Super-Charlie

Uwielbiam Camille i jej kryminały, kiedy zobaczyłam książkę dla dzieci z jej nazwiskiem na półce zaciekawiona ją przeczytałam i ku mojemu zdziwieniu pisarka podołała również w roli opowiastek dla dzieci. Książeczka z humorem, pomysłowa, zawiera morał.

Uwielbiam Camille i jej kryminały, kiedy zobaczyłam książkę dla dzieci z jej nazwiskiem na półce zaciekawiona ją przeczytałam i ku mojemu zdziwieniu pisarka podołała również w roli opowiastek dla dzieci. Książeczka z humorem, pomysłowa, zawiera morał.

Pokaż mimo to

Byłoby z wielkim zyskiem dla czytelników, gdyby Läckberg z książkowych telenoweli z kiepskim wątkiem kryminalnym przerzuciła się dla literaturę dla dzieci. Świetna historyjka o małym supermenie, który udawał niemowlaka.

Byłoby z wielkim zyskiem dla czytelników, gdyby Läckberg z książkowych telenoweli z kiepskim wątkiem kryminalnym przerzuciła się dla literaturę dla dzieci. Świetna historyjka o małym supermenie, który udawał niemowlaka.

Pokaż mimo to

Literatura dziecięca rządzi się swoimi prawami. Nie każdy pisarz jest w stanie podołać wymaganiom jakie stawia przed nim nie tylko dziecko ale i rodzic.

Dziecko pragnie historii lekkiej i przyjaznej, ukazującej w znacznej mierze świat i otoczenie mu bliskie. Ten aspekt Camilla Läckberg jak najbardziej zapewnia.

Charlie jest słodkim bobasem, który mieszka w przykładnej, trochę postrzelonej i chaotycznej rodzinie. Od zwyczajnych dzieci różni się jednak nieprzeciętną umiejętnością - umie sam jeść, korzystać z toalety i... fruwać.Pomaga więc starszemu bratu uporać się z kłopotami ze strony natarczywego kolegi. Czyni to podrzucając zuchwałemu chłopcu ... brudne i śmierdzące pieluszki. Zabawne, pełne szczegółów ilustracje dopełniają tę historię.

Jako rodzic podchodzę do książki bardziej krytycznie. Wymagam od niej nie tylko rozrywki i ładnych ilustracji. Chcę, aby książka reprezentowała odpowiedni do wieku dziecka poziom semantyczny i językowy.

W "Super-Charliem" przeszkadza mi wszechobecność brudnych pieluszek, kupek i bączków. Owszem, jest to aspekt jak najbardziej przyziemny, może być nawet zabawny, ale mam wrażenie, ze Läckberg oparła na nim całe opowiadanie. Z całkiem fajnej bajeczki zrobiła się więc żenująca i trywialna historyjka.

Również językowo Läckberg nie do końca podołała zadaniu. Styl jest zbyt zawiły, zdania zbyt długie. Autorka siliła się na przystępną leksykę, ale nie wypadło to najlepiej. Zdecydowanie powinna pozostać przy pisaniu kryminałów.

Literatura dziecięca rządzi się swoimi prawami. Nie każdy pisarz jest w stanie podołać wymaganiom jakie stawia przed nim nie tylko dziecko ale i rodzic.

Dziecko pragnie historii lekkiej i przyjaznej, ukazującej w znacznej mierze świat i otoczenie mu bliskie. Ten aspekt Camilla Läckberg jak najbardziej zapewnia.

Charlie jest słodkim bobasem, który mieszka w przykładnej,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Przeczytałam córce - jest ok

Przeczytałam córce - jest ok

Pokaż mimo to

Tytułowy Charlie (tak samo na imię ma prawdziwy synek pisarki) początkowo nie różnił się niczym od innych dzieci. Przyszedł na świat w zwyczajnym szpitalu i smacznie spał w szpitalnym łóżeczku.

Pewnej nocy osiadł na nim gwiezdny pył powstały w wyniku potężnej eksplozji.
I już nic nie było zwyczajne :-)
Tylko skąd taki mały szkrab miał wiedzieć, które jego przypadkowo nabyte umiejętności są niezwykłe?

Wyglądał przecież jak zwykły bobas i za takiego chciał uchodzić.
Nie wiedział, ze tato prawie zemdleje ze strachu, widząc jak Charlie unosi się nad przewijakiem.
Chciał przecież tylko ułatwić mu zmianę pieluszki :-)
Potrafił również mówić, korzystać z toalety (nie lubił chodzić ze śmierdzącą pieluchą ;-)) i nie cierpiał "niemowlęcych papek". Nie znosił też, gdy dorośli zwracali się do niego w ten irytujący sposób:

"A cio dzisiaj moje najdlossie kochanie chcie na śniadanko?"
Gdy pewnego dnia dowiedział się o problemach starszego brata, postanowił nie pozostawać biernym, tylko mu pomóc. Misja, jakiej się podjął nie była łatwa - musiał usprawnić niektóre swoje umiejętności i dokładnie wszystko zaplanować.

Nie zdradzę Wam, co to za misja ani czy się powiodła, bo popsuję Wam całą zabawę :-)
A książeczkę czyta się naprawdę świetnie. Przez cały czas uśmiech nie schodzi z ust.

Książeczka ma bardzo pozytywny i jasny przekaz - jeśli ktoś jest w potrzebie powinniśmy mu pomóc (nieważne - mali czy duzi). Zło prędzej czy później zostanie ukarane, a dobro zwycięży :-)


Dodatkowo Super-Charlie może okazać się świetną lekturą dla starszego rodzeństwa, które oczekuje przyjścia na świat młodszego brata czy siostry i nie zawsze dobrze sobie z tym radzi.
Książeczka może okazać się bardzo fajnym materiałem do wspólnych rozmów na ten temat.

Po takiej lekturze, wszyscy chcą być superbohaterami i spełniać dobre uczynki :-)
"Jestem przecież superbohaterem, a ktoś taki musi używać swoich mocy, by pomagać innym ludziom, prawda? Teraz jestem gotowy.
Jestem przecież Super-Charliem!"

http://maluszkoweinspiracje.blogspot.com/2013/11/czy-to-ptak-czy-to-samolot-nie-to.html

Tytułowy Charlie (tak samo na imię ma prawdziwy synek pisarki) początkowo nie różnił się niczym od innych dzieci. Przyszedł na świat w zwyczajnym szpitalu i smacznie spał w szpitalnym łóżeczku.

Pewnej nocy osiadł na nim gwiezdny pył powstały w wyniku potężnej eksplozji.
I już nic nie było zwyczajne :-)
Tylko skąd taki mały szkrab miał wiedzieć, które jego przypadkowo...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Charlie nie jest zwyczajnym bobasem, choć jego mama zwyczajnie urodziła go, w zwyczajnym szpitalu w asyście całkiem zwyczajnego taty. W pierwszą noc po urodzeniu Charlie jest świadkiem zderzenia dwóch gwiazd, a potężna eksplozja obsypuje go gwiezdnym pyłem. Od tej chwili niemowlak nie będzie już nigdy zwyczajnym niemowlakiem…
Tak zaczyna się ta niezwyczajna historia, którą napisała dla dzieci Camilla Läckberg mistrzyni szwedzkiego kryminału.
Charlie potrafi mówić, robić kupkę do muszli, a nawet latać, choć ta czynność wychodzi mu jeszcze nieudolnie. Jest małym bobasem i na początku nie wie, jak zachowują się normalne dzieci w jego wieku, przez co zdarza mu się nieco zaskakiwać swoją rodzinę. Kiedy tatuś chce zmienić Charliemu pieluszkę, ten w celu ułatwiania umycie pupy u nosi się lekko nad ziemią. Nie muszę chyba tłumaczyć, jaka była reakcja ojca.
Charlie mam starszego brata i starszą siostrę, których bardzo kocha i pilnuje, aby nie stało im się nic złego. Bez wahania postanawia ruszyć na ratunek bratu, którego starszy kolega Linus straszy, bije i wyzywa. Dzielny niemowlak nie może pozwolić, aby ktoś tak traktował jego starszego brata. W nocy próbuje nauczyć się latać, aby móc dostać się do domu Linusa. Niestety wszystkie próby kończą się fiaskiem. Z pomocą Charliemu przychodzi babcia, która poznaje jego nadnaturalne zdolności i nie jest nimi jakoś specjalnie zdziwiona. Zakłada Charliemu czerwoną pelerynę, która pomaga mu utrzymać równowagę w powietrzu. Teraz Charlie upodabnia się do ulubionego bohatera swojego brata i staje się Super-Charliem.
Odważny bobasek przygotowuje sobie broń, którą chce dać nauczkę niesfornemu Linusowi. Jak myślicie, co może być super bronią w rączkach niemowlaka? Taaaaak. Dobrze kombinujecie. To kupa. Śmierdząca, leżąca w koszu od rana kupka, na której widok uciekają nawet dorośli. Charlie wyrusza do domu śpiącego Linusa i kładzie mu „pachnące” zawiniątko na głowie. Jak się domyślacie, na drugi dzień w szkole, to z Linusa wszyscy się śmieją i zatykają nos na jego widok. Chłopiec na własnej skórze przekonał się jak to jest być wyszydzanym przez kolegów.
Dzięki pomocy kochanego braciszka wszystko wróciło do normy. Starszy brat znów się uśmiecha i z przyjemnością chodzi do szkoły.
Czy ciekawa to bajeczka? Mam mieszane uczucia, choć mój Tymek jest nią zachwycony i na przykład wczoraj czytaliśmy ją dwa razy przed zaśnięciem. Camilla Läckberg nie stroni tu od obrzydliwości w postaci kupki, która jest przecież wszechobecna przy małym niemowlaku. Niby to śmieszne, ale w nadmiarze jakoś razi.
Tematyka szczególnie dla małego chłopca może być bardzo interesująca. Super bohater w postaci malutkiego bobaska, który ratuje z opresji starszego brata może stać się idolem i wzorem dla żądnych przygód przedszkolaków. Charlie, choć jest malutki, dzięki gwiezdnemu pyłowi rozumuje jak dorosły i przez to miewa śmieszne przygody. Nie może zrozumieć dlaczego babcia tak źle mówi. Chyba w tym wieku powinna się już nauczyć poprawnej mowy. Biedna babcia dwoi się i troi, żeby bobas był zadowolony i nawet nie przypuszcza, jak dziwnie się zachowuje (Mój najdlossi, a Mozie tlosiećke babcinego musiu jabłkowego?).
Przesłanie bajki jest jak najbardziej pozytywne. Nie czyń drugiemu, co tobie niemiłe – to ważne przysłowie, które również dla maluchów powinno mieć duże znaczenie. Linus naśmiewał się z kolegów, straszył i bił. Zrozumiał swój błąd dopiero wtedy, kiedy na własnej skórze odczuł, jak to jest być tak traktowanym. Zauważam w pierwszej bajce C. Läckberg nieco dorosły styl, co jest zrozumiałe, wszak do tej pory pisała tylko tęgie kryminały. Czy był to tylko eksperyment pisarki, czy też ma zamiar napisać więcej bajek? Tego oczywiście nie wiem. Debiut nie jest powalający, ale całkiem dobrze rokujący na przyszłość. Myślę, że książeczka mogłaby odnieść jeszcze większy sukces, gdyby integralnym dodatkiem stały się piękne ilustracje. Te komputerowe zupełnie do mnie nie przemawiają.
To była opinia mamy, natomiast tak jak wspomniałam Tymek jest bajeczką zachwycony, lubi oglądać ilustracje i wyszukiwać szczegóły, a także słuchać o wielkiej przygodzie Super-Charliego.

Charlie nie jest zwyczajnym bobasem, choć jego mama zwyczajnie urodziła go, w zwyczajnym szpitalu w asyście całkiem zwyczajnego taty. W pierwszą noc po urodzeniu Charlie jest świadkiem zderzenia dwóch gwiazd, a potężna eksplozja obsypuje go gwiezdnym pyłem. Od tej chwili niemowlak nie będzie już nigdy zwyczajnym niemowlakiem…
Tak zaczyna się ta niezwyczajna historia,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Autorka thrillerów napisała książkę dla dzieci i nawet jej to wyszło :)

Autorka thrillerów napisała książkę dla dzieci i nawet jej to wyszło :)

Pokaż mimo to