#Wyzwanie LC marzec 2023

Adam Asnyk to moim zdaniem poeta melancholii, który potrafi swoim słowem uwodzić a jednocześnie porzucać. Cenię jego poezję za to, że jego utwory są proste i dość łatwe w odbiorze, są liryczne i kojące. W zasadzie to cecha pozytywistów, ale właśnie Asnyk najbardziej skradł moje serce. Potrafi przemawiać do mnie swoja prostotą, niesamowitym urokiem oraz harmonijnością.
Mam oczywiście kilka ulubionych wierszy, zresztą wszyscy znamy "Między nami nic nie było", "Jednego serca" czy "Daremne żale".
Adam Asnyk to poeta, o którym nie jest łatwo zapomnieć po przeczytaniu jego wierszy.

"Między nami nic nie było!
Żadnych zwierzeń, wyznań żadnych,
Nic nas z sobą nie łączyło
Prócz wiosennych marzeń zdradnych;"

"Jednego serca! tak mało! tak mało,
Jednego serca trzeba mi na ziemi!
Coby przy moim miłością zadrżało:
A byłbym cichym pomiędzy cichemi"


"Daremne żale – próżny trud,
Bezsilne złorzeczenia!
Przeżytych kształtów żaden cud
Nie wróci do istnienia."
Poezja Asnyka jest bezpretensjonalna i czarująca i chociaż często słyszy się, że dość prosta, to przecież nie jest to wadą, nie ma potrzeby doszukiwania się jakiejś niewiadomej symboliki, co jest dla wielu łatwiejsze w odbiorze. Jednak jego wiersze dają również do myślenia.
Niemal w każdym wierszu Asnyka można poczuć jego głębię i nie straciły na swojej aktualności.
Nie wiem jak teraz, ale jego poezje były obowiązkowym tematem w szkole, więc każdy chociaż trochę liznął wierszy Adama Asnyka. Niektórym się pewnie nie podobało, ale części z pewnością utrwaliły się w głowie. Ja wróciłam do niego po latach, książkę znalazłam w starej biblioteczce na strychu. Wiem, że tam są jeszcze inne "perełki" literatury wszelakiej maści, więc pewnie coś "nowego" wynajdę...
Bardzo trudno jest oceniać poezję, jest ona z natury pełna wrażliwości, wymaga od czytelnika specyficznego podejścia do jej odbioru. Lecz myślę, że warto ją czytać, chociaż czasami trudno ją zrozumieć.
A wiersze Adama Asnyka warto mieć w swoim domu i czasem sobie o nich przypomnieć.
Asnyk to delikatny i ciepły poeta, jego poezja warta jest czytania...

#Wyzwanie LC marzec 2023

Adam Asnyk to moim zdaniem poeta melancholii, który potrafi swoim słowem uwodzić a jednocześnie porzucać. Cenię jego poezję za to, że jego utwory są proste i dość łatwe w odbiorze, są liryczne i kojące. W zasadzie to cecha pozytywistów, ale właśnie Asnyk najbardziej skradł moje serce. Potrafi przemawiać do mnie swoja prostotą, niesamowitym urokiem...

Najwybitniejszy polski poeta melancholii. Uwodzi słowem i porzuca, skazując na samotność, tak jak bohaterki jego wierszy.

Najwybitniejszy polski poeta melancholii. Uwodzi słowem i porzuca, skazując na samotność, tak jak bohaterki jego wierszy.

Tomik poezji Asnyka towarzyszy mi od lat. Mam do niego sentyment tym większy, iż już jako mała istota, będąc w podstawówce pokochałam kilka wierszy czytanych wyrywkowo. Przez kilka lat powracałam z sentymentem do moich ulubionych: "Róża", "Między nami nic nie było", "Ja ciebie kocham!", "Daremne żale", "Chłopca mego mi zabrali", "Bławatek", "Słonko", "Sonet" (zaczynający się od słynnych wersów: "Jednego serca tak mało, tak mało/Jednego serca trzeba mi na ziemi!").
Od dłuższego czasu nosiłam się z zamysłem by poznać inne wiersze z tego tomiku. Nie tylko te, na które nigdy nie zwracałam uwagi, ale również chciałam przeczytać ponownie kilka tych, które czytałam więcej niż raz. Tak już mam, że wielokrotnie wracam do nich czy to w chwilach zadumy, czy też radości. Zawsze wtedy, kiedy mam ochotę na małą dawkę poezji ulubionego autora.

Jestem raczej zwolenniczką dawkowania sobie wierszy bez konieczności czytania całego tomiku od deski do deski. Dlatego teraz chcąc zapoznać się ze wszystkimi czytałam go tak długo. Nie jest się w stanie przeczytać tomiku wierszy jednym tchem i przez kilka dni non stop tak, jakby była to powieść obyczajowa. Należy więc robić sobie przerwy. Bo jednego dnia czytamy o smutkach, tęsknocie, żalu innego już wraz z autorem przeżywamy emocje w postaci radości, nadziei, szczęścia.

Zapewne nieraz jeszcze powrócę tak do swoich ulubionych utworów Asnyka, jak i do tych, które "odkryłam na nowo"/"poznałam dopiero teraz" - jak np. "Aszera", "Dziwny sen", "Tęsknota" (piękny wiersz),"Myślałem, że to sen" (przejmujący i bardzo plastyczny),"Klątwa" (krótki acz pełen bólu i żalu) czy też "Ta łza" lub dopiero teraz poznany przeze mnie "Samotne widmo" (bardzo prawdziwy i z nutą goryczy).

Polecam wielbicielom poezji. Tym, którzy znają wiersze Asnyka, jak i tym, którzy nie mieli styczności z tym autorem (w co trochę wątpię, gdyż jego wiersze często są przytaczane czy to w postaci papierowej czy też w piosence).

Opinia opublikowana na moim blogu:
https://literackiepodrozebooki.blogspot.com/2022/01/poezje-wybrane.html

Tomik poezji Asnyka towarzyszy mi od lat. Mam do niego sentyment tym większy, iż już jako mała istota, będąc w podstawówce pokochałam kilka wierszy czytanych wyrywkowo. Przez kilka lat powracałam z sentymentem do moich ulubionych: "Róża", "Między nami nic nie było", "Ja ciebie kocham!", "Daremne żale", "Chłopca mego mi zabrali", "Bławatek", "Słonko", "Sonet" (zaczynający...