Typowa literatura drogi w klimacie postapo.

Nudna i ciągnie się jak taka długa droga, ale może właśnie takie ma być :)

Typowa literatura drogi w klimacie postapo.

Nudna i ciągnie się jak taka długa droga, ale może właśnie takie ma być :)

Nazywam się Tanner, Czort Tanner... Od razu nasuwają mi się, jako porównanie, dwa arcydzieła filmowe: Znikający punk i Cena strachu. No dobrze, dość!, bo nie o kpinę tutaj chodzi.
Jest w tej książce coś, co każe stać z boku, a sam odbiór to smakowanie lizaka przez papierek. Choć technicznie jest poprawna – mamy świat po wojnie globalnej, wszechobecne promieniowanie, które odbiło już piętno na faunie, epidemię jakąś na okrasę. Mamy tych dobrych i tych mniej. Mamy iskierkę nadziei na zminimalizowanie skutków i uratowanie resztek ludzkości. Mamy Tannera: postać niedbale wycięta z tektury, która z łajdaka i przestępcy, bez żadnej przyczyny i w nanosekundę, przemienia się w obrońcę ludzkości. Wręcz ideologa, który dzieli się filozoficznymi przemyśleniami. A to wszystko w czasie podróży z LA do Bostonu, samochodem, który ktoś skubnął Bondowi. W czasie podróży, trup ściele się gęsto, agamy wielkości TIR-a zarysowały mu zderzak, a czytelnik jak ziewał tak ziewa.
To jak opis spotkania z pająkiem, jak buldożer, który rozpiął sieć grubości uda Pudzianowskiego. Tanner odpalił miotacz, pająk spłonął. Tanner przejechał... Jedyną pociechą jest spotkanie Tannera z prezydentem jednej z ocalałych osad i ten kit o misji, który Tanner mu wciska. Zabawne, kpiarskie wręcz.

Nazywam się Tanner, Czort Tanner... Od razu nasuwają mi się, jako porównanie, dwa arcydzieła filmowe: Znikający punk i Cena strachu. No dobrze, dość!, bo nie o kpinę tutaj chodzi.
Jest w tej książce coś, co każe stać z boku, a sam odbiór to smakowanie lizaka przez papierek. Choć technicznie jest poprawna – mamy świat po wojnie globalnej, wszechobecne promieniowanie, które...

Czort Tanner to postać bardzo wyrazista. Mocny charakter, bezwzględność i brutalne postępowanie. Paradoksem jest, że trzeba mu kibicować w tych postapokaliptycznych zgliszczach. Dla mnie historia do przeczytania jednej nocy - wciąga, dołuje i angażuje. Czułem, że jestem częścią tego świata. Mocny strzał, Panie Zelazny.

Czort Tanner to postać bardzo wyrazista. Mocny charakter, bezwzględność i brutalne postępowanie. Paradoksem jest, że trzeba mu kibicować w tych postapokaliptycznych zgliszczach. Dla mnie historia do przeczytania jednej nocy - wciąga, dołuje i angażuje. Czułem, że jestem częścią tego świata. Mocny strzał, Panie Zelazny.

„Aleja potępienia” to klasyka literatury postapo oraz powieść z której twórcy serii Mad Max czerpali pełnymi garściami. Mamy tutaj jednego bardzo wyrazistego bohatera - obowiązkowo musi to być były przestępca - który aby odkupić swoje winy, musi wykonać misję, niemożliwą dla zwykłych niedoświadczonych ludzi, i przewieźć lekarstwa na drugi koniec kraju, do ogarniętego epidemią Bostonu, słynną autostradą numer 66.
Jest to bardzo dobra powieść dla fanów gatunku, aczkolwiek jest mocno przerysowana. Główna postać kojarzy się bardzo superbohaterami z komiksów i praktycznie wiemy, że jego zadanie musi zostać wykonane, pytanie tylko jak tego dokona i kiedy. Niemniej jednak jest to powieść warta przeczytania, bo ludzkość potrzebuje takich herosów.

„Aleja potępienia” to klasyka literatury postapo oraz powieść z której twórcy serii Mad Max czerpali pełnymi garściami. Mamy tutaj jednego bardzo wyrazistego bohatera - obowiązkowo musi to być były przestępca - który aby odkupić swoje winy, musi wykonać misję, niemożliwą dla zwykłych niedoświadczonych ludzi, i przewieźć lekarstwa na drugi koniec kraju, do ogarniętego...

Książka zatytułowana "Aleja potępienia" z jednej strony jest powieścią drogi, a z drugiej postapo. Wydaje się, że połączenie tego typu sprzecznych motywów jest absurdalne, a jednak okazuje się, że to wchodzi i mamy z tego całkiem ciekawą książkę.

Bardzo podobny motyw był w książce Tulio Avoledo pt. "Korzenie niebios", tam mamy peregrynację samochodową z Rzymu do Wenecji w celu skompletowania kadry kościelnej, potrzebnej do wyboru papieża. Uznano, że wypada, żeby na konklawe było przynajmniej dwóch kardynałów i jeden z nich obejmie Piotrowy tron. W tamtym przypadku jak w i tym u Zelaznego w warunkach postapokalipsy to jest wyczyn. Tutaj mamy przejażdżkę Aleją Potępienia z Los Angeles do Bostonu, czyli przez całą Amerykę, na motocyklu, żeby dostarczyć z Zachodu na Wschód szczepionkę i zwalczyć epidemię. Być może, a brzmi to nieco górnolotnie, chodzi o przetrwanie Stanów Zjednoczonych. Bo jednak mimo apokaliptycznej katastrofy państwo usiłuje jakoś funkcjonować.

Głównym bohaterem jest Czort Tunner, gangus z gangu motocyklowego, miał sporo przestępstw na koncie. Ale jak to bywa miał okazję na odkupienie i wzięcie udziału w misji tak trudnej, że prawie beznadziejnej. No ale kto jak nie on? No bo wiadomo trzeba przejechać tysiące kilometrów, uporać się z zagrożeniami typu źli ludzie, mutanty, pewnie setki przeszkód naturalnych, mnóstwo ruin, no i wraki samochodów po ulicznych korkach, które mogły zagracić nawet szerokie autostrady. No ale Czort Tunner jest odważnym człowiekiem odpala maszynę i czytelnik słyszy ryk silnika i jazda. Bohater na motorze, swojej mechanicznej Płotce, ruszył w długą i niebezpieczną podróż.

Książka jest niewątpliwie bardzo ciekawa, realia postapokalipsy ciekawie opisana. Na pewno interesujący, bardzo wyrazisty jest główny bohater Czort Tunner. Przypuszczać można, że jako, być może, były gangster Czort Tunner jest dobrze przystosowany do zmieniającej się rzeczywistości i radzi sobie w trudnych czasach. Niewątpliwie książkę warto przeczytać. Polecam.

Książka zatytułowana "Aleja potępienia" z jednej strony jest powieścią drogi, a z drugiej postapo. Wydaje się, że połączenie tego typu sprzecznych motywów jest absurdalne, a jednak okazuje się, że to wchodzi i mamy z tego całkiem ciekawą książkę.

Bardzo podobny motyw był w książce Tulio Avoledo pt. "Korzenie niebios", tam mamy peregrynację samochodową z Rzymu do Wenecji w...

Albo byłam bardzo nieskupiona podczas czytania, albo ta książka nie ma za wiele konkretów do zaoferowania. Mam wrażenie, że nic tu nie zostało dokładniej opisane, wszystko jest takie jakby niedopowiedziane.

Z jednej strony ktoś mógłby powiedzieć, że to zaleta, bo autor niewiele narzuca, ale z drugiej ta historia na pewno nie zostawi większego śladu w mojej głowie.

I te niezakończone wątki. I to zakończenie takie jakieś niedorobione. I postać Czorta, do której nie można się zbliżyć.

Nie była to może jeszcze droga przez mękę, głównie dlatego, że czytało mi się ją dosyć szybko. Ale chyba tak samo szybko wyleci mi ona z głowy.

Albo byłam bardzo nieskupiona podczas czytania, albo ta książka nie ma za wiele konkretów do zaoferowania. Mam wrażenie, że nic tu nie zostało dokładniej opisane, wszystko jest takie jakby niedopowiedziane.

Z jednej strony ktoś mógłby powiedzieć, że to zaleta, bo autor niewiele narzuca, ale z drugiej ta historia na pewno nie zostawi większego śladu w mojej głowie.

I...

Absolutna klasyka postapo. Dla fanów Mad Maxa pozycja obowiązkowa :)

Absolutna klasyka postapo. Dla fanów Mad Maxa pozycja obowiązkowa :)

Typowe postapo, ale nie zachwyca, choć sama historia miała potencjał. Niestety nie została rozwinięta. 200 stron to jednak zdecydowanie za mało.

Typowe postapo, ale nie zachwyca, choć sama historia miała potencjał. Niestety nie została rozwinięta. 200 stron to jednak zdecydowanie za mało.

Po raz pierwszy z powieścią Rogera Zelaznego miałem do czynienia za młodu, kiedy czytałem wszystko, co wpadnie mi w ręce. Teraz nadszedł czas, po zapoznać się z pozycją ponownie

Akcja powieści ma miejsce w post apokaliptycznej Ameryce. Główny bohater, Tanner, były członek brutalnego gangu motocyklowego, dostaje od władz propozycję nie do odrzucenia. Ma on przewieźć leki z Los Angeles do Bostonu. Droga do celu wiedzie przez tytułową aleję potępienia. Na jego drodze stają napromieniowane zwierzęta, inne gangi.

Powieść nie jest niczym wybitnym, ale wprowadziła pewne podwaliny. Gdy spojrzy się na filmowego Snakea Pliskina, bohatera filmu Johna Carpentera "Ucieczka z Nowego Jorku", to jest tu widoczna silna inspiracja powieścią Zielaznego. Kreacja świata znanego z gry Fallout też jest zainspirowana tą powieścią.

Pozycję polecam każdemu, który chce poznać początki motywów, które są obecne we współczesnej popkulturze.

Po raz pierwszy z powieścią Rogera Zelaznego miałem do czynienia za młodu, kiedy czytałem wszystko, co wpadnie mi w ręce. Teraz nadszedł czas, po zapoznać się z pozycją ponownie

Akcja powieści ma miejsce w post apokaliptycznej Ameryce. Główny bohater, Tanner, były członek brutalnego gangu motocyklowego, dostaje od władz propozycję nie do odrzucenia. Ma on przewieźć leki z...

Dobra książka drogi w świecie postapo. Wiarygodne przedstawienie przemiany głównego bohatera, jak zmienia się nastawienie gdy zmieniają się perspektywy. Jednak charakter bohatera się nie zmienia 😀

Dobra książka drogi w świecie postapo. Wiarygodne przedstawienie przemiany głównego bohatera, jak zmienia się nastawienie gdy zmieniają się perspektywy. Jednak charakter bohatera się nie zmienia 😀