Myślę, że sekret Picoult tkwi w tym, że pisze ona o problemach zwykłych ludzi - o ich wyborach i stratach, o ich sile i możliwościach - w sposób przystępny, a jednocześnie dość szczegółowy. W pozornie prostych opowieściach przemyca prawne zawirowania, moralne wewnętrzne konflikty, codzienne życie - ta mieszanka jest o tyle ciekawa, że dostarcza czytelnikowi informacji, które jest on w stanie przyswoić i dzięki którym jego wiedza zostanie poszerzona.
Picoult wie, że lubimy poszerzać horyzonty, a nie zawsze mamy ochotę na popularnonaukowe publikacje. Dlatego serwuje nam historię problematyczną, w której różne punkty widzenia zmuszają czytelnika do refleksji i do tego, by zmierzył się z własnym kodeksem etycznym.

W "Świadectwie prawdy" Picoult portretuje środowisko amiszów. Na farmie prostych ludzi znaleziono martwego noworodka, co jest wydarzeniem niesłychanym, jeśli weźmie się pod uwagę mentalność tamtejszej społeczności. Rozpoczyna się śledztwo, a oskarżoną staje się osiemnastoletnia Katie - córka amiszów.
Powieść nie jest jednak kryminałem ani książką sensacyjną. To historia nieszczęścia owianego tajemnicą. Autorka skupia się na opisie środowiska amiszów - ich postaw, sposobu życia, stosunku do przemocy. Nikogo nie osądza. Stawia pytania.

Konfrontuje świat "normalnych" ludzi ze światem amiszów i pokazuje, że mimo odmiennego stylu życia dotykają nas podobne problemy i targają nami takie same wątpliwości.

Myślę, że sekret Picoult tkwi w tym, że pisze ona o problemach zwykłych ludzi - o ich wyborach i stratach, o ich sile i możliwościach - w sposób przystępny, a jednocześnie dość szczegółowy. W pozornie prostych opowieściach przemyca prawne zawirowania, moralne wewnętrzne konflikty, codzienne życie - ta mieszanka jest o tyle ciekawa, że dostarcza czytelnikowi informacji,...

Świetna książka. Autorka jak zwykle nie boi się trudnych, wrażliwych tematów i w tym tytule również to pokazała. Widać, że porządnie przygotowała się do pisania tej powieści. Świat amiszów był tak doskonale nakreślony, że czułam tę autentyczność. Podobało mi się to, że autorce udało się zachować bezstronność i nie piętnować ich zwyczajów ani nie zachwalać tej społeczności. Uwielbiam motyw procesów sądowych w książkach i pod tym względem także się nie zawiodłam. Wprawdzie był moment, gdzie fabuła nieco się rozwlekła, ale autorka szybko to naprawiła końcowymi zdarzeniami. Uwierzyłam w tę historię, uwierzyłam w tych bohaterów i całość bardzo mnie zaangażowała. Za to doceniam książki Jodi Picoult. Ostateczne rozwiązanie sprawy zmiotło mnie z fotela. Naprawdę polecam.

Świetna książka. Autorka jak zwykle nie boi się trudnych, wrażliwych tematów i w tym tytule również to pokazała. Widać, że porządnie przygotowała się do pisania tej powieści. Świat amiszów był tak doskonale nakreślony, że czułam tę autentyczność. Podobało mi się to, że autorce udało się zachować bezstronność i nie piętnować ich zwyczajów ani nie zachwalać tej społeczności....

Bardzo dobra , ciekawa. Z wielkim zainteresowaniem przeczytałam o życiu Amiszów.

Bardzo dobra , ciekawa. Z wielkim zainteresowaniem przeczytałam o życiu Amiszów.

Znakomita powieść. Edukująca (mnie),interesująca, wciągająca, …ąca, …ąca, …ąca. Wszystko na plus. Wprawdzie ciągnie się powoli, a nie pędzi jak szalona, ale jest czas, by się w niej rozsmakować.
* Rozgościć się w społeczności amiszów, poznać nie tylko ich codzienne życie, ale i regułę, zobaczyć co też im w głowach siedzi.
* Dowiedzieć się jak to możliwe, że amiszka, której wiara zakazuje kłamać, mimo oczywistych dowodów nie przyznaje się ani do zabójstwa noworodka, ani do porodu.
* Śledzić przygotowania adwokata do obrony dziewczyny i bezprecedensowego procesu. Sąd u Jodi Picoult - to lubię!
* Otrzeć się w nowym ujęciu o sprawy uniwersalne: miłość, nienawiść, bezgraniczną wiarę, przełamywanie barier.
* Czytać sercem i emocjami, polubić bohaterów i rozumieć ich. Napisać książkę w taki sposób - to sztuka.

Przeczytałam ostatnio „Mennonitka i hrabia” - o tytułowych mennonitach, a teraz o amiszach, którzy z mennonitów się wywodzą. Jedna książka powinna być uzupełnieniem drugiej, ale pod względem jakości, fabuły, zawartej w nich wiedzy i wywoływania emocji - są to książki z różnych światów, przy czym tylko „Świadectwo prawdy” to powieść z wysokiej półki.

Znakomita powieść. Edukująca (mnie),interesująca, wciągająca, …ąca, …ąca, …ąca. Wszystko na plus. Wprawdzie ciągnie się powoli, a nie pędzi jak szalona, ale jest czas, by się w niej rozsmakować.
* Rozgościć się w społeczności amiszów, poznać nie tylko ich codzienne życie, ale i regułę, zobaczyć co też im w głowach siedzi.
* Dowiedzieć się jak to możliwe, że amiszka,...

Książka bardzo wciągająca. Lubię sposób w jaki autorka kreuje swoich bohaterów. Nie zawiodłam się.

Książka bardzo wciągająca. Lubię sposób w jaki autorka kreuje swoich bohaterów. Nie zawiodłam się.

Kolejna książka Jodi Picoult, która przypadła mi do gustu, choć nie zostanie moją ulubioną

Tym razem poznajemy społeczeństwo Amiszów, oraz mierzymy się ze śmiercią noworodka urodzonego w ich wspólnocie

Bałam się, że ten temat niezbyt mnie zainteresuje, ale jak to bywa u Picoult, książka mnie pochłonęła i czytałam ją z wielkim zaciekawieniem

Domyśliłam się kto jest winny śmierci dziecka praktycznie od razu na początku i jestem zawiedziona, że miaĺam rację :)

Zabrakło mi trochę domknięcia wszystkich wątków, mam spory niedosyt, no, ale nie każda książka musi być tą wybitną

Polecam trochę z powodu mojej miłości do Jodi Picoult. Naprawdę wiele potrafię jej wybaczyć :)

Kolejna książka Jodi Picoult, która przypadła mi do gustu, choć nie zostanie moją ulubioną

Tym razem poznajemy społeczeństwo Amiszów, oraz mierzymy się ze śmiercią noworodka urodzonego w ich wspólnocie

Bałam się, że ten temat niezbyt mnie zainteresuje, ale jak to bywa u Picoult, książka mnie pochłonęła i czytałam ją z wielkim zaciekawieniem

Domyśliłam się kto jest...

Sięgnęłam po książkę,gdyż interesuje mnie życie amiszów.
Niestety lektura od samego początku przewidująca i miałam wrażenie ,że w kółko czytam to samo.

Sięgnęłam po książkę,gdyż interesuje mnie życie amiszów.
Niestety lektura od samego początku przewidująca i miałam wrażenie ,że w kółko czytam to samo.

Sięgnęłam po tę książkę ze względu na tematykę dotyczącą amiszów i segment dotyczący ich życia. Był faktycznie interesujący i wciągający, jednak problemem w książkach J. Picoult jest to, że jeśli czytało się jej jedną książkę to zna się cały schemat wszystkiego co napisała. Jest to kolejka książka kalka poprzednich zawsze mamy bohaterkę prawniczkę, sprawa kończy się w sądzie a tam na jaw wychodzą mniej lub bardziej niespodziewane fakty. Segment sądowy był dla mnie właśnie najmniej interesujący i miałam wrażenie, że jest mocno rozwleczony, jakbym czytała kolejny raz o tym samym. To sprawiło, że moja ocena tej książki spadła, uratował ją jednak płot twist na ostatnich stronach, którego nie przewidziałam i za to plus.

Sięgnęłam po tę książkę ze względu na tematykę dotyczącą amiszów i segment dotyczący ich życia. Był faktycznie interesujący i wciągający, jednak problemem w książkach J. Picoult jest to, że jeśli czytało się jej jedną książkę to zna się cały schemat wszystkiego co napisała. Jest to kolejka książka kalka poprzednich zawsze mamy bohaterkę prawniczkę, sprawa kończy się w...

Bardzo ciekawa, ale też ciężka książka.

Bardzo ciekawa, ale też ciężka książka.

Najsłabsza z powieści Jodi Picoult, które przeczytałam. Miałam wrażenie, że akcja jest niepotrzebnie rozciągnięta; np. bohaterowie to samo mówią w czasie śledztwa i w czasie procesu ...

Najsłabsza z powieści Jodi Picoult, które przeczytałam. Miałam wrażenie, że akcja jest niepotrzebnie rozciągnięta; np. bohaterowie to samo mówią w czasie śledztwa i w czasie procesu ...