W 2005 roku uncja złota kosztowała około 400 dolarów amerykańskich. Dziś kosztuje ponad 1800 dolarów, a więc najwięcej w historii. W ostatnich latach złoto okazało się świetną inwestycją. Jego cena rosła we wszystkich walutach świata: w dolarze, euro, franku, jenie, złotym. Tematem książki Austriacy o standardzie złota nie jest jednak złoto jako jedna z możliwości inwestowania na rynku finansowym w oczekiwaniu zysków liczonych w walucie papierowej. Autorzy zawartych w niej tekstów pokazują, że złoto może zastąpić inne waluty i znacznie lepiej od nich pełnić funkcję pieniądza. Jest to stwierdzenie uzasadnione i prawdziwe bez względu na to, czy w najbliższych latach cena złota wzrośnie o kolejne kilkaset procent, czy gwałtownie spadnie.
Richard M. Ebeling, Roger W. Garrison, Ron Paul, Joseph T. Salerno, Hans F. Sennholz, Murray N. Rothbard i Lawrence H. White (autorzy poszczególnych rozdziałów) pokazują, że kartel banków centralnych można i warto rozbić. Główną zaletą ich tekstów jest to, że dostarczają teoretycznego uzasadnienia tezy o szkodliwości monopolu menniczego. Monopol w sferze pieniądza jest co najmniej tak szkodliwy jak w innych sferach. Jego zniesienie pozwoliłoby na ustanowienie standardu pieniądza znacznie lepszej jakości niż pieniądz papierowy. Byłby to standard oparty na zabezpieczeniu rzadkim towarem, takim jak złoto. W systemie tym prywatne banki konkurowałyby w dostarczaniu na rynek takich środków wymiany, jakich potrzebowaliby klienci.