężczyzna mieszkający na wsi, Claudius. Spędzając u niego trochę czasu, May ma szansę na zastanowienie się na swoim życiem. Nie mając lepszego pomysłu, postanawia wyjechać do Rwandy na misję. Tak też uczyniła, jednak nie jest to miły pobyt, w czasie którego spędza czas z miejscową ludnością, uczy ich czegoś, bowiem na miejscu spotyka ją wojna domowa. Choć ma szansę uciec, postanawia zostać i pomóc innym, za co musi potem zapłacić dużą cenę. Gdy wraca do domu, jest wrakiem człowieka, wyniszczona psychicznie i fizycznie. W powrocie do życia pomaga jej Claudius.
Książka Samson nie jest lekka, ale daje do myślenia i wiele uczy. Autorka ukazała nie tylko bardzo szczegółowo rozbudowane wątki emocjonalne bohaterów, szczególnie May, ale i ich relacje, charaktery, motywy ich działań i przede wszystkim wysyłając bohaterkę do Rwandy, ukazała też dosyć wyraźnie prawdziwą sytuację tamtejszej ludności, ich problemy i obraz wojny domowej, która pochłonęła wiele istnień ludzkich. Jest to nie tylko powieść, ale i szansa na ujrzenie problemów istniejących na świecie, których na co dzień się nie widzi.
Również język i styl autorki są naprawdę proste i przyjemne, dzięki czemu książka jest bardzo łatwa w odbiorze i czyta się ją błyskawicznie, ilość dialogów zdecydowanie była na plus, właściwie nie było w książce strony bez nich, co jest idealnym rozwiązaniem dla osób nie lubiących nużących opisów. Polecam.

Literatura chrześcijańska, to coraz popularniejszy gatunek na całym świecie. Choć kiedyś kojarzono go głównie z książkami skierowanymi tylko i wyłącznie do osób wierzących, dziś są one coraz nowocześniejsze i właściwie trudno je odróżnić od zwykłych powieści, dlatego coraz więcej autorów chrześcijańskich zyskuje sławę, a ich książki status bestsellerów. Ja również od...

„Odrodzenie May” amerykańskiej pisarki religijnej Lisy Samson to pierwsza powieść z serii Labirynty, którą miałam okazję przeczytać. I choć lektura nie sprostała wszystkim moim oczekiwaniom, to jestem pewna, że sięgnę po kolejne tomy z niniejszej serii.
Tytułowa May ma dwadzieścia lat i właśnie skończyła studia. Dziewczyna jest typem imprezowiczki, która lubi alkohol i niezobowiązujące randki z chłopakami. Po jednej z suto zakrapianych imprez dziewczyna leży nieprzytomna na poboczu drogi. Znajduje ją siedemdziesięcioletni Claudius, który zabiera ją na swoją farmę i otacza opieką. Ten zwyczajnie ludzki gest jest zaskoczeniem dla May. Między parą bohaterów rodzi się najprawdziwsza przyjaźń. Dziewczyna zwierza się Claudiusowi że z braku pomysłu na życie postanowiła wyjechać na misje do Rwandy. Choć jest katoliczką, to nie robi tego z religijnych pobudek, bo z wiarą jej jakoś nie po drodze. Jej misja to raczej wymysł rozkapryszonej panny. W Rwandzie wybucha wojna domowa. Plemiona Tutsi i Hutu zwalczają się wzajemnie. Mimo ostrzeżeń May postanawia zostać w wiosce, którą zdążyła już pokochać. Osadę napadają Hutu z maczetami. Gwałcą i zabijają swoich przeciwników. Tylko May cudem uchodzi z życiem. Przez trzy miesiące ukrywa się w lasach zanim znajdują ją wysłannicy ONZ. Po powrocie do domu zmaltretowaną i okaleczoną dziewczynę przygarnia Claudius. Bo rany duchowe można uleczyć tylko za pomocą miłości i cierpliwości.
Akcja powieści toczy się powoli i spokojnie. Autorka skupia się głównie na życiu May na farmie Claudiusa. Na pierwszy plan wysuwa przeżycia wewnętrzne bohaterów. Ból, żal, rozterki życiowe cały czas towarzyszą dziewczynie, która przeszła przez piekło. Pisarka w umiejętny sposób porusza także problem wiary w Boga. Nie nawraca czytelnika ni siłę, nie narzuca mu swoich poglądów, a jedynie skłania do refleksji. Tematyka powieści nie jest nowa. Motyw powrotu do ziemi, ciężkiej pracy, która oczyszcza i daje ukojenie, były poruszane już wielokrotnie. Wystarczy przywołać choćby „Hańbę” J.M. Coetzee’go, gdzie farma pozwala na zjednoczenie zhańbionej rodziny. Co prawda Lisie Samson daleko do genialnego południowoafrykańskiego noblisty, ale „Odrodzenie May” przeczytałam z przyjemnością.
Liczyłam, że autorka bardziej rozwinie wątek pobytu May w Rwandzie. Fragmenty o Afryce są wyjątkowo skąpe. Uwielbiam wszelkie książki poruszające tematykę Czarnego Lądu, dlatego oczekiwałam barwnych opisów, szczegółów z życia wioski i misjonarzy, zapierających dech w piersiach historii. Niestety ta część powieści potraktowana została po łebkach. Współczułam May i było mi żal mieszkańców osady, że zostali zabici w bestialski sposób, ale nie potrafiłam być faktycznie wstrząśnięta ich losem. Dlaczego? Bo z żadnym z bohaterów, poza May, nie czułam się związana. Autorka nie pozwoliła mi poznać i polubić tych ludzi. Uważam, ze to największy mankament tej książki. Lektura miała ogromny potencjał, którego autorka nie wykorzystała do końca. A szkoda. Mimo wszystko „Odrodzenie May” to wartościowa powieść, która usatysfakcjonuje wszystkich wrażliwych czytelników.
Polecam!

„Odrodzenie May” amerykańskiej pisarki religijnej Lisy Samson to pierwsza powieść z serii Labirynty, którą miałam okazję przeczytać. I choć lektura nie sprostała wszystkim moim oczekiwaniom, to jestem pewna, że sięgnę po kolejne tomy z niniejszej serii.
Tytułowa May ma dwadzieścia lat i właśnie skończyła studia. Dziewczyna jest typem imprezowiczki, która lubi alkohol i...

http://kasandra-85.blogspot.com/2012/08/odrodzenie-may-lisa-samson.html

http://kasandra-85.blogspot.com/2012/08/odrodzenie-may-lisa-samson.html