I to jest biografia piłkarska jaką lubię, która potrafi pokazać zawodnika nie jako posąg godny uwielbienia, lecz żywego człowieka – z zaletami i wadami. Do dziś trudno zrozumieć, dlaczego kariera Mirosława Okońskiego nie rozwinęła się na miarę jego talentu. Świetne wyszkolenie techniczne, znakomita lew noga, a jednak… W reprezentacji Polski nie zaliczył udział w żadnej wielkiej imprezie, trudno też odnaleźć spotkanie kadry, w której ujawniłby swoje umiejętności, choć w statystykach ostatecznie naliczono 29 spotkań oraz dwie bramki (co ciekawe, uzyskane w spotkaniach uznawanych przez lata za nieoficjalne). Coś podobnego może tylko odnieść do zawodniczych losów Stanisława Terleckiego…
Za to kibice klubowi Lecha Poznań, Hamburger SV oraz AEK Ateny mogą być z „Mundka” dumni, bo w swoim życiorysie miewał genialne sezony. Może to kwestia zawodników, z jakimi grał, obsady pozycji. A czasem konkretny piłkarz jest predystynowany do sukcesów klubowych ? Podobnie było z Krzysztofem Warzychą, który do dziś z racji niewiarygodnych wyników strzeleckich w brawach Panthinaikosu nazywany jest „Księciem Aten”.
Książka jest zajmująca, czyta się bardzo dobrze, choć nie jest to klasyczna biografia. Faktografia jest przeplatana stylizowanymi dialogami zawodników, co momentami sprawia wrażenie powieści. Inna rzecz, że bohater książki jest niezwykle barwną postacią. Autor nie pisze wyłącznie o sporcie, nie ucieka od tematów trudnych, związanych z rozrywkowym charakterem zawodnika oraz jego iście ułańską fantazją. Dotyka też tematów niewygodnych, dotyczących okoliczności dokonywania transferów w polskiej lidze, kuluarowych rozmów w sprawie przekazywania premii przez zainteresowane punktami drużyny. To nie jest laurka, ale prawdziwa opowieść, pełna blasków i cieni. Ciekawie też odmalowano klimat lat osiemdziesiątych XX wieku, dziś być może mało zrozumiały dla młodego pokolenia. Książka nie tylko dla kibica piłkarskiego.

I to jest biografia piłkarska jaką lubię, która potrafi pokazać zawodnika nie jako posąg godny uwielbienia, lecz żywego człowieka – z zaletami i wadami. Do dziś trudno zrozumieć, dlaczego kariera Mirosława Okońskiego nie rozwinęła się na miarę jego talentu. Świetne wyszkolenie techniczne, znakomita lew noga, a jednak… W reprezentacji Polski nie zaliczył udział w żadnej...

Biografia czy powieść? Trudno powiedzieć dlatego tworzy to świetne połączenie.

Biografia czy powieść? Trudno powiedzieć dlatego tworzy to świetne połączenie.

Pierwszy raz czytałem biografię napisaną w formie "opowiadania". Ciężko się było początkowo przestawić. Wielokrotnie nie byłem w stanie odróżnić fikcji od faktów lub innymi słowy, w książce jest wiele historii prawdopodobnych lecz raczej niemożliwych do sprawdzenia czy wydarzyły się faktycznie. Choć bohater wyjątkowo barwny to z książką trochę się męczyłem. Jest dobra ale nie porywająca.
Wydaje mi się, że parę razy autor nieco minął się z prawdą. Ograniczę się tylko do tego, że Lajos Detari (o ile nie przekręciłem)nie mógł kosztować tyle co w książce bo byłby najdroższym piłkarzem na świecie, a przecież w gruncie rzeczy to anonim.
Czytając książkę żal mi Okońskiego, ale czy jego talent naprawdę był aż tak wielki? Nie załapał się (z różnych przyczyn) do kadr aż na 3 mundiale, przegrał eliminacje na czwarty. Wiem, że w 1978 i 1982 paka była straszliwa a i charakter Okonia zniechęcał do niego selekcjonerów, no ale jakby był z niego aż taki kozak to by się choć raz na mundial załapał.
Ogólnie muszę przyznać, że autor wybierając taką formę książki na pewno utrudnił sobie życie, ale w zamian "sprzedał" czytelnikowi kawał wiedzy na temat Poznania czasów komuny, za co jestem ogromnie mu wdzięczny.

Pierwszy raz czytałem biografię napisaną w formie "opowiadania". Ciężko się było początkowo przestawić. Wielokrotnie nie byłem w stanie odróżnić fikcji od faktów lub innymi słowy, w książce jest wiele historii prawdopodobnych lecz raczej niemożliwych do sprawdzenia czy wydarzyły się faktycznie. Choć bohater wyjątkowo barwny to z książką trochę się męczyłem. Jest dobra ale...

"Okoń" to kawał lekko stronniczej, dobrze opowiedxianej historii, która zasysa i zaskakuje. To cudowne, móc poznać fragment życia człowieka, który z legendy Poznania na moment zniknął gdzieś w cieniu.

Dużo klimatu PRL-u, kolejek i płatności dewizami, co pozwala wczuć się w złote lata polskiego futbolu. Mirek musi być równym gościem, który nigdy nie oszczędzał życia na później i to również da się wyczuć.

Polecam pasjonatom dawnych lat polskiego piłkarstwa.

"Okoń" to kawał lekko stronniczej, dobrze opowiedxianej historii, która zasysa i zaskakuje. To cudowne, móc poznać fragment życia człowieka, który z legendy Poznania na moment zniknął gdzieś w cieniu.

Dużo klimatu PRL-u, kolejek i płatności dewizami, co pozwala wczuć się w złote lata polskiego futbolu. Mirek musi być równym gościem, który nigdy nie oszczędzał życia na...