Fajna, bezpieczna i pouczająca. Idealna dla starszych przedszkolaków, uczniów klasy pierwszej do pogadanki o wartości nauki i szacunku do niej. Jedyna uwaga, to imiona bohaterek są dość "kwadratowe", trudne do wypowiadania. Reszta bardzo pozytywna.

Fajna, bezpieczna i pouczająca. Idealna dla starszych przedszkolaków, uczniów klasy pierwszej do pogadanki o wartości nauki i szacunku do niej. Jedyna uwaga, to imiona bohaterek są dość "kwadratowe", trudne do wypowiadania. Reszta bardzo pozytywna.

Ta bajka to kompletnie nie "moja bajka". Dziecko się nudziło, a ja razem z nim.
Chociaż książeczka kusi przepiękną szatą graficzną i, jakby nie było, ciekawym tytułem... Treść jest rozczarowująca :(
Przygody kózki i owieczki, które próbują znaleźć rozum są po prostu nudne.
A słowa "obżerać, żreć" miały wprowadzić nutkę komizmu?
Największym atutem książki są ilustracje. Przepiękne. I morał. Szkoda że opowieść jest taka nuuuudna.

Ta bajka to kompletnie nie "moja bajka". Dziecko się nudziło, a ja razem z nim.
Chociaż książeczka kusi przepiękną szatą graficzną i, jakby nie było, ciekawym tytułem... Treść jest rozczarowująca :(
Przygody kózki i owieczki, które próbują znaleźć rozum są po prostu nudne.
A słowa "obżerać, żreć" miały wprowadzić nutkę komizmu?
Największym atutem książki są...

Troszkę trudna książeczka, o rozumku i madrosci życiowej.

Troszkę trudna książeczka, o rozumku i madrosci życiowej.

Książka nie porywa, ale przeczytać można! Myślałam, że będzie tak zabawna, jak przygody pirata Rabarbara.

Książka nie porywa, ale przeczytać można! Myślałam, że będzie tak zabawna, jak przygody pirata Rabarbara.

Super opowiadanie o mądrości i rozumie (którego jak powietrza czasami brakuje). Obowiązkowa pozycja dla dzieci w każdym wieku, od 0 do 100.

Super opowiadanie o mądrości i rozumie (którego jak powietrza czasami brakuje). Obowiązkowa pozycja dla dzieci w każdym wieku, od 0 do 100.

Bardzo nam do gustu przypadła historyjka o kózce Anime i owieczce Anibe, które to szukały rozumu.
A zaczęło się tak...

Mama koza Melania Meczyńska urodziła śliczna córeczkę Anime, a mama Beata Beczyńska Anibe. Ten wstęp już jest zapowiedzią ciekawej opowieści. Kózka i owieczka zaprzyjaźniły się. Razem spędzały całe dnie na zabawie na łące. I byłyby tak beztrosko bawiły się wiele lat, gdyby nie obowiązek szkolny, który i je także czekał. Poszły więc dwa rozbrykane zwierzęta do szkoły, po to by nauczyciel potwierdził, że nic nie potrafią. Nauka nie szła im dobrze, ba, w ogóle nie szła, bo zamiast słuchać mądrości wypowiadanych zza wielkich okularów, wolały gonić za motylami, patrzeć na ptaki i wszystko to, co dla nich zdawało się być ciekawsze niż lekcje. I tego już dosyć miał nauczyciel - kazał im nabrać rozumu do głowy i bez niego nie wracać.

Anime i Anibe wyruszyły w świat. Napotkały krowę, według której rozum to takie proste... żreć trawę, dawać mleko i cieszyć się, gdy już ją wydoją. Koń wskazał im, że rozum to praca i jedzenie. Świnia, jak to świnia, obżartuch i amator kąpieli błotnych, rewelacji im nie dała. Zając mówił coś o oczach, uszach i nogach. Jeż tylko skulił się w sobie, jak to jeż. Kot mówił o łapaniu myszy, mysz o uciekaniu przed kotem. A wilk, byłby zjadł owcę i kozę. Te jednak umknęły mu i wpadły do rzeki i to w niej znalazły swoją mądrość.

To rzeka przekazała im, to czego nie przekazały zwierzęta domowe i leśne. Rozumu trzeba szukać we własnej głowie. I, że nauka nie idzie w las. To dzięki własnym głowom, kózka i owieczka wyszły na ląd. Wróciły do szkoły i już wiedziały po co trzeba się uczyć.

Zwierzęta, które dawały rady to dla mnie doskonała forma przekazania tego, jak niektórzy ludzie używają swoich rozumów. Bo przecież są tacy, którzy jak koń ciężko pracują, a i tacy którzy jak świnia nie robią nic. To cenna nauka dla dzieci, by używały rozumu... a efekty tego będzie widać zawsze.

Polecam serdecznie tą bajeczkę.

Gosia
http://www.inna-bajka.kobietnik.pl/2012/07/anime-i-anibe-czyli-gdzie-szukac-rozumu.html

Bardzo nam do gustu przypadła historyjka o kózce Anime i owieczce Anibe, które to szukały rozumu.
A zaczęło się tak...

Mama koza Melania Meczyńska urodziła śliczna córeczkę Anime, a mama Beata Beczyńska Anibe. Ten wstęp już jest zapowiedzią ciekawej opowieści. Kózka i owieczka zaprzyjaźniły się. Razem spędzały całe dnie na zabawie na łące. I byłyby tak beztrosko bawiły...

Czy Wam także zdarza się użyć jakiegoś powiedzonka czy zwrotu w stosunku do swojego dziecka, które maluch zrozumiał bardzo dosłownie? Mnie się to zdarza bardzo często. Pamiętam jak kiedyś powiedziałam do Alicji, że rusza się jak mucha w smole, po czym moja córeczka zasypała mnie całym mnóstwem pytań, dlaczego ta mucha się tam znalazła i kiedy ją widziałam, no i oczywiście co to jest ta smoła i gdzie się znajduje. Szybko wytłumaczyłam mojemu brzdącowi o co mi chodziło, ale gdybym tego nie zrobiła, pewnie do dziś by tej muchy szukała ;)

W podobnej sytuacji znalazły się małe bohaterki tejże książeczki. Owieczka Anibe oraz kózka Anime były przyjaciółkami. Pewnego razu, ich mamy stwierdziły, że dziewczynki są już na tyle duże, że czas najwyższy rozpocząć naukę w szkole dla zwierzą. Maluchy nie wiedziały jednak co je czeka. Poszły więc do szkoły z ogromnym zainteresowaniem, a tam? Pan nauczyciel opowiadał im o różnych ziołach oraz o groźnych zwierzętach... Samo słuchanie przez taki długi czas znudził nasze małe bohaterki, więc szybko znalazły sobie inne, bardziej interesujące zajęcia. A po pewnym czasie zupełnie zapomniały co tak naprawdę miały robić i ruszyły ku zabawie!

Pan nauczyciel bardzo się zdenerwował. Tego już było za wiele! Wygonił więc kózkę i owieczkę ze szkoły i powiedział, aby wróciły jak nabiorą rozumu. Hm... no tak. Ale skąd go wziąć? Gdzie szukać? A jak go nabrać do głowy?

Zwierzątka nie wiedziały, że tak naprawdę rozumu się nie znajduje, że jest to tylko takie powiedzonko i tak rozpoczyna się wielka przygoda owieczki Anibe i kózki Anime. Dziewczynki wędrują po okolicy pytając wszystkie napotkane po drodze zwierzęta skąd wziąć rozum. I każde z nich odpowiada zupełnie inaczej... No i jak myślicie, najdą go czy nie?

Po rozum do głowy to bardzo pouczające i zabawne opowiadanie o sympatycznych zwierzątkach. Zarówno imiona naszych głównych bohaterek jak i cala ich przygoda wywołała ogromny uśmiech na twarzy mojej dziewczynki. Książeczka jest niewielka, ślicznie wydana. Pewna wesołych kolorowych i śmiesznych niekiedy ilustracji. Do tego prosty, ciekawy tekst napisany dużą czytelną czcionką sprawia, że jest to lektura w sam raz dla dzieci rozpoczynających naukę czytania.

Nam książeczka bardzo się podoba. Przeczytałyśmy ją w mgnieniu oka. Jestem pewna, że wasze maluszki będą równie zadowolone :)

Czy Wam także zdarza się użyć jakiegoś powiedzonka czy zwrotu w stosunku do swojego dziecka, które maluch zrozumiał bardzo dosłownie? Mnie się to zdarza bardzo często. Pamiętam jak kiedyś powiedziałam do Alicji, że rusza się jak mucha w smole, po czym moja córeczka zasypała mnie całym mnóstwem pytań, dlaczego ta mucha się tam znalazła i kiedy ją widziałam, no i oczywiście...

Wojciech Witkowski zauroczył mnie swoją opowieścią. Zabawna i pouczają historia o dwóch owcach zachwyci każdego młodego czytelnika. Zapraszam więc do lektury.

Jednymi z bohaterek są koza Melania Meczyńska i owca Beata Beczyńska. Już ich imiona są niezwykle zabawne i sprawiają, że mamy ochotę poznać, co też takie spotkało te dwie sympatyczne bohaterki. Melania przez całą swoją młodość marzyła o tym, żeby… zjeść swojej gospodyni miotłę (dziwne marzenie  ). Udało jej się spełnić to marzenie, a potem doszła do wniosku, że czas najwyższy się ustatkować i urodziła córeczkę. Nazwała ją Anie i była bardzo śliczna, zresztą jak wszystkie córeczki wszystkich mam. Skąd ja to znam. Owca Beata miała jednak zupełnie inny cel, inne marzenie. Nie podobało jej się własne imię i chciała, żeby wszyscy mówili do niej Beatrycze. Stało się tak jak chciała i pewien baran Benedykt, zresztą niezwykle przystojny, tak ją nazywał. Urodziła im się także prześliczna córeczka, którą nazwali Anibe. Obie prześliczne dziewczynki bardzo się zaprzyjaźniły i całymi dniami fikały po łące, bodły się, często stały nad lustrem wody i meczały, i beczały. Dzieciństwo upływało im beztrosko. Jednak nigdy nie może być ciągle tak pięknie. Nadszedł dzień szkoły. Na pytanie nauczyciela, czy coś potrafią, odpowiedziały ani me, ani be. Nauczyciel mówi, że jeśli będą w szkole pilne i uważne, to bardzo szybko się nauczą. Mądry nauczyciel zaczął opowiadać, co każda owca i koza powinna wiedzieć. A to, ile listków ma koniczyna i co zrobić, jeśli przypadkiem znajdzie się czterolistną, a to, które zioła są dobre na ból brzucha, a które na swędzenie za uchem. Sami przyznacie, że nauki przed naszymi bohaterkami wiele. One jednak nie bardzo się tym przejmowały i trącały się czołami, przebierały nóżkami, a nawet patrzyły na przelatujące ptaki. W końcu puściły się galopem za paziem królowej, bo to w końcu bardzo rzadki motyl. Cóż miał począć nauczyciel? Ściągnął jedynie okulary, bo jak tu patrzeć na takie głuptaski, i kazał im wracać do domu i wrócić dopiero, jak nabiorą rozumu. Anime i Anibe zawstydziły się okropnie, z tego wszystkiego aż zarumieniła im się sierść. Anibe zaczęła płakać, bo jak tu teraz pokazać się mamie? Anime jednak ją pocieszyła. Wystarczy, że nabiorą rozumu i wrócą do szkoły. Anibe od razu się ucieszyła i wykrzyknęła, że nabiorą tego rozumu ile się tylko da. No tak, wszystko wydaje się być proste, ale gdzie szukać tego rozumu? Ruszyły więc w świat… Jeśli jesteście ciekawi, czy przyjaciółkom udało się znaleźć rozum i jakie przygody napotkały, to koniecznie przeczytajcie.

Niezwykle zabawna opowieść napisana pięknym językiem. Duża czcionka ułatwia samodzielne czytanie, a kolorowe ilustracje dodatkowo pobudzają wyobraźnię małego czytelnika. Warto przeczytać.

Wojciech Witkowski zauroczył mnie swoją opowieścią. Zabawna i pouczają historia o dwóch owcach zachwyci każdego młodego czytelnika. Zapraszam więc do lektury.

Jednymi z bohaterek są koza Melania Meczyńska i owca Beata Beczyńska. Już ich imiona są niezwykle zabawne i sprawiają, że mamy ochotę poznać, co też takie spotkało te dwie sympatyczne bohaterki. Melania przez całą...

Ulubiony Autor

Ulubiony Autor