“The Freedom Writers Diary” nie doczekało się jeszcze polskiego tłumaczenia, a szkoda. Jest to pozycja, która powinna być obowiązkowa dla wszystkich studentów kierunków nauczycielskich. Postawa Erin Gruwell wobec swoich uczniów jest godna naśladowania. Każdego dnia staczała bitwę o nich, ich przyszłość i edukację. Pokazuje nam bardzo dobrze, że kiedy się uwierzy w ucznia i to, że potrafi, to jego skrzydła się rozwiną. Bo właśnie na tym polega praca nauczyciela. Na pokazywaniu możliwości, na wspieraniu w osiąganiu celów, na byciu drogowskazem dla uczniów. Erin Gruwell była dla swoich uczniów nie tylko nauczycielką języka angielskiego. Stała się dla nich powierniczką trosk, problemów, których czternasto- i piętnastolatkowie nie powinni mieć. Poświęciła całe swoje życie właśnie dla nich i nigdy nie przestawała o nich walczyć. Świat byłby o wiele piękniejszy, gdyby wszyscy mieli oferowane równe szanse na sukces, a nie byli oceniani lub od razu skreślani, za kolor skóry, wygląd czy przynależność kulturową. I to dla nauczycieli i przyszłych nauczycieli jest wyzwanie, by stwarzać uczniom takie możliwości rozwoju, by nierówności społeczne i klasyfikacja stały się przeszłością. W aktualnej dobie nienawiści i internetowego hejtu, polecam każdemu przeczytanie.

“The Freedom Writers Diary” nie doczekało się jeszcze polskiego tłumaczenia, a szkoda. Jest to pozycja, która powinna być obowiązkowa dla wszystkich studentów kierunków nauczycielskich. Postawa Erin Gruwell wobec swoich uczniów jest godna naśladowania. Każdego dnia staczała bitwę o nich, ich przyszłość i edukację. Pokazuje nam bardzo dobrze, że kiedy się uwierzy w ucznia i...

Chcę przeczytać

Chcę przeczytać