Świetna, fantastycznie napisana książka, w której szesnastowieczni bohaterowie mówią naszym językiem i myślą jak ponadprzeciętnie inteligentni i wyjątkowo bystrzy ludzie współcześni a nie szacowne zabytki. To po pierwsze.
Tomasz Cromwell jest niesamowitym gościem, to po drugie.
Unikałem jej dotąd, bo myślałem, że skupi się na obrzydliwcu Henryku VIII - a tu miła niespodzianka. To po trzecie.

Świetna, fantastycznie napisana książka, w której szesnastowieczni bohaterowie mówią naszym językiem i myślą jak ponadprzeciętnie inteligentni i wyjątkowo bystrzy ludzie współcześni a nie szacowne zabytki. To po pierwsze.
Tomasz Cromwell jest niesamowitym gościem, to po drugie.
Unikałem jej dotąd, bo myślałem, że skupi się na obrzydliwcu Henryku VIII - a tu miła...

Niesamowita jest ta książka. Wtopiłam się w historię nowożytnej Anglii. Bardzo łatwo przychodziło mi wyobrażenie sobie bohaterów, ich charakter. Książka jest równocześnie napisana tak plastycznie, że płynie się przez nią, nie odczuwając praktycznie, że jest to książka oparta na faktach. Będę oczywiście czytać dalej tę trylogię i inne książki tej autorki, gdyż jej pisarstwo absolutnie uwielbiam.

Niesamowita jest ta książka. Wtopiłam się w historię nowożytnej Anglii. Bardzo łatwo przychodziło mi wyobrażenie sobie bohaterów, ich charakter. Książka jest równocześnie napisana tak plastycznie, że płynie się przez nią, nie odczuwając praktycznie, że jest to książka oparta na faktach. Będę oczywiście czytać dalej tę trylogię i inne książki tej autorki, gdyż jej pisarstwo...

Mogę zacytować Sigrid Undset: "Jeśli zdejmie się tą warstwę wyobrażeń i myśli, która pochodzi z naszych czasów, wejdzie się w świat średniowiecza i zobaczy życie z perspektywy tamtych czasów – i że jest ono takie samo jak to współczesne. I jeśli spróbuje się zwięźle przekazać to, co się widziało, forma nieubłaganie staje się podobna. A pisze się jak o własnych, współczesnych czasach. Powieści można pisać tylko ze swojej współczesności".

Mantel dała Anglikom kawał ich historii. To książka tak precyzyjnie napisana, że jej bohaterowie stają się namacalni.

Mogę zacytować Sigrid Undset: "Jeśli zdejmie się tą warstwę wyobrażeń i myśli, która pochodzi z naszych czasów, wejdzie się w świat średniowiecza i zobaczy życie z perspektywy tamtych czasów – i że jest ono takie samo jak to współczesne. I jeśli spróbuje się zwięźle przekazać to, co się widziało, forma nieubłaganie staje się podobna. A pisze się jak o własnych,...

Dziwnie to jest napisane. Trudno się czasem połapać czyje Ja właśnie zaczyna mówić o sobie On. A tak, to nic nie zaskakuje. Henryk VIII popaprany jak zawsze. I jego mafia też. Lubię się ówczesnym przyglądać, ale wolę biografie i opracowania niż powieści. Nie dla czytelnika, który chce sobie przez powieść historyczną bez wysiłku przepłynąć, bo tę czyta się jakby ugór orał. Ale można.

Dziwnie to jest napisane. Trudno się czasem połapać czyje Ja właśnie zaczyna mówić o sobie On. A tak, to nic nie zaskakuje. Henryk VIII popaprany jak zawsze. I jego mafia też. Lubię się ówczesnym przyglądać, ale wolę biografie i opracowania niż powieści. Nie dla czytelnika, który chce sobie przez powieść historyczną bez wysiłku przepłynąć, bo tę czyta się jakby ugór orał....

Takie powieści historyczne warto czytać. Hilary Mantel wybrała na temat swojej trylogii jeden z najbardziej znanych okresów w historii Anglii, czyli rządy Henryka VIII, znane z wielu filmów, książek i innych dzieł, szczególnie popkulturowych (vide – seriale). Ale każdą historię można przekazać w sposób nudny lub ciekawy. Autorce udało się to drugie.
Po pierwsze wybrała sobie odpowiedniego bohatera. Thomasa Cromwella, człowieka z gminu, self-made mana, używając słownictwa korposlangowego. Dzięki temu widzimy Anglię (i nie tylko) z perspektywy człowieka, który startował z rynsztoka i po latach osiągnął wysoką pozycję na dworze.
Po drugie Anglia lat 1527-1535 (a w retrospekcjach nawet 1500) jest przedstawiona boleśnie szczerze. To nie tylko dwór pełen młodych dam, aksamitów i klejnotów oraz bogatych dworzan. To kraj ludzi w większości niepiśmiennych, zabobonnych, folgujących niezbyt wyszukanym rozrywkom, jak np. egzekucje skazanych, biednych, walczących o każdy dzień życia, każde stałe zajecie czy dochód. Każda epidemia choroby niesie za sobą tysiące ofiar, a medycyna jest w powijakach. Kraj, gdzie nie tak łatwo się poruszać (łatwiej wyjechać z Anglii niż ja objechać) a własne zdanie, szczególnie w sprawach dotyczących religii, prowadzi do tortur i stosu.
Ale tez kraj, w którym synowie kowala czy rzeźnika mogą zrobić karierę zarówno duchowną, jak i świecką – nawet na dworze królewskim. Sąd może uniewinnić niemiłego parze królewskiej oskarżonego a strażnicy mogą chcieć, by „heretyk” im uciekł. Wreszcie kraj, w którym obcy (no może poza Żydami) są mile widziani a ich wiedza i doświadczenia spożytkowane.
Trzeba też przyznać autorce bezstronność. Nike nie jest wyniesione na ołtarze ani potępiony w czambuł. Ani przyjaciele, ani wrogowie głównego bohatera. Tomasz Morus, ten od „Utopii” (jak mawiał jeden z moich profesorów – święty dwóch obrządków - rzymsko-katolickiego i komunistycznego),miał więcej krwi na rękach niż jego oprawcy. Henryk VIII nie jawi się jako żądny władzy i krwi tyran, (mimo ciężkiego dzieciństwa),lecz człowiek ujmujący dla poddanych. „Anna tysiąca dni” czy jej poprzedniczka to nie tylko ofiary, ale i i niewiasty, które same próbowały wykuć swój los. Bystre i inteligentne ... jak ich córki (a ta pierwsza robiąca wrażenie na mężczyznach). Obyczaje, szczególnie erotyczne, angielskiego możnowładztwa wołają o pomstę do nieba, szczególnie „kupczenie” młodymi dziewczętami z rodziny czy nawet przykład snochactwa.
Na tym tle widać okres przemian Anglii z peryferyjnego europejskiego kraju, w przyszłe mocarstwo, walczące o swoją niezależność od papiestwa i cesarstwa, próbujące zreformować ustawodawstwo i zbudować coś na kształt sfery publicznej. I wbrew pozorom nie tylko staraniami Cromwella.
Hilary Mantel opisała to wszystko w sposób ciekawy i wciągający, plastyczny i rzeczywisty. Pokazała świat jakim był, a bohaterów ze wszelkimi ich wadami i zaletami. Szkoda tylko dwóch wpadek kulinarnych – truskawki uzyskano dopiero 200 lat później, a indyki w świecie anglojęzycznym rozpropagowali dopiero pierwsi osadnicy w Ameryce Północnej. Poza tym tłumaczka nie była konsekwentna. Niektóre imiona angielskie tłumaczyła na polski (Tomasz, Henryk, Anna, Elżbieta),zaś inne pozostawiała w oryginalnym brzmieniu (Charles, Grace, Harry). Najdziwniejsze, ze występują zarówno Joanna (Seymour) jak i inna postać o imieniu Jane.
Przeczytane w ramach wyzwania styczniowego – pierwsza książka z cyklu wydawniczego (w tym przypadku „Tomasz Cromwell”).

Takie powieści historyczne warto czytać. Hilary Mantel wybrała na temat swojej trylogii jeden z najbardziej znanych okresów w historii Anglii, czyli rządy Henryka VIII, znane z wielu filmów, książek i innych dzieł, szczególnie popkulturowych (vide – seriale). Ale każdą historię można przekazać w sposób nudny lub ciekawy. Autorce udało się to drugie.
Po pierwsze wybrała...

Przedziwna sprawa.
zacząłem czytać w papierze. i dałem 5 gwiazdek bez kończenia. Potem odpaliłem na Storytell w wersji ang i różnica jest zasadnicza.
Dzięki lektorowi który ułatwia odnalezienie się w niezliczonych wątkach i postaciach w końcu mogę skupić się na treści a nie tylko starać się zrozumieć, kto jest kim, kiedy i dlaczego...
Błyskotliwość dialogów wgniata w fotel!!!
Wciąż jednak zachodzę w głowę, czemu autorka postanowiła to napisać właśnie w taki sposób. Czemu zawiesiła poprzeczkę tak wysoko?

Przedziwna sprawa.
zacząłem czytać w papierze. i dałem 5 gwiazdek bez kończenia. Potem odpaliłem na Storytell w wersji ang i różnica jest zasadnicza.
Dzięki lektorowi który ułatwia odnalezienie się w niezliczonych wątkach i postaciach w końcu mogę skupić się na treści a nie tylko starać się zrozumieć, kto jest kim, kiedy i dlaczego...
Błyskotliwość dialogów wgniata w...

Wymagająca skupienia i pełnego zaangażowania, powieść o doradcy Henryka VIII Tomaszu Cromwellu, odwdzięczająca się bogactwem faktów, galerią prawdziwie żywych postaci, erudycją autorki. Zasłużony Booker. Dzieło absolutnie totalne, a... to dopiero pierwsza część trylogii. Lektura prawie 700 stron tej książki pozwoliła mi odzyskać wiarę w istnie wielkiej literatury. Jakąż stratą jest śmierć autorki...

Wymagająca skupienia i pełnego zaangażowania, powieść o doradcy Henryka VIII Tomaszu Cromwellu, odwdzięczająca się bogactwem faktów, galerią prawdziwie żywych postaci, erudycją autorki. Zasłużony Booker. Dzieło absolutnie totalne, a... to dopiero pierwsza część trylogii. Lektura prawie 700 stron tej książki pozwoliła mi odzyskać wiarę w istnie wielkiej literatury. Jakąż...

 "W komnatach Woolf Hall" Hilary Mantel
Strzał w dziesiątkę krótko mówiąc. Historia Tudorów jest inspiracją całego mnóstwa powieści, seriali, filmów. Nic w tym dziwnego skoro lata panowania Tudorów obfitowały w wojny, walki o pozycję o władzę, intrygi kończące się (taki był zwykle cel) straceniem niewygodnej osoby. Zwłaszcza panowanie Henryka VIII wzbudza kontrowersje do dziś. Który król w historii ma na koncie kilka rozwodów, kilka żon skazanych na śmierć, zrobienie z siebie głowy nowego kościoła? Chyba nikt. 😆

"W komnatach Woolf Hall" jest pierwszą częścią trylogii, której narratorem jest Tomasz Cromwell, który na kartach tej książki sukcesywnie staje się najbliższym i najważniejszym doradcą oraz prawą ręką Henryka VIII. Jak wiadomo bardzo źle się dla niego skończyła ta współpraca. 😅 Jak dla wielu osób, które znalazły się w kręgu Króla aby na ich rodziny spłynęła łaska Króla w pieniężnej postaci. Książka zaczyna się w momencie gdy Henryk dochodzi do wniosku, że w związku z Katarzyną Aragońską nie będzie następcy tronu Anglii. W otoczeniu pojawia się rodzina Boleynów z dwiema pięknymi, młodymi kobietami, których los zostaje przypieczętowany. Powieść jest bardzo szczegółowa a historia opowiedziana z perspektywy Tomasza, który wydaje się widzieć ludzi takimi jakimi są naprawdę jest bardzo ciekawa mimo, że już dobrze znana.

 "W komnatach Woolf Hall" Hilary Mantel
Strzał w dziesiątkę krótko mówiąc. Historia Tudorów jest inspiracją całego mnóstwa powieści, seriali, filmów. Nic w tym dziwnego skoro lata panowania Tudorów obfitowały w wojny, walki o pozycję o władzę, intrygi kończące się (taki był zwykle cel) straceniem niewygodnej osoby. Zwłaszcza panowanie Henryka VIII wzbudza kontrowersje do...

Nie wiem czy to styl czy forma przekazu autorki, a może sposób tłumaczenia, ale czytanie pierwszych kilkudziesięciu stron sprawiało mi trudność. Jednak cieszę się, że dokończyłam tą książkę.
Powieść opowiada o Henryku VIII i jego szaleństwach, których sam nie był w stanie wdrożyć w życie. Wykonawcą tych chorych planów swojego władcy był jego doradca Tomasz Cromwell .
Bardzo ambitny, bezwzględny i wpływowy.
Książka bardzo dobrze oddaje realia ówczesnej Anglii i historyczne fakty.
Taka ciekawostka Cromwell uczył się języka polskiego.

Nie wiem czy to styl czy forma przekazu autorki, a może sposób tłumaczenia, ale czytanie pierwszych kilkudziesięciu stron sprawiało mi trudność. Jednak cieszę się, że dokończyłam tą książkę.
Powieść opowiada o Henryku VIII i jego szaleństwach, których sam nie był w stanie wdrożyć w życie. Wykonawcą tych chorych planów swojego władcy był jego doradca Tomasz Cromwell...

Bardzo wciągająca książka. Wszystko to oparte na faktach historycznych. Trudno się od niej oderwać. Czytelnik ma wtedy wgłąd w myśli bohaterów. Warto przeczytać.

Bardzo wciągająca książka. Wszystko to oparte na faktach historycznych. Trudno się od niej oderwać. Czytelnik ma wtedy wgłąd w myśli bohaterów. Warto przeczytać.