Piękna i przerażająca jednocześnie. Nie można się oderwać od czytania o położnych z East Endu, ale też o pozostałych jego mieszkańcach…i pomyśleć, że to wszystko nie działo się znowu tak dawno temu…

Piękna i przerażająca jednocześnie. Nie można się oderwać od czytania o położnych z East Endu, ale też o pozostałych jego mieszkańcach…i pomyśleć, że to wszystko nie działo się znowu tak dawno temu…

Szybko się czyta

Szybko się czyta

Historia utkana ze wspomnień.
Krótkie opowieści z przypadków jakie miały miejsce w pracy głównej bohaterki, układające się w opowieść o jej życiu. Książkę czyta się dość szybko, sprzyjają temu dość krótkie, napisane z humorem rozdziały.
Wyczytałam, że to pierwsza część wspomnień autorki i jestem niezmiernie ciekawa czy kolejne zostaną przetłumaczone.

Historia utkana ze wspomnień.
Krótkie opowieści z przypadków jakie miały miejsce w pracy głównej bohaterki, układające się w opowieść o jej życiu. Książkę czyta się dość szybko, sprzyjają temu dość krótkie, napisane z humorem rozdziały.
Wyczytałam, że to pierwsza część wspomnień autorki i jestem niezmiernie ciekawa czy kolejne zostaną przetłumaczone.

To reporterski, autorski zapis z czasów, gdy Jennifer Worth pracowała jako położna. Spisane po latach wspomnienia z praktyki położniczej w Domu Nonnata, placówki opiekującej się mieszkańcami biednego w latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku londyńskiego East Endu. Wzruszająca opowieść o samym życiu, pełna dramatyzmu połączonego z angielskim humorem.

★Główna bohaterka panna Jennifer jest położną, która bez względu na porę i warunki atmosferyczne wsiada na rower i pędzi ulicami Londynu, by dotrzeć do rodzącej. Nie zawsze aura jej sprzyja, czasem musi jej towarzyszyć eskorta policji.
Dlaczego? Przeczytajcie sami.

Świetna opowieść o sile życia i przeżycia, o rodzeniu, o kobietach i dzieciach. Relacja o angielskim społeczeństwie z połowy dwudziestego wieku, z jego biedą, wielodzietnością i ograniczeniami wynikającymi z tego dla kobiet. Studium psychologiczne zachowań w ekstremalnych sytuacjach, gdy liczy się opakowanie, wiedza i umiejętności medyczne.

Według mnie książka warta przeczytania ze względu na zagadnienia w niej poruszone. Realne dla tamtych czasów i ukazujące obowiązujące wtedy procedury medyczne. Do tego napisana w sposób zachęcający do przeczytania jedynym tchem, bestseller 2012 roku w Wielkiej Brytanii.
Dlatego lekturę zdecydowanie POLECAM!

To reporterski, autorski zapis z czasów, gdy Jennifer Worth pracowała jako położna. Spisane po latach wspomnienia z praktyki położniczej w Domu Nonnata, placówki opiekującej się mieszkańcami biednego w latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku londyńskiego East Endu. Wzruszająca opowieść o samym życiu, pełna dramatyzmu połączonego z angielskim humorem.

★Główna bohaterka panna...

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Posłużę się głównie oceną ogólną, ponieważ książkę czytałam dawno, kilka lat temu. Przeciętna, jednak temat ciekawy. Dla mnie nietypowy, nie spotkałam się z podobną tematyką w książkach. Spokojna, akcja toczy się w powolnym rytmie, bez nagłych zwrotów i dramatów. Czasami się dłuży. Jeśli ktoś oczekuje fabuły z serialu, to zupełnie inna opowieść. Ma to swoje wady i zalety. Książka jest mniej wyrazista w odbiorze. Warto przeczytać, ale nie ma co oczekiwać fajerwerków. Serial dużo lepszy.

Posłużę się głównie oceną ogólną, ponieważ książkę czytałam dawno, kilka lat temu. Przeciętna, jednak temat ciekawy. Dla mnie nietypowy, nie spotkałam się z podobną tematyką w książkach. Spokojna, akcja toczy się w powolnym rytmie, bez nagłych zwrotów i dramatów. Czasami się dłuży. Jeśli ktoś oczekuje fabuły z serialu, to zupełnie inna opowieść. Ma to swoje wady i zalety....

Piórem znawczyni o porodach. Ale nie tylko... Fachowo i realistycznie. Czasem może nawet odrobinę aż nadto dosłownie... Ale bardzo interesująco!
Świeżość młodości, praca z pasją, realizm epoki i miejsca, zmysł obserwatorski, sprawny język (i tłumaczenie!) i mamy opowieść - kalejdoskop. Wzruszenie, radość, ubaw, niedowierzanie, gniew, bezradność, przygnębienie, współczucie, podziw, szacunek, uznanie...
I wcale nie mam pewności, że wymieniłam wszystko, czego doświadczyłam przy lekturze!

Chwilami także zatrzymywałam się i dawałam ponieść refleksji. O życiu, jego niespożytej sile, o wyborach, które ono niesie, o nieuniknionych zmianach, wartościach trwałych i ulotnych, ale także o cierpieniu i jego różnych obliczach...

Piórem znawczyni o porodach. Ale nie tylko... Fachowo i realistycznie. Czasem może nawet odrobinę aż nadto dosłownie... Ale bardzo interesująco!
Świeżość młodości, praca z pasją, realizm epoki i miejsca, zmysł obserwatorski, sprawny język (i tłumaczenie!) i mamy opowieść - kalejdoskop. Wzruszenie, radość, ubaw, niedowierzanie, gniew, bezradność, przygnębienie, współczucie,...

Obejrzałam wiele lat temu serial BBC, który bardzo mi się spodobał i zachęcił do przeczytania książki. Ciągle odkładana na później, wreszcie doczekała się swojej kolejki.
Autorka będąc młodą dziewczyną pracowała jako położna w biednej dzielnicy portowej w Londynie po II wojnie światowej. Mieszkankom, w tym czasie bardzo licznie rodzącym dzieci, opiekę zapewniały zakonnice i świeckie pracownice z Domu Nonnata. Można podziwiać ich świetną organizację, fachowość, zaangażowanie, pracowitość i zapał. A także poświęcenie i dobre serce okazywane potrzebującym. Warunki były mocno odmienne od dzisiejszych: w biednych domach nie było wygód sanitarnych, rzadko trafiały się telefony, położne docierały do celu na rowerach, a mimo to wszystko działało jak w zegarku.
Porody odbywały się w domach, porody w szpitalu były wyjątkiem – tylko w bardzo skomplikowanych przypadkach i kiedy nie było możliwości w domu. A warunki życia biednych ludzi w powojennym Londynie po prostu przerażają – przede wszystkim ogromna ciasnota w mieszkaniach wielodzietnych rodzin.
W czasie ciąży kobiety były objęte regularną opieką przedporodową, którą sprawowały głównie położne, a lekarze byli wzywani tylko w wyjątkowych sytuacjach. Na początek Autorka serwuje nam naturalistyczny opis porodu. Są też pokazane inne trudne ciąże i porody, najczęściej zakończone szczęśliwie, dzięki fachowej pracy położnych.
Wszystko to opisano z dużą swadą i humorem, wzruszają wielokrotne sceny cudu narodzin. Całość tchnie autentycznością. Świetnie przedstawione są sylwetki zakonnic, położnych, rodzących matek oraz ich przeróżnych sytuacji rodzinnych i społecznych.
W drugiej części książka nieco zmienia charakter; pojawiają się opisy potwornej biedy i wynikających z niej nieszczęść w Anglii i Irlandii w I połowie XX wieku. Akurat obejrzałam „Prochy Angeli” i miałam wiele skojarzeń. Szczególnie smutne i przygnębiające są historie młodej Irlandki Mary, która trafia do domu publicznego i pani Jenkins, matki 6 dzieci. Bezduszność pomocy społecznej i opis działania przytułku są porażające.
Liczyłam na pogodniejszą lekturę, tak zapamiętałam serial, może tam nie było tylu okropieństw, a może zostało mi w głowie głównie to co dobre.
Gorąco polecam.

Obejrzałam wiele lat temu serial BBC, który bardzo mi się spodobał i zachęcił do przeczytania książki. Ciągle odkładana na później, wreszcie doczekała się swojej kolejki.
Autorka będąc młodą dziewczyną pracowała jako położna w biednej dzielnicy portowej w Londynie po II wojnie światowej. Mieszkankom, w tym czasie bardzo licznie rodzącym dzieci, opiekę zapewniały zakonnice i...

Znacie serial BBC "Z pamiętnika położnej"? To na podstawie wspomnień J. Worth nakręcono ten ciepły i bardzo klimatyczny angielski serial. Muszę przyznać, że skradł me serce. Urzekły mnie i historie i narracja, nawet światło -jakieś inne niż dzisiaj- mnie urzekło. Sięgnęłam więc do książki, która składa się z kilku opowiadań-wspomnień. Czytałam je, a w głowie- dzięki filmowi- widziałam je w całej okazałości. Jakiś inny świat, nieśpieszny, z kobietami często postawionymi przez życie "pod ścianą", a jednak silnymi i przezwyciężającymi trudności. Historie bardzo ludzkie, kobiece, po prostu prawdziwe...

Znacie serial BBC "Z pamiętnika położnej"? To na podstawie wspomnień J. Worth nakręcono ten ciepły i bardzo klimatyczny angielski serial. Muszę przyznać, że skradł me serce. Urzekły mnie i historie i narracja, nawet światło -jakieś inne niż dzisiaj- mnie urzekło. Sięgnęłam więc do książki, która składa się z kilku opowiadań-wspomnień. Czytałam je, a w głowie- dzięki...

Niesamowicie wciągającą historia o przebiegu porodu w latach 50 XX wieku. Położna z zamiłowania i wrażliwością. Kobiety różne, a ich historie nie zawsze szczęśliwe jednak spisane tak by dawać nadzieję. Książka wzrusza nie tylko matki.

Niesamowicie wciągającą historia o przebiegu porodu w latach 50 XX wieku. Położna z zamiłowania i wrażliwością. Kobiety różne, a ich historie nie zawsze szczęśliwe jednak spisane tak by dawać nadzieję. Książka wzrusza nie tylko matki.