Do gaworzącego dziecka zwracamy się słowami dźwiękonaśladowczymi. Nim przeczytamy mu pierwszą bajkę i pokażemy pierwszą barwną ilustrację, zaśpiewamy kołysankę, która wprawi je w stan snu i ukojenia. Proste muzyczne słowo jest pierwszym doświadczeniem artystycznym człowieka.

Literatura i muzyka były u swych początków jako siostry syjamskie: słowo istniało w zespoleniu z dźwiękiem artystycznym podkreślającym jego sens pięknym brzmieniem, dźwięk artystyczny zaś łączył się ze słowem współtworzącym brzmienie i interpretującym sens. Czytając dzieła antycznych liryków, epików i dramatopisarzy, nie możemy więc zapomnieć, że obcujemy z tekstami „niepełnymi”, które w zamierzeniu twórcy, i zgodnie z ówczesną tradycją kulturową, były przeznaczone do wykonania wokalnego.

Prezentowana książka to kompendium wiedzy na temat wzajemnego oddziaływania literatury i muzyki. Autorka pokazała przenikanie się tematów od czasów antycznych do współczesnych, wskazując na kontynuacje i nawiązania w obrębie dwóch tytułowych sztuk. Do albumu dołączono płytę z omawianymi utworami muzycznymi.